ให้ 8/10 อนิเมชั่นผลงานของ Mamoru Hosoda ที่ใครหลายๆคนต่างเคยประทับใจมาแล้วใน Summer Wars (2009) และ Wolf Children (2012) โดยอนิเมชั่นเรื่องนี้ติดอันดับ 1 ของ Box Office ทันทีตั้งแต่ 2 วันแรกที่ทำการฉายที่ญี่ปุ่นด้วยยอด 667,035,100 ¥ หรือเท่ากับ 199,606,794 บาท ซึ่งแซงรายได้ของ Terminator Genisys (2015)
เล่าเรื่องราวของ เรน หรือ คิวตะ เด็กชายวัย 9 ขวบที่เดินหลงเข้าไปในเมือง จูเทนไง เมืองคู่ขนานใจกลางชิบูย่าที่มีประชากรทั้งหมดเป็นสัตว์ ทำให้พบเข้ากับหมีผู้แข็งแกร่งแต่เดียวดายชื่อ คุมะเท็ตสึ ซึ่งกำลังหาลูกศิษย์เพื่อถ่ายทอดวิชาดาบ ซึ่งการสอนวิชานั้นก็ไม่ได้ผ่านไปอย่างง่ายดาย เพราะทั้ง 2 คนมักทะเลาะกันตลอดเวลา แต่นั่นก็คือจุดเริ่มต้นของความรักและสายสัมพันธ์ที่น่ารัก ที่เป็นเหมือนพ่อกับลูกมากกว่าอาจารย์กับลูกศิษย์
พูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำเลยว่า The Boy and the Beast คือการ์ตูนอนิเมชั่นญี่ปุ่นที่ชอบมากที่สุดในปีนี้เลย แต่ถ้าเทียบกับอนิเมชั่นทั้งหมดของปีนี้แล้ว ต้องขอยกให้ The Boy and the Beast อยู่อันดับ 2 ละกัน เพราะชอบ The Little Prince มากกว่านิดนึง และอันดับ 3 คงจะเป็น Song of the Sea (ส่วนตัวไม่ค่อยชอบ Inside Out)
The Boy and the Beast เป็นอนิเมชั่นที่สนุกมากและน่ารัก สามารถทำให้คนดูยิ้มหัวเราะได้ตลอด แต่ก็สามารถทำให้คนดูร้องไห้ในความซาบซึ้งได้เหมือนกัน เพราะเนื้อเรื่องเน้นเรื่องความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวโดยเฉพาะระหว่างพ่อกับลูก และบาดแผลในจิตใจที่ตัวเด็กรู้สึกขาดหายไปโดยที่ไม่ได้ถูกเติมเต็ม หรือความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจกับพ่อแม่ผู้ปกครอง ที่สามารถส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมเด็กในด้านลบได้ในเวลาต่อมา
ชอบการพากย์เสียงตัวละคร ดาราญี่ปุ่นพากย์เสียงได้สนุกและเหมาะสมกับตัวละครมาก และ ชอบการออกแบบตัวละครของคุมะเท็ตสึ ที่ถึงแม้จะดูเป็นอันธพาลเกเร ก้าวร้าว ไม่สนใจใคร แต่ความจริงแล้วกลับเป็นคนที่สนใจใส่ใจคนอื่นและอ่อนโยนมาก แต่ด้วยการที่เติบโตมาตัวคนเดียวจึงทำให้เขาต้องสู้และเข้มแข็ง นั่นคือสิ่งที่เขาเห็นตัวเองในตัวของคิวตะ ทำให้เขาเข้าใจความรู้สึกคิวตะและพยายามเติมเต็มในสิ่งที่เขาเคยต้องการที่จะได้รับให้กับคิวตะด้วยความรักความห่วงใย เหมือนที่พ่อมีให้กับลูก เพราะจริงๆแล้วทั้ง 2 ก็ต่างเดียวดายและต้องการกันและกัน
ส่วนตัวดูเรื่องนี้แล้ว ก็ทำให้นึกถึงเรื่อง Spirited Away (2001) อนิเมชั่นอีกเรื่องที่ดีงามมาก เนื้อเรื่องไม่ได้เหมือนกันหรอก แต่มีโลกของสัตว์และดนตรีประกอบที่เพราะฟังเพลินเหมือนๆกัน แล้วก็นึกถึงไซอิ๋วด้วย เนื่องจากมีตัวละครคล้ายกัน และมีช่วงเวลาของการเดินทางผจญภับคล้ายๆกับตอนไปอัญเชิญพระไตรปิฎก ซึ่งส่วนตัวก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะอนิเมชั่นทำออกมาได้ดีมาก แต่เสียดายที่มีตัวละครบางตัวเหมือนจะดูเป็นส่วนเกินอยู่หนึ่งตัวและดูน่ารำคาญ เป็นตัวถ่วง นั่นก็คือ ตัวละครเด็กผู้หญิง ที่ส่วนตัวคิดว่าถ้าไม่มีเส้นเรื่องนี้ แล้วเน้นไปแค่เส้นเรื่องของเด็กชายกับคุมะเท็ตสึล้วนๆเลย คงจะชอบอนิเมชั่นเรื่องนี้มากกว่านี้ค่ะ
ป.ล. นี่เป็นการให้คะแนนจากความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น ซึ่งแต่ละคนมีมุมมอง ความชอบ ความคิด ประสบการณ์ สิ่งที่เจอหรือรู้สึกในช่วงที่ดูหนังเรื่องนั้นๆต่างกัน เมื่อคุณไปดูแล้วคุณอาจจะชอบหรือไม่ชอบก็ได้ ไม่มีอะไรถูกหรือผิด ทุกคนไม่จำเป็นต้องมีความคิดเห็นเหมือนกันค่ะ
สามารถอ่าน Review หนังเรื่องอื่นๆได้ที่เพจ Movies Stalker ค่ะ
https://www.facebook.com/MoviesStalker
[CR] The Boy and the Beast อนิเมชั่นญี่ปุ่นที่สนุกที่สุดในปี 2015
เล่าเรื่องราวของ เรน หรือ คิวตะ เด็กชายวัย 9 ขวบที่เดินหลงเข้าไปในเมือง จูเทนไง เมืองคู่ขนานใจกลางชิบูย่าที่มีประชากรทั้งหมดเป็นสัตว์ ทำให้พบเข้ากับหมีผู้แข็งแกร่งแต่เดียวดายชื่อ คุมะเท็ตสึ ซึ่งกำลังหาลูกศิษย์เพื่อถ่ายทอดวิชาดาบ ซึ่งการสอนวิชานั้นก็ไม่ได้ผ่านไปอย่างง่ายดาย เพราะทั้ง 2 คนมักทะเลาะกันตลอดเวลา แต่นั่นก็คือจุดเริ่มต้นของความรักและสายสัมพันธ์ที่น่ารัก ที่เป็นเหมือนพ่อกับลูกมากกว่าอาจารย์กับลูกศิษย์
พูดได้อย่างเต็มปากเต็มคำเลยว่า The Boy and the Beast คือการ์ตูนอนิเมชั่นญี่ปุ่นที่ชอบมากที่สุดในปีนี้เลย แต่ถ้าเทียบกับอนิเมชั่นทั้งหมดของปีนี้แล้ว ต้องขอยกให้ The Boy and the Beast อยู่อันดับ 2 ละกัน เพราะชอบ The Little Prince มากกว่านิดนึง และอันดับ 3 คงจะเป็น Song of the Sea (ส่วนตัวไม่ค่อยชอบ Inside Out)
The Boy and the Beast เป็นอนิเมชั่นที่สนุกมากและน่ารัก สามารถทำให้คนดูยิ้มหัวเราะได้ตลอด แต่ก็สามารถทำให้คนดูร้องไห้ในความซาบซึ้งได้เหมือนกัน เพราะเนื้อเรื่องเน้นเรื่องความสัมพันธ์ของคนในครอบครัวโดยเฉพาะระหว่างพ่อกับลูก และบาดแผลในจิตใจที่ตัวเด็กรู้สึกขาดหายไปโดยที่ไม่ได้ถูกเติมเต็ม หรือความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจกับพ่อแม่ผู้ปกครอง ที่สามารถส่งผลกระทบต่อพฤติกรรมเด็กในด้านลบได้ในเวลาต่อมา
ชอบการพากย์เสียงตัวละคร ดาราญี่ปุ่นพากย์เสียงได้สนุกและเหมาะสมกับตัวละครมาก และ ชอบการออกแบบตัวละครของคุมะเท็ตสึ ที่ถึงแม้จะดูเป็นอันธพาลเกเร ก้าวร้าว ไม่สนใจใคร แต่ความจริงแล้วกลับเป็นคนที่สนใจใส่ใจคนอื่นและอ่อนโยนมาก แต่ด้วยการที่เติบโตมาตัวคนเดียวจึงทำให้เขาต้องสู้และเข้มแข็ง นั่นคือสิ่งที่เขาเห็นตัวเองในตัวของคิวตะ ทำให้เขาเข้าใจความรู้สึกคิวตะและพยายามเติมเต็มในสิ่งที่เขาเคยต้องการที่จะได้รับให้กับคิวตะด้วยความรักความห่วงใย เหมือนที่พ่อมีให้กับลูก เพราะจริงๆแล้วทั้ง 2 ก็ต่างเดียวดายและต้องการกันและกัน
ส่วนตัวดูเรื่องนี้แล้ว ก็ทำให้นึกถึงเรื่อง Spirited Away (2001) อนิเมชั่นอีกเรื่องที่ดีงามมาก เนื้อเรื่องไม่ได้เหมือนกันหรอก แต่มีโลกของสัตว์และดนตรีประกอบที่เพราะฟังเพลินเหมือนๆกัน แล้วก็นึกถึงไซอิ๋วด้วย เนื่องจากมีตัวละครคล้ายกัน และมีช่วงเวลาของการเดินทางผจญภับคล้ายๆกับตอนไปอัญเชิญพระไตรปิฎก ซึ่งส่วนตัวก็ไม่ได้ติดใจอะไร เพราะอนิเมชั่นทำออกมาได้ดีมาก แต่เสียดายที่มีตัวละครบางตัวเหมือนจะดูเป็นส่วนเกินอยู่หนึ่งตัวและดูน่ารำคาญ เป็นตัวถ่วง นั่นก็คือ ตัวละครเด็กผู้หญิง ที่ส่วนตัวคิดว่าถ้าไม่มีเส้นเรื่องนี้ แล้วเน้นไปแค่เส้นเรื่องของเด็กชายกับคุมะเท็ตสึล้วนๆเลย คงจะชอบอนิเมชั่นเรื่องนี้มากกว่านี้ค่ะ
ป.ล. นี่เป็นการให้คะแนนจากความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น ซึ่งแต่ละคนมีมุมมอง ความชอบ ความคิด ประสบการณ์ สิ่งที่เจอหรือรู้สึกในช่วงที่ดูหนังเรื่องนั้นๆต่างกัน เมื่อคุณไปดูแล้วคุณอาจจะชอบหรือไม่ชอบก็ได้ ไม่มีอะไรถูกหรือผิด ทุกคนไม่จำเป็นต้องมีความคิดเห็นเหมือนกันค่ะ
สามารถอ่าน Review หนังเรื่องอื่นๆได้ที่เพจ Movies Stalker ค่ะ https://www.facebook.com/MoviesStalker