เนื่องจากกระทู้นั้นเป็นกระทู้สนทนา...ผมจึงเข้าไปมีส่วนร่วมไม่ได้...แถมจะขอบคุณทางหลังไมล์ก็ไม่ได้อีก...จึงได้ตั้งกระทู้ขึ้นมาแสดงความขอบคุณและชื่นชมครับ
เป็นเรื่องของทีมในตำนานทีมนั้นที่ละเอียดมาก ๆ ครับ
วิมเบิลดันเป็นทีมที่ผมคิดถึงมาตลอด..เพราะเป็นทีมฟุตบอลทีมแรกที่ผมเชียร์...ก่อนที่ในปัจจุบันจะเชียร์เอฟเวอร์ตัน..
ผมเริ่มเชียร์วิมเบิลดันตั้งแต่นัดที่วิมเบิลดันกระทืบอาร์เซนอล...ไม่แน่ใจว่าฤดูกาล 94 95 หรือ 96...รู้สึกจะชนะ 2 - 1 มั๊ง...ที่แน่ ๆ คือ เวนเกอร์ยังไม่มาอาร์เซนอล และรู้สึกว่าตอนนั้นอาร์เซนอลน่าจะมี เบิร์กแคม แล้ว
วินนี่ โจนส์ ลงมาเล่นทั้ง ๆ ที่มีไข้สูงถึง 39 องศา...ตอนเดินผ่านอุโมงค์..พี่แกไม่ทราบปลุกใจให้ตัวเองหรือลูกน้อง...บ่นอะไรพึมพัมไม่รู้..แต่ " F " ปลิวว่อนและฟังชัดมาก ๆเลย..( คำอื่นไม่ชัด..แต่เวลาพูดคำนั้นแกใส่อารมณ์มาก )
เนื่องจากตอนแรกผู้บรรยายไม่ได้บอกเรื่องอาการป่วยของโจนส์..ก็เลยไม่รู่ว่าเขาป่วย...และโจนส์ก็เล่นได้ดุดันแบบที่เราดูไม่ออกว่าแกมีไข้ซักนิด.....แถมยิงประตูที่โคตรสวยงามชนิดที่แฟนบอลที่จำได้แต่เรื่องห่าม ๆ ของเขา..ไม่มีวันนึกออกว่าเขาจะยิงลูกแบบนั้นได้...
สุดท้าย...โจนส์โดนเปลี่ยนออกหลังจากจบครึ่งแรก..ผู้บรรยายบอกว่า...แกป่วยเป็นไข้ 39 องศา...ทำเอาผมประทับใจและทึ่งมาก ๆ
โจนส์เหมาะเป็นลูกพี่ของทีมศรีธัญญาเอฟซีนี้ที่สุดแล้ว...ใครเคยอ่านการ์ตูนเรื่อง Berserk ขอให้นึกถึง ไวอัลด์ แม่ทัพกองทัพอัศวินหมาดำ
สมาชิกกลุ่มแบบนี้ก็ต้องมีหัวหน้าไม่ธรรมดาแบบนี้
เรื่องสปิริตและความทุ่มเทของทีม ๆ นั้น..ซึ่งสามารถกระทืบทีมใหญ่พังราบได้...เหมือนไม่เคยเล่นเพื่อหวังผลเอาเสมอ..ไม่กลัวใครหน้าไหน...
ยามเล่นเกมรับ...ไล่บี้กระทืบคู่แข่งไม่เลี้ยง...ยามเล่นเกมรุก....ประจันบาน..เห็นช้างตัวเท่าหมู
ซื้อนักเตะจากลีกต่ำมาเล่นพรีเมียร์ลีก...จำได้ว่าช่วงแถว ๆ ปี 95 - 97 กองหน้าทีมเขามีเพียบ...มิค ฮาร์ฟอร์ด...เอฟาน อีโกกู..คาร์ล คอร์ต...คาร์ล ลีเบิร์น...เจสัน ยูเอล....จอน กู๊ดแมน...มาร์คัส เกยล์ ก็กึ่งกลางกึ่งหน้า
กองหลังวิมเบิลดันในช่วงที่ผมเริ่มเชียร์...คริส เพอรี่ กับ เบน แธตเชอร์ ขึ้นมาพอดี...
คริส เพอรี่ กับ ดีน แบล็คเวลล์ จับคู่กัน..เล่นได้เหนียวแน่น + ห่าม พอตัว...แบ๊คซ้ายเป็น แธตเชอร์..ส่วนแบ๊คขวานี้..รู้สึกว่าจะ อลัน คิมเบิล มั๊ง
ในขณะที่ผู้เล่นวิมเบิลดันโคตรห่ามกันทั้งทีม...แต่ดันมีนักเตะที่โหงวเฮ้งไม่เข้าพวกโผล่มา..อย่าง ออยวินด์ ลีออนฮาร์ดเซน....หน้านิ่ง ๆ ตัวบาง ๆ ..แต่โยนได้แม่นโคตร...แถมใช้ชีวิตอยู่กับพวกฝูงมนุษย์วิกลจริตพวกนี้ได้ด้วย
ความจริงอยู่วิมเบิลดันก็ได้ใช้ความสามารถในการโยนได้เต็มที่อยู่แล้ว...ไม่น่าหลงผิดไปอยู่หงส์เลยว่ะ ลีออน ( ไม่ได้ว่าหงส์ไม่ดี....แต่ลีออนแกเหมาะกับเครซี่แกงค์มากกว่า )
ทีมก็ไม่ใช่ทีมธรรมดา...แฟนบอลก็ไม่ธรรมดา
สิ่งที่แฟนบอลของพวกเขาเลือกทำ...เมื่อเจ้าของทีมไม่สนใจเสียงของพวกเขา...ก็เป็นหนึ่งในตำนานของวงการฟุตบอล
แฟนบอลลงขันตั้งทีมเอง....น่าประทับใจมากครับ
ตอนทีม AFC วิมเบิลดัน ขึ้นชั้นมาเล่นอาชีพได้เป็นฤดูกาลแรก....ผมยินดีมากตอนเห็นข่าวทางหนังสือพิมพ์..หลังผ่านไปราว ๆ 10 ปี พวกเขาก็ทำสำเร็จ
ผู้จัดการทีมก็เป็นคนที่ชื่อคุ้นหูชาววิมเบิลดันอย่าง นีล อาร์ดลีย์ ( ไม่รู้โดนไล่ออกไปรึยัง )
ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา..นอกจากจะขอบคุณ...คุณชานซากุระ ที่เอาเรื่องดี ๆ มาแบ่งปันให้รับรู้แล้ว...ยังต้องการยืนยันถึงความน่าสนใจของเรื่องราวของทีม วิมเบิลดัน ทีมนี้ครับ
อยากให้แฟนบอลรุ่นใหม่ที่ไม่เคยรู้จักทีมนี้ได้อ่านดูว่า...
ทีมฟุตบอลที่มีเกียรติประวัติไม่ยาวนาน...ความสำเร็จในแง่การแข่งขันในสนามและธุรกิจ..ไม่เท่ายักษ์ใหญ่ทีมอื่นที่พวกคุณคุ้นเคยกัน....
ทีมฟุตบอลทีมนี้มีเรื่องราวที่ไม่ธรรมดา...มีสีสันไม่แพ้สโมสรที่ก่อตั้งมาเป็นร้อยปีเลย
ลองอ่านดูนะครับ..เรื่องของเขามันดีจริง ๆ
http://pantip.com/topic/34601791
ขอบคุณ คุณชายซากุระ เจ้าของกระทู้นั้นอีกครั้งครับ
ขอขอบคุณ...คุณชายซากุระ..ที่ตั้งกระทู้...Wimbledon the Crazy Gang : บนนิยามของคำว่า “โรคจิต” มาให้อ่านครับ
เป็นเรื่องของทีมในตำนานทีมนั้นที่ละเอียดมาก ๆ ครับ
วิมเบิลดันเป็นทีมที่ผมคิดถึงมาตลอด..เพราะเป็นทีมฟุตบอลทีมแรกที่ผมเชียร์...ก่อนที่ในปัจจุบันจะเชียร์เอฟเวอร์ตัน..
ผมเริ่มเชียร์วิมเบิลดันตั้งแต่นัดที่วิมเบิลดันกระทืบอาร์เซนอล...ไม่แน่ใจว่าฤดูกาล 94 95 หรือ 96...รู้สึกจะชนะ 2 - 1 มั๊ง...ที่แน่ ๆ คือ เวนเกอร์ยังไม่มาอาร์เซนอล และรู้สึกว่าตอนนั้นอาร์เซนอลน่าจะมี เบิร์กแคม แล้ว
วินนี่ โจนส์ ลงมาเล่นทั้ง ๆ ที่มีไข้สูงถึง 39 องศา...ตอนเดินผ่านอุโมงค์..พี่แกไม่ทราบปลุกใจให้ตัวเองหรือลูกน้อง...บ่นอะไรพึมพัมไม่รู้..แต่ " F " ปลิวว่อนและฟังชัดมาก ๆเลย..( คำอื่นไม่ชัด..แต่เวลาพูดคำนั้นแกใส่อารมณ์มาก )
เนื่องจากตอนแรกผู้บรรยายไม่ได้บอกเรื่องอาการป่วยของโจนส์..ก็เลยไม่รู่ว่าเขาป่วย...และโจนส์ก็เล่นได้ดุดันแบบที่เราดูไม่ออกว่าแกมีไข้ซักนิด.....แถมยิงประตูที่โคตรสวยงามชนิดที่แฟนบอลที่จำได้แต่เรื่องห่าม ๆ ของเขา..ไม่มีวันนึกออกว่าเขาจะยิงลูกแบบนั้นได้...
สุดท้าย...โจนส์โดนเปลี่ยนออกหลังจากจบครึ่งแรก..ผู้บรรยายบอกว่า...แกป่วยเป็นไข้ 39 องศา...ทำเอาผมประทับใจและทึ่งมาก ๆ
โจนส์เหมาะเป็นลูกพี่ของทีมศรีธัญญาเอฟซีนี้ที่สุดแล้ว...ใครเคยอ่านการ์ตูนเรื่อง Berserk ขอให้นึกถึง ไวอัลด์ แม่ทัพกองทัพอัศวินหมาดำ
สมาชิกกลุ่มแบบนี้ก็ต้องมีหัวหน้าไม่ธรรมดาแบบนี้
เรื่องสปิริตและความทุ่มเทของทีม ๆ นั้น..ซึ่งสามารถกระทืบทีมใหญ่พังราบได้...เหมือนไม่เคยเล่นเพื่อหวังผลเอาเสมอ..ไม่กลัวใครหน้าไหน...
ยามเล่นเกมรับ...ไล่บี้กระทืบคู่แข่งไม่เลี้ยง...ยามเล่นเกมรุก....ประจันบาน..เห็นช้างตัวเท่าหมู
ซื้อนักเตะจากลีกต่ำมาเล่นพรีเมียร์ลีก...จำได้ว่าช่วงแถว ๆ ปี 95 - 97 กองหน้าทีมเขามีเพียบ...มิค ฮาร์ฟอร์ด...เอฟาน อีโกกู..คาร์ล คอร์ต...คาร์ล ลีเบิร์น...เจสัน ยูเอล....จอน กู๊ดแมน...มาร์คัส เกยล์ ก็กึ่งกลางกึ่งหน้า
กองหลังวิมเบิลดันในช่วงที่ผมเริ่มเชียร์...คริส เพอรี่ กับ เบน แธตเชอร์ ขึ้นมาพอดี...
คริส เพอรี่ กับ ดีน แบล็คเวลล์ จับคู่กัน..เล่นได้เหนียวแน่น + ห่าม พอตัว...แบ๊คซ้ายเป็น แธตเชอร์..ส่วนแบ๊คขวานี้..รู้สึกว่าจะ อลัน คิมเบิล มั๊ง
ในขณะที่ผู้เล่นวิมเบิลดันโคตรห่ามกันทั้งทีม...แต่ดันมีนักเตะที่โหงวเฮ้งไม่เข้าพวกโผล่มา..อย่าง ออยวินด์ ลีออนฮาร์ดเซน....หน้านิ่ง ๆ ตัวบาง ๆ ..แต่โยนได้แม่นโคตร...แถมใช้ชีวิตอยู่กับพวกฝูงมนุษย์วิกลจริตพวกนี้ได้ด้วย
ความจริงอยู่วิมเบิลดันก็ได้ใช้ความสามารถในการโยนได้เต็มที่อยู่แล้ว...ไม่น่าหลงผิดไปอยู่หงส์เลยว่ะ ลีออน ( ไม่ได้ว่าหงส์ไม่ดี....แต่ลีออนแกเหมาะกับเครซี่แกงค์มากกว่า )
ทีมก็ไม่ใช่ทีมธรรมดา...แฟนบอลก็ไม่ธรรมดา
สิ่งที่แฟนบอลของพวกเขาเลือกทำ...เมื่อเจ้าของทีมไม่สนใจเสียงของพวกเขา...ก็เป็นหนึ่งในตำนานของวงการฟุตบอล
แฟนบอลลงขันตั้งทีมเอง....น่าประทับใจมากครับ
ตอนทีม AFC วิมเบิลดัน ขึ้นชั้นมาเล่นอาชีพได้เป็นฤดูกาลแรก....ผมยินดีมากตอนเห็นข่าวทางหนังสือพิมพ์..หลังผ่านไปราว ๆ 10 ปี พวกเขาก็ทำสำเร็จ
ผู้จัดการทีมก็เป็นคนที่ชื่อคุ้นหูชาววิมเบิลดันอย่าง นีล อาร์ดลีย์ ( ไม่รู้โดนไล่ออกไปรึยัง )
ผมตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา..นอกจากจะขอบคุณ...คุณชานซากุระ ที่เอาเรื่องดี ๆ มาแบ่งปันให้รับรู้แล้ว...ยังต้องการยืนยันถึงความน่าสนใจของเรื่องราวของทีม วิมเบิลดัน ทีมนี้ครับ
อยากให้แฟนบอลรุ่นใหม่ที่ไม่เคยรู้จักทีมนี้ได้อ่านดูว่า...
ทีมฟุตบอลที่มีเกียรติประวัติไม่ยาวนาน...ความสำเร็จในแง่การแข่งขันในสนามและธุรกิจ..ไม่เท่ายักษ์ใหญ่ทีมอื่นที่พวกคุณคุ้นเคยกัน....
ทีมฟุตบอลทีมนี้มีเรื่องราวที่ไม่ธรรมดา...มีสีสันไม่แพ้สโมสรที่ก่อตั้งมาเป็นร้อยปีเลย
ลองอ่านดูนะครับ..เรื่องของเขามันดีจริง ๆ
http://pantip.com/topic/34601791
ขอบคุณ คุณชายซากุระ เจ้าของกระทู้นั้นอีกครั้งครับ