สวัสดีคะเพื่อนๆพี่ๆในพันทิปทุกคน
คือมีเรื่องจะมาเล่าแล้วอยากได้คำตอบว่าสิ่งที่เราทำมันผิดมากถึงขนาดต้องโดนไล่ออกจากงานเลยหรอ ?
คือเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานที่ทางบริษัทเขามีประชุมกิจการกันแล้วคือเราก็มีหน้าที่ต้องรับแขกแหละคอยเสริฟน้ำเสริฟกาแฟให้ตามที่นายสั่งแล้วก่อนหน้านี้คือเราก็ทำดีมาตลอดปัดกวาดเช็ดถูออฟฟิศคนเดียว4ชั้น ทั้งๆที่ความจริงควรเป็นหน้าที่ของแม่บ้านแต่เราก็ไม่เคยบ่นจนมาถึงเมื่อวานได้ขึ้นไปเสริฟกาแฟนี่แหละแล้วมีแขกท่านนึงเขามาเขาเห็นว่าทางบริษัทไม่มีขนมมาทานกับกาแฟ (ลืมบอกคะเราเป็นพนักงานใหม่พึ่งเข้ามาทำงานได้6วัน) แขกคนนั้นเขาก็ยื่นเงินมาให้เรา 500 บาทแล้วบอกให้เราไปซื้อขนมมาเพิ่มหน่อยแต่เราปฏิเสธไปแล้วบอกว่าทางบริษัทมีคุ้กกี้กับโรลให้อยู่คะแขกคนนั้นเขาก็ปฏิเสธเราอีกบอกรับไปเถอะพี่ช่วยค่าขนมจนเราวิ่งไปบอกพี่อีกคนในบริษัทบอกว่าพี่คะแขกคนนั้นเขาให้เงินมาซื้อของก็เล่าให้เขาฟังพี่อีกคนในบริษัทก็ให้ขึ้นไปคืน แต่ตอนขึ้นไปเราก็ไปเสริฟน้ำพร้อมกับคืนเงินให้แขกคนนั้นแล้วเขาก็ยังปฏิเสธอีกจนเราก็ไม่รู้เนอะว่าควรทำไงเพราะให้คืนไปแล้วเขาก็มายัดใส่มือไว้อีกจนเจ้าของบริษัทที่เราทำงานเขาบอกว่าให้วางเงินไว้บนโต๊ะเราก็วางไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งงานประชุมเสร็จเรียบร้อยจนเราขึ้นไปเก็บกวาดกลับบ้านเลิกงานจนเราจะเข้านอนแล้วมีไลน์กลุ่มทางบริษัทเด้งขึ้นมาประมานว่า
" น้องพรุ่งนี้มาคิดค่าแรงที่ทำไว้นะแล้วก็มาเขียนใบลาออกเลย แล้วก็ลบเราออกจากกลุ่มโดยไม่มีสาเหตุและโดยที่เราไม่มีโอกาสถามว่าเพราะอะไร " จนเราไปถามพี่ที่ทำงานมาก่อนเราเขาจับใจความได้ว่าที่เจ้านายไล่ออกเพราะเขาเสียหน้าที่เราไปรับเงินจากแขกคนนั้นมา 500 เขาเลยไล่เราออก พอเรารู้เรางงเลย เอาจริงๆคือเราก็พนักงานใหม่ บางทีคือตักเตือนเราก็ได้ไหมเราไม่รู้เราปฏิเสธไปแล้วก็ควรเรียกเราไปตักเตือนหรือว่าเราก็ได้คือเราก็ยอมรับผิดนะที่ไปรับเงินเขามาทั้งๆที่ปฏิเสธไปแล้วแต่เจ้าของบริษัทไม่พูดอะไรเลยให้ลูกน้องมาบอกให้เราออก คือง่ายๆเลยก็ไล่ออกนี่แหละ เราอยากรู้ว่าความผิดที่เราทำนี่มันมหาศาลมากเลยหรอ ทำไมต้องเอาชีวิตคนๆนึงมาทำแบบนี้ด้วย เราอายุแค่ 19 วุฒิที่ไปสมัครคือ ม.3 มันน้อยจริงแต่เราตั้งใจทำงานและเรียนต่อไปด้วยเราไม่ได้มีโอกาสแบบเด็กคนอื่นๆที่พ่อแม่ส่งให้เรียนจนเป็นฝั่งเป็นฝาเราหาด้วยตัวของเราเอง แต่นี้เราก็คิดว่าได้ทำที่นี่ก็ช่วยแบ่งเบาภาระแม่ไปได้เยอะอย่างน้อยค่าบ้านค่าน้ำค่าไฟเราก็เป็นคนออกก็ช่วยแม่ไปได้ครึ่งนึง จริงๆถ้าไม่อยากรับเราเข้าทำงานก็ควรจะบอกตั้งแต่เเรกแล้วมั้ยไม่น่ามาทำกันแบบนี้ 6 วันที่ผ่านมาเราตั้งใจทำงานมาตลอดสั่งอะไรใช้อะไรเราก็ทำอันไหนที่เราไม่รู้เราก็คอยถามคอยให้พี่เขาสอนงาน เราลาออกจากที่เก่าเพื่อมาสมัครที่เขาเพราะเขามาบอกต้องการคนแล้วอีกอย่างมันก็ใกล้บ้านกว่าที่เก่าเลิกเป็นเวลากว่าแต่เขามาทำลายความรู้สึกเรา เราท้อมาก เราต้องมานั่งเริ่มต้นหางานใหม่ต้องมานั่งเดานั่งลุ้นว่าเขาจะเรียกเราไปทำงานไหมจะโทมาเรียกนัดไปสัมภาษแล้วจะผ่านไหมอีก ชีวิตคนจนๆเลือกอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ...
โดนไล่ออกเพราะคำว่าเสียหน้า
คือมีเรื่องจะมาเล่าแล้วอยากได้คำตอบว่าสิ่งที่เราทำมันผิดมากถึงขนาดต้องโดนไล่ออกจากงานเลยหรอ ?
คือเรื่องมีอยู่ว่า เมื่อวานที่ทางบริษัทเขามีประชุมกิจการกันแล้วคือเราก็มีหน้าที่ต้องรับแขกแหละคอยเสริฟน้ำเสริฟกาแฟให้ตามที่นายสั่งแล้วก่อนหน้านี้คือเราก็ทำดีมาตลอดปัดกวาดเช็ดถูออฟฟิศคนเดียว4ชั้น ทั้งๆที่ความจริงควรเป็นหน้าที่ของแม่บ้านแต่เราก็ไม่เคยบ่นจนมาถึงเมื่อวานได้ขึ้นไปเสริฟกาแฟนี่แหละแล้วมีแขกท่านนึงเขามาเขาเห็นว่าทางบริษัทไม่มีขนมมาทานกับกาแฟ (ลืมบอกคะเราเป็นพนักงานใหม่พึ่งเข้ามาทำงานได้6วัน) แขกคนนั้นเขาก็ยื่นเงินมาให้เรา 500 บาทแล้วบอกให้เราไปซื้อขนมมาเพิ่มหน่อยแต่เราปฏิเสธไปแล้วบอกว่าทางบริษัทมีคุ้กกี้กับโรลให้อยู่คะแขกคนนั้นเขาก็ปฏิเสธเราอีกบอกรับไปเถอะพี่ช่วยค่าขนมจนเราวิ่งไปบอกพี่อีกคนในบริษัทบอกว่าพี่คะแขกคนนั้นเขาให้เงินมาซื้อของก็เล่าให้เขาฟังพี่อีกคนในบริษัทก็ให้ขึ้นไปคืน แต่ตอนขึ้นไปเราก็ไปเสริฟน้ำพร้อมกับคืนเงินให้แขกคนนั้นแล้วเขาก็ยังปฏิเสธอีกจนเราก็ไม่รู้เนอะว่าควรทำไงเพราะให้คืนไปแล้วเขาก็มายัดใส่มือไว้อีกจนเจ้าของบริษัทที่เราทำงานเขาบอกว่าให้วางเงินไว้บนโต๊ะเราก็วางไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งงานประชุมเสร็จเรียบร้อยจนเราขึ้นไปเก็บกวาดกลับบ้านเลิกงานจนเราจะเข้านอนแล้วมีไลน์กลุ่มทางบริษัทเด้งขึ้นมาประมานว่า
" น้องพรุ่งนี้มาคิดค่าแรงที่ทำไว้นะแล้วก็มาเขียนใบลาออกเลย แล้วก็ลบเราออกจากกลุ่มโดยไม่มีสาเหตุและโดยที่เราไม่มีโอกาสถามว่าเพราะอะไร " จนเราไปถามพี่ที่ทำงานมาก่อนเราเขาจับใจความได้ว่าที่เจ้านายไล่ออกเพราะเขาเสียหน้าที่เราไปรับเงินจากแขกคนนั้นมา 500 เขาเลยไล่เราออก พอเรารู้เรางงเลย เอาจริงๆคือเราก็พนักงานใหม่ บางทีคือตักเตือนเราก็ได้ไหมเราไม่รู้เราปฏิเสธไปแล้วก็ควรเรียกเราไปตักเตือนหรือว่าเราก็ได้คือเราก็ยอมรับผิดนะที่ไปรับเงินเขามาทั้งๆที่ปฏิเสธไปแล้วแต่เจ้าของบริษัทไม่พูดอะไรเลยให้ลูกน้องมาบอกให้เราออก คือง่ายๆเลยก็ไล่ออกนี่แหละ เราอยากรู้ว่าความผิดที่เราทำนี่มันมหาศาลมากเลยหรอ ทำไมต้องเอาชีวิตคนๆนึงมาทำแบบนี้ด้วย เราอายุแค่ 19 วุฒิที่ไปสมัครคือ ม.3 มันน้อยจริงแต่เราตั้งใจทำงานและเรียนต่อไปด้วยเราไม่ได้มีโอกาสแบบเด็กคนอื่นๆที่พ่อแม่ส่งให้เรียนจนเป็นฝั่งเป็นฝาเราหาด้วยตัวของเราเอง แต่นี้เราก็คิดว่าได้ทำที่นี่ก็ช่วยแบ่งเบาภาระแม่ไปได้เยอะอย่างน้อยค่าบ้านค่าน้ำค่าไฟเราก็เป็นคนออกก็ช่วยแม่ไปได้ครึ่งนึง จริงๆถ้าไม่อยากรับเราเข้าทำงานก็ควรจะบอกตั้งแต่เเรกแล้วมั้ยไม่น่ามาทำกันแบบนี้ 6 วันที่ผ่านมาเราตั้งใจทำงานมาตลอดสั่งอะไรใช้อะไรเราก็ทำอันไหนที่เราไม่รู้เราก็คอยถามคอยให้พี่เขาสอนงาน เราลาออกจากที่เก่าเพื่อมาสมัครที่เขาเพราะเขามาบอกต้องการคนแล้วอีกอย่างมันก็ใกล้บ้านกว่าที่เก่าเลิกเป็นเวลากว่าแต่เขามาทำลายความรู้สึกเรา เราท้อมาก เราต้องมานั่งเริ่มต้นหางานใหม่ต้องมานั่งเดานั่งลุ้นว่าเขาจะเรียกเราไปทำงานไหมจะโทมาเรียกนัดไปสัมภาษแล้วจะผ่านไหมอีก ชีวิตคนจนๆเลือกอะไรไม่ได้เลยจริงๆ ...