ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่า
- กระทู้นี้ไม่ใช่กระทู้แรกของเรา
- เราไม่ได้ยืมไอดีใครมาตั้ง
- ม้วนเดียวจบ ไม่มีต่อ
(❁´◡`❁) เรามีแฟนคนนึง เป็นแฟนคนแรก คบกันมาปีกว่าๆ แฟนเราอ่อนกว่าเราปีนึง ถ้านับตามวันเกิด แต่ถ้านับตามชั้นปี จะอ่อนกว่าเรา 2 ปี อ่ะะะ เข้าเรื่องเลยละกันเนอะ~
คืนวันที่ 21 ธันวาคม ที่ผ่านมานี้
เรามีงานรับปริญญา เราก็คุยกันแล้วประมาณว่า แฟนเราเนี่ยจะต้องมาเป็นพี่เลี้ยงบัณฑิตนะ มาคอยดูแลนู่นนี่นั่น ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าการรับปริญญาทั้งที มันจะหนักและเหนื่อยอะไรขนาดนี้ แฟนเราก็ทำหน้าที่ได้ดี๊ดี ทั้งตอนรับชุด พาไปถ่ายรูปนอกรอบ วันซ้อม วันจริง คือจริงๆแล้วมันอาจจะไม่หนักขนาดนี้ แต่ด้วยความเยอะของเรา แฟนก็เลยต้องเหนื่อยหน่อย แหะแหะ ✩( ͐◡ુ⁰ )
มาเริ่มต้นกันที่วันถ่ายรูปนอกรอบครั้งที่ 2 (ครั้งแรกที่ท่ามหาราช และบริเวณใกล้เคียง) เรามีซ้อมย่อยวันที่ 17 ธ.ค. 58 ซึ่งเราวางแผนว่าจะไปวิทยาเขตที่เราเรียน ก่อนวันซ้อมย่อย 1 วัน ก็คือวันที่ 16 ธ.ค. 58 วันนี้เราคิดว่าเราจะถ่ายรูปรอบวิทยาเขตเราเลย ซึ่งมันมีอาคารเรียนน้อย แต่พื้นที่มันกว้างใหญ่มากๆ แต่ด้วยอากาศที่ไม่เอื้ออำนวยในวันนั้น ทำให้เราถ่ายรูปได้แค่ครึ่งวัน และครึ่งวิทยาเขต วันนั้นอากาศร้อนมาก ร้อนสุดๆ แล้ววันนั้นเราก็ไม่มีรถยนต์ ไม่มีมอเตอร์ไซค์ แฟนเราก็พาเราซ้อนจักรยาน ( วิทยาเขตเราใช้ยานพาหนะคือจักรยาน หรือเรียกสั้นๆว่า "จั๊ก" ) แฟนเราก็ปั่นไปเรื่อยๆ ชอบตรงไหนก็แวะถ่ายรูป ซึ่งแฟนเราก็ต้องมาถ่ายรูปให้เรา เพราะเราไม่ได้จ้างช่างเลย นอกจากวันรับจริง .____. เราถามแฟนตลอดทางว่าเหนื่อยมั้ย เมื่อยมั้ย หิวมั้ย เขาก็ตอบมาแค่ "ไม่" (ไม่รู้ว่าความหมายคือ "ไม่เหนื่อย" หรือ "ไม่ทนแล้ว" 55555555555555555555) จนเราคิดว่าถ้าไปต่อ ทั้งเราและแฟนเราต้องตายแน่ๆ ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ร้อนก็ร้อน ถ้าจะให้เราอธิบายความรู้สึกที่แฟนเราน่าจะเป็นในตอนนั้น คงเป็นแบบ "คนที่กำลังลากอูฐตัวหนักๆที่ตายแล้ว กลางทะเลทราย" (ᐡ ᐧ ﻌ ᐧ ᐡ)
วันที่ 17 ธ.ค. 58 เป็นวันซ้อมย่อย วันซ้อมวันแรก
แฟนเราก็ต้องตื่นเช้าเพื่อไปส่งที่อาคารเรียน รอจนกว่าจะเข้าหอประชุม พอซ้อมเสร็จก็มารอรับ แล้วก็ต้องนั่งรถไปนครปฐมเป็นเพื่อนเรา เพราะตอนนั้นมันค่ำแล้ว ( น่ารักหละสิ๊ อิอิ :3 )
วันที่ 18 ธ.ค. 58 เป็นวันซ้อมใหญ่วันแรก
วันนี้ต้องตื่นเช้ามาก เป็นวันที่ 2 แฟนเราก็ทำเหมือนเดิม ตื่นเช้า พาไปส่งที่มหา'ลัย พาไปรายงานตัว แล้วมารอรับตอนออกจากหอประชุมพร้อมน้ำเปล่าเย็นๆชื่นใจจจจจ ><
วันที่ 19 ธ.ค. 58 วันนี้ซ้อมใหญ่วันที่ 2
วันนี้ก็ต้องตื่นเช้ามากเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือคนเยอะขึ้นมากกกกก แฟนเราก็รับบทหนักขึ้นมาอีกหน่อย ต้องมาคอยถ่ายรูป คอยช่วยถือดอกไม้ ตุ๊กตา ขนมนมเนย คอยรับโทรศัพท์ พอเราออกจากหอประชุมมา ก็เห็นแฟนมายืนรอพร้อมกับน้าของเรา หายเหนื่อยเลยยย ~ ทั้งน้าเราและแฟนเรามารอเจอโดยที่เราไม่ต้องตามหาเลย ~^^
วันที่ 20 ธ.ค. 58 เป็นวันพักผ่อน
วันนี้ตื่นสายได้แหละ รู้สึกการนอนมันมีค่ามากๆ 555555555555 วันนี้แฟนก็พาไปกินข้าว พาไปเที่ยว ตามปกติ มีความสุขดี อิอิ :3
วันที่ 21 ธ.ค. 58 วันรับจริง ~
วันนี้พีคสุด คือเราต้องตื่นตั้งแต่ตี 2 เพื่อไปแต่งหน้า ทำผม อีกโรงแรมนึง ซึ่งเราต้องนั่งรถไป แฟนก็จะไปเป็นเพื่อน เพราะมันดึกมาก และวัยรุ่นที่ดื่มเหล้า ตรงรร.ที่เราพักก็เยอะมาก นางไปเฝ้าเราแต่งหน้า แต่งตัวเสร็จตอนประมาณ 8 โมง เสร็จแล้วแฟนก็พาเราเข้าไปในมอ ไปถ่ายรูป วันนี้ครอบครัวมาสายหน่อย รถติดหนัก มีน้าที่มารอตั้งแต่ 6 โมง ทั้งที่บ้าน ทั้งแฟนก็มาส่งเข้าหอประชุม จนกระทั่งรับเสร็จ น้ากับแฟนเรา ไปรอถ่ายวิดิโอตอนเดินขบวนออกมา แต่เราไม่เห็น เราเดินเลยไปไกลเลย ไม่คิดว่าจะมารอตรงนี้ เลยมองหาแต่ช่างภาพ =.= พอเรารับเสร็จ ก็มาถ่ายรูปอีกรอบ จนออกไปทานข้าวกัน ตอนนั้นก็ 24 ชั่วโมงแล้ว ที่เรากับแฟนไม่ได้นอน =________= ตาปรือมาก ง่วงมาก แต่ยอมใจนางนะ นางรอเฝ้า นางทำทุกอย่าง โดยไม่บ่นให้ได้ยินเลยว่า " เหนื่อย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไปได้มั้ย วันนี้ไม่รอนะ " คำพวกนี้ เราไม่ได้ยินจากปากนางเลย ( หรือแอบไปบ่นลับหลังก็ไม่รู้ ฮิฮิ )
กระทู้นี้ ที่เราพูดถึงแต่แฟนเยอะมาก ไม่ค่อยพูดถึงทางบ้าน
ไม่ใช่เพราะรักแฟนมากกว่าครอบครัว หรือให้ความสำคัญมากกว่านะ
ครอบครัวเราก็รัก รักมากด้วย
เราคิดว่าถ้าวันนี้เราไม่มีแฟน ก็คงเป็นน้าเรา ที่มาทำหน้าที่นี้ ซึ่งมันเหนื่อยไม่ใช่เล่นๆเลย
แต่สิ่งที่เราคิดไม่ถึงคือ
คนที่เขาไม่ใช่พี่น้อง ไม่ใช่ครอบครัว
เขาเป็นแฟน แต่เขายังทำขนาดนี้
เขาเต็มใจทำให้ เขาไม่บ่น เขาไม่ว่าเลย
จริงๆเขาไม่ต้องทำขนาดนี้
จริงๆเขาไม่ต้องทำก็ได้
จริงๆเขามาวันรับจริงวันเดียวก็ยังได้
แต่เขาไม่ทำ ..
เราอยากไปถ่ายรูปตรงไหน เขาก็พาไป
เราอยากกินอะไร เขาก็พาไป
เราอยากเที่ยวที่ไหน เขาก็พาไป
เราชอบพูดจิกกัดเขานะ ประมาณว่า
พอเห็นคนถือลูกโป่ง ก็ชอบแซวว่า "นี่ตัวเองดูดิ ลูกโป่งสวยเนอะ อ้าวแต่เค้าไม่มี แย่เลย" อะไรประมาณนี้ แต่จริงๆแล้วเราไม่คิดอะไรนะ แค่อยากแซวเล่นๆ สนุกๆ ซึ่งเราทั้งคู่ชอบแกล้งกันแบบนี้บ่อยๆ
เราคิดว่า การที่เขาทำให้ขนาดนี้ มันยิ่งกว่าซื้อลูกโป่งมาให้ ยิ่งกว่ามีดอกไม้เป็นพันๆดอกมาให้ มันยิ่งกว่าการมีตุ๊กตาตัวโตๆซะอีก
ฉะนั้น คนที่มาอ่านมาถึงตรงนี้
จงมอง ที่วิธีการกระทำ ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ได้
เหมือนกับว่าคนนึงทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักของตัวเองมีความสุข ปกป้องเขาให้ปลอดภัย มันย่อมดีกว่าการที่เขาเอาแต่พร่ำบอกรัก แต่เขาไม่เคยทำอะไรให้เรารู้สึกว่าเขารัก นอกจากคำที่เขาพูดมา
ถ้าวันนั้น เราได้ดอกไม้ 1 ช่อจากแฟนเรา .. เราดีใจนะ
ถ้าวันนั้น เราไม่ได้ดอกไม้จากเขา แต่ช่วงเวลา 4-5 วันที่ผ่านมา เขาทำให้เราขนาดนี้ .. เราดีใจกว่า ^_________________^ (ยิ้มกว้างๆไปที !)
ปล. ตลอดเวลาที่คบกันมา เขาก็ดูแลเราอย่างนี้แหละ แต่เราคิดว่าช่วงนี้มันดูหนักๆ หลายวัน เราซึ้งมากนะเอาจริงๆ 5555555555
ปล.2 อีกอย่างแฟนเราก็น้อยใจด้วย ที่เราเอาแต่สนใจดอกไม้ สิ่งของต่างๆที่ได้มา จนคิดว่าเราลืมสิ่งต่างๆที่เขาทำให้ บอกเลยว่าไม่ลืมหรอกนะ
เรารู้ว่า แฟนเราต้องได้อ่านแน่ๆ
" เค้าขอโทษนะ ที่ทำให้น้อยใจ"
" เค้าขอบคุณนะ ที่ดูแลเค้า"
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ปิดท้ายกันด้วยภาพที่บางทีก็ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาในกระทู้ ~ อิอิ
บั้ยบายยยยยยยยยย
♡ ความน่ารักของแฟนกับวันสำคัญของเรา ♡
- กระทู้นี้ไม่ใช่กระทู้แรกของเรา
- เราไม่ได้ยืมไอดีใครมาตั้ง
- ม้วนเดียวจบ ไม่มีต่อ
(❁´◡`❁) เรามีแฟนคนนึง เป็นแฟนคนแรก คบกันมาปีกว่าๆ แฟนเราอ่อนกว่าเราปีนึง ถ้านับตามวันเกิด แต่ถ้านับตามชั้นปี จะอ่อนกว่าเรา 2 ปี อ่ะะะ เข้าเรื่องเลยละกันเนอะ~
คืนวันที่ 21 ธันวาคม ที่ผ่านมานี้
เรามีงานรับปริญญา เราก็คุยกันแล้วประมาณว่า แฟนเราเนี่ยจะต้องมาเป็นพี่เลี้ยงบัณฑิตนะ มาคอยดูแลนู่นนี่นั่น ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าการรับปริญญาทั้งที มันจะหนักและเหนื่อยอะไรขนาดนี้ แฟนเราก็ทำหน้าที่ได้ดี๊ดี ทั้งตอนรับชุด พาไปถ่ายรูปนอกรอบ วันซ้อม วันจริง คือจริงๆแล้วมันอาจจะไม่หนักขนาดนี้ แต่ด้วยความเยอะของเรา แฟนก็เลยต้องเหนื่อยหน่อย แหะแหะ ✩( ͐◡ુ⁰ )
มาเริ่มต้นกันที่วันถ่ายรูปนอกรอบครั้งที่ 2 (ครั้งแรกที่ท่ามหาราช และบริเวณใกล้เคียง) เรามีซ้อมย่อยวันที่ 17 ธ.ค. 58 ซึ่งเราวางแผนว่าจะไปวิทยาเขตที่เราเรียน ก่อนวันซ้อมย่อย 1 วัน ก็คือวันที่ 16 ธ.ค. 58 วันนี้เราคิดว่าเราจะถ่ายรูปรอบวิทยาเขตเราเลย ซึ่งมันมีอาคารเรียนน้อย แต่พื้นที่มันกว้างใหญ่มากๆ แต่ด้วยอากาศที่ไม่เอื้ออำนวยในวันนั้น ทำให้เราถ่ายรูปได้แค่ครึ่งวัน และครึ่งวิทยาเขต วันนั้นอากาศร้อนมาก ร้อนสุดๆ แล้ววันนั้นเราก็ไม่มีรถยนต์ ไม่มีมอเตอร์ไซค์ แฟนเราก็พาเราซ้อนจักรยาน ( วิทยาเขตเราใช้ยานพาหนะคือจักรยาน หรือเรียกสั้นๆว่า "จั๊ก" ) แฟนเราก็ปั่นไปเรื่อยๆ ชอบตรงไหนก็แวะถ่ายรูป ซึ่งแฟนเราก็ต้องมาถ่ายรูปให้เรา เพราะเราไม่ได้จ้างช่างเลย นอกจากวันรับจริง .____. เราถามแฟนตลอดทางว่าเหนื่อยมั้ย เมื่อยมั้ย หิวมั้ย เขาก็ตอบมาแค่ "ไม่" (ไม่รู้ว่าความหมายคือ "ไม่เหนื่อย" หรือ "ไม่ทนแล้ว" 55555555555555555555) จนเราคิดว่าถ้าไปต่อ ทั้งเราและแฟนเราต้องตายแน่ๆ ข้าวก็ยังไม่ได้กิน ร้อนก็ร้อน ถ้าจะให้เราอธิบายความรู้สึกที่แฟนเราน่าจะเป็นในตอนนั้น คงเป็นแบบ "คนที่กำลังลากอูฐตัวหนักๆที่ตายแล้ว กลางทะเลทราย" (ᐡ ᐧ ﻌ ᐧ ᐡ)
วันที่ 17 ธ.ค. 58 เป็นวันซ้อมย่อย วันซ้อมวันแรก
แฟนเราก็ต้องตื่นเช้าเพื่อไปส่งที่อาคารเรียน รอจนกว่าจะเข้าหอประชุม พอซ้อมเสร็จก็มารอรับ แล้วก็ต้องนั่งรถไปนครปฐมเป็นเพื่อนเรา เพราะตอนนั้นมันค่ำแล้ว ( น่ารักหละสิ๊ อิอิ :3 )
วันที่ 18 ธ.ค. 58 เป็นวันซ้อมใหญ่วันแรก
วันนี้ต้องตื่นเช้ามาก เป็นวันที่ 2 แฟนเราก็ทำเหมือนเดิม ตื่นเช้า พาไปส่งที่มหา'ลัย พาไปรายงานตัว แล้วมารอรับตอนออกจากหอประชุมพร้อมน้ำเปล่าเย็นๆชื่นใจจจจจ ><
วันที่ 19 ธ.ค. 58 วันนี้ซ้อมใหญ่วันที่ 2
วันนี้ก็ต้องตื่นเช้ามากเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือคนเยอะขึ้นมากกกกก แฟนเราก็รับบทหนักขึ้นมาอีกหน่อย ต้องมาคอยถ่ายรูป คอยช่วยถือดอกไม้ ตุ๊กตา ขนมนมเนย คอยรับโทรศัพท์ พอเราออกจากหอประชุมมา ก็เห็นแฟนมายืนรอพร้อมกับน้าของเรา หายเหนื่อยเลยยย ~ ทั้งน้าเราและแฟนเรามารอเจอโดยที่เราไม่ต้องตามหาเลย ~^^
วันที่ 20 ธ.ค. 58 เป็นวันพักผ่อน
วันนี้ตื่นสายได้แหละ รู้สึกการนอนมันมีค่ามากๆ 555555555555 วันนี้แฟนก็พาไปกินข้าว พาไปเที่ยว ตามปกติ มีความสุขดี อิอิ :3
วันที่ 21 ธ.ค. 58 วันรับจริง ~
วันนี้พีคสุด คือเราต้องตื่นตั้งแต่ตี 2 เพื่อไปแต่งหน้า ทำผม อีกโรงแรมนึง ซึ่งเราต้องนั่งรถไป แฟนก็จะไปเป็นเพื่อน เพราะมันดึกมาก และวัยรุ่นที่ดื่มเหล้า ตรงรร.ที่เราพักก็เยอะมาก นางไปเฝ้าเราแต่งหน้า แต่งตัวเสร็จตอนประมาณ 8 โมง เสร็จแล้วแฟนก็พาเราเข้าไปในมอ ไปถ่ายรูป วันนี้ครอบครัวมาสายหน่อย รถติดหนัก มีน้าที่มารอตั้งแต่ 6 โมง ทั้งที่บ้าน ทั้งแฟนก็มาส่งเข้าหอประชุม จนกระทั่งรับเสร็จ น้ากับแฟนเรา ไปรอถ่ายวิดิโอตอนเดินขบวนออกมา แต่เราไม่เห็น เราเดินเลยไปไกลเลย ไม่คิดว่าจะมารอตรงนี้ เลยมองหาแต่ช่างภาพ =.= พอเรารับเสร็จ ก็มาถ่ายรูปอีกรอบ จนออกไปทานข้าวกัน ตอนนั้นก็ 24 ชั่วโมงแล้ว ที่เรากับแฟนไม่ได้นอน =________= ตาปรือมาก ง่วงมาก แต่ยอมใจนางนะ นางรอเฝ้า นางทำทุกอย่าง โดยไม่บ่นให้ได้ยินเลยว่า " เหนื่อย ไม่ไหวแล้ว ไม่ไปได้มั้ย วันนี้ไม่รอนะ " คำพวกนี้ เราไม่ได้ยินจากปากนางเลย ( หรือแอบไปบ่นลับหลังก็ไม่รู้ ฮิฮิ )
กระทู้นี้ ที่เราพูดถึงแต่แฟนเยอะมาก ไม่ค่อยพูดถึงทางบ้าน
ไม่ใช่เพราะรักแฟนมากกว่าครอบครัว หรือให้ความสำคัญมากกว่านะ
ครอบครัวเราก็รัก รักมากด้วย
เราคิดว่าถ้าวันนี้เราไม่มีแฟน ก็คงเป็นน้าเรา ที่มาทำหน้าที่นี้ ซึ่งมันเหนื่อยไม่ใช่เล่นๆเลย
แต่สิ่งที่เราคิดไม่ถึงคือ
คนที่เขาไม่ใช่พี่น้อง ไม่ใช่ครอบครัว
เขาเป็นแฟน แต่เขายังทำขนาดนี้
เขาเต็มใจทำให้ เขาไม่บ่น เขาไม่ว่าเลย
จริงๆเขาไม่ต้องทำขนาดนี้
จริงๆเขาไม่ต้องทำก็ได้
จริงๆเขามาวันรับจริงวันเดียวก็ยังได้
แต่เขาไม่ทำ ..
เราอยากไปถ่ายรูปตรงไหน เขาก็พาไป
เราอยากกินอะไร เขาก็พาไป
เราอยากเที่ยวที่ไหน เขาก็พาไป
เราชอบพูดจิกกัดเขานะ ประมาณว่า
พอเห็นคนถือลูกโป่ง ก็ชอบแซวว่า "นี่ตัวเองดูดิ ลูกโป่งสวยเนอะ อ้าวแต่เค้าไม่มี แย่เลย" อะไรประมาณนี้ แต่จริงๆแล้วเราไม่คิดอะไรนะ แค่อยากแซวเล่นๆ สนุกๆ ซึ่งเราทั้งคู่ชอบแกล้งกันแบบนี้บ่อยๆ
เราคิดว่า การที่เขาทำให้ขนาดนี้ มันยิ่งกว่าซื้อลูกโป่งมาให้ ยิ่งกว่ามีดอกไม้เป็นพันๆดอกมาให้ มันยิ่งกว่าการมีตุ๊กตาตัวโตๆซะอีก
ฉะนั้น คนที่มาอ่านมาถึงตรงนี้
จงมอง ที่วิธีการกระทำ ไม่ใช่ผลลัพธ์ที่ได้
เหมือนกับว่าคนนึงทำทุกอย่างเพื่อให้คนรักของตัวเองมีความสุข ปกป้องเขาให้ปลอดภัย มันย่อมดีกว่าการที่เขาเอาแต่พร่ำบอกรัก แต่เขาไม่เคยทำอะไรให้เรารู้สึกว่าเขารัก นอกจากคำที่เขาพูดมา
ถ้าวันนั้น เราได้ดอกไม้ 1 ช่อจากแฟนเรา .. เราดีใจนะ
ถ้าวันนั้น เราไม่ได้ดอกไม้จากเขา แต่ช่วงเวลา 4-5 วันที่ผ่านมา เขาทำให้เราขนาดนี้ .. เราดีใจกว่า ^_________________^ (ยิ้มกว้างๆไปที !)
ปล. ตลอดเวลาที่คบกันมา เขาก็ดูแลเราอย่างนี้แหละ แต่เราคิดว่าช่วงนี้มันดูหนักๆ หลายวัน เราซึ้งมากนะเอาจริงๆ 5555555555
ปล.2 อีกอย่างแฟนเราก็น้อยใจด้วย ที่เราเอาแต่สนใจดอกไม้ สิ่งของต่างๆที่ได้มา จนคิดว่าเราลืมสิ่งต่างๆที่เขาทำให้ บอกเลยว่าไม่ลืมหรอกนะ
เรารู้ว่า แฟนเราต้องได้อ่านแน่ๆ
" เค้าขอโทษนะ ที่ทำให้น้อยใจ"
" เค้าขอบคุณนะ ที่ดูแลเค้า"
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ
ปิดท้ายกันด้วยภาพที่บางทีก็ไม่เกี่ยวกับเนื้อหาในกระทู้ ~ อิอิ
บั้ยบายยยยยยยยยย