สวัสดีครับกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมปกติอ่านแต่กระทู้คนอื่นไม่คิดว่าวันนี้ จะได้มาตั้งกระทู้กับเค้าบ้าง เข้าเรื่องกันก่อนเลยคือวันนี้ก็เหมือนวันอื่นๆคือวันนี้วันลงทะเบียนเรียนมหาลัยวันแรก ผมก็ไปตามปกติขึ้นรถเมล์สาย fast8 คันเดิม สังคมเมืองแอร์อัดแบบเดิมที่หลายๆคนคุ้นเคยผมก็มองออกไปที่หน้าต่างของรถเมย์ดูการใช้ชีวิตดิ้นรถของคนหลายๆคนบนรถของ วินดีเซลแต่ผมเหลือบมองไปที่หน้ารถด้านหน้าคนขับมันสะท้อนหน้าผู้หญิงคนนึง ผมสีดำแดงผิวขาว น่าตาน่ารักผมแอบสบตาเธอคนนั้น จนถึงตอนลงรถ ผมก็ลงพร้อมเธอผมมองหน้าเธอเธออมยิ้มผมอยากจะเข้าไปถามชื่อเธอแล้วถามว่าเธอมีแฟนหรือยัง เธอเดินนำหน้าผมไม่กี่ก้าวหลังจากลงรถไปผม รวบรวมความกล้าแล้วเดินเข้าไปจะเรียกให้เธอหันมาแล้วถามชื่อ แต่ผมไม่กล้าแต่เห็นเป้สีชมพูที่เธอสะพายเปิดอยู่ผมเลยเรียกเธอว่า #ลืมรูดซิปกระเป๋าครับเธอหันมาผมแทบละลายเธอย่อตัวทำท่าพยักหน้าแล้วพูดว่าขอบคุณค่ะ ผมเลยรีบเดินหนีเธอไปอีกฝั่งต่อคิวขึ้นรถอย่างไวเพราะผมอายแล้วเธอขึ้นรถอีกคันผมรู้ว่าเธอมองมาที่ผมตอนเธอนั่งอยู่บนรถอาจจะไม่ใช่ชอบผมเธออาจจะรู้สึกดีที่ผมเตือนเรื่องลืมรูดซิปกระเป๋าหาย แล้วผมหันไปอีกทีเธอหายไปแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้ผมยังนอนไม่หลับเลยนึกถึงรอยยิ้มของเธอกับกระเป๋าสีชมพู ผมแถ่อยากรู้ว่าเธอชื่ออะไร มีแฟนหรือยัง เธออยู่ที่ไหนแค่นั้นเอง ป.ลตอนนี้ยังนอนไม่หลับหวังว่าเธอจะได้อ่านกระทู้ของผม
ตามหาผู้หญิงถนนึงที่ผมไม่รู้จักแม่กระทั่งชื่อของเธอ