[CR] วี ร ก ร ร ม *เที่ยว 1 วัน "ทิ้ ง" ห ม า ที่ สัตหีบ

"เมื่อไหร่ที่ออกนอกเขตกรุงเทพ เราตีว่าเป็นการท่องเที่ยวทั้งหมด"
ถ้าคุณได้หลงเข้ามาในกระทู้นี้แล้ว อย่ากดออกเลย มันคุ้มค่านะ

สวัสดี วันนี้จะมารีวิวสถานที่ในหัวข้อ "วีรกรรมทิ้งหมา ณ สัตหีบ"



Somebody has post:

"รับสุนัขพันธุ์บางแก้วที่ไม่มีที่อยู่ไม๊ครับ พอดีผมย้ายมาอยู่ตึกแถวแล้ว ไม่มีที่เลี้ยงครับ ผมอยู่บางแค กทม."

"มีบริการมารับแมวจรไหมคะ"


การเดินทางของเราวันนี้ เราไป สัตหีบ กันดีกว่า
แต่เราไม่ได้มาเล่นๆ เราพกตังค์ไปด้วย
ขนมไปอีกนิดหน่อย อาหารแห้งอีกเล็กน้อย

บอกแล้วเราไม่ได้มา เ ล่ น ๆ

ด้วยระยะทางไม่ถึง 200 km. จาก กทม.
มันจะเป็นการเสียสละน้ำมันที่คุ้มค่า

วันนี้เราปักหลักว่าจะมาเที่ยวที่นี่ที่เดียวเท่านั้น
ใครบอกว่าไปเที่ยวตอนไปแค่ ทะเล น้ำตก ภูเขา ล่ะจริงไหม
เรามาเที่ยว"สวนสุนัข" ก็เหมือนสวนสนุกนั่นแหละ (ไม่เกี่ยวปะวะ)



แดดร้อนเปรี้ยงปร้างทอลงมาทั่วบริเวณอย่างทั่วถึง
กระนั้นพี่ๆ ทหารยังหาทางสร้างร่มเงาพักพิงให้น้องๆ ตามกำลังทรัพย์ที่มีนะเออ



มาเที่ยวครั้งนี้ ถ้าไม่ลงรอยยิ้มของพวกเขาคงไม่ได้
มาดู ร อ ย ยิ้ ม ของเด็กๆ กันเถอะนะ
บางทีเขาอาจยิ้มเพราะคิดว่าเขาจะมีบ้านก็ได้











บ้านชั่วคราวของเขามีสระน้ำเย็นฉ่ำ



แช่แล้วเย็นสบายย ย ย ย



แก้ร้อนได้ดีมากเลยนะ


ถ้าแช่แล้วได้ร่มเงาเหมาะๆ ก็จะทำสมาธิซะเลย


อย่างอื่นก็แช่ได้นะเราไม่ว่า


เราชอบมาเห่าต้อนรับผู้มาเยือนเสมอ
พวกเขาจะได้เห็นหน้าหล่อๆสวยๆ แล้วตกหลุมรักพาเรากลับบ้าน เย้


บางทีอากาศร้อนก็ขอนอนหลบแดดแบบผู้ดีบ้านแคร่


ที่นี่แบ่งโซนไว้บ้าง แต่มักไม่เพียงพอ
เพราะอะไรน่ะเหรอ...
...เพราะคนทิ้งหมาเยอะขึ้นน่ะสิ



ข้างๆ บ้านของเด็กๆ เราถ่ายรูปเล่นได้ด้วยนะรู้ยัง


ไม่เชื่อดูวิวข้างหลังของเราสิ


บอกแล้วเราไม่ได้มาเล่นๆ
เรามารถกระบะเลย 555555

พี่ตากล้องของเราอดไม่ได้ที่จะถ่ายภาพนี้
ภาพนี้เหมือนเป็นแรงผลักดันให้เรามาอยู่ที่นี่
ทรงพระเจริญ




นี่คือหมาน้อยที่เราได้เจอ ได้ตกหลุมรัก...
นางชื่อ "จูลี่" เราเป็นคนตั้งเองแหละ
เพราะตอนนั้นเราไปเดือน JULY ไง


และนี่คือเพื่อนเห็บๆของนาง


นางดูป่วยมาก แต่ยังยิ้มไหวนะ



แล้วเราก็พบว่าเราหลายใจมาก
ออกไปกินข้าวได้สักพัก
เราก็กลับมาเอาอีก

นางคนนี้ไง


ไปกับพี่แล้วสบายยย พี่พาไปกินตับนะ
ปล. ควรบริโภคแต่พองาม ไม่ดีต่อสุขภาพน้องหมานะเออ

ปล. ตอนนี้นางได้ดีได้บ้านสุขภาพแข็งแรงเรียบร้อยแล้วนะ ไม่ต้องห่วง

เรามองเข้าไป
หมาป่วยเยอะจังเลย


แต่นั่นเพราะที่นี่ขาดแคลน ส่วนหมาก็เพิ่มพูน
ป่านนี้ตัวเลขบนกระดานคงเพิ่มขึ้นเยอะแล้ว



เราบริจาคเงินที่หามาด้วยน้ำพักน้ำแรง
มันไม่ได้มากมาย แต่ก็ภูมิใจที่ได้ช่วยนะ




ตอนนี้แม่สาวนักยิ้ม จูลี่ เติบใหญ่ขึ้นเยอะ
เราหมดค่ารักษานางไปเกือบหมื่นแหน่ะ
นางได้บ้านดีๆ อยู่กับหมาอีกตัวที่อีกฟากของ กทม. แล้ว
แล้วชีวิตนางก็แฮปปี้มากๆ


สุดท้ายเราขอฝาก....
....
..
ฮั่นแน่ เราไม่ฝากเพจตัวเองหรอก
แต่จิ้มดูนะ
https://www.facebook.com/DogDayCareCenterRTC/?fref=ts


สุดท้ายอีกรอบ... ใครเข้ามาอาจจะคิดว่าเราหลอกให้เข้ามา
เราก็หลอกจริงๆ นั่นแหละ
แต่เราหวังดีนะ

ใครที่ไปเที่ยวแถวนั้น แวะเอาเงินไปบริจาคได้นะ
ขอบอกว่าแค่ 100 200 พี่ๆ ทหารก็ดีใจแล้ว
สิ่งที่เด็กๆ ของพี่ทหารขาดแคลนคือ "ยา"
"ยา" "ยา" "ยา" "ยา" "ยา" "ยา" "ยา" "ยา"
แต่ถ้ามีอาหารเม็ดมาก็โอเคนะ ยินดีรับทุกอย่างที่นักท่องเที่ยวเมตตา

สุดท้ายครั้งที่สาม... อย่าทิ้งหมากันเลยนะ
เคยดูเอ็มวีที่มหานั่งจรวดออกสู่อวกาศไหม นั่นล่ะฟีลลิ่งน้องๆเลย
ถูกทิ้งมันเคว้งคว้างมากนะ ถ้าไม่พร้อมอย่าเลี้ยงเราเลย

สุดท้ายครั้งที่สี่ จะจบแล้วจริงๆ นะ
ถ้ากำลังมองหาหมาสักตัวมาเลี้ยง
คิดถึงพวกเราเป็นอันดับแรกๆ ได้ไหม

เราอาจไม่หล่อ พ่อไม่รวย ขนไม่สวย แต่รักไม่แพ้ชนชาติใดเลยล่ะ
ไม่ต้องมาที่นี่เพื่อรับเลี้ยงพวกเราก็ได้ (แต่มาได้ก็ดีนะ)
แค่รับหมาจรข้างถนนสักตัวแถวบ้านก็พอแล้ว


"กลับบ้านด้วยกันมั้ย?"