Lawyer Diary - บันทึกนักกฎหมาย
"บันทึกนักกฎหมาย"
สวัสดีครับ กว่าผมจะตัดสินใจสร้างเพจนี้ขึ้นมาก็ใช้เวลาเกือบๆเดือน ตั้งใจจะบอกเล่าเรื่องราวต่างๆที่ผมในฐานะทนายความและนักกฎหมายที่ได้พบเจอมาตลอดเวลาการทำงานในวิชาชีพนี้ โดยเรื่องที่ผมตั้งใจจะนำมาบอกเล่าในเพจนี้ก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิต แนวคิด มุมมองของผู้คนในสังคมหลากหลายอาชีพและสถานะทางสังคม รวมถึงสิ่งต่างๆที่พบเจอรอบตัว ซึ่งอาจไม่เกี่ยวข้องกับวิชาการหรือกฎหมาย จึงต้องขออนุญาตจากคุณผู้อ่านว่า "งดตอบปัญหาทางกฎหมายหรือคดีความ" ซึ่งปัญหาดังกล่าวคุณผู้อ่านสามารถหาคำตอบได้จากนักกฎหมายและทนายความได้อยู่แล้ว
ผมมีอาชีพและหาเลี้ยงชีวิตจากวิชาชีพ "ทนายความ" มาเป็นเวลานาน ได้พบปะผู้คนและเดินทางไปยังสถานที่หลากหลาย แต่ละคนและแต่ละที่ ก็จะมีบรรยากาศที่แตกต่างกัน จนทำให้ในบางครั้งอารมณ์และความคิดของเราที่เขาไปอยู่ในที่แห่งนั้นเปลี่ยนแปลง โอนคล้อยไปกับสถานการณ์ เช่น มีครั้งหนึ่งผมได้คุยกับลูกความซึ่งเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย หรือที่นิยมเรียกตามรายการทีวีว่า"อายุน้อยร้อยล้าน" ท่านผู้นี้ได้เล่าถึงชีวิตของเขาให้ผมฟังว่า ชีวิตของเขาในวัยเด็กนั้น เขาเป็นลูกชาวไร่ชาวนาอยู่ในอำเภอหนึ่งของจังหวัดลำพูน ต้องช่วยแม่และยายทำไร่ทำสวนเพื่อหาเงินมาซื้อข้าวปลาอาหาร และเลี้ยงดูน้องๆ เนื่องจากเขาเป็นพี่คนโต ซึ่งพ่อของเขาเสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุตั้งแต่เขายังอายุน้อย แต่เขาก็เป็นเด็กที่ขยันขันแข็งและรู้จักคิดตั้งแต่ยังเด็ก โดยเขารู้จักเก็บเงินค่าขนมไว้สำหรับซื้อของใช้ส่วนตัว และอุปกรณ์การเรียนด้วยเงินตัวเอง (ผิดกับผมซึ่งตอนเด็กๆขอเงินพ่อแม่อย่างเดียว) แต่สิ่งที่ชวนให้ผมอดหัวเราะไม่ได้คือ เขาเล่าว่า เขาแอบเก็บเงินเพื่อซื้อเกมส์กดที่สมัยนั้นถือว่าแพงฟุ่มเฟือยและเป็นของเล่นไร้สาระในความคิดของผู้ใหญ่ และเมื่อเขาได้มันมาเขาก็เล่นตามประสาเด็กๆทั่วไป แต่อยู่มาวันหนึ่งเขาเกิดความสงสัยว่า ไอ้เกมส์กดที่ีเขาเล่นอยู่นั้น มันเกิดภาพที่หน้าจอได้อย่างไร ทำงานอย่างไร ทำไมต้องใส่ถ่าน ฯลฯ จึงเป็นเหตุให้เขาต้องงัดแงะ เเกะถ่าง เกมส์กดออกมา ก็ได้พบแผงวงจรการทำงานของเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ นั่นล่ะครับ เป็นตัวจุดประกายความฝันของเด็กชายบ้านนอกคนหนึ่ง หลังจากวันนั้นเรื่อยมาเขาก็ได้ศึกษาหาคำตอบและความรู้จากหนังสือตามท้องตลาดและจากผู้รู้ จนทำให้เขาสามารถซ่อมและสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์ต่างๆที่ใช้ในชีวิตประจำวันมากมายหลายโปรแกรม จนในวันนี้เขาได้กลายเป็นนักธุรกิจโปรแกรมเมอร์เจ้าของกิจการขาย ประกอบ บำรุงรักษา อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ และโครงข่ายคอมพิวเตอร์ ซึ่งบางครั้งผมเองก็ยังยกเครื่องคอมฯไปให้เขาบำรุงรักษาอาการเจ็บป่วยของคุณคอมพิวเตอร์อยู่เลยครับ ซึ่งเขาเองก็เต็มใจที่จะรักษาให้ แม้บางครั้งงานของเขาเองก็แสนจะวุ่นวายไม่แพ้ผมเหมือนกัน ขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่มีให้กันอย่างมากมายและไม่เคยเหือดแห้งตามกาลเวลาครับ
นั่นเป็นตัวอย่างเล็กๆน้อยๆของชีวิตๆหนึ่งครับ ซึ่งสอนให้เรารู้ว่า สิ่งที่เราอาจมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่สิ่งนั้นอาจเป็นจุดเริ่มต้นความฝันและหนทางสู่ความสำเร็จของใครหลายๆคนก็ได้
หรืออาจเรียกได้ว่า สิ่งใหญ่ในโลกเกิดขึ้นได้จากสิ่งเล็กครับ
https://www.facebook.com/Lawyer-Diary-บันทึกนักกฎหมาย-1535462753440127/ 
บันทึกนักกฎหมาย Lawyer Diary
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะ"บันทึกนักกฎหมาย"
สวัสดีครับ กว่าผมจะตัดสินใจสร้างเพจนี้ขึ้นมาก็ใช้เวลาเกือบๆเดือน ตั้งใจจะบอกเล่าเรื่องราวต่างๆที่ผมในฐานะทนายความและนักกฎหมายที่ได้พบเจอมาตลอดเวลาการทำงานในวิชาชีพนี้ โดยเรื่องที่ผมตั้งใจจะนำมาบอกเล่าในเพจนี้ก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิต แนวคิด มุมมองของผู้คนในสังคมหลากหลายอาชีพและสถานะทางสังคม รวมถึงสิ่งต่างๆที่พบเจอรอบตัว ซึ่งอาจไม่เกี่ยวข้องกับวิชาการหรือกฎหมาย จึงต้องขออนุญาตจากคุณผู้อ่านว่า "งดตอบปัญหาทางกฎหมายหรือคดีความ" ซึ่งปัญหาดังกล่าวคุณผู้อ่านสามารถหาคำตอบได้จากนักกฎหมายและทนายความได้อยู่แล้ว
ผมมีอาชีพและหาเลี้ยงชีวิตจากวิชาชีพ "ทนายความ" มาเป็นเวลานาน ได้พบปะผู้คนและเดินทางไปยังสถานที่หลากหลาย แต่ละคนและแต่ละที่ ก็จะมีบรรยากาศที่แตกต่างกัน จนทำให้ในบางครั้งอารมณ์และความคิดของเราที่เขาไปอยู่ในที่แห่งนั้นเปลี่ยนแปลง โอนคล้อยไปกับสถานการณ์ เช่น มีครั้งหนึ่งผมได้คุยกับลูกความซึ่งเป็นนักธุรกิจที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่อายุน้อย หรือที่นิยมเรียกตามรายการทีวีว่า"อายุน้อยร้อยล้าน" ท่านผู้นี้ได้เล่าถึงชีวิตของเขาให้ผมฟังว่า ชีวิตของเขาในวัยเด็กนั้น เขาเป็นลูกชาวไร่ชาวนาอยู่ในอำเภอหนึ่งของจังหวัดลำพูน ต้องช่วยแม่และยายทำไร่ทำสวนเพื่อหาเงินมาซื้อข้าวปลาอาหาร และเลี้ยงดูน้องๆ เนื่องจากเขาเป็นพี่คนโต ซึ่งพ่อของเขาเสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุตั้งแต่เขายังอายุน้อย แต่เขาก็เป็นเด็กที่ขยันขันแข็งและรู้จักคิดตั้งแต่ยังเด็ก โดยเขารู้จักเก็บเงินค่าขนมไว้สำหรับซื้อของใช้ส่วนตัว และอุปกรณ์การเรียนด้วยเงินตัวเอง (ผิดกับผมซึ่งตอนเด็กๆขอเงินพ่อแม่อย่างเดียว) แต่สิ่งที่ชวนให้ผมอดหัวเราะไม่ได้คือ เขาเล่าว่า เขาแอบเก็บเงินเพื่อซื้อเกมส์กดที่สมัยนั้นถือว่าแพงฟุ่มเฟือยและเป็นของเล่นไร้สาระในความคิดของผู้ใหญ่ และเมื่อเขาได้มันมาเขาก็เล่นตามประสาเด็กๆทั่วไป แต่อยู่มาวันหนึ่งเขาเกิดความสงสัยว่า ไอ้เกมส์กดที่ีเขาเล่นอยู่นั้น มันเกิดภาพที่หน้าจอได้อย่างไร ทำงานอย่างไร ทำไมต้องใส่ถ่าน ฯลฯ จึงเป็นเหตุให้เขาต้องงัดแงะ เเกะถ่าง เกมส์กดออกมา ก็ได้พบแผงวงจรการทำงานของเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ นั่นล่ะครับ เป็นตัวจุดประกายความฝันของเด็กชายบ้านนอกคนหนึ่ง หลังจากวันนั้นเรื่อยมาเขาก็ได้ศึกษาหาคำตอบและความรู้จากหนังสือตามท้องตลาดและจากผู้รู้ จนทำให้เขาสามารถซ่อมและสร้างโปรแกรมคอมพิวเตอร์ต่างๆที่ใช้ในชีวิตประจำวันมากมายหลายโปรแกรม จนในวันนี้เขาได้กลายเป็นนักธุรกิจโปรแกรมเมอร์เจ้าของกิจการขาย ประกอบ บำรุงรักษา อุปกรณ์คอมพิวเตอร์ และโครงข่ายคอมพิวเตอร์ ซึ่งบางครั้งผมเองก็ยังยกเครื่องคอมฯไปให้เขาบำรุงรักษาอาการเจ็บป่วยของคุณคอมพิวเตอร์อยู่เลยครับ ซึ่งเขาเองก็เต็มใจที่จะรักษาให้ แม้บางครั้งงานของเขาเองก็แสนจะวุ่นวายไม่แพ้ผมเหมือนกัน ขอบคุณในน้ำใจไมตรีที่มีให้กันอย่างมากมายและไม่เคยเหือดแห้งตามกาลเวลาครับ
นั่นเป็นตัวอย่างเล็กๆน้อยๆของชีวิตๆหนึ่งครับ ซึ่งสอนให้เรารู้ว่า สิ่งที่เราอาจมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่สิ่งนั้นอาจเป็นจุดเริ่มต้นความฝันและหนทางสู่ความสำเร็จของใครหลายๆคนก็ได้
หรืออาจเรียกได้ว่า สิ่งใหญ่ในโลกเกิดขึ้นได้จากสิ่งเล็กครับ
https://www.facebook.com/Lawyer-Diary-บันทึกนักกฎหมาย-1535462753440127/