ไอ้คำประชดว่า "จะเว้นที่ทำไม จะเหลือที่ไว้เตะตะกร้อรึไง(ว้อย)!!" ที่เชียงใหม่มีจริงๆแฮะ

เดี๋ยวนี้นะ ถนนสาย ดอยสะเก็ด-ศาลเด็ก ตอนบ่ายๆไปถึงเย็นรถติดมาก โดยเฉพาะ Uturn ตรงทางเข้า ร.ร.วชิรวิทย์ เพราะบางคนออกมาจากซอย ชิดขวา ยูเทิร์นไปทางดอยสะเก็ดเลย ซึ่งก็มีอาสาจราจรมาคอยช่วยโบกรถ แต่มันก็ติดยาวจากปั๊มคาลเท็กซ์ก่อนถึงตลาดสามแยก ไปจนถึงแยกศาลเด็กเลย คงราวๆ 2 กิโลฯมั้ง

ไอ้ จขกท มากับแฟน (จข ล้อคอิน) ขี่รถมา ก็ซอกแซกไปเรื่อยๆ รถก็ติด

พบว่าจากตลาดสามแยกมาถึงแยกศาลเด็ก ท่ีรถโคตรติด เจอรถที่เว้นที่ไว้เตะตะกร้อเอะมากๆ คือไม่ใช่แค่เว้นไว้ห่างเพียงรถคันเดียวเข้าได้อีกคันนะ แต่บางคัน ห่างขนาดเตะตะกร้อได้ ตีแบตฯได้จริงๆ

ไม่ใช่แบบว่าข้างหน้าไปแล้วคันที่ว่าเหม่อ เลยเว้นห่างสักครู่ พอหายยเหม่อแล้วรีบไปต่อแถวนะ แต่อันนี้ เว้นไว้จริงๆ นานเลย ห่างมากกกกกก

อากาศร้อน แสงแดดส่องจ้ามาก เห็นคนขับชัดเจน คนขับบางคนก็หน้าเหม่อลอย บางคนก็เซลฟี่ กินข้าว

แต่ข้างหน้า เว้นระยะห่างโคตรๆ ซึ่งก็ไม่รู้ว่าทำไมไม่ไปต่อชิดกว่านี้ คนอื่นข้างหลังมาต่ออีกคันสองคันก็ยังดี

เลยบอกแฟนว่า เฮ้ย เตง ไอ้ที่เค้าบ่นกันมานานว่า จะเว้นที่ไว้เตะตะกร้อรึไงเนี่ย ท่าทางมันจะเป็นจริงมากขึ้นเรื่อยๆก่อนปี 59 ล่ะมั้ง

กรุงเทพใครทำงี้ โดรบีบแตรไล่แหงแซะ