หลังจากที่แฟนถามผมเรื่องแต่งงานครั้งที่ร้อยได้มั้ง อยู่ดีๆผมก็รู้สึกเฉยๆกับแฟนผมครับ ผมไม่มีความกระตือรือร้นที่จะอยากวางแผนการแต่งงาน ผมไม่ได้มีคนใหม่ เขาก็ยังน่ารักเขาก็ยังเป็นคนเดิม แต่ผมก็พยายามทำหลายๆสิ่งที่จะให้ความรักผมกลับมา ผมชวนเธอไปเที่ยวต่างจังหวัด ผมชวนเธอไปดูแหวน ผมพยายามทำกิจกรรมที่จะเรียกความรู้สึกตอนที่ผมเคยขอเขาแต่งงานก่อนกลับมา แต่เกือบครึ่งปีแล้วที่ทุกอย่างผมรู้สึกว่ามันฝืนไปหมด ในทางกลับกันที่ผมรู้สึกว่าเขารักผมมากขึ้น พยายามที่จะซื่ออสังหาร่วมกัน พยายามทำทุกอย่างให้เป็นการเริ่มต้นชีวิตคู่
บางทีผมก็ร้องให้ตอนที่เห็นเขานอนหลับอยู่ ผมไม่กล้าคิดว่าถ้าผมบอกเลิกเขาผมจะเสียใจมั้ย เขาจะเสียใจมากแค่ใหน ผมสับสนไปหมด ถ้าผมกล้าบอกเลิกเขาผมคงเป็นบาปไปตลอดชีวิต ผมอยากอธิบายให้เข้าใจมากกว่านี้นะครับแต่ผมสับสนมากจริงๆ
เคยมั้ยครับ อยู่ดีๆความรักที่มีมันหายไป
บางทีผมก็ร้องให้ตอนที่เห็นเขานอนหลับอยู่ ผมไม่กล้าคิดว่าถ้าผมบอกเลิกเขาผมจะเสียใจมั้ย เขาจะเสียใจมากแค่ใหน ผมสับสนไปหมด ถ้าผมกล้าบอกเลิกเขาผมคงเป็นบาปไปตลอดชีวิต ผมอยากอธิบายให้เข้าใจมากกว่านี้นะครับแต่ผมสับสนมากจริงๆ