วัฏจักรการไม่รู้ตัวเอง คือ โศกนาฏกรรมแห่งความเสียใจ
'''เป็นตัวของตัวเองดีแล้ว
เป็นคนอื่นมันเหนื่อยน่ะ'''
.
.
คนหนึ่งคนมักมีความเป็นเอกลักษณ์อยู่ในตัวเองที่ไม่เหมือนกัน
>>เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกไม่พอใจในสิ่งที่ตนเองเป็น หรือเริ่มเห็นว่าสิ่งที่คนอื่นเป็นมันดีกว่า
>>เมื่อนั้นคนเราก็จะมีแรงฮึดสู้ในการเปลี่ยนแปลงตนเองให้เป็นดั่งอีกคนหนึ่งซึ่งแม้แต่ตัวเราเองก็ยังไม่เคยเป็น เราจึงเปลี่ยนเป็นคนใหม่
>>เรามักจะมีความสุขเมื่อได้เป็นคนใหม่ที่ใครๆก็เข้าหา แต่มีคนกลุ่มหนึ่งที่เราจะเริ่มละเลยต่อเขา นั่นคือเพื่อนข้างกาย
>>เมื่อเวลาผ่านไปเรากลับค้นพบว่าการเป็นคนอื่นที่เราพยายามอยากเป็น มันต้องใช้ความพยายามและความฝืนเป็นร้อยๆขั้น และเรามักเหนื่อยใจเป็นลำดับถัดมา
>>คราวนี้เราก็จะเห็นคุณค่าของการเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น และรับรู้ได้ว่าคนที่เข้ามาหาเรานั้นไม่ได้มีความจริงใจแต่อย่างใด
>>วันนี้จึงสายไปแล้วสำหรับการรับรู้ตัวเอง เพราะเพื่อนรอบกายที่เราได้ละเลยก็มลายหายไป
>>สุดท้ายเราจึงไม่เหลือใคร
>>สุดท้ายเราจึงต้องจมปลักอยู่กับคนไม่จริงใจ
>>สุดท้ายเราจึงโดดเดี่ยว
#รอยยิ้มของดวงจันทร์
'เป็นตัวเองหน่ะดีแล้ว เป็นคนอื่นมันเหนื่อยน่ะ' ให้กำลังใจคนที่สูญเสียความเป็นตัวเองและกำลังอิจฉาคนอื่น
'''เป็นตัวของตัวเองดีแล้ว
เป็นคนอื่นมันเหนื่อยน่ะ'''
.
.
คนหนึ่งคนมักมีความเป็นเอกลักษณ์อยู่ในตัวเองที่ไม่เหมือนกัน
>>เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกไม่พอใจในสิ่งที่ตนเองเป็น หรือเริ่มเห็นว่าสิ่งที่คนอื่นเป็นมันดีกว่า
>>เมื่อนั้นคนเราก็จะมีแรงฮึดสู้ในการเปลี่ยนแปลงตนเองให้เป็นดั่งอีกคนหนึ่งซึ่งแม้แต่ตัวเราเองก็ยังไม่เคยเป็น เราจึงเปลี่ยนเป็นคนใหม่
>>เรามักจะมีความสุขเมื่อได้เป็นคนใหม่ที่ใครๆก็เข้าหา แต่มีคนกลุ่มหนึ่งที่เราจะเริ่มละเลยต่อเขา นั่นคือเพื่อนข้างกาย
>>เมื่อเวลาผ่านไปเรากลับค้นพบว่าการเป็นคนอื่นที่เราพยายามอยากเป็น มันต้องใช้ความพยายามและความฝืนเป็นร้อยๆขั้น และเรามักเหนื่อยใจเป็นลำดับถัดมา
>>คราวนี้เราก็จะเห็นคุณค่าของการเป็นตัวของตัวเองมากขึ้น และรับรู้ได้ว่าคนที่เข้ามาหาเรานั้นไม่ได้มีความจริงใจแต่อย่างใด
>>วันนี้จึงสายไปแล้วสำหรับการรับรู้ตัวเอง เพราะเพื่อนรอบกายที่เราได้ละเลยก็มลายหายไป
>>สุดท้ายเราจึงไม่เหลือใคร
>>สุดท้ายเราจึงต้องจมปลักอยู่กับคนไม่จริงใจ
>>สุดท้ายเราจึงโดดเดี่ยว
#รอยยิ้มของดวงจันทร์