เรื่องมีอยุ่ว่า ? เราไปกินเหล้าด้วยกันกับแฟน แต่แฟนเราไปถูกใจกับอีกโต๊ะ ยิ้มให้กันไปมาๆ จนต้องถือเหล้าไปหาโต๊ะนั้น โดยไม่บอกไม่กล่าวเราเลย แต่เราก็ตามไปนั่งด้วย !!! กินกันอยู่นานจนเมาเราทักไลน์ไปทั้งที่อยู่ข้างกันแต่เค้าก็ไม่อ่านทั้งๆที่รู้ ไปรับเพื่อนกับคนที่เค้าชอบ อีกสักพัก ก็กลับมา ระหว่างที่นั่งกินโต๊ะเดียวกันเราก็ไม่ค่อยคุยกันเลย เพราะกลัวคนอื่นรู้ว่าเป็นแฟนกัน เราไม่เคยแสดงออกว่าหึงหวงเลย มีแต่สนับสนุน และดีใจกับเค้า ??? เพราะเราเชื่อใจและไว้ใจกัน !!! (เราอยู่ด้วยกันมา 6-7ปีละ) พอกินเหล้าเสร็จ (เมาทุกคน) โต๊ะนั้นก้หิวข้าว เราก็เอาเงินให้เค้าไปจ่ายช่วย โดยที่เราไม่ไปกินด้วย เรายอมจ่ายให้เพื่อที่เราจะพาแฟนกลับ แต่แฟนกลับไปนั่งกับเค้าจนเค้ากินเสร็จปล่อยให้เรายืนรอนอกร้าน !!! เราเมาแต่เรารู้สึกว่าเค้าไม่สนใจเราเลย แต่ก็ยอมเราเชื่อใจ ไว้ใจ เรารักเค้า เค้าจะตามพวกนั้นไป เราก็พาไป แต่ตอนกลับปรากฎว่า พวกนั้นหายไปแล้วตามไม่เจอ เพราะโกหกหรือเปล่าก็ไม่ทราบ ??? พอจะกลับบ้านเราแวะเซเว่น พอซื้อของเสร็จ เค้าก็ไม่ยอมขึ้นรถกับเรา อยู่ดีๆก็โกรธเรา เดินหนี เราก็งง และโมโหมาก เพราะไม่ได้คุยไม่ได้เถียงอะไรกันเลย เราก็เลยไปขับรถตามไปบอกให้ขึ้นรถ 3-4รอบ ชวนกลับบ้าน แต่เค้าไม่ตอบ เงียบเพราะความเมา เราเลยปล่อยเค้าเดินกลับคนเดียว!!! พอวันต่อมาเค้าบอกว่าเราผิดที่ปล่อยให้เค้าเดินกลับบ้าน ??? เราบอกสมควรไม่ใช่หรอ ??? เหตุผลต่างๆนาๆ ร้อยแปดพันเก้า คือมันไม่ใช่เลยที่เค้าจะมาโกรธเรา แต่เหตุผล ข้ออ้างต่างๆนาๆ ทำไมมันถึงว่าเราผิดได้เรางง เราเด็ก หรือเราโง่ ขนาดนั้นเชียวหรือ ที่เล่ามาคือมันผิดคนเดียวไม่ใช่เราแน่นอนอ่ะ ทำไมมีคนที่คิดว่าตัวเองถูกอยู่ตลอดเวลาในโลกนี้ว่ะ ??? ที่เล่ามาแค่อยากรู้ใครถูกผิด ??? จะให้มันมาอ่าน พรุ่งนี้ ??? เฮ้อออออออ เถียงทะเลาะกันจนเหนื่อยอะ!!!~ คนเงียบๆแต่ต้องเถึยงเพื่อไม่ยอมแพ้ มันเหนื่อยนะ !!!~
คนที่เรารักไม่เคยผิด ??? เลยหรอ ???