เราก็มีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง สนิทกันมาก เป็นแกงค์เลยแหละ แล้วพอว่างๆก็ร้องเพลง เล่นก็ร้องเพลง เรียนก็ร้องเพลงกัน แล้วก็สรรหาเพลงเก่าใหม่มาร้องเล่นกัน
พอมีงานห้อง ก็พวกเรานี่แหละไปร้องกัน เป็นเรื่องที่สนุกมาก รวมถึงเราด้วยนั้นแหละ เราขอแนะนำตัวก่อนนะ เป็นคนที่ฟังเพลงถี่ๆๆๆๆๆๆมากๆๆ ไม่พูดมากก็ร้องเพลงอ่ะ พักเที่ยงก็ฟังเพลง ไม่ใช่เพลงง่องแง่งๆนะ เป็นเพลงพวกที่เค้าใช่ประกวดร้องเพลง ดูพวก the voice ไรงี้ บางครั้งยังไปดูคลิปสอนร้องเพลงในยูธูป ฟังเพลงที่เค้าร้องแล้วร้องตามรายวรรคเลย เป็น 2ชม.บางที จนวันนึงเราก็ไปออดิชั่น the voice แต่ก้ไม่ได้ผ่านไปรอบบลายอะไรหรอก เพื่อนก็บอกว่าเออนะ ร้องเพราะดีนะเพลงนี้ เราก็ดีใจ เริ่มมั่นใจว่าตัวเอกมีศักยภาพในด้านนี่บ้างแหละ หลังจากนั้นเราก็เริ่มเสพติดการร้องเพลง 555 ที่มาตั้งกระทู้ เพราะเราก็ร้องเพลงในห้องเรียนนี่แหละ ร้องบ่อยมาก จนบางครั้งเพื่อนก็บอกว่า เสียง เ_ี้ย ขนาดนี้ยังกล้าร้องอีก เราก็ไม่สน มาฝึกร้องเพลงที่เค้าว่า เ หี้ย จนคิดว่าดีที่สุด แล้วต้องร้องคู่เพื่อนอีกคนที่ร้องเพราะมาก ที่ที่มีคนดูเยอะๆ ตื่นเต้นมาก ตอนซ้อมก็โดนเพื่อนว่า มั่นหน้าบ้าง ช่างกล้าบ้าง เพี้ยนบ้าง เราก็ยอมรับว่าบางทีเราก็ร้องไม่สุด ไม่ถึงจริงๆ แต่เราก็อยากร้องอ่ะ มันได้พิสูจตัวเราเองด้วย เพราะมันเป็นสิ่งที่เรารัก สิ่งที่เราชอบพอเพื่อนพูด อย่างนั้นมันทำให้เราเสียความมั่นใจ พอขึ้นร้องบนเวที ดนตรีก็ไม่ดัง เพื่อนที่ร้องคู่ก็ร้องเพราะมาก พอท่อนเราร้องคนก็หัวเราะ คือ อะไรไม่เข้าใจ หลังจากนั้นเสียงก็หลุดไปสวรรค์เลยแหละ แทบจะร้องไห้ตรงนั้น แล้วคนเค้าก็บอกว่า เออดีหมด ยกเว้นเพลงตอนจบ เราก็คิดว่าเป็นเพราะเรา เพราะเราทำไม่สุด หรือ เราทำสุดแล้วแต่ เราไม่มีดีด้านนี้จริงๆ พอร้องจบ แทบจะไม่อยากฟังเพลงแล้วอีกเลย มันทำให้เราขายขี้หน้า เราเหมือนพยายามทุกสิ่ง ฟังเพลง ฝึก ร้องตาม ไปเพื่ออะไร ทำไปก็มีแต่คนดูถูก หัวเราะเห็นเป็นตัวตลกเหรอ แล้วพอจบก็พูดแนวประชด ว่า ร้องเพราะมากเลย เราก็ตอบยิ้มๆไปว่า อยู่แล้ว555 ประมาณนี้ แต่ในใจนี่เจ็บมากๆ เราเสียใจที่ทำในสิ่งที่คิดว่าตัวเองทำได้ดี หรือถนัด แต่ผลกลับออกมายังกะคนฝึกหัด เหมือนเค้ามองความพยายามเราเป็นเรื่องเล่นๆ
ขอขอบคุณพื้นที่ตรงนี่ที่ให้ระบายนะ
เราไม่รู้จะทำตัวยังไง เหมือนขาดความมั่นใจในตัวเองด้านนี้ไปเลย



เคยโดนดูถูกความสามารถบ้างไหม เราโดนบ่อยมาก จนขาดความมั่นใจ
พอมีงานห้อง ก็พวกเรานี่แหละไปร้องกัน เป็นเรื่องที่สนุกมาก รวมถึงเราด้วยนั้นแหละ เราขอแนะนำตัวก่อนนะ เป็นคนที่ฟังเพลงถี่ๆๆๆๆๆๆมากๆๆ ไม่พูดมากก็ร้องเพลงอ่ะ พักเที่ยงก็ฟังเพลง ไม่ใช่เพลงง่องแง่งๆนะ เป็นเพลงพวกที่เค้าใช่ประกวดร้องเพลง ดูพวก the voice ไรงี้ บางครั้งยังไปดูคลิปสอนร้องเพลงในยูธูป ฟังเพลงที่เค้าร้องแล้วร้องตามรายวรรคเลย เป็น 2ชม.บางที จนวันนึงเราก็ไปออดิชั่น the voice แต่ก้ไม่ได้ผ่านไปรอบบลายอะไรหรอก เพื่อนก็บอกว่าเออนะ ร้องเพราะดีนะเพลงนี้ เราก็ดีใจ เริ่มมั่นใจว่าตัวเอกมีศักยภาพในด้านนี่บ้างแหละ หลังจากนั้นเราก็เริ่มเสพติดการร้องเพลง 555 ที่มาตั้งกระทู้ เพราะเราก็ร้องเพลงในห้องเรียนนี่แหละ ร้องบ่อยมาก จนบางครั้งเพื่อนก็บอกว่า เสียง เ_ี้ย ขนาดนี้ยังกล้าร้องอีก เราก็ไม่สน มาฝึกร้องเพลงที่เค้าว่า เ หี้ย จนคิดว่าดีที่สุด แล้วต้องร้องคู่เพื่อนอีกคนที่ร้องเพราะมาก ที่ที่มีคนดูเยอะๆ ตื่นเต้นมาก ตอนซ้อมก็โดนเพื่อนว่า มั่นหน้าบ้าง ช่างกล้าบ้าง เพี้ยนบ้าง เราก็ยอมรับว่าบางทีเราก็ร้องไม่สุด ไม่ถึงจริงๆ แต่เราก็อยากร้องอ่ะ มันได้พิสูจตัวเราเองด้วย เพราะมันเป็นสิ่งที่เรารัก สิ่งที่เราชอบพอเพื่อนพูด อย่างนั้นมันทำให้เราเสียความมั่นใจ พอขึ้นร้องบนเวที ดนตรีก็ไม่ดัง เพื่อนที่ร้องคู่ก็ร้องเพราะมาก พอท่อนเราร้องคนก็หัวเราะ คือ อะไรไม่เข้าใจ หลังจากนั้นเสียงก็หลุดไปสวรรค์เลยแหละ แทบจะร้องไห้ตรงนั้น แล้วคนเค้าก็บอกว่า เออดีหมด ยกเว้นเพลงตอนจบ เราก็คิดว่าเป็นเพราะเรา เพราะเราทำไม่สุด หรือ เราทำสุดแล้วแต่ เราไม่มีดีด้านนี้จริงๆ พอร้องจบ แทบจะไม่อยากฟังเพลงแล้วอีกเลย มันทำให้เราขายขี้หน้า เราเหมือนพยายามทุกสิ่ง ฟังเพลง ฝึก ร้องตาม ไปเพื่ออะไร ทำไปก็มีแต่คนดูถูก หัวเราะเห็นเป็นตัวตลกเหรอ แล้วพอจบก็พูดแนวประชด ว่า ร้องเพราะมากเลย เราก็ตอบยิ้มๆไปว่า อยู่แล้ว555 ประมาณนี้ แต่ในใจนี่เจ็บมากๆ เราเสียใจที่ทำในสิ่งที่คิดว่าตัวเองทำได้ดี หรือถนัด แต่ผลกลับออกมายังกะคนฝึกหัด เหมือนเค้ามองความพยายามเราเป็นเรื่องเล่นๆ
ขอขอบคุณพื้นที่ตรงนี่ที่ให้ระบายนะ
เราไม่รู้จะทำตัวยังไง เหมือนขาดความมั่นใจในตัวเองด้านนี้ไปเลย