ปลายฟ้ากับคดีปริศนา ตอน : ปริศนาตู้เซฟ

สวัสดีครับทุกท่าน นานๆเจอกันทีนะครับ คราวนี้ผมได้ขุดเอาเรื่องปลายฟ้าขึ้นมาเขียนคดีต่อไปอีกครั้ง ลองอ่านกันได้ครับ เป็นตอนเดียวจบ

ใครยังไม่ได้อ่านตอนเก่า เชิญทางนี้ครับ
ตอน : ฆาตกรรมกลางทะเล (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30486935
ตอน : ฆาตกรรมกลางทะเล (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30495503
ตอน : สามศพปริศนา (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30506939
ตอน : สามศพปริศนา (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30524455
ตอน : ห้องปิดตายไม่ถึงนาที (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30575041
ตอน : ห้องปิดตายไม่ถึงนาที (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30629677
ตอน : ฝนสังหาร (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30679945
ตอน : ฝนสังหาร (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30711150
ตอน : ใครขโมย (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30738120
ตอน : ใครขโมย (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30766993
ตอน : สะพานมรณะ (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30794328
ตอน : สะพานมรณะ (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30823476
ตอน : เรื่องวุ่นวายในตลาด (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30859540
ตอน : เรื่องวุ่นวายในตลาด (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30890316
ตอน : ลิฟท์ข้ามมิติ (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/30943871
ตอน : ลิฟท์ข้ามมิติ (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/30988306
ตอน : นัดกับผี (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/31047636
ตอน : นัดกับผี (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/31109062
ตอน : เกมซ่อนหาของเจ
http://pantip.com/topic/31355573
ตอน : คำปริศนา
http://pantip.com/topic/31394826
ตอน : คนตายข้างบ้าน (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/31973141
ตอน : คนตายข้างบ้าน (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/32006740
ตอน : 3 หรือ 8 (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/32032272
ตอน : 3 หรือ 8 (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/32089188
ตอน : เสวนาฆาตกรรม (บทปัญหา)
http://pantip.com/topic/32130206
ตอน  : เสวนาฆาตกรรม (บทเฉลย)
http://pantip.com/topic/32174416


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

-1-


    ปลายฟ้ากำลังนั่งพิมพ์งานที่โต๊ะของตัวเอง

    จำไม่ได้ว่าเคยมีฉากตอนปลายฟ้าทำงานบ้างไหม แต่ว่าตอนนี้เขากำลังทำงานจริง ๆ

    หน้าที่ของนักวิชาการของพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์มีหลากหลาย และการที่ต้องคิดโครงการก็เป็นอีกหน้าที่หนึ่ง

    สำหรับปลายฟ้านั้นไม่เคยมีปัญหาเรื่องงาน พอถึงเวลาที่ต้องส่งต้องทำอะไร เขาก็สามารถสวมวิญญาณอัญเชิญความขยันขันแข็งมาจากไหนไม่รู้ ทำงานจนเสร็จเรียบร้อยตามกำหนด แถมหลายงานก็อยู่เกณฑ์ดีอีกด้วย

    ขณะที่หนุ่มผมตั้งง่วนกับการทำงาน ก็มีเสียงสัญญาณตอบรับจากโทรศัพท์มือถือของเขาดังขึ้น

    คงไม่ต้องบรรยายว่าเสียงเป็นแบบใด มีข้อความหนึ่งถูกส่งมาหาเขา

    รอยยิ้มปรากฎขึ้นที่มุมปากของชายหนุ่มทันทีที่เขาหยิบมือถือขึ้นมาดู ชื่อผู้ส่งข้อความคือ มีนแฟนสาวของเขานั่นเอง

    แต่ว่าพอปลายฟ้าเปิดดู ก็ต้องประหลาดใจ เพราะข้อความที่มีนส่งมานั้นเป็นแบบนี้

    2x² + 2lxly + y² = 16

    สมการอะไรเนี่ย

    นักวิชาการหนุ่มครุ่นคิด เขาหวนนึกถึงสมัยเรียนมหาวิทยาลัยที่มีนเคยส่งข้อความเป็นรหัสปริศนามาให้ตนอีกครั้ง สงสัยครั้งนี้ก็คงเป็นปริศนาเช่นกัน

    “เอาอีกแล้วนะมีน ลองคิดดูก็ได้” ปลายฟ้าว่า แล้วลองเขียนสมการที่ได้รับนั้นลงบนกระดาษ

    เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง คราวก่อนเป็นการแยกตัวอักษรตามจำนวนตัวเลขข้างหน้าผสมจนเป็นประโยค แต่ว่าคราวนี้เห็นทีจะไม่ใช่

    “ไม่เหมือนตอนนั้นด้วย” หนุ่มผมตั้งพูดต่อ “งั้นรีบทำงานให้เสร็จก่อนดีกว่า”

    ยังดีที่ปลายฟ้าเห็นงานสำคัญกว่าเรื่องนี้ เขารีบทำงานให้เสร็จก่อน จึงค่อยมาดูสมการนี้อีกครั้ง

    ทว่าทันทีที่เริ่มครุ่นคิดหาคำตอบถึงมัน ก็มีผู้หนึ่งเข้ามาขัดเขาเสียก่อน

    “อาจารย์ปลายฟ้าว่างไหม ผมขอปรึกษาอะไรหน่อย”

    มีชายคนหนึ่งพูดขึ้นมา คนผู้นี้อายุมากกว่าพอสมควร เป็นนักวิชาการของพิพิธภัณฑ์ที่ชื่อว่า วรวุฒิ

    “ก็ว่างนะอาจารย์วรวุฒิ นั่งก่อนครับ” หนุ่มผมตั้งบอกกับทางนั้น “มีเรื่องอะไรหรือครับ”

    “อาจารย์ปลายฟ้ารู้จักอาจารย์อดิศัยที่เกษียณไปแล้วไหมครับ”

    ปลายฟ้าพยักหน้ารับ “รู้จักครับ อาจารย์อดิศัยที่อยู่ฝ่ายคณิตศาสตร์สินะ”

    “นั่นแหละครับ พอดีว่าที่ฝ่ายคณิตศาสตร์มีตู้เซฟ แต่ว่ามันถูกล็อคอยู่ และรหัสที่ล็อคมีแต่แกรู้คนเดียว” วรวุฒิพูดต่อ

    “แล้วอาจารย์อดิศัยคงไม่ยอมบอกสินะครับ”

    “ครับ แกไม่ยอมบอก พอผมโทรไปหาก็บอกว่าส่งเงินมาเพิ่มอย่างเดียว ผมเองก็ไม่รู้ไม่จะทำไงแล้ว เลยมาขอให้อาจารย์ปลายฟ้าช่วยนี่แหละครับ”

    ปลายฟ้ายิ้มรับ ดูท่าวันนี้เขาคงต้องถอดรหัสสองอย่างซะแล้ว



    

    ปลายฟ้ากับวรวุฒิมาอยู่ที่ห้องฝ่ายคณิตศาสตร์แล้ว ห้องนี้มีขนาดไม่ใหญ่นัก เพราะบุคลากรฝ่ายนี้มีแค่สามคนเท่านั้น ซึ่งวรวุฒิเองก็เป็นคนในฝ่ายนี้

    อาจารย์ท่านอื่นตอนนี้ไม่อยู่ในห้อง ตู้เซฟฝ่ายที่ว่าอยู่ทางมุมในสุดของห้อง ใกล้กับโต๊ะของหัวหน้าฝ่าย

    “ตู้เซฟนี้สินะครับ” ปลายฟ้าก้มดูตู้เซฟของฝ่ายคณิตศาสตร์

    ตู้เซฟนี้เป็นตู้เซฟนิรภัยแบบกดรหัสตัวเลข มีปุ่มกดตัวเลข 0 ถึง 9 และมีปุ่ม * กับปุ่ม # ให้กดตั้งรหัส ขนาดตู้ไม่ใหญ่สักเท่าไร

    “รหัสกี่ตัวครับ” หนุ่มผมตั้งหันไปถามวรวุฒิที่อยู่ข้าง ๆ

    “ถ้าจำไม่ผิดอาจารย์อดิศัยแกบอกว่าเป็นตัวเลขห้าตัว แต่หลังจากนั้นแกก็ไม่ยอมบอกอะไรเลย จะให้ส่งเงินมาเพิ่มท่าเดียว” วรวุฒิตอบ

    “แกจะเอาเงินไปทำอะไรกันนะ จะให้ส่งเงินมาเนี่ย”

    “ผมก็ไม่รู้นะ แต่ก็ไม่ได้ส่งเงินให้ไปหรอก เพราะของข้างในมันก็แค่พวกอุปกรณ์สำคัญเกี่ยวกับคณิตศาสตร์ หนังสือที่มีราคาแพง และก็เอกสารวิชาการอีกนิดหน่อย” นักวิชาการฝ่ายคณิตศาสตร์อธิบาย

    “ถ้าแค่นั้น เปิดไม่ได้ก็ไม่เป็นไรมั้ง” ปลายฟ้าบอก

    “พอดีผมอยากจะใช้ตู้เซฟน่ะครับ อาจารย์คนอื่นไม่ใช้ เลยไม่ได้สนใจที่มันเปิดไม่ได้สักเท่าไร”

    “อ้อ ครับ เดี๋ยวผมจะลองดูละกัน” หนุ่มผมตั้งว่า “แต่ว่าทำไมอาจารย์วรวุฒิถึงมาขอให้ผมช่วยล่ะ ผมก็ไม่ได้เก่งพวกแกะรหัสเปิดตู้เซฟอะไรพวกนี้นะครับ”

    “ผมเห็นอาจารย์ปลายฟ้าเคยสืบคดีได้ เลยคิดว่าการหารหัสตู้เซฟก็น่าจะทำได้”

    ปลายฟ้าหันมองหน้าเขา จริงอยู่นักสืบหนุ่มจะไขปริศนาต่าง ๆ ได้ แต่ว่าเขาก็ไม่เคยแกะรหัสตู้เซฟสักครั้ง จะเรียกว่านี่เป็นครั้งแรกก็ว่าได้

    ก้มดูตู้เซฟอีกสักพัก เมื่อเข้าใจวิธีเปิดตู้เซฟ เขาก็ไปนั่งคุยกับวรวุฒิที่อีกโต๊ะภายในห้องฝ่ายคณิตศาสตร์

    “ตอนนี้ผมยังมองไม่ออกนะว่าจะเปิดตู้เซฟนี้ยังไง” ปลายฟ้าบอก “กำลังนึกถึงวิธีในหนังที่ใช้พวกขี้เถ้าดูรอยนิ้วมือที่ติดอยู่ว่ากดปุ่มไหนบ้าง แล้วลองกดสลับกันไป”

    “มีวิธีนี้ด้วยหรือครับ อาจารย์ปลายฟ้าจะทำเลยไหม เดี๋ยวผมจะได้หาขี้เถ้ามา”

    “เปล่าหรอกครับ ผมทำไม่ได้หรอก แล้วก็ไม่รู้ว่าวิธีนั้นใช้ได้จริง ๆ ไหม ผมแค่นึก ๆ ขึ้นมาน่ะครับ ผมคิดว่ารหัสห้าตัวของอาจารย์อดิศัยอาจจะเป็นตัวเลขอะไรสักอย่างเกี่ยวกับเขามากกว่าครับ ยิ่งเป็นอาจารย์ที่อายุเยอะ ๆ ผมว่าถ้าจะจะตั้งรหัสคงเป็นรหัสที่ตัวเขาเองจำได้ง่าย ๆ มากกว่า” ปลายฟ้าออกความเห็น “แล้วอาจารย์วรวุฒิเคยเห็นเขาเขียนตัวเลขอะไรทิ้งไว้ที่โต๊ะบ้างไหมครับ”

    “เท่าที่ดูไม่มีตัวเลขอะไรเลยนะ ไอ้ที่คล้าย ๆ ผมก็เอามาลองหมดแล้ว พอเป็นรหัสห้าตัวเนี่ย ผมเองก็นึกเลขไม่ออกเหมือนกัน” อาจารย์วรวุฒิบอก

    “งั้นผมขอดูที่โต๊ะอาจารย์อดิศัยได้ไหมครับ โต๊ะยังอยู่นะครับ”

    “ตรงนั้นน่ะครับ เราลองไปดูด้วยกัน” นักวิชาการฝ่ายคณิตศาสตร์ว่า เดินนำไปยังโต๊ะหนึ่งที่อยู่ทางมุมห้อง

    โต๊ะทำงานนี้ค่อนข้างเก่า กระจกที่วางทับอยู่บนโต๊ะข้างใต้ไม่มีอะไรแล้ว  บนโตะมีเพียงแก้วที่ใส่ปากกาเก่า ๆ กับหนังสือเล่มหนึ่งเท่านั้น

    ปลายฟ้าตรวจดูโต๊ะนี้รอบ ๆ ก็ยังไม่พบรหัสใด ๆ

    “เห็นทีงานนี้จะยากสำหรับผมแล้วนะครับ ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าเลขอะไรบ้าง เลขห้าตัวอาจารย์อยู่ฝ่ายคณิตศาสตร์ก็คงพอรู้ว่า ความน่าจะเป็นที่ผมจะกดถูกมันมีน้อยมาก ผมเองคงไม่บ้าหรอกทุกเลขนั่นแน่ ๆ”

    “ครับ ผมก็เหมือนกัน” วรวุฒิพยักหน้ารับ

    “แล้วหนังสือนี่ อาจารย์อดิศัยไม่เอาไปด้วยเหรอครับ” ปลายฟ้าถาม พร้อมหยิบหนังสือเล่มเดียวที่วางอยู่บนโต๊ะนี้ขึ้นมาดู

    “ไม่รู้เหมือนกันครับ แกอาจจะลืมก็ได้ เห็นมีแค่เล่มนี้แหละที่แกทิ้งไว้”

    ปลายฟ้าลองเปิดอ่านผ่าน ๆ ซึ่งหนังสือเล่มนี้ชื่อ MATH HAPPY เป็นหนังสือเสริมความรู้เกี่ยวกับคณิตศาสตร์ในแง่มุมที่แปลกออกไป อย่างแอมบิแกรรม พิคาโนแกรม สมการแปลก ๆ คณิตศาสตร์กับลอตเตอรี่ ทอพอโลยี และอื่น ๆ ที่เป็นคณิตศาสตร์ที่ไม่ได้อยู่ตามแบบเรียน

    “หือ..” เขาอ่านไปสักพักก็ร้องขึ้นมา จนวรวุฒิต้องถาม

    “มีอะไรหรือเปล่าครับ หรือว่าหนังสือเล่มนี้จะเกี่ยวกับรหัสตู้เซฟ”

    “อ้อ ไม่ใช่หรอกครับ พอดีผมเห็นอะไรที่ผมต้องหาอยู่เหมือนกัน” ปลายฟ้าตอบ อ่านต่ออีกสักพักก็บอกว่า “ผมขอหนังสือเล่มนี้ได้ไหมครับ”

    “ได้ครับ อาจารย์อดิศัยแกคงไม่กลับมาเอาแล้วแหละ” นักวิชาการฝ่ายคณิตศาสตร์บอก

    “ขอบคุณครับ” หนุ่มผมตั้งบอก แล้วก็อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อ

    วรวุฒิเห็นปลายฟ้าสนใจหนังสือ MATH HAPPY ก็เลยปล่อยให้นักวิชาการหนุ่มอ่านไปก่อน แต่แล้วพออ่านไปได้อีกครู่หนึ่ง ก็คล้ายคิดอะไรออก หันไปถามวรวุฒิว่า

    “อาจารย์วรวุฒิครับ ตอนอาจารย์โทรถามรหัสอดิศัย เขาบอกว่าส่งเงินมาเพิ่มใช่ไหมครับ”

    “ใช่ครับ ผมโทรไปกี่ครั้งแกก็บอกอย่างนี้ เคยให้อาจารย์อีกคนโทรถามแกก็บอกแบบนี้เหมือนกัน มันมีอะไรหรือเปล่าอาจารย์ปลายฟ้า หรือว่าเราต้องส่งเงินเพิ่มจริง ๆ”

    “ส่งเงินมาเพิ่ม” ปลายฟ้าทวนคำ “นั่นสินะ ส่งเงินมาเพิ่ม”

    “อะไรครับอาจารย์ปลายฟ้า อย่าบอกนะว่าเราต้องส่งเงินไปให้อาจารย์อดิศัยตามที่เขาบอก” วรวุฒิถาม

    “ไม่ใช่แบบนั้นหรอกครับ ผมว่าผมพอจะรู้รหัสตู้เซฟนั่นแล้วแหละ ถึงเวลาสรุปผลการทดลองแล้วครับ” นักวิชาการหนุ่มตอบอย่างมั่นใจ