เคยมีนาฬิกาทรายอันเดิมไหม ?
ตามหัวข้อ เราเคยเบื่ออะไรที่มันเฉยชาไหม เบื่ออะไรที่มันไม่เพิ่มเติมเหมือนใครเค้า ความรักที่ได้รับก็แสนจะน้อยนิดเรื่อยๆ ยอมรับว่าเคยเหนื่อย เหนื่อยกับอะไรที่มันไม่หวือหวา
อิจฉาคนอื่นเวลาที่เค้ารักกัน หันกลับมาดูเค้าบางทีก็สงสารนะถึงเค้าจะจามใจเราแค่ไหน พยายามกับเราแค่ไหน แต่ รักไปก็ไม่รู้สึกว่ามันจะพัฒนาอะไรขึ้นเลย
จนเรารู้สึกว่าเราอยากรู้สึกอะไรกับใครสักคนที่มันพิเศษมากกว่าเดิม เปรียบเหมือน ทิ้งนาฬิกาทราย ไปคว้านาฬิกาข้อมือใหม่ สวยๆ มีลูกเล่นมากกว่า ใส่ตอนแรกนี้โครตภูมิใจเลย รู้สึกว่ามันใช่
รู้สึกมีความสึกว่ารักจนต้องทุ่มเท วิ่งตาม เหมือนมันตื่นตัวอยู่ตลอด ..
เปรียบเหมือนความรัก อะไรใหม่ๆจนวันนึง เราไม่แน่ใจว่ามันใช่รักหรือเปล่าเรารู้สึกเหนื่อยกับลูกเล่นที่เราตามไม่ทัน นาฬิกาเรือนใหม่ ที่มีเวลาเท่ากันแต่กลับต้อง วิ่งตามเวลานั้นให้ทัน กลัวว่าวันนึง
นาฬิกาเรือนใหม่เรือนนี้สักวันจะหมดถ่านลงไปซะแล้ว กลัวว่าเค้าจะไม่รักเหมือนที่เรารักเค้า กลับมาทบทวน ความคิดวูบนึง มันก็กลับไปคิดถึงนาฬิกาทราบอันเดิมๆนะ ถึงมันจะเฉยชา มันจะไหลทรายไปช้าๆ
แต่มันก็ยังกลับทางไหลไปกลับเราทุกครั้ง เวลาที่เราเหนื่อย เรายังจับมันมาพลิกเล่นแต่รู้ตัวอีกทีนาฬิกาทรายเราทำหล่นหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ทำได้ดีตอนนี้ รักษาสิ่งที่เราเลือกไว้ให้ดีที่สุด..
เคยมีนาฬิกาทรายอันเดิมไหม ?
ตามหัวข้อ เราเคยเบื่ออะไรที่มันเฉยชาไหม เบื่ออะไรที่มันไม่เพิ่มเติมเหมือนใครเค้า ความรักที่ได้รับก็แสนจะน้อยนิดเรื่อยๆ ยอมรับว่าเคยเหนื่อย เหนื่อยกับอะไรที่มันไม่หวือหวา
อิจฉาคนอื่นเวลาที่เค้ารักกัน หันกลับมาดูเค้าบางทีก็สงสารนะถึงเค้าจะจามใจเราแค่ไหน พยายามกับเราแค่ไหน แต่ รักไปก็ไม่รู้สึกว่ามันจะพัฒนาอะไรขึ้นเลย
จนเรารู้สึกว่าเราอยากรู้สึกอะไรกับใครสักคนที่มันพิเศษมากกว่าเดิม เปรียบเหมือน ทิ้งนาฬิกาทราย ไปคว้านาฬิกาข้อมือใหม่ สวยๆ มีลูกเล่นมากกว่า ใส่ตอนแรกนี้โครตภูมิใจเลย รู้สึกว่ามันใช่
รู้สึกมีความสึกว่ารักจนต้องทุ่มเท วิ่งตาม เหมือนมันตื่นตัวอยู่ตลอด ..
เปรียบเหมือนความรัก อะไรใหม่ๆจนวันนึง เราไม่แน่ใจว่ามันใช่รักหรือเปล่าเรารู้สึกเหนื่อยกับลูกเล่นที่เราตามไม่ทัน นาฬิกาเรือนใหม่ ที่มีเวลาเท่ากันแต่กลับต้อง วิ่งตามเวลานั้นให้ทัน กลัวว่าวันนึง
นาฬิกาเรือนใหม่เรือนนี้สักวันจะหมดถ่านลงไปซะแล้ว กลัวว่าเค้าจะไม่รักเหมือนที่เรารักเค้า กลับมาทบทวน ความคิดวูบนึง มันก็กลับไปคิดถึงนาฬิกาทราบอันเดิมๆนะ ถึงมันจะเฉยชา มันจะไหลทรายไปช้าๆ
แต่มันก็ยังกลับทางไหลไปกลับเราทุกครั้ง เวลาที่เราเหนื่อย เรายังจับมันมาพลิกเล่นแต่รู้ตัวอีกทีนาฬิกาทรายเราทำหล่นหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
ทำได้ดีตอนนี้ รักษาสิ่งที่เราเลือกไว้ให้ดีที่สุด..