สวัสดีครับ..นี่คือกระทู้แรกของผม..รบกวนอ่านให้จบและช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ..
เรื่องมีอยู่ว่า..
"ผมพึ่งเลิกกับแฟนแล้วได้มาเจอผู้หญิงคนนึง..เธอน่ารักครับ..เจอกันครั้งแรกผมได้จองโต๊ะอาหารไว้แล้วเธอมาทีหลังเธอได้มานั่งและผมก็เดินมาและผมก็เสียสละโต๊ะให้เธอ..
หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จก็กลับไปมองโต๊ะของเธอ..แต่เธอได้หายไปแล้ว..นึกในใจ..ทำไมกูไม่ขอเบอร์หรือไลน์ไว้ว๊ะ(ด่าตัวเอง)..
และแล้วผมก็ได้เจอกับเธออีกครั้งเพราะเธอได้ขายของอยู่ข้างหลังร้านของผม..ผมก็นึกดีใจมากที่ได้เจอเธออีกครั้ง..เธอขายของซึ่งเป็นร้านของน้าของเธอ..ผมก็ไม่รอช้าที่จะรีบไปทำความรู้จักกับเธอ..ผมก็เดินเข้าไปทันทีและทำท่าซื้อของกับเธอ..เธอก็แนะนำอย่างดี..ในระหว่างคุยกันนั้นเหมือนเธอจะรู้ว่าผมจะเข้ามาจีบ..เธอเลยพูดดักคอไว้เลยว่า..เธอมีแฟนแล้วและหมั้นแล้วด้วย..ปั้งๆๆๆๆๆๆ..เหมือนผมโดนฟ้าผ่าลงกลางใจที่เธอดักควายขนาดนี้..แต่ในใจก็คิดว่าเธอแกล้ง..และผมก็ได้ของมาหนึ่งอันเพื่อแก้ฟอร์มไป..
วันต่อมาผมได้ไปซื้อของกับเพื่อนๆเธอได้เดินตามผมมาและเธอทำท่าว่า อ้าว เจอพี่อีกแล้ว..ผมก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีเพื่อจะขอเบอร์เธอ..พอเธอเห็นโทรศัพท์ของผมเหมือนเธอจะรู้ทัน..เธอได้เอาโทรศัพท์ของผมไปแล้วกดเบอร์ให้..และเธอก็บอกว่าโทรมานะ..เธอหัวเราะและเดินจากไป..ตกเย็นมาผมก็โทรไปและเราก็คุยกันเรื่อยมา..
เราโทรคุยกันทุกวัน..เล่นไลน์กันตลอดเวลาเอาง่ายๆว่าวันนึง 24ชม. นอน 6-8 ชม. นอกนั้นคุยไลน์คุยโทรศัพท์กันทั้งวัน..
เราคุยกันทุกเรื่อง..จนเธอได้พูดกับผมว่าถ้าเราได้เจอกันเร็วกว่านี้เธอคงอยู่กับผมและเป็นแฟนผมไปแล้ว..และเธอก็เล่าปัญหาที่แสนจะลำบากของเธอให้ผมฟัง..ว่าเธอได้คบกับแฟนและได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆพ่อแม่เธอกลัวคนมองไม่ดีเลยให้เธอกับเขาหมั้น..พอหมั้นเสร็จอยู่ด้วยกันได้ 15 วันชายคนนั้นก็ได้ไป กทม. (ผมอยู่ที่ภาคอิสานขอไม่บอกจังหวัดนะครับ)..เพราะผู้ชายอยู่บ้านฝ่ายหญิงไม่ได้เพราะฝ่ายชายยังติดเพื่อนติดเหล้ากลับบ้านดึกๆ..พ่อแม่ฝ่ายหญิงก็ชอบบ่นจนทำให้ฝ่ายชายทนไม่ไหว..
จนฝ่ายหญิงเธอที่คุยกับผมบอกว่า..หมั้นก็เหมือนไม่ได้หมั้น..และเธอก็ยังบอกกับผมอีกว่า..เธอรักผม..เพราะเวลาเธออยู่กับผมเธอมีความสุข..เธอรู้สึกเหมือนได้รับความอบอุ่นแบบที่เธอไม่เคยได้มาก่อน..ไม่เคยมีใครดูแลเอาใจใส่เธอดีแบบนี้..
ผมสามารถดูแลเธอได้..อาชีพหน้าที่การงานผมก็ดี การศึกษาดี เงินเดือนก็พอใช้ได้..
....
จากวันนั้นจนมาถึงวันนี้เวลาผ่านไป 5 เดือนแล้ว..เธอบอกผมว่าจะเลิกกับคู่หมั้นตั้งแต่ สามเดือนแรกที่คุยกัน..ผมก็รอ..จนมาถึงวันนี้..เธอกับคู่หมั้นก็ทะเลาะกัน..เพราะฝ่ายชายไม่ส่งเสียเธอ..ไม่โอนเงินให้ใช้หรือโอนมาให้เก็บเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัว..ไม่คิดสร้างอนาคตกับเธอ..และไม่มาหาเธอเลยตั้งแต่ไป กทม. แต่เธอและคู่หมั้นโทรคุยกันบ้างนานๆที..เพราะทุกวันเธอจะคุยกับผมทั้งวันทั้งคืน..เธอบอกผมว่าเธอจะไม่ทนกับคู่หมั้นเธออีกต่อไป..แต่เธอเลิกก่อนไม่ได้เพราะสัญญาหมั้น..ฝ่ายใดเลิกก่อนต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนตามกฎหมาย..ถ้าฝ่ายหญิงก็ต้องคืนของหมั้นและชดใช้ค่าเสียหายอีก..
....
และตอนนี้ผมทุกข์มากครับ..จะไปจากเธอก็ไม่ได้เพราะรักเธอไปแล้วหมดใจ..จะรอเธอต่อไปก็ไม่รู้จะต้องรอไปถึงเมื่อไหร่..
เธอก็บอกว่าเธอรู้สึกผิดตลอดที่ทำกับผมแบบนี้..เธอยังรักคู่หมั้นของเธอ..และเธอก็รักผมมากเช่นกัน (เธอบอก)..
เธอบอกว่า "คงง่ายกว่านี้ถ้าเธอไม่มีพันธะ" เหมือนเธอจะเลือกผม..
และช่วงนี้เธอจัดการแบบว่าเป็นภรรยาผมเลย..จัดการรายรับรายจ่ายของผม..ว่าต้องใช้เท่าไหร่ จ่ายอะไร คือกำหนดการใช้เงินของผมเลย..การแต่งตัวเสื้อผ้าหน้าผมเธอจัดให้ผมทุกอย่าง..
เรามีอะไรกันหนึ่งครั้งเพราะผมพลาด..ผมเคยสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเธอเลย..จนวันนั้นไปเที่ยวกันและผมเมาห้ามใจไม่อยู่..เธอขัดขืนแต่คงสู้แรงผมไม่ไหว..
เธอชอบพูดแนวประมาณว่าอนาคตเราจะมีเงิน มีบ้าน มีรถ สร้างครอบครัว ทำธุรกิจไปด้วยกัน..
นี่แหละครับคำพูดของเธอการกระทำของเธอที่เธอดีต่อผมและทำให้ผมรักเธอจนหมดใจ..
.........
สรุปแล้ว..ผมควรรอต่อไปไหม..หรือจะหยุดแค่นี้ดี..และถ้าหยุด มีวีธีแนะนำผมไหมครับ..
ตอนนี้ใจยังรอไหวนะแต่ก็ไม่ถึงกับฝืนมาก..แต่ต่อไปไม่แน่เหมือนกัน..
ผมแยกกันอยู่นะครับ..เจอกันบางวันบางเวลาและทุกวันที่ผมหยุดงาน..
#ผมและเธอไม่ได้ตกลงเรื่องสถานะกันเธอบอกแต่ว่าผมเป็นคนสำคัญและเป็นคนรักของเธอ..
(ปล..ผมขอโทษนะครับที่พิมยาว..เพราะนี่คือกระทู้แรกของผมและผมติ่นเต้นจริงๆที่จะเล่าความรู้สึกแบบนี้..)
รบกวนขอคำตอบด้วยครับ..จะทำอย่างไรดี..ผมรักเมียเขา..
เรื่องมีอยู่ว่า..
"ผมพึ่งเลิกกับแฟนแล้วได้มาเจอผู้หญิงคนนึง..เธอน่ารักครับ..เจอกันครั้งแรกผมได้จองโต๊ะอาหารไว้แล้วเธอมาทีหลังเธอได้มานั่งและผมก็เดินมาและผมก็เสียสละโต๊ะให้เธอ..
หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จก็กลับไปมองโต๊ะของเธอ..แต่เธอได้หายไปแล้ว..นึกในใจ..ทำไมกูไม่ขอเบอร์หรือไลน์ไว้ว๊ะ(ด่าตัวเอง)..
และแล้วผมก็ได้เจอกับเธออีกครั้งเพราะเธอได้ขายของอยู่ข้างหลังร้านของผม..ผมก็นึกดีใจมากที่ได้เจอเธออีกครั้ง..เธอขายของซึ่งเป็นร้านของน้าของเธอ..ผมก็ไม่รอช้าที่จะรีบไปทำความรู้จักกับเธอ..ผมก็เดินเข้าไปทันทีและทำท่าซื้อของกับเธอ..เธอก็แนะนำอย่างดี..ในระหว่างคุยกันนั้นเหมือนเธอจะรู้ว่าผมจะเข้ามาจีบ..เธอเลยพูดดักคอไว้เลยว่า..เธอมีแฟนแล้วและหมั้นแล้วด้วย..ปั้งๆๆๆๆๆๆ..เหมือนผมโดนฟ้าผ่าลงกลางใจที่เธอดักควายขนาดนี้..แต่ในใจก็คิดว่าเธอแกล้ง..และผมก็ได้ของมาหนึ่งอันเพื่อแก้ฟอร์มไป..
วันต่อมาผมได้ไปซื้อของกับเพื่อนๆเธอได้เดินตามผมมาและเธอทำท่าว่า อ้าว เจอพี่อีกแล้ว..ผมก็เลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันทีเพื่อจะขอเบอร์เธอ..พอเธอเห็นโทรศัพท์ของผมเหมือนเธอจะรู้ทัน..เธอได้เอาโทรศัพท์ของผมไปแล้วกดเบอร์ให้..และเธอก็บอกว่าโทรมานะ..เธอหัวเราะและเดินจากไป..ตกเย็นมาผมก็โทรไปและเราก็คุยกันเรื่อยมา..
เราโทรคุยกันทุกวัน..เล่นไลน์กันตลอดเวลาเอาง่ายๆว่าวันนึง 24ชม. นอน 6-8 ชม. นอกนั้นคุยไลน์คุยโทรศัพท์กันทั้งวัน..
เราคุยกันทุกเรื่อง..จนเธอได้พูดกับผมว่าถ้าเราได้เจอกันเร็วกว่านี้เธอคงอยู่กับผมและเป็นแฟนผมไปแล้ว..และเธอก็เล่าปัญหาที่แสนจะลำบากของเธอให้ผมฟัง..ว่าเธอได้คบกับแฟนและได้ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยๆพ่อแม่เธอกลัวคนมองไม่ดีเลยให้เธอกับเขาหมั้น..พอหมั้นเสร็จอยู่ด้วยกันได้ 15 วันชายคนนั้นก็ได้ไป กทม. (ผมอยู่ที่ภาคอิสานขอไม่บอกจังหวัดนะครับ)..เพราะผู้ชายอยู่บ้านฝ่ายหญิงไม่ได้เพราะฝ่ายชายยังติดเพื่อนติดเหล้ากลับบ้านดึกๆ..พ่อแม่ฝ่ายหญิงก็ชอบบ่นจนทำให้ฝ่ายชายทนไม่ไหว..
จนฝ่ายหญิงเธอที่คุยกับผมบอกว่า..หมั้นก็เหมือนไม่ได้หมั้น..และเธอก็ยังบอกกับผมอีกว่า..เธอรักผม..เพราะเวลาเธออยู่กับผมเธอมีความสุข..เธอรู้สึกเหมือนได้รับความอบอุ่นแบบที่เธอไม่เคยได้มาก่อน..ไม่เคยมีใครดูแลเอาใจใส่เธอดีแบบนี้..
ผมสามารถดูแลเธอได้..อาชีพหน้าที่การงานผมก็ดี การศึกษาดี เงินเดือนก็พอใช้ได้..
....
จากวันนั้นจนมาถึงวันนี้เวลาผ่านไป 5 เดือนแล้ว..เธอบอกผมว่าจะเลิกกับคู่หมั้นตั้งแต่ สามเดือนแรกที่คุยกัน..ผมก็รอ..จนมาถึงวันนี้..เธอกับคู่หมั้นก็ทะเลาะกัน..เพราะฝ่ายชายไม่ส่งเสียเธอ..ไม่โอนเงินให้ใช้หรือโอนมาให้เก็บเพื่อสร้างเนื้อสร้างตัว..ไม่คิดสร้างอนาคตกับเธอ..และไม่มาหาเธอเลยตั้งแต่ไป กทม. แต่เธอและคู่หมั้นโทรคุยกันบ้างนานๆที..เพราะทุกวันเธอจะคุยกับผมทั้งวันทั้งคืน..เธอบอกผมว่าเธอจะไม่ทนกับคู่หมั้นเธออีกต่อไป..แต่เธอเลิกก่อนไม่ได้เพราะสัญญาหมั้น..ฝ่ายใดเลิกก่อนต้องชดใช้ค่าสินไหมทดแทนตามกฎหมาย..ถ้าฝ่ายหญิงก็ต้องคืนของหมั้นและชดใช้ค่าเสียหายอีก..
....
และตอนนี้ผมทุกข์มากครับ..จะไปจากเธอก็ไม่ได้เพราะรักเธอไปแล้วหมดใจ..จะรอเธอต่อไปก็ไม่รู้จะต้องรอไปถึงเมื่อไหร่..
เธอก็บอกว่าเธอรู้สึกผิดตลอดที่ทำกับผมแบบนี้..เธอยังรักคู่หมั้นของเธอ..และเธอก็รักผมมากเช่นกัน (เธอบอก)..
เธอบอกว่า "คงง่ายกว่านี้ถ้าเธอไม่มีพันธะ" เหมือนเธอจะเลือกผม..
และช่วงนี้เธอจัดการแบบว่าเป็นภรรยาผมเลย..จัดการรายรับรายจ่ายของผม..ว่าต้องใช้เท่าไหร่ จ่ายอะไร คือกำหนดการใช้เงินของผมเลย..การแต่งตัวเสื้อผ้าหน้าผมเธอจัดให้ผมทุกอย่าง..
เรามีอะไรกันหนึ่งครั้งเพราะผมพลาด..ผมเคยสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเธอเลย..จนวันนั้นไปเที่ยวกันและผมเมาห้ามใจไม่อยู่..เธอขัดขืนแต่คงสู้แรงผมไม่ไหว..
เธอชอบพูดแนวประมาณว่าอนาคตเราจะมีเงิน มีบ้าน มีรถ สร้างครอบครัว ทำธุรกิจไปด้วยกัน..
นี่แหละครับคำพูดของเธอการกระทำของเธอที่เธอดีต่อผมและทำให้ผมรักเธอจนหมดใจ..
.........
สรุปแล้ว..ผมควรรอต่อไปไหม..หรือจะหยุดแค่นี้ดี..และถ้าหยุด มีวีธีแนะนำผมไหมครับ..
ตอนนี้ใจยังรอไหวนะแต่ก็ไม่ถึงกับฝืนมาก..แต่ต่อไปไม่แน่เหมือนกัน..
ผมแยกกันอยู่นะครับ..เจอกันบางวันบางเวลาและทุกวันที่ผมหยุดงาน..
#ผมและเธอไม่ได้ตกลงเรื่องสถานะกันเธอบอกแต่ว่าผมเป็นคนสำคัญและเป็นคนรักของเธอ..
(ปล..ผมขอโทษนะครับที่พิมยาว..เพราะนี่คือกระทู้แรกของผมและผมติ่นเต้นจริงๆที่จะเล่าความรู้สึกแบบนี้..)