[CR] เที่ยวเวียดนามใต้4วัน3คืน 8-11 ธ.ค 58(สะพายเป้เที่ยวคนเดียว ภาษาอังกฤษก็แย่ แต่ก็รอด)

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆชาวพันทิปทุกท่าน รีวิวนี้เป็นรีวิวแรกของบลค่ะ ต่อจากนี้หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ บลทำรีวิวนี้ขึ้นเพื่ออยากจะเป็นกำลังใจให้กับเพื่อนๆที่ฝันอยากจะไปเที่ยวต่างประเทศสักครั้งแต่ยังไม่กล้า หรือภาษาอังกฤษไม่แข็งแรงเพราะตัวของบลเองในเรื่องของภาษาอังกฤษก็แย่เหมือนกันค่ะ อ่านได้บ้างนิดหน่อยพูดก็พอถูไถ(ไวยากรณ์และแกรมม่าอันนี้ไม่ต้องพูดถึง) บลเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆที่รักในการเดินทางมีความฝันที่อยากลองออกไปเที่ยวต่างประเทศ(แอบไปทำพาสปอร์ตเมื่อสองปีที่แล้ว)ขอแค่พาตัวเองไปให้ถึงแล้วรู้ว่านี่คือต่างประเทศนะ แค่นี้ก็ตื่นเต้นสุดๆแล้วล่ะ จุดเริ่มต้นของบลก็มาจากกระทู้รีวิวของเพื่อนๆในพันทิปนี่แหละค่ะ เห็นแล้วทำให้เกิดกิเลสขึ้นมาทันที มีหลายประเทศที่อยากจะไปมาก แต่บลก็เริ่มจากใกล้ๆก่อน อย่างสปป.ลาว ไปง่าย สะดวก ภาษาไม่ยาก ใช้ภาษาไทยเรานี่แหละ หลังจากกลับมาบลก็คิดที่จะไปไกลอีกนิด มองไว้หลายประเทศนะคะ แต่จบที่เวียดนามเพราะช่วงนั้นสายการบินนกแอร์ ออกโปรฯมาพอดี ไป-กลับ 2พันนิดๆ(กดจองไปโดยที่ยังไม่มีข้อมูลประเทศเวียดนาม ไม่รู้ชะตากรรมตัวเองว่าจะเป็นยังไง หลังจากนั้นก็หาข้อมูลจากกระทู้รีวิวในพันทิป ซึ่งเพื่อนๆหลายท่านรีวิวไว้ค่อนข้างละเอียด(มีหลายรีวิวมากค่ะ)แต่บลอยากจะขอยกเครดิตให้กับกระทู้รีวิวนี้ค่ะ http://m.pantip.com/topic/31139414? เป็นกระทู้ของคุณบอล หลังจากที่มีโอกาสได้เจอตัวจริง โดยบังเอิญ (รู้สึกว่าตอนนี้คุณบอลกำลังท่องเที่ยวทั่วประเทศไทย 77จังหวัด ด้วยงบจำกัด) จริงๆแล้วบลไม่ได้เตรียมข้อมูลอะไรเลย รู้แค่ว่าออกจากสนามบินแล้วต้องไปขึ้นรถเมล์สาย152ไปฟามงูเหลาแล้วก็ทางไป บ.เวียตซี แค่นั้น(พูดง่ายๆมีแค่ตัว หัวใจ กับเป้สองใบ) เพราะมัวแต่ตื่นเต้น และเกิดความกลัว ลังเล จากคำบอกเล่าว่าประเทศนี้น่ากลัว สารพัดต่างๆนานา เริ่มคิดหนัก แต่ด้วยความที่เสียดายค่าตั๋วเครื่องบินกับค่าโรงแรมที่จ่ายไปแล้ว(ฮึบ!!เอาน่า ไปก็ไป คิดไรมาก) เมื่อถึงวันที่ต้องเดินทาง ตื่นเช้ามากเพราะนอนไม่หลับ

วันแรก.......


     ถึงสนามบินดอนเมืองตั้งแต่ตี5 เลยเข้าไปเช็คอินก่อนผ่านกระบวนการขั้นตอนต่างๆ แล้วเข้าไปนั่งเล่นข้างในเกทดีกว่า....



แล้วก็ได้เจอกับพี่สองคน(ไม่รู้จักชื่อ)กำลังนั่งรอเรียกขึ้นเครื่อง บลเลยแอบเนียนเข้าไปทักทาย"สวัสดีค่ะ จะไปเที่ยวเหรอคะ" พี่คนหนึ่งตอบ "ใช่ค่ะ พี่กำลังจะไปเที่ยวพม่า" บลแอบเศร้านิดๆ หวังไว้ว่าจะมีเพื่อนร่วมเดินทาง แล้วเราสามคนก็โม้กันไปเรื่อยเหมือนรู้จักกันมาก่อน ถึงเวลาอันสมควรเราจึงแยกย้ายกันไปตามจุดหมายของตัวเอง.....ใช้เวลาไม่นานก็ถึงสนามบินนานาชาติเตินเซินเญิ้ต (เดินตามคนอื่นเค้าไป)ผ่านตม.(กลัวตม.ถาม กลัวตอบไม่ได้ สั่นๆ) สรุปไม่ถามสักคำ รับกระเป๋า แลกเงิน แล้วออกมาขึ้นรถเมล์สาย152เพื่อที่จะไปฟามงูเหลา ระหว่างนั้นมีโอกาสได้ทักทายกับคนไทยวัยเกษียณ กลุ่มหนึ่ง "สวัสค่ะ" บลแอบเนียนอีกครั้ง คุณป้าท่านหนึ่งพูดขึ้นมาว่า"อ้าวหนู คนไทยเหรอ มาเที่ยวเหรอ จะไปไหน แล้วมากับใครล่ะ" (เป็นคำถามที่เจ็บปวดไปถึงม้ามแล้วลามไปถึงไส้ติ่งมาก) "หนูมาคนเดียวค่ะ หนูกำลังจะไปฟามงูเหลา บ.ที่หนูซื้อทัวร์ไว้อยู่แถวๆนั้นค่ะ" แล้วคุณป้าก็บอกว่า"งั้นดีเลย ไปด้วยกัน กลุ่มป้ามาที่นี่หลายครั้งแล้ว ชอบ" ระหว่างทางแอบคิดในใจว่าที่นี่มอเตอร์ไซเยอะมากเหมือนที่เพื่อนๆหลายท่านได้รีวิวไว้ในพันทิป"ตายละ เอาไงดี จะข้ามถนนได้มั้ยเนี่ย



จากนั้นก็โม้กับกลุ่มวัยเกษียณอยู่นานจนกระทั่งถึงฟามงูเหลา(ได้ความรู้เรื่องการข้ามถนนที่นี่ จากคุณป้าเลยอุ่นใจขึ้นมาในระดับนึง) หลังจากลงรถเมล์ที่เข้ามาจอดตรงจุดจอด ก็ถึงเวลาที่ต้องแยกจากกลุ่มคุณป้าคุณลุง "มาเรามาถ่ายรูปเก็บไว้กันเถอะ"คุณลุงท่านหนึ่งกล่าว เมื่อถ่ายรูปเสร็จเรียบร้อย ลุงๆป้าๆก็อวยพรให้ชุดใหญ่พร้อมโบกมือลา "โชคดีนะหนู ดูแลตัวเองดีๆล่ะ"


บลขอบคุณ แล้วก็มุ่งหน้าเดินเข้าไปที่สวนสาธารณะ ข้างสวนมีแมคโดนัลด้วย เดินเรียบสวนไปเรื่อยๆเจอสี่แยกเดินอีกนิดก็ถึงเวียตซีแล้ว(กว่าจะเจอแอบหลงทางนิดนึง จริงๆก็หลง วนๆอยู่แถวนั้นแหละ โชคดีที่มีแผนที่ในไอโฟนเลยช่วยให้หาเวียตซีเจอ เหนื่อยเหมือนกันนะ)



เมื่อตกลงซื้อทัวร์เรียบร้อย ฝากกระเป๋า ยังมีเวลาเหลืออีกนิดหน่อยก่อนที่จะไปดาลัตรอบดึก บลเลยขอเดินเที่ยวในโฮจิมินห์ก่อน จนท.เวียตซีเลยให้แผนที่พร้อมกับบอกสถานที่เที่ยว เอาละเริ่มเดินได้....

ตลาดเบนถั่น




โบถส์นอทเทอร์ดาม
     
.    


ไปรษณีย์กลาง




ศาลากลาง



ระหว่างทาง



เดินไปเดินมา (เดินขาลาก) เพิ่งจะรู้ว่าตัวเองทำแผนที่หาย มือถือทรยศแบตหมดซะงั้นได้แต่เดินผ่าน(ไม่ได้เก็บรูป)แล้วก็มาหลบร้อนหาที่ชาร์จแบตในร้านแมคโดนัล จากนั้นก็แวะไปขออาบน้ำที่ เวียตซี เพื่อเตรียมตัวไปดาลัต

ชั้นสามของร้านแมคโดนัล


รถนอนไปดาลัต



วันที่สอง....

    ถึงดาลัตประมาณตีสี่ ที่ดาลัตอากาศเย็นมาก รู้สึกได้ตั้งแต่อยู่บนรถเลยค่ะ พอถึงสถานีขนส่งของดาลัต ก็จะมีรถคอยรับส่งไปตามโรงแรมต่างๆ(ฟรีนะคะ)แจ้งคนขับรถได้เลยว่าจะไปโรงแรมอะไร บลพักที่โรงแรมทิวลิป 2 ค่ะ โชคดีหน่อยเช็คอินเข้าพักได้เลย ไม่ต้องรอห้อง (จองมาจากเว็บ agoda ห้องกว้าง สะอาด ใกล้ตลาดและธนาคาร) นอนพักเก็บแรงรอไกด์มารับเวลา 8:30

บรรยากาศสดชื่นมาก



โรงแรมทิวลิป2





อาหารเช้าที่ร้านข้างโรงแรมค่ะ