ก่อนอื่นเราขอเล่าก่อน
คือว่าพ่อแม่เราแยกทางกันค่ะ เราอยู่กับปู่และย่าตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ เห็นแม่ครั้งสุดท้ายในรูปถ่ายตอนนั้นเราประมาณ1ขวบ เราเจอกับพ่อตลอดทุกๆ ปี เวลากลับมารถน้ำดำหัวผู้ใหญ่ที่บ้านเกิดกับครอบครัว แต่เรากับพ่อไม่สนิทกันเลยค่ะ พ่อไม่กล้าคุยกับเรา เราเรียกปู่กับย่าว่าพ่อแม่ ท่านเลี้ยงเราเหมือนลูกแท้ๆ เลยค่ะ กับแม่(แท้ๆ) .. เราเห็นที่อยู่ของแม่ถูกเขียนไว้ในสมุดเล่มหนึ่งของพี่สาว(อาเราแต่เราเรียกพี่เพราะอยู่กับครอบครัวนี้ตั้งแต่เกิด) เห็นที่อยู่มานานหลายปี จนวันหนึ่งเราเรียนอยู่มอต้น เราก็เขียนจดหมายไปหาแม่ แนบเบอร์โทร.ของย่าไป จำได้ว่าตอนนั้นแม่อยู่กรุงเทพ ทำงานโรงพิมพ์แห่งหนึ่ง เราจ่าหน้าซองเป็นชื่อแม่ นามสกุลเรา แล้วแม่ก็โทรมาค่ะ เราได้ยินเสียงแม่ครั้งแรกในชีวิต เพราะตอนเด็กจำความไม่ได้ เราร้องไห้หนักมาก แม่ส่งนาฬิกามาให้ กระเป๋าถือ เราโทรคุยกันไม่บ่อยค่ะ และก็หายไปซักพัก หลังจากนั้นประมาณสองปี ญาติเราเสีย เราไปงานศพ เจอพี่สาวหรือน้องสาวก็ไม่รู้นะ ของแม่ เอาเบอร์โทรของแม่มาให้ บอกว่าแม่ใช้เบอร์นี้ แล้วเราก็โทรคุยกันค่ะ ตอนนั้นเราอยู่ ปวช. แม่ส่งจดหมายมา แม่เปลี่ยนนามสกุลด้วย อาจจะกลับไปใช้นามสกุลเดิมหรือของแฟนใหม่ ไม่แน่ใจนะ และก็รูปถ่ายกับลูกชาย (ลูกกับแฟนใหม่แม่) เราก็ยินดีค่ะที่แม่มีคนดูแล แม่บอกเราว่า แม่ออกจากกรุงเทพมาอยู่บ้านแล้ว มาขายเสื้อผ้าเด็กที่ลำพูน เราก็ดีใจมาก เพราะอยู่ใกล้กันมาก (เราอยู่ลำปาง) เราคุยกับแม่ดิบดี ว่าเราจะไปเที่ยวหา ปิดเทอมจะไปช่วยขายของ แม่เราตกลงนะ เราคุยกับแม่บ่อยขึ้น ทุกๆวันเกิดเราจะส่งข้อความหาแม่ แต่ก็ไม่นานนัก วันเกิดปีนั้นเราอายุสิบหก (มั้ง ความทรงจำเลือนลางมาก) เราส่งข้อความไปหาแม่ตอนหกโมงเช้า และข้อความตีกลับตอนสี่โมงเย็น ว่าส่งไม่ถึง เราส่งไปอีก แล้วก็โทรไป ไม่ติด จนเวลาผ่านไป เราก็ติดต่อแม่ไม่ได้อีกเลย เราพยายามโทรไปเบอร์นั้น ไม่สามารถติดต่อได้ จนสายอัตโนมัติบอกกับเราว่า เบอร์นี้ไม่เปิดใช้บริการ ทุกอย่างหายไป มโนว่าจะได้เจอ ก็ไม่เจอแล้ว ไม่มีอะไรเลย เราไม่รู้เหตุผลด้วยซ้ำว่าแม่ไปไหน เหมือนถูกตัดบทสนทนาไว้กลางครัน เรายังคุยกันไม่จบเลย ตอนนี้เราจำเบอร์แม่ไม่ได้แล้ว มีแค่ชื่อ นามสกุล กับเลขบัตรประชาชนที่แจ้งไว้ในใบเกิดเรา รู้ว่าเป็นคนอำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน นามสกุลที่เห็นครั้งสุดท้ายคือ พิทักษ์ ลูกชายใหม่ชื่อน้องแมน (มั้ง ถ้าจำไม่ผิด) อ่อนกว่าเราประมาณสิบปี
เราไม่รู้ทำไมถึงยังตามหา เป็นเพราะเราคาใจมั้ง อยากบอกให้แม่รู้ว่าตอนนี้เราเรียนจบปริญญาตรีแล้ว แค่นั้นแหละมั้ง เราว่าความรู้สึกเรามันค่อนข้างสับสน เราไม่ได้โกรธ เคืองอะไร แต่เราก็อยากถามนะว่าหายไปไหนมา คือเรา งงมาก เห้ออออ
อยากตามหาแม่ รู้แค่ชื่อจริงกับเลขประจำตัวประชาชน
คือว่าพ่อแม่เราแยกทางกันค่ะ เราอยู่กับปู่และย่าตั้งแต่ยังจำความไม่ได้ เห็นแม่ครั้งสุดท้ายในรูปถ่ายตอนนั้นเราประมาณ1ขวบ เราเจอกับพ่อตลอดทุกๆ ปี เวลากลับมารถน้ำดำหัวผู้ใหญ่ที่บ้านเกิดกับครอบครัว แต่เรากับพ่อไม่สนิทกันเลยค่ะ พ่อไม่กล้าคุยกับเรา เราเรียกปู่กับย่าว่าพ่อแม่ ท่านเลี้ยงเราเหมือนลูกแท้ๆ เลยค่ะ กับแม่(แท้ๆ) .. เราเห็นที่อยู่ของแม่ถูกเขียนไว้ในสมุดเล่มหนึ่งของพี่สาว(อาเราแต่เราเรียกพี่เพราะอยู่กับครอบครัวนี้ตั้งแต่เกิด) เห็นที่อยู่มานานหลายปี จนวันหนึ่งเราเรียนอยู่มอต้น เราก็เขียนจดหมายไปหาแม่ แนบเบอร์โทร.ของย่าไป จำได้ว่าตอนนั้นแม่อยู่กรุงเทพ ทำงานโรงพิมพ์แห่งหนึ่ง เราจ่าหน้าซองเป็นชื่อแม่ นามสกุลเรา แล้วแม่ก็โทรมาค่ะ เราได้ยินเสียงแม่ครั้งแรกในชีวิต เพราะตอนเด็กจำความไม่ได้ เราร้องไห้หนักมาก แม่ส่งนาฬิกามาให้ กระเป๋าถือ เราโทรคุยกันไม่บ่อยค่ะ และก็หายไปซักพัก หลังจากนั้นประมาณสองปี ญาติเราเสีย เราไปงานศพ เจอพี่สาวหรือน้องสาวก็ไม่รู้นะ ของแม่ เอาเบอร์โทรของแม่มาให้ บอกว่าแม่ใช้เบอร์นี้ แล้วเราก็โทรคุยกันค่ะ ตอนนั้นเราอยู่ ปวช. แม่ส่งจดหมายมา แม่เปลี่ยนนามสกุลด้วย อาจจะกลับไปใช้นามสกุลเดิมหรือของแฟนใหม่ ไม่แน่ใจนะ และก็รูปถ่ายกับลูกชาย (ลูกกับแฟนใหม่แม่) เราก็ยินดีค่ะที่แม่มีคนดูแล แม่บอกเราว่า แม่ออกจากกรุงเทพมาอยู่บ้านแล้ว มาขายเสื้อผ้าเด็กที่ลำพูน เราก็ดีใจมาก เพราะอยู่ใกล้กันมาก (เราอยู่ลำปาง) เราคุยกับแม่ดิบดี ว่าเราจะไปเที่ยวหา ปิดเทอมจะไปช่วยขายของ แม่เราตกลงนะ เราคุยกับแม่บ่อยขึ้น ทุกๆวันเกิดเราจะส่งข้อความหาแม่ แต่ก็ไม่นานนัก วันเกิดปีนั้นเราอายุสิบหก (มั้ง ความทรงจำเลือนลางมาก) เราส่งข้อความไปหาแม่ตอนหกโมงเช้า และข้อความตีกลับตอนสี่โมงเย็น ว่าส่งไม่ถึง เราส่งไปอีก แล้วก็โทรไป ไม่ติด จนเวลาผ่านไป เราก็ติดต่อแม่ไม่ได้อีกเลย เราพยายามโทรไปเบอร์นั้น ไม่สามารถติดต่อได้ จนสายอัตโนมัติบอกกับเราว่า เบอร์นี้ไม่เปิดใช้บริการ ทุกอย่างหายไป มโนว่าจะได้เจอ ก็ไม่เจอแล้ว ไม่มีอะไรเลย เราไม่รู้เหตุผลด้วยซ้ำว่าแม่ไปไหน เหมือนถูกตัดบทสนทนาไว้กลางครัน เรายังคุยกันไม่จบเลย ตอนนี้เราจำเบอร์แม่ไม่ได้แล้ว มีแค่ชื่อ นามสกุล กับเลขบัตรประชาชนที่แจ้งไว้ในใบเกิดเรา รู้ว่าเป็นคนอำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน นามสกุลที่เห็นครั้งสุดท้ายคือ พิทักษ์ ลูกชายใหม่ชื่อน้องแมน (มั้ง ถ้าจำไม่ผิด) อ่อนกว่าเราประมาณสิบปี
เราไม่รู้ทำไมถึงยังตามหา เป็นเพราะเราคาใจมั้ง อยากบอกให้แม่รู้ว่าตอนนี้เราเรียนจบปริญญาตรีแล้ว แค่นั้นแหละมั้ง เราว่าความรู้สึกเรามันค่อนข้างสับสน เราไม่ได้โกรธ เคืองอะไร แต่เราก็อยากถามนะว่าหายไปไหนมา คือเรา งงมาก เห้ออออ