คุณรักคนคนนึงจากการกระทำหรือรักสิ่งที่เค้าเป็น?

ในความเข้าใจของผม ความรักคือการที่ต่างคนต่างยอมรับในข้อเสียของกันและกัน  และพยายามปรับตัวเข้าหากัน  หาความพอดีให้กับชีวิตคู่แต่ผมเคยได้ยินคำว่า "เธอเปลี่ยนไป" "เธอไม่เหมือนเดิม"  เนื่องจากการกระทำของผมเปลี่ยนไป  จากสิ่งที่เคยทำให้ที่เคยเป็นสิ่งที่พิเศษ กลับกลายเป็นความธรรมดา  พอธรรมดาก็นำไปสู่ความน่าเบื่อ แล้วก็ทำให้เกิดสองคำข้างบนนั้น  ผมสงสัยเหลือเกินว่าทำไมผู้หญิงบางคนถึงขวนขวายหาความพิเศษทั้งๆที่ผมรู้สึกว่าการได้อยู่ด้วยกันปกติธรรมดาไปทุกๆวันนั้นดีกว่าการที่เรามานั่งสร้างความพิเศษให้กันบ่อยๆ  เพื่อไม่ให้มีความน่าเบื่อเกิดขึ้น  ตรงจุดนี้เห็นได้จากพ่อแม่ที่เค้ารักกันดีน่ะครับ  ผมเห็นท่านก็อยู่กันปกติไม่เห็นต้องทำอะไรพิเศษบ่อยๆ

               กรณีตัวอย่าง: ถ้าเราเผลอทำเรื่องบางเรื่องให้คนรักของเราต้องเกิดแผลในใจ  เมื่อรู้แล้วเราก็ปรับตัวให้ดีขึ้น  แต่ในระหว่างนั้นมีใครอีกคนนึงเข้ามา ทำให้คนรักของเราหวั่นไหว  และทำให้คนรักของเราเลือกที่จะทิ้งเราไปเพื่อมีคนใหม่  เพราะเค้าดูแลดีกว่า   ซึ่งถ้ามองดูดีๆแล้ว  คนที่เข้ามาในช่วงนั้น ถ้ารู้สถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้วยังเข้ามา  ก็ไม่น่าจะเป็นคนที่น่าคบหาใช่ไหมครับ  แล้วทำไมผู้หญิงถึงยังเลือกคนใหม่เหรอครับ

เลยอยากทราบความคิดเห็นของเพื่อนๆน่ะครับว่า การรักคนๆนึง  คุณรักคนคนนั้นจากอะไร  จากสิ่งที่เค้าทำให้คุณรู้สึกดี  หรือสิ่งที่เป็นตัวตนของเค้า กันแน่ ?