ประสบการณ์ไอโฟนหาย เลยต้องวานพี่สายตรวจ สน.สุทธิสาร ตามจนได้คืน!!!!!!

สวัสดีค่ะ อันนี้เป็นกระทู้ที่อยากมาช่วยแชร์ประสบการณ์มือถือหายแต่ได้คืน คือไม่คิดว่าจะได้คืนด้วยซ้ำค่ะแอบถอดใจคือเมื่อคืนวันที่ 27 พ.ย. 58 เราไป hang out กับเพื่อนตามปกติค่ะที่ข้าวสาร ก็เมาในระดับนึงค่ะแต่มีสติตลอด เพราะก่อนหน้าไปกินเบียร์ที่เซนทรัลเวิลมาก่อนกับเพื่อนคนละเหยือกแล้วไปต่อข้าวสารแต่เปลี่ยนเป็นกินเหล้าแทน ซักตี 2 กว่าๆค่ะเราก็จะกลับบ้านเลยเรียกแท็กซี่หน้าเบอร์เกอร์คิงข้าวสารอ่ะค่ะ ตอนนั้นจำได้ลางๆว่าขึ้นคันสีชมพูแต่ครั้งนี้เราพลาดมาก เพราะปกติขึ้นแท็กซี่ตอนเมาปุ๊ปจะส่งเลขทะเบียนกับสีรถไปบอกเพื่อนไว้ แต่วันนี้เรามึนๆ จะอ้วกค่ะก็เลยปล่อยเบลอเลย บ้านเราอยู่ วิภาวดี 47 นะคะ จากข้าวสารมาระยะทางไกลพอสมควร ระหว่างทางก็ขอพี่เค้าเปิดหน้าต่างอ้วกมาบ้าง ไม่ได้อ้วกบนรถพี่เค้านะคะ เกรงใจแหละค่ะแต่ทำไงได้เมาจริงๆ ครั้งสุดท้ายที่ใช้มือถือคือมองเวลาค่ะแล้วน่าจะวางไว้ข้างตัว แล้วหันไปอ้วก พอถึงบ้านเราก็เลยทิปพี่เค้าไป 50 บาท บอกเป็นค่าล้างรถ เราก็ขอโทษเค้านะคะเพราะเกรงใจ รถทำมาหากิน
        
       จุดพีคค่ะะะะะะะะ!!!!!! พอลงรถปุ๊ปเราก็เลยสำรวจของจับกระเป๋า นู่นนี่ สุดท้ายยยยยยยย มือหายค่ะ หาไม่เจอ เทกระเป๋าหน้าบ้านกันเลยทีเดียววว พอเรารู้ว่าหายชัวร์เราก็วิ่งไปเอาโทรศัพท์ของคุณอาในบ้านโทรเลยค่ะ แต่โทรยังไงพี่เค้าก็ไม่รับสาย ถึงบ้านตั้งแต่ 02.44 a.m. เราโทรจนเกือบตีสี่ได้ค่ะเพื่อนๆ เราก็เลยนอนก่อน 55555555555555555555555 (ง่วงมากกกจริงๆ)

แต่ตื่นเช้ามาค่ะ ประมาณหกโมงกว่าๆได้เราก็ตาลีตาเหลือกเปิดคอมค่ะ เข้าแอพ find my iphone ก็รู้พิกัดค่ะว่าอยู่ที่ไหน





      นี่คือสถานที่ที่เจอค่ะ เราก็เลยเซิชหาวิธีในอินเตอร์เน็ตก่อนว่าจะทำไง ประกอบกับก่อนหน้าค่ะ เพื่อนเราเคยทำไอโฟนหายแล้วก็เค้าก็เลยแนะนำว่าให้ไปที่ สน.ที่ใกล้สถานที่ที่เราเจอไอโฟนเราโดยอาจจะต้องรบกวนให้เค้าช่วยออกติดตามไปกับเราด้วยอะไรประมาณนี้ค่ะ ทีนี้เราก็เลยให้คุณอาเราค่ะขับรถไป สน.สุทธิสารเลย พอไปถึงก็จะเข้าไปแจ้งความค่ะ ทางคุณตำรวจก็สอบถามค่ะว่าจะมาแจ้งเรื่องอะไร พอเราบอกมือถือหายแล้วค้นในแอพเจอว่าอยู่แถวนี้ คุณตำรวจก็บอกว่างั้นออกไปกับสายตรวจเลย เพราะเดี๊ยวแบตหมด เราก็รีบขับรถตามคุณตำรวจเลยค่ะ ต้องบอกก่อนนะคะว่า ณ ตอนนั้น จขกท.ไม่มีอะไรที่มีอินเตอร์เน็ตเลยค่ะ มีแต่โน้ตบุค เราก็เลยให้พี่สาวเราเข้าในคอมอีกเครื่องเพื่อหาพิกัดอีกรอบ เราเซฟมาแต่หน้าจอตอนมีอินเตอร์เน็ต ซึ่งพี่สาวเราก็บอกข่าวดีมาว่า "แกรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร มันเคลื่อนที่แล้ว"

     อื้ออออหือ จขกท. นี่ขาอ่อนแล้วค่ะ แต่ในใจก็คิดไว้แล้วคงไม่ได้หรอก ต้องเสียเงินซื้อใหม่แน่ๆ เสียดายข้อมูลงานในนั้นด้วยค่ะ ตอนแรกเราคิดว่าพี่เราดูผิด เพราะนางบอกเราว่าตอนนี้มันอยู่ที่ ประชาสงเคราะห์ 38 แถวแฟลตห้วยขวางอ่ะค่ะ  คุณตำรวจผู้ใจดีก็เลยเห็นแล้วสงสารมั้งคะ เค้าก็เลยบอกแชร์เน็ตจากเค้าสิจะได้ดูถูกว่าอยู่ตรงไหน พอเราเปิดเช็คอีกรอบด้วยตัวเองก็พบว่าอยู่ซอย ประชาสงเคราะห์ 38 จริงๆค่ะ ซึ่งคุณตำรวจบอกเลยค่ะว่าไม่ไกล ลองไปดู แต่เรานี่ถอดใจแล้วว แต่คุณตำรวจก็ให้กำลังใจค่ะว่าลองกันซักตั้ง
ทางเราก็เลยลองเคลื่อนที่ต่อไปที่ที่ไอโฟนอยู่ค่ะ พอเข้าไปนะคะ ในใจนี่
     โอ้โหหหหหหหหหหหหหหหหหหห จะหาเจอม๊ายยยยยยยยยยยย แกแฟลตมีประมาณ 8 ตึกได้ พร้อมกับห้องที่มีอีก 100 กว่าห้องค่ะ แต่ก็อ้ะ ลองดูค่ะเดินตาม จนมีพี่เจ้าถิ่นแถวนั้นค่ะมาถามว่าหาอะไร เราก็บอกว่าหาคนขับแท็กซี่ ก็บอกสีรถอะไรแกไป สรุปเราก็ไปเดินจนเจอค่ะ แต่ก็ไม่ชัวร์ว่าจะใช่ไหมตอนนั้น เราอยู่ใกล้สัญญาณที่พบไอโฟนมากค่ะ กดส่งเสียงตลอด อ๊ออออ ลืมบอกไปตอนที่ขึ้น lost mode แล้วเราเขียนข้อความไว้ว่า "อันนี้โทรศัพท์เรา หากพี่แท็กซี่หรือผู้ที่เกี่ยวข้องเก็บได้รบกวนโทรมาที่ เบอร์ XXXX ด้วยนะคะ ตอนนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจกำลังติดตามสัญญาณอยู่" ซึ่งต้องบอกเลยนะคะ ว่าโชคช่วยจริงๆที่เค้าไม่ปิดเครื่องไปก่อน แล้วแบตก็ยังไม่หมด (จขกท. ไม่แน่ใจนะคะว่าขึ้น lost mode แล้วปิดเครื่องได้รึป่าว) ต่อนะคะ เรากับเจ้าหน้าที่ตำรวจก็เดินวนกันอยู่ซักพักค่ะ ทีนี้คุณตำรวจแกเลยเอาเบอร์เราที่หายไปลองโทร
      ปรากฎว่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา เค้ารับค่ะ ร้องไห้ค่ะ พีคมากกกกกกกกกกกกก (นี่ตรูโทรเป็น 50 สาย ไม่รับแต่พอตำรวจโทรสายเดียวเอ็งรับเนาะ) นั่นแหละค่ะ คนที่รับสายเป็นผู้หญิงค่ะ แกบอกว่าแฟนแกเก็บได้แต่ใช้ไม่เป็นตอนนี้ แฟนแกนอนแล้ว ตอนนี้อยู่ชั้น 3 ขึ้นมาเอาได้ค่ะ เราก็แบบอะไรวะ ทำไมไม่ลงมา แต่เราบอกเค้านะคะว่ามากับเจ้าหน้าที่ตำรวจ ทีนี้เราก็เลยลองให้พี่เจ้าถิ่นคนที่มาถามเาตอนแรกที่ถึงแฟลตช่วยคุย ปรากฎว่าเค้ารู้จักกันค่ะ พูดชื่อมาว่า พี่หน่อยรึป่าวอะไรประมาณนี้ เค้าก็เลยอาสาว่าจะขึ้นไปเอาให้ค่ะ แต่เราก็ขึ้นไปไม่ถึงชั้นที่แกอยู่นะคะ แกบอกเราตอนแรกว่าชั้น 3 อาคาร 13 แต่เราขึ้นไปถึงชั้น 3 แล้วเราตามพี่เจ้าถิ่นที่มาช่วยไม่ทันแกเดินเร็วอ่ะค่ะ ก็เลยคลาดกัน แต่สุดท้ายแล้วแกก็เอาลงมาให้ค่ะ สภาพสมบูรณ์เหมือนเดิม เรานี่โอ้โหหหหห ได้คืนแบบเราไม่คิดว่าจะได้แล้วค่ะ ดีใจมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ก


***ก็อยากจะฝากเป็นอุทาหร์กับเพื่อนๆนะคะ ว่าสนุกยังไงก็ต้องมีสติไว้ก่อนอย่ากินจนเมาค่ะ แล้วยิ่งเป็นผู้หญิงนะคะ อันตรายมากเลยค่ะแต่ว่าเราเป็นผู้หญิงผมสั้น ห้าวๆ มั้งคะ เค้าเลยยังไม่กล้าทำอะไรมาก 55555+ สุดท้ายก็ไม่ทำของหายดีที่สุดค่ะ เครื่องตั้งสองหมื่นกว่าบาท หายแล้วเสียดายแทนค่ะ ไหนจะข้อมูลงาน รูปนู่นนี่ กว่าจะกู้กลับมาก็คงไม่ง่าย สุดท้ายก็คงขอบคุณ คุณตำรวจใจดีทั้งสองท่านด้วยนะคะ แต่จำชื่อท่านนี้มาได้ท่านเดียวเพราะได้ถ่ายพี่ดาบคนนี้ใกล้สุดค่ะ ยศนี่ก็ไม่แน่ใจนะคะ พี่ตำรวจแกชื่อ สุทธิพงษ์ มิ่งสันเทียะ แห่ง สน.สุทธิสารค่ะ ขอบคุณร้อยเวรด้วยค่ะที่ช่วยประสานกับพี่สายตรวจให้ แล้วก็ขอบคุณพี่แท็กซี่คนนั้นที่ยอมคืนให้ เราก็ไม่ได้เอาความอะไรแก เพราะเราอยากได้แค่ของจริงๆ

       สุดท้ายอีกแล้วก็อยากฝากเรื่องเราไว้เป็นอุทาหรณ์ค่ะ ไม่ใช่ว่าใช้แอพตามแล้วจะได้คืนทุกคนนะคะ แต่ก็มาลงรีวิวไว้เผื่อจะมีคนทำหายแบบเราบ้าง  ดีที่สุดระวังของเราไว้ดีกว่าค่ะ ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบ แหะๆ  ฝากรูปพี่สายตรวจไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ