วันนี้เดินทางกลับบ้านหลังจากไปเที่ยวกับแฟนมา 6วัน (นานๆเจอที)
ตื่นขึ้นมาก็งอแงแต่เช้าเลย ไม่อยากกลับ มันรู้สึกใจหายยังไงไม่รู้
ขึ้นรถไปสนามบินก็นั่งซึมตลอดทาง ทำเป็นนั่งหลับเพราะตอนนั้นน้ำตาเต็มตาเลย
พยายามทำตัวไม่เศร้า ไม่อยากให้แฟนรู้สึกเศร้าไปด้วย
พอไปถึงสนามบิน10.30 เช็คอินอะไรเรียบร้อยเครื่องออก12.20 มานั่งเล่นรอเข้าgate
เพราะว่าอยากอยู่ด้วยกันให้นานที่สุด ตอนนั้นแฟนก็มานั่งจับมือแล้วก็มองหน้ากัน
ต่างคนต่างเงียบมาก แล้วพอถึง11.30ก็บอกแฟนว่า พี่ หนูไปก่อนนะ
แฟนก็บอก ค่อยไป ขออีก10นาที... พูดแบบนี้3-4รอบ
จน12.00 เราก็เลยชวนให้เดินไปส่งที่ทางเข้าเกท นางก็เริ่มซึมๆ
แล้วบอกขอกอดหน่อย ไม่รู้จะได้กอดอีกทีตอนไหน ตอนแรกก็อิดออดคืออายคน
นางเลยดึงเข้าไปกอด ตอนนั้นคือไม่ไหวแล้ว น้ำตาไหลเป็นทาง
นางก็เลยเช็ดน้ำตาให้แล้วบอกว่า ร้องยังกะจะไม่ได้เจอกันอีก พอได้แล้ว ทีงี้ไม่อายคนเลยนะ
หลังจากลากันเสร็จก็ทำใจเดินเข้าไปตรงทางเข้าผู้โดยสาร หันกลับไปดู เห็นนางเกาะขอบมอง
เลยยิ้มให้แล้วโบกมือบ๊ายบาย แล้วเดินมึนๆไปgate พอไปนั่งรอเครื่อง เปิดดูรูปที่ถ่ายกันตอนไปเที่ยว
แล้วมันรู้สึกคิดถึงอะ น้ำตาก็หยดแหมะๆ คนเห็นคงงงว่าอิบ้านี่ร้องไห้อะไรนักหนา 555
เลยนั่งหลับตานิ่งๆ ไม่คิดไม่อะไร สักพักนางก็ไลน์มา เป็นสติกเกอร์ร้องไห้ (บิ้วตูทำไมเนี้ยยย)
ก็เหมือนเดิม ทิชชู่หมดเป็นม้วน จนขึ้นเครื่อง ก่อนเครื่องออกบลูมูดก็มาอีก จนถึงบ้านถึงหยุดร้อง
ตอนนี้ก็นอนไม่หลับ คิดถึงมาก เลยนั่งพิมพ์ลงพันทิปซะเลย ตลกตัวเองเหมือนกันไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นได้ถึงขนาดนี้
คนอื่นเคยเป็นแบบจขกท.ไหมคะ เอามาแชร์กันบ้างนะ
ความรู้สึกตอนบอกลาแฟนที่สนามบินเป็นไงกันบ้าง
ตื่นขึ้นมาก็งอแงแต่เช้าเลย ไม่อยากกลับ มันรู้สึกใจหายยังไงไม่รู้
ขึ้นรถไปสนามบินก็นั่งซึมตลอดทาง ทำเป็นนั่งหลับเพราะตอนนั้นน้ำตาเต็มตาเลย
พยายามทำตัวไม่เศร้า ไม่อยากให้แฟนรู้สึกเศร้าไปด้วย
พอไปถึงสนามบิน10.30 เช็คอินอะไรเรียบร้อยเครื่องออก12.20 มานั่งเล่นรอเข้าgate
เพราะว่าอยากอยู่ด้วยกันให้นานที่สุด ตอนนั้นแฟนก็มานั่งจับมือแล้วก็มองหน้ากัน
ต่างคนต่างเงียบมาก แล้วพอถึง11.30ก็บอกแฟนว่า พี่ หนูไปก่อนนะ
แฟนก็บอก ค่อยไป ขออีก10นาที... พูดแบบนี้3-4รอบ
จน12.00 เราก็เลยชวนให้เดินไปส่งที่ทางเข้าเกท นางก็เริ่มซึมๆ
แล้วบอกขอกอดหน่อย ไม่รู้จะได้กอดอีกทีตอนไหน ตอนแรกก็อิดออดคืออายคน
นางเลยดึงเข้าไปกอด ตอนนั้นคือไม่ไหวแล้ว น้ำตาไหลเป็นทาง
นางก็เลยเช็ดน้ำตาให้แล้วบอกว่า ร้องยังกะจะไม่ได้เจอกันอีก พอได้แล้ว ทีงี้ไม่อายคนเลยนะ
หลังจากลากันเสร็จก็ทำใจเดินเข้าไปตรงทางเข้าผู้โดยสาร หันกลับไปดู เห็นนางเกาะขอบมอง
เลยยิ้มให้แล้วโบกมือบ๊ายบาย แล้วเดินมึนๆไปgate พอไปนั่งรอเครื่อง เปิดดูรูปที่ถ่ายกันตอนไปเที่ยว
แล้วมันรู้สึกคิดถึงอะ น้ำตาก็หยดแหมะๆ คนเห็นคงงงว่าอิบ้านี่ร้องไห้อะไรนักหนา 555
เลยนั่งหลับตานิ่งๆ ไม่คิดไม่อะไร สักพักนางก็ไลน์มา เป็นสติกเกอร์ร้องไห้ (บิ้วตูทำไมเนี้ยยย)
ก็เหมือนเดิม ทิชชู่หมดเป็นม้วน จนขึ้นเครื่อง ก่อนเครื่องออกบลูมูดก็มาอีก จนถึงบ้านถึงหยุดร้อง
ตอนนี้ก็นอนไม่หลับ คิดถึงมาก เลยนั่งพิมพ์ลงพันทิปซะเลย ตลกตัวเองเหมือนกันไม่อยากเชื่อเลยว่าจะเป็นได้ถึงขนาดนี้
คนอื่นเคยเป็นแบบจขกท.ไหมคะ เอามาแชร์กันบ้างนะ