ท่านศาสดามูฮัมมัดสอนไว้ว่าอย่างไรเกี่ยวกับ เรื่องของ "คนโกหก"
การกล่าวโกหกโดยที่ไม่สอบสวนความจริงให้แน่ชัดและสร้างความเสียหาย ให้กับผู้อื่น และ สังคมเป็นความประพฤติที่ ท่านศาสดามูฮัมมัดไม่รับรอง
สำหรับผู้ศรัทธา ลองคิดดูว่า ถ้าเรา เป็นมุสลิมที่ ชอบแต่การโกหก มันจะคุ้มหรือไม่ ในการอยู่ร่วมกันในสังคมมนุษย์ และในโลกแห่งจิตวิญญาณ หลังจากความตาย, เมื่อเราโกหกอย่างชัดแจ้ง บุคคลในสังคมย่อมไม่ให้ความเชื่อถือ หรืออยากจะสังคมด้วย ผมเคยได้ยินผู้ใหญ่กล่าวว่า, ผู้ที่โกหกแล้วขออภัย เป็นผู้ที่กล้าหาญ,ส่วนผู้ที่โกหกและไม่สำนึกตัวคือผู้ที่อ่อนแอและขลาดเขลา
อิสลามห้ามการโกหก, พระเจ้า/อัลลอฮ์, มีบัญญัติไว้ในอัลกุรอานไว้อย่างชัดเจนว่า ดังนี้…
1. ความหายนะจงประสบแด่ทุกคนที่เป็นผู้โกหก, ผู้ทำบาปมาก (45:7)
2. และจงอย่าปกปิดความจริงด้วยความเท็จ และจงอย่าปิดบังความจริงทั้ง ๆ ที่เธอรู้อยู่(2:42)
3. โอ้ ศรัทธาชนทั้งหลาย! พึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด และจงอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ที่สัตย์จริง(9:119)
4. แท้จริงบรรดาผู้ไม่มีศรัทธาต่อบรรดาโองการของอัลลอฮฺนั้น กุความเท็จขึ้นและชนเล่านั้นคือผู้กล่าวเท็จ(16:105)
เมื่อไม่นานมานี้ มีผู้ถามผมว่า ถ้าใช้อัลกุรอานเป็นบรรทัดฐาน ในการพิจารณาฮาดีษว่า มีความจริงหรือไม่ นั้นจะทำอย่างไร? ผมเลยขอถือโอกาสนี้เลือกเอา ฮาดีษ 2-3 บทที่สอดคล้อง กับอัลกุรอานบัญญัติต่าง ข้างบนนี้ มาอ้างอิง ดังนี้..
1. “การกล่าวความจริง” เป็นหนทางไปสู่สวรรค์, และ “ความมีคุณธรรม” เป็นหนทางไปสู่ สวรรค์, รวมทั้งผู้ที่พูดความจริงจนกว่า เขาจะถูกบันทึกว่า เป็น “ผู้ซื่อสัตย์ สุจริต”, และในทางตรงกันข้าม ความเท็จนำไปสู่ ความต่ำช้า(ความลามก, ความหยาบคาย ความหยาบโลน) เป็นสิ่งต้องห้าม, และความต้ำช้าเป็นทางนำไปสู่”นรก” คนโกหก เขาจะโกหก ไปจนถูกบันทึกว่าเป็น “คนโกหก” (ซอเฮี๊ยะ มุสลิม เล่มที่ 32 หมายเลข 6307)
2.ท่านรอซูลกล่าวว่า ท่านจะบอกให้รูว่าการโกหกโดยเล่าเรื่องใส่ร้ายผู้ใด ซึ่งความจริงมันเป็น เพียงข่าวลือ จะสร้างความขัดแย้งในหมู่คณะและในสังคม, ท่านกล่าวต่อไปว่า ผู้ที่กล่าวความจริงก็จะกล่าวความจริงไปจนถูกบันทึกหรือได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่มีความสัตย์จริง, ส่วนคนโกหก ก็จะพูดโกหกจนได้ชื่อว่าเป็นคนโกหก(หรือถูกบันทึกว่าเป็นคนโกหก), (ซอเฮี๊ยะ มุสลิม เล่มที่ 32 หมายเลข 6306)
3.“ท่านรอซูลกล่าวว่า ใครก็ตามที่ไม่ยอมเลิกการกล่าวโกหกและทำความชั่ว อัลลอฮ์จะไม่ยอมรับการถือศีลอดของเขาผู้นั้น”(ซอเฮี๊ยะบุคอรี หมายเลข 127เล่มที่ 31)
4.ท่านรอซูลยังได้กล่าวยืนยันอีกว่า ผู้ใดก็ตามที่ยืนยันถึงความบริสุทธิ์ของสิ่งซึ่ง อยู่ ในระหว่างขาของเขา(อวัยวะเพศ) และสิ่งซึ่งอยู่ ระหว่างขากรรไก (ลิ้น)ของเขา, ท่าน ยืนยันว่าเขาผู้นั้น จะได้เข้าสวรรค์ (ซอเฮี๊ยะ บุคอรี เล่ม 82 หมายเลข 799)
ผู้ที่มีนิสัยโกหกเมื่อมีหลักฐานยืนยันอย่างชัดแจ้ง และยังไม่มีความรู้สำนึกผิด จึงควรระวัง "นรก" และจงถามตัวเองว่า เราเชื่อฟังคำสอนของอัลลอฮ์และเชื่อฟังท่านรอซูล ตามที่เราอ้างอิงหรือไม่?
มันคุ้มหรือที่จะเป็นคนโกหก?
การกล่าวโกหกโดยที่ไม่สอบสวนความจริงให้แน่ชัดและสร้างความเสียหาย ให้กับผู้อื่น และ สังคมเป็นความประพฤติที่ ท่านศาสดามูฮัมมัดไม่รับรอง
สำหรับผู้ศรัทธา ลองคิดดูว่า ถ้าเรา เป็นมุสลิมที่ ชอบแต่การโกหก มันจะคุ้มหรือไม่ ในการอยู่ร่วมกันในสังคมมนุษย์ และในโลกแห่งจิตวิญญาณ หลังจากความตาย, เมื่อเราโกหกอย่างชัดแจ้ง บุคคลในสังคมย่อมไม่ให้ความเชื่อถือ หรืออยากจะสังคมด้วย ผมเคยได้ยินผู้ใหญ่กล่าวว่า, ผู้ที่โกหกแล้วขออภัย เป็นผู้ที่กล้าหาญ,ส่วนผู้ที่โกหกและไม่สำนึกตัวคือผู้ที่อ่อนแอและขลาดเขลา
อิสลามห้ามการโกหก, พระเจ้า/อัลลอฮ์, มีบัญญัติไว้ในอัลกุรอานไว้อย่างชัดเจนว่า ดังนี้…
1. ความหายนะจงประสบแด่ทุกคนที่เป็นผู้โกหก, ผู้ทำบาปมาก (45:7)
2. และจงอย่าปกปิดความจริงด้วยความเท็จ และจงอย่าปิดบังความจริงทั้ง ๆ ที่เธอรู้อยู่(2:42)
3. โอ้ ศรัทธาชนทั้งหลาย! พึงยำเกรงอัลลอฮ์เถิด และจงอยู่ร่วมกับบรรดาผู้ที่สัตย์จริง(9:119)
4. แท้จริงบรรดาผู้ไม่มีศรัทธาต่อบรรดาโองการของอัลลอฮฺนั้น กุความเท็จขึ้นและชนเล่านั้นคือผู้กล่าวเท็จ(16:105)
เมื่อไม่นานมานี้ มีผู้ถามผมว่า ถ้าใช้อัลกุรอานเป็นบรรทัดฐาน ในการพิจารณาฮาดีษว่า มีความจริงหรือไม่ นั้นจะทำอย่างไร? ผมเลยขอถือโอกาสนี้เลือกเอา ฮาดีษ 2-3 บทที่สอดคล้อง กับอัลกุรอานบัญญัติต่าง ข้างบนนี้ มาอ้างอิง ดังนี้..
1. “การกล่าวความจริง” เป็นหนทางไปสู่สวรรค์, และ “ความมีคุณธรรม” เป็นหนทางไปสู่ สวรรค์, รวมทั้งผู้ที่พูดความจริงจนกว่า เขาจะถูกบันทึกว่า เป็น “ผู้ซื่อสัตย์ สุจริต”, และในทางตรงกันข้าม ความเท็จนำไปสู่ ความต่ำช้า(ความลามก, ความหยาบคาย ความหยาบโลน) เป็นสิ่งต้องห้าม, และความต้ำช้าเป็นทางนำไปสู่”นรก” คนโกหก เขาจะโกหก ไปจนถูกบันทึกว่าเป็น “คนโกหก” (ซอเฮี๊ยะ มุสลิม เล่มที่ 32 หมายเลข 6307)
2.ท่านรอซูลกล่าวว่า ท่านจะบอกให้รูว่าการโกหกโดยเล่าเรื่องใส่ร้ายผู้ใด ซึ่งความจริงมันเป็น เพียงข่าวลือ จะสร้างความขัดแย้งในหมู่คณะและในสังคม, ท่านกล่าวต่อไปว่า ผู้ที่กล่าวความจริงก็จะกล่าวความจริงไปจนถูกบันทึกหรือได้ชื่อว่าเป็นผู้ที่มีความสัตย์จริง, ส่วนคนโกหก ก็จะพูดโกหกจนได้ชื่อว่าเป็นคนโกหก(หรือถูกบันทึกว่าเป็นคนโกหก), (ซอเฮี๊ยะ มุสลิม เล่มที่ 32 หมายเลข 6306)
3.“ท่านรอซูลกล่าวว่า ใครก็ตามที่ไม่ยอมเลิกการกล่าวโกหกและทำความชั่ว อัลลอฮ์จะไม่ยอมรับการถือศีลอดของเขาผู้นั้น”(ซอเฮี๊ยะบุคอรี หมายเลข 127เล่มที่ 31)
4.ท่านรอซูลยังได้กล่าวยืนยันอีกว่า ผู้ใดก็ตามที่ยืนยันถึงความบริสุทธิ์ของสิ่งซึ่ง อยู่ ในระหว่างขาของเขา(อวัยวะเพศ) และสิ่งซึ่งอยู่ ระหว่างขากรรไก (ลิ้น)ของเขา, ท่าน ยืนยันว่าเขาผู้นั้น จะได้เข้าสวรรค์ (ซอเฮี๊ยะ บุคอรี เล่ม 82 หมายเลข 799)
ผู้ที่มีนิสัยโกหกเมื่อมีหลักฐานยืนยันอย่างชัดแจ้ง และยังไม่มีความรู้สำนึกผิด จึงควรระวัง "นรก" และจงถามตัวเองว่า เราเชื่อฟังคำสอนของอัลลอฮ์และเชื่อฟังท่านรอซูล ตามที่เราอ้างอิงหรือไม่?