สวัสดีครับ วันนี้ผมมีปัญหาความรักของผม มาปรึกษาครับซึ่งก่อนอื่นมาฟังเรื่องราวความรักของผมก่อนน้ะครับ
เรื่องมีอยู่ว่า
ย้อนไปตอนนั้นผมอยู่ ม 4 ครับ ผมได้ เจอรุ่นพี่คนนึ่ง เธอน่ารักมาก พี่แกอยู่ ม 5 ละครับ น่ารักมากกกก ผมรู้จักแกเพราะ จู่ๆ line ก็เด้ง คนที่คุณอาจรู้จักใน เฟสบุค ขึ้นมา
ผมก็ได้กด แอดไปครับ แล้วก็ทักแก ไป พี่แกข่อนข้างhot พอสมวรครับ ใน รร ซึ่งใครได้พี่แกมาเป็นแฟนคงจะน่าอิจฉาน่าดู ตอนที่ผมทักพี่แกไปเป็นช่วงปิดเทอมครับ ปิดเทอมใหม่ ก็คุยกันมาเลื่อยๆ จนเปิดเทอม ผมขึ้น อยู่ ม 5 ละครับ พี่แกอยู่ ม6 ก็คุยกันมาเรื่อยๆเลยครับแต่ยังไม่เป้นรัยกันน้ะ เพราะพี่เค้ามีแฟนแล้ว เวลาพี่เค้ามีปัญหากับแฟน ก็ผมนี้แหละครับ พี่คอยให้คำปรึกษา จนเหมือนตอนนั้นพี่เค้าก็เริ่มชอบผมอะครับ ส่วนผมอะหรอ ชอบพี่เค้านานแว้ววว ผมก็คุยพี่เค้าจน พี่แกเลิกกับแฟนอะครับ โห่วว แต่กว่าจะเลิกกับ แฟน ก็ครึ่งปีล้ะครับ ผมอยู่ ม 5 เทอม 2 ครับ ถึง คบกันเต็มตัว จากนั้น ผมก็ไช้ชีวิตใน รร กับ เธอ ง่ายๆว่า เราแทบจะตัวติดกันครับ เช้าไปกินข้าวด้วยกัน เวลาผมไม่มีเรียนวิชาไหน ผมก็จะขึ้นไปหาเธอที่ห้องของเธอ กินข้าวกลางวันด้วยกัน ตอนเย็นกลับบ้านด้วยกันครับ เพราะแม่เธอมารับ (ต้องบอกก่อนว่าระหว่างที่เรารู้จักกัน เธอได้แนะนำผมให้แม่เธอรู้จักด้วย) ไปเที่ยวด้วยกัน (เที่ยวด้วยกันที่แรก อัมพวาครับ) ไปกินข้าวดูหนังฟังเพลงครับ วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก เธอ จบ ม 6 แล้ว ถึงเวลาที่ผมต้องจากเธอ เธอเข้าต่อ มหาลัยเอกชนชื่อดังย่านปทุมครับ ตอนนั้นผมกลัวมาก กลัวเธอจะเจอรักใหม่แล้วทิ้งผมไปครับ ส่วนผมอะหรอ ใช้ชีวิต ม 6 ที่ไม่มีเธอครับ เดินไปไหนก็เจอแต่ที่ๆเราเคยอยู่ด้วยกัน เหมือนคน อกหักเลยครับ 5555 จากนั้นน้ะครับ สิ่งที่ผมกลัวก็มาถึง แน่นอนครับ เธอมีคนใหม่ แอบคุยกับคนอื่น แต่เรายังไม่เลิกกันน้ะครับ เหมือนความรัก
เล่นตลกกับผมครับ ตอนเธอมีคนคุย ผมวิ่งตามเธอ แล้วผมมีคนคุยบ้าง เธอดันกลับมาหาผม พอผมกลับไปหาเธอ เธอก็มีคนคุยอีก วนอยู่แบบนี้ประมาณ 4 ครั้งครับ จนเธอเลือกที่จะเลิกกับผมเพื่อไปคบกับคนอื่น แต่ผมก็ไม่ยอมแพ้ครับ ผมไม่ยอมง่ายๆหรอก กว่าผมจะได้คบกับเธอ ผมทนรอ ตั้งครึ่งปีกว่าจะได้คบ ผมต้องเอาเธอกลับมาให้ได้ จนผมเอาเธอกลับมาได้ครับ ก็คุยกันเหมือนเดิม จนเริ่มเห็นว่าทุกๆอย่างที่กลับมามันไม่เหมือนเดิม เหมือนแก้วอะครับ มันแตกไปแล้ว จะเอากลับมาต่อใหม่ก็คงไม่เหมือนเดิม ช่วงเวลาที่เราคุยกัน เราทะเลาะกันแรงขึ้น ด้วยปัญหาที่ผ่านมาหลายๆปัญหากับการขุดเอาเรื่องเก่าๆมาทะเลาะ ตอนนั้นผมก็จะจบ ม 6 ละครับ ผมกำลังจะเข้า มหาลัย ช่วงผมกำลังจะเข้า มหาลัยครับ เธอได้เปลี่ยนไป เธอดีกลับผมมาก ดีแบบที่ไม่เคยดีกับผมขนาดนี้ เธอบอกผมว่า "ที่ผ่านมาเค้าขอโทษ ตอนนี้เค้ารู้แล้วไม่มีใครดีกับเค้าเท่าผมแล้ว" เหมือนรู้ว่าผมต้องมีคนใหม่ที่ มหาลัยแน่นอน เธอจำได้แม้กระทั่งวันครบรอบ ทั้งๆที่เธอไม่เคยจำ เอ้อ ผมเริ่มคบกับเธอวันที่ 19/02/56 ครับ ก็ 2ปี เกือบ3 ปีละ ซึ่งผมไม่สนใจอะไรครับ ผมตัดสินใจเลิกกับเธอ เธอร้องไห้หนักมาก ทั้งให้แม่มาคุย แต่ผมคงไม่กลับไป ครับ เพราะผมคิดว่าค่อยหาใหม่ที่มหาลัยก็ได้ และแน่นอนครับเป็นแบบที่ผมคิด มีผญ ผ่านเข้ามาในชีวิต มหาลัยมากมาย ปัญหาคือ คนนั้นก็ไม่ไช่ คนนี่ก็ไม่ไช่ แต่คนที่ผ่านมาในชีวิตผมดีทุกคนนะครับ ผมเองต่างหากที่ไม่ดี
****ผมอยากปรึกษาพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ว่าทำไมผมถึงคุยกับใครก็คิดว่ามันไม่ไช้ หรือผมยังไม่เจอคนที่ไช่ จริงๆ หรือ ผมยังรักเธอ หรือผมยังลืมเธอไม่ได้ครับ??****
** ถ้าแฟนเก่าผมคนนี้ได้อ่านผมอยากบอกเธอว่า "คิดถึงน้ะ แต่เราคงเก็บไว้ในใจ ไม่ไช่ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้น้ะ จริงๆแล้วมันมีเว้ย แต่ติดที่ว่า ไม่มีผญ คนใหนทำให้เราลืมเธอได้เลย"
***ขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านจนจบน้ะครับ จริงๆเรื่องมันยาวกว่านี้ แต่ ขก พิม 555 ขอบคุณร่วงหน้าสำหรับการตอบคำถามน้ะครับ ***
ยังรัก หรือ แค่ผูกพัน
เรื่องมีอยู่ว่า
ย้อนไปตอนนั้นผมอยู่ ม 4 ครับ ผมได้ เจอรุ่นพี่คนนึ่ง เธอน่ารักมาก พี่แกอยู่ ม 5 ละครับ น่ารักมากกกก ผมรู้จักแกเพราะ จู่ๆ line ก็เด้ง คนที่คุณอาจรู้จักใน เฟสบุค ขึ้นมา
ผมก็ได้กด แอดไปครับ แล้วก็ทักแก ไป พี่แกข่อนข้างhot พอสมวรครับ ใน รร ซึ่งใครได้พี่แกมาเป็นแฟนคงจะน่าอิจฉาน่าดู ตอนที่ผมทักพี่แกไปเป็นช่วงปิดเทอมครับ ปิดเทอมใหม่ ก็คุยกันมาเลื่อยๆ จนเปิดเทอม ผมขึ้น อยู่ ม 5 ละครับ พี่แกอยู่ ม6 ก็คุยกันมาเรื่อยๆเลยครับแต่ยังไม่เป้นรัยกันน้ะ เพราะพี่เค้ามีแฟนแล้ว เวลาพี่เค้ามีปัญหากับแฟน ก็ผมนี้แหละครับ พี่คอยให้คำปรึกษา จนเหมือนตอนนั้นพี่เค้าก็เริ่มชอบผมอะครับ ส่วนผมอะหรอ ชอบพี่เค้านานแว้ววว ผมก็คุยพี่เค้าจน พี่แกเลิกกับแฟนอะครับ โห่วว แต่กว่าจะเลิกกับ แฟน ก็ครึ่งปีล้ะครับ ผมอยู่ ม 5 เทอม 2 ครับ ถึง คบกันเต็มตัว จากนั้น ผมก็ไช้ชีวิตใน รร กับ เธอ ง่ายๆว่า เราแทบจะตัวติดกันครับ เช้าไปกินข้าวด้วยกัน เวลาผมไม่มีเรียนวิชาไหน ผมก็จะขึ้นไปหาเธอที่ห้องของเธอ กินข้าวกลางวันด้วยกัน ตอนเย็นกลับบ้านด้วยกันครับ เพราะแม่เธอมารับ (ต้องบอกก่อนว่าระหว่างที่เรารู้จักกัน เธอได้แนะนำผมให้แม่เธอรู้จักด้วย) ไปเที่ยวด้วยกัน (เที่ยวด้วยกันที่แรก อัมพวาครับ) ไปกินข้าวดูหนังฟังเพลงครับ วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก เธอ จบ ม 6 แล้ว ถึงเวลาที่ผมต้องจากเธอ เธอเข้าต่อ มหาลัยเอกชนชื่อดังย่านปทุมครับ ตอนนั้นผมกลัวมาก กลัวเธอจะเจอรักใหม่แล้วทิ้งผมไปครับ ส่วนผมอะหรอ ใช้ชีวิต ม 6 ที่ไม่มีเธอครับ เดินไปไหนก็เจอแต่ที่ๆเราเคยอยู่ด้วยกัน เหมือนคน อกหักเลยครับ 5555 จากนั้นน้ะครับ สิ่งที่ผมกลัวก็มาถึง แน่นอนครับ เธอมีคนใหม่ แอบคุยกับคนอื่น แต่เรายังไม่เลิกกันน้ะครับ เหมือนความรัก
****ผมอยากปรึกษาพี่ๆ เพื่อนๆ น้องๆ ว่าทำไมผมถึงคุยกับใครก็คิดว่ามันไม่ไช้ หรือผมยังไม่เจอคนที่ไช่ จริงๆ หรือ ผมยังรักเธอ หรือผมยังลืมเธอไม่ได้ครับ??****
** ถ้าแฟนเก่าผมคนนี้ได้อ่านผมอยากบอกเธอว่า "คิดถึงน้ะ แต่เราคงเก็บไว้ในใจ ไม่ไช่ไม่มีใครมาแทนที่เธอได้น้ะ จริงๆแล้วมันมีเว้ย แต่ติดที่ว่า ไม่มีผญ คนใหนทำให้เราลืมเธอได้เลย"
***ขอบคุณเพื่อนๆที่อ่านจนจบน้ะครับ จริงๆเรื่องมันยาวกว่านี้ แต่ ขก พิม 555 ขอบคุณร่วงหน้าสำหรับการตอบคำถามน้ะครับ ***