เห็นมีคนโพสให้ไปทำงานที่สิงคโปร์ คลับอะไรพวกนี้ ไม่มีงานซั่มจิงหรอค่ะ หรือใครเคยทำช่วยแชร์ประสบการณ์ให้ฟังหน่อยคะ

อาจจะยาวแต่อ่านให้จบนะคะ มันอาจจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อย

จากการได้อ่านบางคอมเม้นแล้ว ขอออกความเห็นนะคะ ว่าการดูถูกเหยียดหยามกันมันไม่ใช่เรื่องที่ดีสักเท่าไร
ไม่ว่าเราจะอยู่ในสิ่งแวดล้อมดีแต่เงินเดือนน้อยกว่า หรือเงินเดือนมากแต่มาจากการแลกกับสุขภาพที่ไม่ดีและอื่นๆ
บางคนต้นทุนมาไม่เท่ากัน บางคนมีโอกาสเรียนจบมาหางานทำได้เลย เพราะปัจจัยส่งเสริมจากหลายๆด้าน
ภาระเราๆไม่เท่ากัน

*แต่สำหรับจขกท.นะคะ ถ้าเราไม่ลำบากมากสุดๆ หรือคอขาดบาดตาย อย่าคิดจะไปทำเลยค่ะ เตือนนะคะอย่าไปเชื่อว่ามันจะรายได้ดี บลาๆ ใช่ค่ะ รายได้ดีจริงๆแต่ต้องแลกมาด้วยความเสี่ยง และสุขภาพ ต้องแข็งๆจริงๆ ทันคน ต้องมีสติ
มีเล่ห์เหลี่ยม รู้จักพูด เอาใจ ฝืนใจคุยกับคนแปลกหน้า สังคมตรงนั้น มันส่อเสี่ยง อยู่ท่ามกลางคนเมา บางครั้งมีการทะเลาะกันในผับ
และภัยหลายๆรูปแบบ ฉะนั้น หากคนบางส่วนที่ไปทำกัน อาจจะเพื่อครอบครัวของเขา เช่น เคยรู้จักบางคนพ่อแม่เป็นโรคร้าย
ตัวเองต้องหาเงินรักษา หรือบางคนเป็นหนี้เป็นสินแบบบ้านจะโดนยึด หรือสนองกิเลสความอยากได้อยากมี นั่นนี่ก็ว่ากันไป
ทำให้เขาเหล่านั้นตัดสินใจไปลองทำ ซึ่งกรณีขายตัวมันมีจริงๆ
แต่การเรียกเหมารวม คนเหล่านั้นทุกคน ว่ากรี่หรือโสเภณี มันเป็นความคิดที่ใจแคบมากๆค่ะ
และมีโอกาสได้ไปลองทำเอง เลยมาพูด ถึงตรงนี้หวังว่าเรา จะไม่โดนดูถูกเนอะ ไม่ได้ไปค้าประเวณี
ยอมรับเลยค่ะว่ามันเป็นการแก้ปัญหาที่ไม่เข้าท่าสักเท่าไร
ซึ่งมีค่าใช้จ่ายที่ต้องหามาให้ทางบ้านอย่างเร่งด่วน และบวกกับตัวเองจะไปเก็บตังค์เรียนภาษาเพิ่ม
ทำให้เราเข้าไปอยู่ในวังวนนั้นชั่วคราว เลยสามารถมาตอบคำถามและแชร์ตรงนี้ได้

แต่สิงคโปร์ให้พูดจากประสบการณ์พูดคุยกับคนอื่น
แทบจะไม่มีกรณีโดนหลอกไปขายตัวเพราะกฏหมายค่อนข้างชัดเจนนะคะ มีแต่สมัครใจไปกันเอง
อีกอย่างการไปทำชั่วคราวสั้นๆ ผิดกฏหมายแน่นอน เพราะการที่เขาจะออกใบเวิร์คให้นั้น ต้องทำงานประมาณ 6 เดือนค่ะ ถ้าโดนจับตัวผลร้ายจะตกที่เราค่ะ กรณีสิงคโปร์ไม่น่ากลัวเท่าประเทศอื่นๆ เพราะเราอาจจะโดนแบนและส่งกลับ มีประวัติไม่ดี
พูดได้ว่า มาเลเซีย น่ากลัวกว่า ถึงยังไงอย่าไปเลยดีกว่าค่ะ ตั้งใจเรียนให้ดี เรามีโอกาสตรงนี้ มันจะมีผลต่อหน้าที่การงานในอนาคต
ใครๆก็รักงานสบายและรายได้ดี แต่เราต้องขยันและแอคทีฟมากๆ วิ่งหาโอกาสให้ตัวเราเองตลอดหากเราไม่ได้มาจากครอบครัวทีมีตังค์มาก
เชื่อว่า ตราบใดที่เราพยายาม เราก็ไม่อดตายแน่นอน

อยากเล่าสักนิดนึงนะคะ สำหรับประสบการณ์ที่เจอมา
ย้อนไปเมื่อหลายปีก่อน เราค่อนข้างสู้นะกับชีวิต เรารู้สึกว่าเราเหนื่อย และเครียด ท้อแท้ ปัญหานั่นนี่
ทำให้เราตัดสินใจติดต่อกับเอเจนซี่ เพราะคิดว่าเราอยากหาเงินได้เยอะๆ
เวลา พ่อแม่มีภาระเราจะได้ช่วยเหลือ คิดจะเปลี่ยนแปลงความเป็นอยู่ในตอนนั้น

เราไม่ได้จบสูงค่ะ แต่เราไม่ได้ไร้สมองเช่นกัน ชอบอ่านชอบเขียน สื่อสารภาษาไม่ใช่แค่งูๆปลาๆเพราะเราฝึกฟัง
อ่านเขียนและสื่อสารผ่านการแชท ฟังเพลง ดูหนัง บ่อยๆมาหลายปี เอาล่ะ นอกเรื่องเกินหนึ่งหน้าเอสี่ละ....
จัดแจงคุยรายละเอียดงานเสร็จ ตั๋วฟรี บ้านฟรี ใช่มั้ย แต่ต้องทำยอด ไม่ถึงยอดก็ไม่ฟรีค่ะ หักหยิบย่อย
แต่เขาจะบอกกับเราว่ามันไม่ยาก...บลาๆๆ
ไม่ยากค่ะถ้าเราเชี่ยวและเคยทำมาแล้ว แต่มันยากมากๆสำหรับเรา

วันบิน เราก็บินคนเดียวไปครั้งแรก ซึ่งตอนนั้นก็ไม่ได้โดนตรวจอะไรมากมาย บวกกับตอบคำถามยืดยาว
ถามมาตอบกลับซะยาว เขาเลยให้ผ่านเพราะอาจจะขี้เกียจฟัง 5555
ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรเลย คิดเสมอว่า สติๆอย่าลืมเด็ดขาดไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไปนั่นนี่ไม่ถูกก็อ่านป้ายไม่รู้เรื่อง ก็ถามเอา จนออกนอกเกตไปรอคนมารับ

คนในร้านมารับ ไปที่พักเป็นพักรวม ห้องนึงจะหลายเตียง เตียงนึง สองชั้น ทำนองนี้
มีหลายห้อง อยู่กันประมาณ ห้องละ 16 คน มีล็อกเกอร์ บางที่ก็เป็นบ้านค่ะ ลักษณะเตียงสองชั้นเหมือนๆกัน
เวลาไปทำงาน มีรถบัสมารับส่งตามเวลา อาหารซื้อกินเอง
แรกๆจะไม่รู้จักใครเลย ชวนเขาคุยไปเรื่อยๆ ด้วยความที่ชีวิตดราม่า และรับผิดชอบตั้งแตยังอายุน้อยๆเลยปลงในชีวิต
คือบางคนก็ดี บางคนก็แก่งแย่งชิงดีกัน ธรรมดาทุกที่ เรื่องนินทาว่าร้ายก็มีตลอด เอาเป็นว่าปกติของสังคม
เราได้มีโอกาสคุยแลกเปลี่ยนกับหลายๆคน ต่างคนต่างมีปัญหา ส่วนนึงมาแค่ฆ่าเวลา ไร้เป้าหมาย
เพื่อนๆที่นั่นก็นิสัยดีก็มีเยอะ คนขายตัวนอกเวลาก็มี ต้องมีสติและรู้จักคิด รู้จักระวังค่ะ
มีการขโมยตังค์กัน ทะเลาะกันบ่อย แต่โดยรวมก็ดีค่ะ เลือกคบเลือกคุย ไม่ยุ่งเรื่องเขา

การทำงานอย่างบางเม้นบอกเลยค่ะ ต้องทำยอด ตาม ความเห็น 58เลยค่ะ มันไม่ได้ง่ายเลย
กดดัน หากได้เกิน ได้เป็นเปอร์เซ็นต์ หากไม่ถึงตัดเต็มราคาดื่ม มีคนพึ่งเคยทำร้องไห้กลับบ้านก็มีคะ
ผู้หญิงเยอะ และหน้าตาหรือการคุยไม่เก่งพอ จะท้อกันง่ายๆ
มาแปปเดียวจะกลับเหรอ? แกจ่ายค่าเครื่องบิน ทำไม่ถึงฉันหักค่าบ้าน ค่ารถ ค่ากุญแจ หักๆๆ สรุปว่าไม่มีตังค์คืนต้องทำต่อไปค่ะ
ค่าความไม่รับผิดชอบต่องานไงคะ เพราะเราต้องคิดหน้าคิดหลังมากๆก่อนมา
คนเมา คนตีกัน ตบกัน ตำรวจลงทุกอาทิตย์ ผับเล็กก็ต้องวิ่ง วิ่งหายไปเป็นชั่วโมงแล้วเข้ามา ทำงานต่อ
ผับใหญ่ไม่ต้องหนีค่ะ อาหารแพง เราแทบจะกินมาม่าทั้งเดือน มีบ้างตีสนิทเพื่อนสิงคโปร์
เวลาเลิกงานชอบชวนพวกผู้หญิงไปกินข้าวที่โกลเด้นไมล์ ไปกันเยอะๆทุกวัน
ไอ้เรื่องบางคนดูถูกก็มีค่ะ นินทากันเป็นภาษาจีน ต่อหน้ายิ้มละมุน มันมีจริงๆ
เคยได้ยินคนนินทาภาษาอังกฤษสำเนียงจีนก็มี ว่าผู้หญิงไทยโง่ฟังไม่รู้เรื่องหรอก เราก็มีเหวี่ยงบ้าง
เถียงรัวๆบอกมีไรก็พูดเลย พูดตรงนี้เลย เอาให้ได้ยินหน่อยสิ สปีคอังกฤษรัวๆอึ้งกันทั้งแมค นี่ขนาดนั่งกินแมคเฉยๆโดนด่า โดนนินทา
เทพบุตรเหรอคะ ไม่นะ ลองแกล้งไม่เข้าใจดูสิ แล้วฟัง ไม่ใช่ทุกคนจะให้เกียรติเรา นี่คือความจริง
เราไม่ได้มีกริยาแย่หรือแต่งตัวทุเรศแต่อย่างใด เผอิญเราคุยภาษาไทยกัน เขาเลยรู้ว่าเราไทย
แต่เราดันรู้ภาษาเขาส่วนนึงกับอังกฤษ เคยมีชวนพวกเราไปกลุ่มใหญ่ ถามนั่นนี่แล้วด่าเพื่อนเรา สะตอแล้วยิ้มหวาน
เรานิ่ง แบบคิดละ อ่าว มารยาททรามนะจ้ะ เมื่อวานเพิ่งด่าคน ขี้เกียจทะเลาะมากๆ
เลยไลน์บอกเพื่อนคนอื่นๆ ให้แก้เผ็ดด้วยการถล่มสั่งอาหารแล้วห่อกลับไปฝากเพื่อที่ห้อง เพราะเขาฟังไทยได้
สรุป บิลออกมาหลายพันทีเดียวค่ะ มันก็บอกไว้มาแฮ้งเอ้าด้วยกันใหม่นะ
พวกเราเลยบอกไม่ต้องละ ฉันเข้าใจทุกอย่าง อย่าสะตอ มันหน้าเสีย ก็ขอโทษ
ที่ทำแบบนี้ เราหายกันละ ขอบใจสำหรับอาหาร คนเราไม่ชอบกัน จะชวนมาแอ๊บด่าทำไม
จริตเยอะนักนะ ชั้นเป็น ญ ชั้นยังไม่เยอะเท่าแกเลย
ตอกกลับแรงๆแล้วเดินกลับบ้านกัน

ดื่มสำหรับเราขายยากค่ะ เราไม่เก่งเรื่องอ้อน แต่จะได้จากพวกที่มาจัดวันเกิด ฉลอง หรือคนไทยด้วยกันเองที่มา
คนไทยด้วยกันเอง ใจดีมากๆไม่ต้องกวนเขาเยอะเลย พูดตามตรง คนดีและไม่ดี คละเคล้ากันไป
สรุปเราไปไม่คุ้มค่ะ รอบแรก มีรอบสอง รอบสามตามมา จนเก็บเงินได้ก้อนนึงลงทุนร้านตอนนี้ก็ไม่ได้ไปแล้ว
อึดอัดมากจริงๆ ไม่ชอบก็ต้องยิ้ม เอนเตอเทรน เล่นเกมส์ เลี่ยงดื่มตลอด จะถือแต่โค้ก ถ้าแพ้เกมส์ก็ต้องดื่มเยอะ
ขึ้นไปเดินบนเวทีแบบนางแบบ ก่อนขึ้นก็ต้องขอมาลัย แต่งตัวเหมือนเวลาเราไปผับนะคะ จะเดรสแนวน่ารักแบ๊วๆก็ได้
ไม่โป๊ เดินแปปๆก็ลงมาพยายามขายเหล้าต่อ
ใครมันจะซื้อให้เยอะๆ คะโดนไม่หวังอะไรจากเรา? เราเองก็ได้มาเพราะพูดเป็นเรื่องเป็นราว ชวนเขาเม้ามอย คุยสนุก
เขาก็ให้มา แต่ท้อนะ แอบไปนอนในห้องน้ำ เป็นชั่วโมงหากวันนั้นเป็นวันอาทิตย์หรือจันทร์ ปลง
ไอ้เรื่องมีคนมายื่นข้อเสนอมันก็มีมาบ่อยค่ะ อยู่ที่เราเองล้วนๆเพราะทางร้านไม่โอเคถ้ารู้ว่าคนไหนทำ
จะเตือน ถ้าครั้งต่อมาส่งกลับเลย บางที่มีกล้องหลายตัวมาก ใครนัวเนียกันโดนด่าตอนประชุมท้ายสัปดห์

อันนี้คร่าวๆนะคะ ที่เราพบเจอมา บางที่เลวร้ายค่ะ มาเลเซียนี่ยาเสพติดเกลื่อนมาก อันตราย
เตือนนะคะ อย่าไปเลย โชคคนเราไม่ได้จะดีเหมือนกันหมด หวังว่าจะได้ดี จิตใจย่ำแย่ ติดยาก็มี
จับขังในมาเลกันเยอะแยะทุกเดือน บางทีร้านไม่มาประกันตัว ลำบากคนที่บ้าน
ถ้าคิดว่าแค่ลองใจไม่สู้ ไปไม่คุ้มแน่นอน ซ้ำยังมีภาระเพิ่ม
ไม่ใช่บ้านเราที่จะนั่งแท็กซี่กลับบ้านได้ รู้แค่สิงคโปร์ มาเล ฮ่องกง อื่นๆยังมีงานผับอยู่บ้าง
แต่บาเรนนี่ไม่น่าจะมีค่ะ เกาหลีส่วนใหญ่จะนวด และ... อย่าให้เขาหลอกเอาได้  บางคนไปอาจจะรู้อยู่แก่ใจ

สรุปคือ ไม่อยากให้มองหรือดูถูกกัน เหรียญมีสองด้าน คนทำงานกลางคืน บางคนก็ไปขายของแต่คนละเวลากับคนทั่วไป
เพื่อตัวเอง เพื่ออนาคต บางคนก็ขี้เกียจจริงๆ ทุกอย่างมีที่ไปที่มา ทุกคนควรจะได้รับเกียรติเหมือนกัน
เขาอาจจะทำผิด อย่าไปดูถูกพวกเขาเลยค่ะ จากการลองผิดลองถูกมาเยอะ ทำให้เราเข้าใจอะไรๆมากขึ้น
ได้รู้จักคนหลายๆแบบ เรื่องซั่มคนทำงานทั่วไปมีรับจ็อบก็มี ไม่มีใครมาบอกหรอก ชั้นขายนะ ชั้นถึงมีเงินมาก
บางคนทำสองงาน ในประเด็นที่จขกท.ถามมา ยังไงก็ผิดกฏหมายค่ะ

มันก็มีคนทำได้เยอะ แค่ทำหน้ามาเยอะๆดูแลตัวเอง ไม่ต้องขายตัว ก็สามารถขายดื่มได้เป็นแสนๆ มีนะคะ แค่สวยๆสง่า
ไม่ใช่ว่าไม่มีเลย แต่ไม่ถึง สิบเปอร์เซ็น

ผิดถูกก็ขออภัยนะคะ ประสบการณ์ไม่ได้เหมือนกันทุกคน

คนที่ไปมาใครจะมาโพนทะนาบอกชาวบ้านหละว่าขาย บางคนบินไปบินมาจนหน้าเหี่ยวก็เลยผันตัวเป็นเอเย่นต์พาเด็กๆสาวๆส่งไปแล้วรับค่าหัวเพราะตัวเองขายไม่ออกแล้ว มันก็คงมีนั่นแหละคนที่รักษาตัวสะอาดบริสุทธิ์แต่คำถามคือ ถ้าคุณก้าวเข้าไปในวังวนนั้นแล้วจะหักห้ามใจกับเงินทองที่ผู้ชายเหล่านั้นยื่นเสนอมาได้นานแค่ไหน จะทนใช้เสื้อผ้า กระเป๋ารองเท้าราคาถูกขณะที่เพื่อนๆใช้ หลุยส์ พราด้า กุชชี่ ได้หรือเปล่าเคยเห็นการใช้ชีวิตของผู้หญิงพวกนี้แล้วบอกเลยเว่อร์วังมากๆ คงจะหางานประจำปกติแบบผู้หญิงทั่วๆไปไม่ได้เพราะเงินมันน้อย ไม่พอกับชีวิตฟุ้งเฟ้อดี้ดีแบบพวกนางทั้งหลาย แต่นั่นก็เป็นชีวิตของเขาเนื้อตัวของเขา ถ้าคิดว่าดีแล้วก็จงทำต่อไปเถอะ แต่ขอร้องอย่ามาพูดเลยว่ามันเป็นงานที่ดีน่าชื่นชม คนสวยๆรูปร่างดีๆเท่านั้นถึงจะทำได้ แค่เดินสวยๆบนเวทีผู้ชายก็ให้เงินใช้แล้ว มันเป็นความคิดที่แย่มากเหมือนคนจากประเทศยากจนด้อยพัฒนาไม่มีการศึกษาคิดกันน่ะ เราโลกไม่สวยแต่คิดว่าต่อให้ได้เงินเดือนละล้านแต่สิ่งที่ขาดไปคือความภาคภูมิใจและนับถือในตัวเอง ถ้ามีโอกาสเจอผู้ชายดีๆที่คิดจริงจังดึงขึ้นมาจากชีวิตแบบนั้น ก็คงไม่กล้าเชิดหน้าปลายตามองคนรอบข้างหรือครอบครัวของผู้ชายเวลาโดนคำถามว่ารู้จักกันได้อย่างไร ผู้ชายคนนั้นก็คงไม่กล้าบอกเพื่อนร่วมงานหรอกว่าเจอกันที่ไหน บอกเลยว่าสายตาคนสิงคโปร์เองมองผู้หญิงไทยเลวร้ายมาก

เห็นแล้วเสื่อมเอือมระอากับคนพวกนี้จริงๆ ค่ะ พวกที่เพิ่งจบมหาลัยใหม่ๆ ไปทำกันเยอะมาก เรารู้จักกับคนแถวบ้านนี่แหละที่ไปทำกัน บินไปสิงบ่อยมาก ถึงเวลาก็อัพเฟสบอกไปเที่ยว จริงๆ คือไปทำงานนั่งดริ้งนั่นแหละ รู้ทั้งรู้ว่าผิดกฏหมาย แล้วพวกนี้จะคล้ายๆ กันคือไปแล้วก็หาแฟนเป็นหนุ่มสิง บางทีก็พาแฟนกลับมาไทยเดินควงดูภาคภูมิใจ ใครจะรู้เบื้องหลังแสนเน่าเฟะ แล้วคิดหรอว่าหนุ่มสิงเค้าจะมาจริงจังกับผู้หญิงที่ทำงานประเภทนี้ พูดตรงๆ ไม่รักษาน้ำใจคือหนุ่มสิงเค้าคบเอามันแก้อารมณ์เปลี่ยวไปงั้นแหละค่ะ หญิงไทยใจบริสุทธิคนไหนตั้งใจไปเที่ยงสิงจริงๆ ก็เลยโดนตมสิงเพ่งเล็งไปด้วยแบบเลี่ยงไม่ได้ บางคนโดนเหมารวมส่งกลับไทยแบบไม่ฟังเหตุผลก็มี ก็เพราะคนจำพวกนี้ที่ไปทำเรื่องงามหน้าแล้วยังภาคภูมิใจว่าได้เงินดีนี่แหละที่ทำให้ชาติเราแปดเปื้อน

จากประสบการณ์ที่ได้เจอพบเห็น รู้จักมานะคะ เราเป็นนักเรียนที่อยู่ที่สิงค์คะ อยู่นานพอสมควร เที่ยวบ่อยคะ ผับไทยผับสิงไปมาแล้วเกือบทุกผับ ถามว่างานแบบนี้มีขายบริการมั้ย? บอกเลยว่าตามหลักของงานคือไม่มี นอกเหนือจากนั้นลูกค้าDeal กับทางModel เองคะ และจากที่เห็นคือรุ่นพี่ที่ไปเที่ยวด้วยกันค่อนข้างน่าตาดี คารมดี หลายคน ก็จะมีผู้หญิงเข้าโต๊ะมาเรื่อยๆ รุ่นพี่ก็ไม่ได้จ่ายฟาวนะคะ แต่ผู้หญิงก็กลับบ้านด้วย อันนี้คือพูดถึงบางคนนะคะ ไม่ได้กล่าวถึงทุกคน มองตามหลักความเป็นจริง ไม่โลกสวย การที่ผู้ชายคนหนึ่งจะซื้อฟาวซื้อดริงค์ให้คุณเยอะๆในครั้งแรกที่รู้จักกัน โดยที่เค้าไม่หวังผลอะไรตอบแทน ความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน...? โดยส่วนตัวไม่เคยดูถูกอาชีพใครแต่ขอแสดงความเห็นตามประสบการณ์ เพราะก็รู้ว่าบางคนไม่ได้ขายบรอการ แต่ถึงยังไงงานประเภทนี้ที่ผู้หญิงไทยนิยมเข้ามาทำกัน คืองานผิดกฏหมายคะ ผิดแบบ100% ถ้าทางคลับไม่ได้ออก Work permit ให้คุณ แต่สิ่งที่แย่ที่สุดคือการเหมารวมคำว่า "ผู้หญิงไทย" กับสายตาดูถูก ของคนสิงคโปร์ และการตรวจเข้มขึ้นของ ตม. แต่เราไม่ได้เดือดร้อนเรื่อง ตม คะ เรามีStudent pass เราเข้าได้สบายอยู่แล้ว แต่แย่ที่สุดคือมุมมองของต่างชาติกับผู้หญิงไทยมากกว่า เพราะบางทีคลับไทย ไม่ได้มีแค่ผู้ชายไทย กับผู้ชายสิงคโปร์ ไม่ได้จะดูถูกอาชีพนี้นะคะ แต่อยากให้คิดทบทวนดีๆก่อนจะมาทำ ไม่มีอะไรสวยหรูหรอกคะ ผู้ชายสิงคโปร์ไม่ได้ให้เกียรติผู้หญิงทุกคน เหมือนผู้ชายทุกประเทศแหละคะ ดีชั่วปะปน สรุปเลยนะคะ เรื่องงานถ้าคุณไปทำโดยไม่มีwork permit ผิดกฏหมายแน่นอนคะ ส่วนเรื่องซั่มอันนี้ขึ้นอยู่กับตัวคุณค่ะ