กระทู้นี้ แค่จะมาเล่า มาระบายความในใจนะค่ะ... เราคิดว่าใครหลายคนคงเคยเจอแบบนี้ เจอคนที่เข้ามาทำให้รัก ทำให้รู้สึกดีแล้วจากไป...
เริ่มจาก...เค้าเข้ามาจีบเรา เราคุยกันมาได้เกือบเดือนแล้ว เค้าเป็นรักที่ 2 ของเราตอนเด็กๆ ตอนนั้นก็รักเค้าแบบน้องสาวตามพี่ชาย ติดพี่เค้าตั้งแต่เด็กๆ จนเราไม่ได้เจอกันตั้งประมานประถมปลายๆนะค่ะ รวมๆแล้วก็ประมาณ 7-8 ปีได้ แล้ววันนึงเค้าแอดเฟสเรามา ซึ่งเราก็โตกันแล้ว เค้าก็เข้ามาทักทายตามประสาคนรู้จักกัน แต่ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้วนะค่ะ พอพี่เค้ารู้ว่ามีแฟนพี่เค้าก็เงียบหายไป จนวันนึงเราเลิกกับแฟน เป็นช่วงเวลาที่พอดีกับที่พี่เค้าเข้ามาอีกครั้ง ตอนนั้นเราก็มีคนคุยอยู่ 2-3 คนนะ แต่เรามีความรู้สึกดีกับพี่เค้ามากกว่าคนอื่น ดีมากจนเราเลือกที่จะคุยกับเค้าแค่คนเดียว พี่เค้าไม่ใช่คนหล่อมากมาย แต่พี่เค้านิสัยดี อบอุ่น น่ารัก สามารถคุยด้วยได้ทุกเรื่อง พูดเป็นกันเองได้แล้วสบายใจ เป็นทั้งผู้พูดและผู้ฟังที่ดีด้วย พี่เค้าเป็นทั้งพี่ เพื่อน พ่อ คอยบ่นนู่นนี่ตลอดเวลาที่เราทำผิด เวลาเราชอบหาอะไรกินตอนดึกๆ เค้าก็จะบ่นตามประสาคนรักสุขภาพ(พวกลดความอ้วนน่ะ) ก็คุยกันมาแบบนี้ได้เกือบเดือน แล้ววันนึงเราเริ่มที่จะห่างกัน เริ่มคุยกันน้อยลง จากคนที่คอยส่งข้อความให้เราโทรกลับ กลายเป็นเราต่างหากที่ต้องโทรไปหา คอยถามว่าทำอะไร? อยู่ที่ไหน? เรียนเหนื่อยมั้ย? กินข้าวหรือยัง? คิดถึงอ้วนนะ... พอวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ พี่เค้าก็จะกลับบ้านที่ กทม. จะได้เจอกันก็ 2-3 ครั้ง เจอกันก็แค่แปปเดียวก็กลับแล้ว ส่วนมากพี่เค้าก็จะเล่นเกมส์ อยู้กับเพื่อน ช่วยแม่ทำงาน อันนี้เราก็จะปล่อยเค้าไปเพราะนานๆทีจะได้เล่นเกมส์ เราก็เลยปล่อยให้เค้าเล่นให้เต็มที่ เบื่อเมื่อไหร่ก็ทักมา โทรมา แต่กลายเป็นว่า...เราต่างหากที่นั่งมองแชทในเฟสบุ๊ค เห็นว่าเค้าออนอยู่แต่ไม่ทักเรา แต่เราก็คิดซะว่าเค้าเปิดค้างไว้ แต่พอเวลาผ่านไปครึ่งวันได้ก็ไม่มีวี่แววที่จะส่งข้อความหรือโทรมาเลย เราจึงตัดสินใจโทรไปหาเค้า พอเค้ารับสายเราจึงถามว่า"ทำอะไรอยู่" พี่เค้าก็จะบอกว่า "เล่นเฟสอยู่" เราเลยแบบจึกๆ งงๆว่าทำไมไม่ทักเรา แต่ก็เป็นเรื่องของเค้าอีกแหล่ะเน้อะ เราก็เลยปล่อยๆไป ไม่คิดอะไรมาก และเค้าก็เป็นแบบนี้มาสักพักประมาณ 4-5 วันได้ จนวันที่ 9 ธันวาคมที่ผ่านมา เค้าเงียบมากๆเลย เราเริ่มคิดมากจึงตัดสินใจถามไปตรงๆ เพราะเรากังวลว่าเราทำอะไรให้เค้าไม่พอใจรึป่าว หรือเราทำให้เค้ารำคาญรึป่าว จึงตัดสินใจถามไปตรงๆว่า "เป็นอะไรรึป่าว ทำไมช่วงนี้เงียบๆ หายๆ มีอะไรก็บอกกันตรงๆนะ" เค้าก็บอกว่า "สงสัยติดเกมส์ ติดเพื่อนมั่งช่วงนี้" แต่พอเราโทรไปมันผิดปกติตรงที่ เค้าเปิดเพลงเศร้า เพลงอกหัก ทั้งๆที่ปกติเวลาคุยกันเค้าจะไม่เปิดหรอกนะ เราเลยถามว่า "ทำไมฟังเพลงอกหักเฉยเลย" เค้าก็บอก "เห็นเพื่อนเปิดเลยเปิดตาม" อ่อเป็นแบบนี้สิ้นะ เรารู้แล้วล่ะ จากน้ำเสียงของเค้าที่พูดมา มันรู้สึกได้ถึงคำพูดที่ไม่ตรงกับใจของเค้า และนั่นก็เป็นสายสุดท้ายที่ได้คุยกัน หลังจากนั่นเราก็ทะเลาะกัน เราวีนใส่เค้าเยอะมาก เพราะเค้าเปลี่ยนไป เค้าไม่เหมือนเดิม และที่สำคัญเค้าตอบกลับมาเพียง 2 คำเท่านั้นคือ "อืม" "อือ" และเค้าก็อ่านไม่ตอบ เราทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าตอบ ให้เค้าอ่าน เราขอโทษ เราอธิบายทุกอย่าง ถามว่าเป็นอะไร ทำไมเป็นแบบนี้ เราบอกว่าเราชอบเค้ามากนะ เสียใจที่เป็นแบบนี้ ทำแบบนี้ทำไม ส่งข้อความเสียงไป ร้องไห้ไป เค้าก็ไม่อ่าน จนตอนนี้รู้แล้วว่าสิ่งที่เค้าทำ สิ่งที่เค้าเป็นแบบนี้เพราะ"เค้าไม่เคยลืมแฟนเก่า" รู้ว่าการลืมคนๆนึงไม่ใช่เรื่องง่าย คนที่เราเคยรัก เคยกอด เคยหัวเราะ เคยมีความสุขด้วยกัน ในตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว แต่อยากให้พี่รู้ไว้ว่า ตอนนี้พี่กำลังวิ่งหนีหนูอยู่ คนที่วิ่งตามอย่างหนูมันเหนื่อยนะ แต่ไม่เคยท้อไม่เคยถอย รู้ว่าพี่อาจจะรำคาญ แต่หนูก็จะทำทุกทางให้พี่กลับมา หนูมีพี่คนเดียวที่ทำให้หยุดร้องไห้ได้ หนูมีพี่คนเดียวคอยปกป้องหนูได้รองจากพ่อของหนู หนูยังรอพี่เสมอนะ ทุกอย่างที่เราเคยมีความสุข เคยหัวเราะ เคยทุกข์ เคยเศร้าด้วยกัน พี่ลองนึกภาพวันนั้นสิ้ พี่ลองเปิดใจแล้วเริ่มต้นใหม่นะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้าอ่านนะค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่อยากระบายออกมามากเลย มันน่าอึดอัดนะกับการที่เราอยากจะพูด อยากจะระบายแต่ก็พูดกับใครไม่ได้
"การรอใครสักคน มันต้องใช้เวลา การลืมใครสักคน มันก็ต้องใช้เวลาเช่นกัน เพราะฉะนั้น...ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่ต้องใช้เวลาทั้งนั้น...รอต่อไป...ถึงแม้ผลที่ออกมาจะดีหรือไม่ดี เราก็ต้องยอมรับมัน เพราะเราเลือกเอง"
เคยเป็นมั้ยค่ะ? มีคนเข้ามาทำให้รู้สึกดีแล้วจากไปด้วยคำว่า"ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้"
เริ่มจาก...เค้าเข้ามาจีบเรา เราคุยกันมาได้เกือบเดือนแล้ว เค้าเป็นรักที่ 2 ของเราตอนเด็กๆ ตอนนั้นก็รักเค้าแบบน้องสาวตามพี่ชาย ติดพี่เค้าตั้งแต่เด็กๆ จนเราไม่ได้เจอกันตั้งประมานประถมปลายๆนะค่ะ รวมๆแล้วก็ประมาณ 7-8 ปีได้ แล้ววันนึงเค้าแอดเฟสเรามา ซึ่งเราก็โตกันแล้ว เค้าก็เข้ามาทักทายตามประสาคนรู้จักกัน แต่ตอนนั้นเรามีแฟนอยู่แล้วนะค่ะ พอพี่เค้ารู้ว่ามีแฟนพี่เค้าก็เงียบหายไป จนวันนึงเราเลิกกับแฟน เป็นช่วงเวลาที่พอดีกับที่พี่เค้าเข้ามาอีกครั้ง ตอนนั้นเราก็มีคนคุยอยู่ 2-3 คนนะ แต่เรามีความรู้สึกดีกับพี่เค้ามากกว่าคนอื่น ดีมากจนเราเลือกที่จะคุยกับเค้าแค่คนเดียว พี่เค้าไม่ใช่คนหล่อมากมาย แต่พี่เค้านิสัยดี อบอุ่น น่ารัก สามารถคุยด้วยได้ทุกเรื่อง พูดเป็นกันเองได้แล้วสบายใจ เป็นทั้งผู้พูดและผู้ฟังที่ดีด้วย พี่เค้าเป็นทั้งพี่ เพื่อน พ่อ คอยบ่นนู่นนี่ตลอดเวลาที่เราทำผิด เวลาเราชอบหาอะไรกินตอนดึกๆ เค้าก็จะบ่นตามประสาคนรักสุขภาพ(พวกลดความอ้วนน่ะ) ก็คุยกันมาแบบนี้ได้เกือบเดือน แล้ววันนึงเราเริ่มที่จะห่างกัน เริ่มคุยกันน้อยลง จากคนที่คอยส่งข้อความให้เราโทรกลับ กลายเป็นเราต่างหากที่ต้องโทรไปหา คอยถามว่าทำอะไร? อยู่ที่ไหน? เรียนเหนื่อยมั้ย? กินข้าวหรือยัง? คิดถึงอ้วนนะ... พอวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ พี่เค้าก็จะกลับบ้านที่ กทม. จะได้เจอกันก็ 2-3 ครั้ง เจอกันก็แค่แปปเดียวก็กลับแล้ว ส่วนมากพี่เค้าก็จะเล่นเกมส์ อยู้กับเพื่อน ช่วยแม่ทำงาน อันนี้เราก็จะปล่อยเค้าไปเพราะนานๆทีจะได้เล่นเกมส์ เราก็เลยปล่อยให้เค้าเล่นให้เต็มที่ เบื่อเมื่อไหร่ก็ทักมา โทรมา แต่กลายเป็นว่า...เราต่างหากที่นั่งมองแชทในเฟสบุ๊ค เห็นว่าเค้าออนอยู่แต่ไม่ทักเรา แต่เราก็คิดซะว่าเค้าเปิดค้างไว้ แต่พอเวลาผ่านไปครึ่งวันได้ก็ไม่มีวี่แววที่จะส่งข้อความหรือโทรมาเลย เราจึงตัดสินใจโทรไปหาเค้า พอเค้ารับสายเราจึงถามว่า"ทำอะไรอยู่" พี่เค้าก็จะบอกว่า "เล่นเฟสอยู่" เราเลยแบบจึกๆ งงๆว่าทำไมไม่ทักเรา แต่ก็เป็นเรื่องของเค้าอีกแหล่ะเน้อะ เราก็เลยปล่อยๆไป ไม่คิดอะไรมาก และเค้าก็เป็นแบบนี้มาสักพักประมาณ 4-5 วันได้ จนวันที่ 9 ธันวาคมที่ผ่านมา เค้าเงียบมากๆเลย เราเริ่มคิดมากจึงตัดสินใจถามไปตรงๆ เพราะเรากังวลว่าเราทำอะไรให้เค้าไม่พอใจรึป่าว หรือเราทำให้เค้ารำคาญรึป่าว จึงตัดสินใจถามไปตรงๆว่า "เป็นอะไรรึป่าว ทำไมช่วงนี้เงียบๆ หายๆ มีอะไรก็บอกกันตรงๆนะ" เค้าก็บอกว่า "สงสัยติดเกมส์ ติดเพื่อนมั่งช่วงนี้" แต่พอเราโทรไปมันผิดปกติตรงที่ เค้าเปิดเพลงเศร้า เพลงอกหัก ทั้งๆที่ปกติเวลาคุยกันเค้าจะไม่เปิดหรอกนะ เราเลยถามว่า "ทำไมฟังเพลงอกหักเฉยเลย" เค้าก็บอก "เห็นเพื่อนเปิดเลยเปิดตาม" อ่อเป็นแบบนี้สิ้นะ เรารู้แล้วล่ะ จากน้ำเสียงของเค้าที่พูดมา มันรู้สึกได้ถึงคำพูดที่ไม่ตรงกับใจของเค้า และนั่นก็เป็นสายสุดท้ายที่ได้คุยกัน หลังจากนั่นเราก็ทะเลาะกัน เราวีนใส่เค้าเยอะมาก เพราะเค้าเปลี่ยนไป เค้าไม่เหมือนเดิม และที่สำคัญเค้าตอบกลับมาเพียง 2 คำเท่านั้นคือ "อืม" "อือ" และเค้าก็อ่านไม่ตอบ เราทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าตอบ ให้เค้าอ่าน เราขอโทษ เราอธิบายทุกอย่าง ถามว่าเป็นอะไร ทำไมเป็นแบบนี้ เราบอกว่าเราชอบเค้ามากนะ เสียใจที่เป็นแบบนี้ ทำแบบนี้ทำไม ส่งข้อความเสียงไป ร้องไห้ไป เค้าก็ไม่อ่าน จนตอนนี้รู้แล้วว่าสิ่งที่เค้าทำ สิ่งที่เค้าเป็นแบบนี้เพราะ"เค้าไม่เคยลืมแฟนเก่า" รู้ว่าการลืมคนๆนึงไม่ใช่เรื่องง่าย คนที่เราเคยรัก เคยกอด เคยหัวเราะ เคยมีความสุขด้วยกัน ในตอนนี้ไม่มีอีกแล้ว แต่อยากให้พี่รู้ไว้ว่า ตอนนี้พี่กำลังวิ่งหนีหนูอยู่ คนที่วิ่งตามอย่างหนูมันเหนื่อยนะ แต่ไม่เคยท้อไม่เคยถอย รู้ว่าพี่อาจจะรำคาญ แต่หนูก็จะทำทุกทางให้พี่กลับมา หนูมีพี่คนเดียวที่ทำให้หยุดร้องไห้ได้ หนูมีพี่คนเดียวคอยปกป้องหนูได้รองจากพ่อของหนู หนูยังรอพี่เสมอนะ ทุกอย่างที่เราเคยมีความสุข เคยหัวเราะ เคยทุกข์ เคยเศร้าด้วยกัน พี่ลองนึกภาพวันนั้นสิ้ พี่ลองเปิดใจแล้วเริ่มต้นใหม่นะ
ขอบคุณทุกคนที่เข้าอ่านนะค่ะ มันเป็นความรู้สึกที่อยากระบายออกมามากเลย มันน่าอึดอัดนะกับการที่เราอยากจะพูด อยากจะระบายแต่ก็พูดกับใครไม่ได้
"การรอใครสักคน มันต้องใช้เวลา การลืมใครสักคน มันก็ต้องใช้เวลาเช่นกัน เพราะฉะนั้น...ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแต่ต้องใช้เวลาทั้งนั้น...รอต่อไป...ถึงแม้ผลที่ออกมาจะดีหรือไม่ดี เราก็ต้องยอมรับมัน เพราะเราเลือกเอง"