เรากับแฟนคบกันเกือบ 2ปี คบตั้งแต่ปี1 ตอนนี้อยู่ปี3 เราเรียนอยู่คนละที่ เขาเรียนอยุ่มหาลัยแห่งหนึ่งใน จ. ปทุมธานี ส่วนเราเรียนอยู่ลำปาง นานๆจะได้เจอกันครั้ง เพราะต่างคนต่างไม่มีเวลา ต่างคนต่างก็เรียนหนัก แต่เขามาหาเราที่ลำปางเวลาที่ว่างตรงกัน มีเจอกันที่บ้านบ้างตอนมีวันหยุดยาวแล้วเราได้กลับบ้านพร้อมกัน เรารักกันดีมาตลอด รับรู้ได้ว่าเขาเป็นคนดี ตั้งแต่ที่คบกันมา เขาเป็นคนมีเหตุผล มีความคิดเป็นผู้ใหญ่ มีวันนึงที่เราซื้อของไม่จำเป็นทำให้เงินไม่พอใช้ถึงแม่โอนมาให้รอบต่อไป เราไม่กล้าขอแม่เพราะเอาไปซื้อของที่ไม่จำเป็น เลยไลน์ไปยืมเพื่อน เขามีพาสเวิร์ดเรา พอเขารู้ว่าเรายืมตังค์เพื่อน เขาก็ถามเราว่า "ทำมัยเตงถึงไม่บอกเขาว่าเงินไม่พอใช้ " เราเลยตอบไปว่า "เราเอาใช้ไม่จำเป็นเลยไม่กล้าขอแม่ เลยยืมเพื่อนก่อน เด่วแม่ก็โอนมาแล้ว" เขาตอบเรามาต่อว่า "เตงมีปัญหาก็บอกเขาสิ ถึงยังไงเขาก็ช่วยเตงได้ เพระเตงคือภรรยาเขาในอนาคตนะ ต่อไปเวลามีปัญหาอะไรให้บอกเขาก่อนคนแรกนะ จะได้ช่วยกันแก้" เราได้ยินแบบนี้ก็ชื่นมาก เขาเป็นคนชอบกินมาก แต่ไม่กินปลา ชอบกินเมี่ยงคำ มีความสุขมากเวลาเห็นเขากิน 555 เขาชอบดุที่เราไม่กินข้าวกินขนมแทนข้าว เพราะเราเป็นคนไม่ชอบกินข้าว เรารู้ทุกรายละเอียดของเขา
ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ารักเขามากแค่ไหน พอรู้ตัวว่ารักเขามากก็ตอนที่เขาทิ้งเราไป
ตอนคบกันก็มีโกรธ มีทะเราะกันบ้างก็ถือว่าเป็นเรื่องเป็นปกติ มีช่วงหนึ่งที่เขาไป work & travel ที่เมกา ตอนนั้นเราเองก็ฝึกบนวอร์ด เรามีเวลาคุยกันน้อยมาก ได้คุยกันแค่วันละ2 ครั้ง ครั้งละไม่เกิน 5 นาทีเพราะเวลาไม่ตรงกัน ตอนนั้นเรายังอยู้ปี2 เขาปิดเทอม3 เดือน ส่วนเราขึ้นวอร์ด ตอนนั้นเขาก็มีเพื่อนเป็นผู้หญิงที่ทำงานด้วยกัน แล้วเขาถ่ายด้วยกันในรูปนั่งใกล้กันมาก แบบตัวแนบชิดกัน เพื่อนผู้หญิงเป็นคนอัพลงเฟตแล้วแท็กให้เขา เราเป็นคนคิดมาก! ก็ทะเราะกัน จนเราเป็นไฮเปอร์เวน เป็นครั้งแรกก็หนักพอสมควรจนต้องได้admit ที่รพ.1 คืน ครั้งนี้เป็นคร้งแรกที่เราทั้ง2 ทะเราะกันแบบจิงจัง แต่ก็ผ่านมาได้ ก็เข้าใจกันเหมือนเดิม หลังกลับจากเมกาเขาก็มาหาเราที่ลำปาง
พอมาพักหลังๆ ก็ทะเราะกันบ่อยขึ้น ไม่รู้ว่าทำมัย? อาจเป็นเพราะต่างคนต่างไม่มีเวลา เขาก็เรียนหนักส่วนเราก็เรียนหนัก อีกอย่างอยู่ไกลกันด้วยมั่ง เขาเริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้นเรื่อยๆ #อาจเป็นความผิดของเราด้วยที่ชอบชวนทะเราะ เขาเลยเปลี่ยนไป เราคิดแบบนี้ !! ถึงจะทะเราะกันมากและบ่อยขึ้น แต่เราก็ไม่เคยไม่รักเขาเลย เมื่อทะเราะกันเรื่อยๆบ่อยๆมากขึ้น จนวันนึงเขาบอกเลิกเรา เราถามว่าทำมัยถึงทิ้งเรา แล้วที่สัญญากันไว้ เราพยายามยื้อเขาไว้ทุกอย่าง ทั้งร้องไห้ทั้งขอร้องและอ้วนวอนแต่เขาก็ยืนยันที่จะไป ให้เหตุผลแค่ว่า "เขาหมดรักแล้ว" เขาบอกให้เราอยู่ให้ได้ เขาขอโทดทุกอย่าง เขาเป็นคนผิดเอง เขาบอกให้เราดูแลตัวเองขอให้เราเจอคนที่ดีๆกว่าเขาอย่ารักคคนที่หมดรักเราเลย เพราะเขารู้เราเป็นคนอ่อนแอ เราร้องไห้ตั้งแต่ที่เขาบอกเลิกเราได้แต่ร้องไห้เกือบ3ชม พยายามยื้อเขาไว้แต่ก็ไม่ได้ผล จนเราเป็นไฮเปอร์เวน อาจารย์เวรพาไปส่งรพ. เรดูแย่มมก เขาไม่สงสารเราเลยเราเข้ารพ.วันนั้นก็ไม่มีถามเลยว่าเราเป็นไงบ้าง หลังจากวันนั้นเขาก็ไม่คุยกับเราอีกเลย เราเจ็บมาก!!! ทุกครั้งที่คิดถึงเขาก็จะน้ำตาไหล มันเหมือนมีอะไรบางอย่างขาดหายไป จากที่เคยคุยกันทุกวันเราก็ไม่มีคัย เหงามาก จนกินไรไม่ได้! นน.ลด คงเป็นเพราะรักเขามาก เราก็ตามเขามาตลอด อยากทัก อยากคุยด้วยแต่ก็ไม่กล้าทัก จนมารู้ว่าเขามีคนใหม่ น่าจะเป็นหลานรหัส เขาคุยกันตั้งแต่ตอนที่ยังไม่เลิกกับเรา #คงเป็นเหตุผลที่เขายืนยันจะไปให้ได้ คือเขามีคนใหม่แล้วถึงทิ้งเราไป
ช่วงปิดเทอมเรากลับบ้านแล้วบังเปิญไปเจอพ่อกับแม่ของเขา วันนั้นเราไม่ได้ใส่แว่นเลยมองไม่ค่อยเห็น แม่ของเขาก็ยืนมองเราอยู่ เรามองไม่ชัดไม่รู้ว่าคัยกำลังมองเลยไม่ทันได้ไหว้ พอรู้ตัวอีกทีก็จำได้ว่าเป็นแม่ของเขา ซึ่งตอนนั้นแม่ก็ได้เดินไปแล้ว เรารู้สึกผิดมากที่ไม่ได้ไหว้ เรากลัวว่าแม่เขาจะว่าเราไม่มีมารยาท ไม่รุ้จะทำไงให้สบายใจ เลยตัดสินใจไลน์ไปบอกเขาว่า "ฝากขอโทดแม่ด้วยนะ เจอแม่แต่ไม่ด้ไหว้มองแม่ไม่ค่อยชัด" แต่ที่เขาตอบเรามา เป็นคำตอบที่ไม่เพราะเลย เหมือนเราทำอะไรผิดต่อเขา ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิดที่ทิ้งเราไปมีคนใหม่ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นก็มีตัสขอโทดเรา ตอนนี้ทำมัยเขาถึงทำเหมือนเกลียดเรามาก คำพูดเปลี่ยนไปเป็นคนลพคน ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิด เขาเป็นคนที่ทิ้งเราไปมีคนใหม่ เราก็อยากรู้ว่าทำไมเขาถึงทำเหมือนเกลียดเรามาก??
ทำไมเขาถึงทำเป็นเกลียดเรา... ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิด ทิ้งเราไปมีคนใหม่
พอมาพักหลังๆ ก็ทะเราะกันบ่อยขึ้น ไม่รู้ว่าทำมัย? อาจเป็นเพราะต่างคนต่างไม่มีเวลา เขาก็เรียนหนักส่วนเราก็เรียนหนัก อีกอย่างอยู่ไกลกันด้วยมั่ง เขาเริ่มเปลี่ยนไปมากขึ้นเรื่อยๆ #อาจเป็นความผิดของเราด้วยที่ชอบชวนทะเราะ เขาเลยเปลี่ยนไป เราคิดแบบนี้ !! ถึงจะทะเราะกันมากและบ่อยขึ้น แต่เราก็ไม่เคยไม่รักเขาเลย เมื่อทะเราะกันเรื่อยๆบ่อยๆมากขึ้น จนวันนึงเขาบอกเลิกเรา เราถามว่าทำมัยถึงทิ้งเรา แล้วที่สัญญากันไว้ เราพยายามยื้อเขาไว้ทุกอย่าง ทั้งร้องไห้ทั้งขอร้องและอ้วนวอนแต่เขาก็ยืนยันที่จะไป ให้เหตุผลแค่ว่า "เขาหมดรักแล้ว" เขาบอกให้เราอยู่ให้ได้ เขาขอโทดทุกอย่าง เขาเป็นคนผิดเอง เขาบอกให้เราดูแลตัวเองขอให้เราเจอคนที่ดีๆกว่าเขาอย่ารักคคนที่หมดรักเราเลย เพราะเขารู้เราเป็นคนอ่อนแอ เราร้องไห้ตั้งแต่ที่เขาบอกเลิกเราได้แต่ร้องไห้เกือบ3ชม พยายามยื้อเขาไว้แต่ก็ไม่ได้ผล จนเราเป็นไฮเปอร์เวน อาจารย์เวรพาไปส่งรพ. เรดูแย่มมก เขาไม่สงสารเราเลยเราเข้ารพ.วันนั้นก็ไม่มีถามเลยว่าเราเป็นไงบ้าง หลังจากวันนั้นเขาก็ไม่คุยกับเราอีกเลย เราเจ็บมาก!!! ทุกครั้งที่คิดถึงเขาก็จะน้ำตาไหล มันเหมือนมีอะไรบางอย่างขาดหายไป จากที่เคยคุยกันทุกวันเราก็ไม่มีคัย เหงามาก จนกินไรไม่ได้! นน.ลด คงเป็นเพราะรักเขามาก เราก็ตามเขามาตลอด อยากทัก อยากคุยด้วยแต่ก็ไม่กล้าทัก จนมารู้ว่าเขามีคนใหม่ น่าจะเป็นหลานรหัส เขาคุยกันตั้งแต่ตอนที่ยังไม่เลิกกับเรา #คงเป็นเหตุผลที่เขายืนยันจะไปให้ได้ คือเขามีคนใหม่แล้วถึงทิ้งเราไป
ช่วงปิดเทอมเรากลับบ้านแล้วบังเปิญไปเจอพ่อกับแม่ของเขา วันนั้นเราไม่ได้ใส่แว่นเลยมองไม่ค่อยเห็น แม่ของเขาก็ยืนมองเราอยู่ เรามองไม่ชัดไม่รู้ว่าคัยกำลังมองเลยไม่ทันได้ไหว้ พอรู้ตัวอีกทีก็จำได้ว่าเป็นแม่ของเขา ซึ่งตอนนั้นแม่ก็ได้เดินไปแล้ว เรารู้สึกผิดมากที่ไม่ได้ไหว้ เรากลัวว่าแม่เขาจะว่าเราไม่มีมารยาท ไม่รุ้จะทำไงให้สบายใจ เลยตัดสินใจไลน์ไปบอกเขาว่า "ฝากขอโทดแม่ด้วยนะ เจอแม่แต่ไม่ด้ไหว้มองแม่ไม่ค่อยชัด" แต่ที่เขาตอบเรามา เป็นคำตอบที่ไม่เพราะเลย เหมือนเราทำอะไรผิดต่อเขา ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิดที่ทิ้งเราไปมีคนใหม่ ทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นก็มีตัสขอโทดเรา ตอนนี้ทำมัยเขาถึงทำเหมือนเกลียดเรามาก คำพูดเปลี่ยนไปเป็นคนลพคน ทั้งๆที่เขาเป็นคนผิด เขาเป็นคนที่ทิ้งเราไปมีคนใหม่ เราก็อยากรู้ว่าทำไมเขาถึงทำเหมือนเกลียดเรามาก??