Warm Hugs by Weir 2016 เปิดทริปแจกเสื้อกันหนาวกันที่ "ภูสอยดาว" อ.น้ำปาด จ.อุตรดิตถ์ กันไปแล้วเมื่อวันที่ 13 ธค.58 โดยเวียร์และเพื่อน ๆ แก๊งค์เดินป่า ร่วมเดินทางไปด้วยกันเหมือนเดิมกับปีที่แล้ว ธัญ เหม เขตต์ แก๊ป โบ๊ท พี่กลอน มีหลุยส์มาไม่ได้คนนึง แต่ได้พี่ธัญมาเพิ่ม ออกเดินทางกันแต่เช้า นัดโรงเรียนไว้ 16.00 น. สอบถามเส้นทางต่าง ๆ รู้ว่าใช้เวลา 6-7 ชั่วโมงถึงจะถึงโรงเรียน ทางพี่เตรียมการว่าต้องไปถึงก่อนเวียร์ประมาณเวลาไว้ว่าต้องถึง 14.00 น. เพื่อเตรียมการกับคุณครู จึงนัดหมายกันที่ช่อง 7 ล้อหมุนหกโมงเช้า แต่ตัวพี่เองตื่นตั้งแต่ตี 4 เพื่อขนของขึ้นรถตู้เยอะมาก กว่าจะจัดของใส่รถเสร็จใช้เวลา 20 นาที ตื่นมาหุงข้าวเตรียมเสบียงหมูทอดไปกินกันในรถ ทำเองทั้งหมด สำหรับ 9 คน เพราะแวะกินข้าวจะเสียเวลามาก ไปถึงช่อง 7 ก่อน 6 โมง ทุกคนพร้อมตรงเวลาเป๊ะเริ่มเดินทางกัน 06.00 น.
ไม่ได้นัดหมายกับเวียร์เพราะคันเราต้องรีบไปก่อน รู้ว่านัดกินข้าวเช้ากันที่ปั๊ม แต่ก็ไม่ได้ว่าต้องเจอ เราก็สุ่มเข้าปั๊มเพื่อเข้าห้องน้ำตอน 7 โมงเศษ ๆ ก็เจอพอดี(ทั้ง ๆ ที่ปั๊มมีตั้งหลายปั๊มก็ยังเจอ 555+) รถเบนซ์ทะเบียน 78 เวียร์ แก๊บ โบ๊ท ทานข้าวรอคันหวานเย็น(พี่กลอน ธัญ เขตต์ เหม)หวานเจี๊ยบมีสโลแกนว่า "ซ้ายตลอดจอดทุกป้าย" เราแค่ทักทายโบกมือให้กัน เย้ว เย้ว พอซื้อกาแฟ กันคนละแก้ว แล้วก็รีบนำหน้าไปก่อน ตอนคันพี่ออกมาหวานเจี๊ยบยังมาไม่ถึง มาเห็นลงรูปหมู่กันพี่ก็จะเข้านครสวรรค์แล้ว พวกพี่ก็กินข้าวหมูทอดกันในรถ ทั้งจิ๊บ น้องเอก(ตากล้อง) กินด้วยกันหมด ช่วงแรกกิน ช่วงสองหลับ
คันพี่มาแวะพักอีกทีที่เก้าเลี้ยว-นครสวรรค์ แต่ทีมเวียร์แวะพักชัยนาท หลังจากนั้นหลับยาว มาตื่นอีกทีถึงอุตรดิตถ์ คือภูสอยดาวนี้มีทางขึ้น 2 ทางจากทางชาติตระการ พิษณุโลกก็ได้ หรือทางน้ำปาด อุตรดิตถ์ก็ได้เช่นกัน คันพี่มาทางน้ำปาด ตอนนั้นประมาณเกือบเที่ยง พี่กลอนก็ไลน์มาบอกว่าจะพักกินข้าวกันที่ตลาดชาติตระการ แต่รถคันพี่นี่สิไม่รู้จะหาข้าวกินตรงไหน ร้านไม่มีเลย จึงตัดสินใจว่าตียาวไปที่อุทยาน หมูทอดยังอยู่กินมื้อเที่ยงรองท้องกันอีกมื้อแล้วค่อยไปกินที่ร้านสวัสดิการที่อุทยานฯ แล้วก็คิดว่าคันเราคงหมดโอกาสซื้อเสบียงไปกินกลางคืนแล้ว จิ๊บไลน์บอกพี่กลอนซื้อมาม่าคัพให้ 10 ถ้วย เพราะมั่นใจว่าทีมหวานเจี๊ยบคล่องตัวกว่าเรา
ขับไปสักพัก เจอร้านข้าวแกงที่มีขนมจีนน้ำเงี้ยว กับข้าวง่ายๆ แบบทางเหนือ ร้านอยู่ติดกับโลตัสเอกเพรสเล็ก ๆ เราก็จอดเลย สั่งข้าวแกงคนละจานแต่ก็กินอาหารเหนือกันไม่ค่อยได้กลับมากินหมูทอดกันต่อในรถ ตอนเราเจอโลตัส เราก็บอกพี่กลอนว่าของดมาม่าคัพเดี๋ยวซื้อเอง ก็ตกลงตามนั้น เราซื้อเสบียงพวกน้ำอัดลม ชาเขียว ขนมถุง ๆ กินเล่นกันไปเพียบ ออกจากตรงนี้บ่ายโมงแล้ว ถามแม่ค้าว่าอีกไกลไหมจะถึงภูสอยดาว แม่ค้าทำหน้าตาแบบทึ่งพวกเรามาก ที่จะขึ้นภู แล้วตอบว่าอีกนานเป็นชั่วโมงไปเรื่อย ๆ ไม่ไกล แต่ก็ไม่เร็ว
ออกมาได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง พี่กลอนทักมาอีกว่าจะถึงแล้ว เราก็นึกในใจทำไมเร็วนัก เป็นไปได้ยังไง เมื่อกี้ยังจอดตลาดชาติตระการ นี่ไม่ถึงชั่วโมงจะถึงแล้ว ไปผิดทางป่าว วิเคราะห์กันในรถต่าง ๆ นานาแล้วก็คิดว่า รถเวียร์กับรถหวานเจี๊ยบขับตามกันมา รถเบนซ์สมรรถนะดีกว่ารถตู้ก็คงเป็นไปได้ว่าจะถึงแล้ว สักพักพี่กลอนถามชื่อโรงเรียนมาอีก บอกว่าผ่านโรงเรียนแล้ว พี่ก็ยิ่งแปลกใจหนักขึ้นอีก ก็ชื่อโรงเรียนและเส้นทางทั้งหมดพี่เตรียมให้เวียร์ไว้ล่วงหน้าก่อนมาแล้วว่าเผื่อเราหลงกันให้ไปเจอที่เป้าหมายโรงเรียนตอน 16.00 น. เพราะโทรศัพท์ก็ไม่มีสัญญาน เวียร์ตอบว่าเวียร์มีวอแดง ติดต่อกันได้ ก็ได้แต่ขำ ๆ กันไปกับการเตรียมการก่อนเดินทาง
จากตรงนี้เราก็ขาดการติดต่อกันไปเลย พอเริ่มขึ้นเขาก็นั่งลุ้นแต่ละโค้งใจตุ๋มต่อม เฉพาะไต่เขาขึ้นไปนี่กินเวลา 1 ชั่วโมงครึ่ง มาถึงอุทยานคือเวลา 14.30 น.ช้าไปกว่าที่คาดไว้เกือบชั่วโมง ติดต่อขอกุญแจบ้านพักที่ป้อมยาม ลุงยามก็ถามว่ามากับคณะดาราใช่ไหม ? พี่ก็ตกใจรู้ได้ไง เพราะตอนจองไม่ได้ระบุชื่อใครเลย รู้แต่ว่ากลุ่มเวียร์มอบหมายให้เขตต์เป็นคนจอง เป็นระบบดีมากปีก่อนให้เหมจอง เวียนกันคนละปี มาเล่าต่อว่าลงยามรู้ได้ไง พอพูดเสร็จลุงยามก็ชี้ไปลานจอดรถว่ามีดารามาถึงแล้ว มองตามไปอ้าว...เบนซ์ เวียร์มาถึงก่อนเราจริง ๆ ด้วย และมีรถจอดคู่อยู่อีกคันก็คิดว่าเป็นรถทีมหวานเเจี๊ยบ ตอนนั้นเวียร์ไปเข้าห้องน้ำในออฟฟิศของอุทยานแต่พี่เข้าใจว่าเวียร์เข้าบ้านพักแล้วก็เลยรีบไปบ้านพักเราเองเพื่อจะได้เปิดบ้านให้เรียบร้อยแล้วลงไปที่โรงเรียนที่อยู่ห่างอุทยาน 3.5 กม.
เข้าบ้านพักสัก 10 นาที ก็รีบออกไปที่โรงเรียน ผ่านลานจอดรถ รถเวียร์ไม่อยู่แล้ว ก็สงสัยว่าจะไปที่โรงเรียน แต่เอ๊ะ..ยังไม่ถึงเวลานัด ทำไมไปเร็ว และแล้วก็เป็นจริง รถเวียร์จอดอยู่ที่โรงเรียนแล้วแต่ตัวเวียร์ แก๊ป โบ๊ท อยู่ไหนกัน เราก็ทำหน้าที่ต่อไปเอาของไปลงเพื่อจัดโต๊ะเตรียมการ ตอนนั้นทางโรงเรียนประกาศไมโครโฟนดังสนั่นว่ามีดาราช่อง 7 สีมา พี่ขอเขาว่าไม่ใช้เครื่องเสียง ขอมอบกันเงียบ ๆ ใช้เครื่องเสียงเฉพาะการแสดงพอ ทางโรงเรียนก็โอเคตามเราเพียงแต่เขาบอกว่าเขาดีใจที่มีดารามาโรงเรียนเขา ไม่เคยมีมาเลยนี่เป็นครั้งแรก
นอกจากเวียร์จะแจกเสื้อกันหนาวในโครงการตัวเองแล้ว เวียร์ยังควักทุนส่วนตัว ใส่ซองแจกทุนการศึกษาให้กับน้องๆทุกคนอีกด้วย เวียร์เป็นคนให้ความสำคัญกับการศึกษามาก
นอกจากนี้ ฟรายเดย์ ยังมอบผ้าห่มร่วมบริจากกับโครงการเวียร์ด้วย
เรื่องเล่าถึง"เวียร์-ศุกลวัฒน์"จากผู้ร่วมทริปมอบเสื้อกันหนาวให้น้องโครงการWarm Hugs by Weir 2016 ปี3จากเทือกเขาภูสอยดาว
ไม่ได้นัดหมายกับเวียร์เพราะคันเราต้องรีบไปก่อน รู้ว่านัดกินข้าวเช้ากันที่ปั๊ม แต่ก็ไม่ได้ว่าต้องเจอ เราก็สุ่มเข้าปั๊มเพื่อเข้าห้องน้ำตอน 7 โมงเศษ ๆ ก็เจอพอดี(ทั้ง ๆ ที่ปั๊มมีตั้งหลายปั๊มก็ยังเจอ 555+) รถเบนซ์ทะเบียน 78 เวียร์ แก๊บ โบ๊ท ทานข้าวรอคันหวานเย็น(พี่กลอน ธัญ เขตต์ เหม)หวานเจี๊ยบมีสโลแกนว่า "ซ้ายตลอดจอดทุกป้าย" เราแค่ทักทายโบกมือให้กัน เย้ว เย้ว พอซื้อกาแฟ กันคนละแก้ว แล้วก็รีบนำหน้าไปก่อน ตอนคันพี่ออกมาหวานเจี๊ยบยังมาไม่ถึง มาเห็นลงรูปหมู่กันพี่ก็จะเข้านครสวรรค์แล้ว พวกพี่ก็กินข้าวหมูทอดกันในรถ ทั้งจิ๊บ น้องเอก(ตากล้อง) กินด้วยกันหมด ช่วงแรกกิน ช่วงสองหลับ
คันพี่มาแวะพักอีกทีที่เก้าเลี้ยว-นครสวรรค์ แต่ทีมเวียร์แวะพักชัยนาท หลังจากนั้นหลับยาว มาตื่นอีกทีถึงอุตรดิตถ์ คือภูสอยดาวนี้มีทางขึ้น 2 ทางจากทางชาติตระการ พิษณุโลกก็ได้ หรือทางน้ำปาด อุตรดิตถ์ก็ได้เช่นกัน คันพี่มาทางน้ำปาด ตอนนั้นประมาณเกือบเที่ยง พี่กลอนก็ไลน์มาบอกว่าจะพักกินข้าวกันที่ตลาดชาติตระการ แต่รถคันพี่นี่สิไม่รู้จะหาข้าวกินตรงไหน ร้านไม่มีเลย จึงตัดสินใจว่าตียาวไปที่อุทยาน หมูทอดยังอยู่กินมื้อเที่ยงรองท้องกันอีกมื้อแล้วค่อยไปกินที่ร้านสวัสดิการที่อุทยานฯ แล้วก็คิดว่าคันเราคงหมดโอกาสซื้อเสบียงไปกินกลางคืนแล้ว จิ๊บไลน์บอกพี่กลอนซื้อมาม่าคัพให้ 10 ถ้วย เพราะมั่นใจว่าทีมหวานเจี๊ยบคล่องตัวกว่าเรา
ขับไปสักพัก เจอร้านข้าวแกงที่มีขนมจีนน้ำเงี้ยว กับข้าวง่ายๆ แบบทางเหนือ ร้านอยู่ติดกับโลตัสเอกเพรสเล็ก ๆ เราก็จอดเลย สั่งข้าวแกงคนละจานแต่ก็กินอาหารเหนือกันไม่ค่อยได้กลับมากินหมูทอดกันต่อในรถ ตอนเราเจอโลตัส เราก็บอกพี่กลอนว่าของดมาม่าคัพเดี๋ยวซื้อเอง ก็ตกลงตามนั้น เราซื้อเสบียงพวกน้ำอัดลม ชาเขียว ขนมถุง ๆ กินเล่นกันไปเพียบ ออกจากตรงนี้บ่ายโมงแล้ว ถามแม่ค้าว่าอีกไกลไหมจะถึงภูสอยดาว แม่ค้าทำหน้าตาแบบทึ่งพวกเรามาก ที่จะขึ้นภู แล้วตอบว่าอีกนานเป็นชั่วโมงไปเรื่อย ๆ ไม่ไกล แต่ก็ไม่เร็ว
ออกมาได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมง พี่กลอนทักมาอีกว่าจะถึงแล้ว เราก็นึกในใจทำไมเร็วนัก เป็นไปได้ยังไง เมื่อกี้ยังจอดตลาดชาติตระการ นี่ไม่ถึงชั่วโมงจะถึงแล้ว ไปผิดทางป่าว วิเคราะห์กันในรถต่าง ๆ นานาแล้วก็คิดว่า รถเวียร์กับรถหวานเจี๊ยบขับตามกันมา รถเบนซ์สมรรถนะดีกว่ารถตู้ก็คงเป็นไปได้ว่าจะถึงแล้ว สักพักพี่กลอนถามชื่อโรงเรียนมาอีก บอกว่าผ่านโรงเรียนแล้ว พี่ก็ยิ่งแปลกใจหนักขึ้นอีก ก็ชื่อโรงเรียนและเส้นทางทั้งหมดพี่เตรียมให้เวียร์ไว้ล่วงหน้าก่อนมาแล้วว่าเผื่อเราหลงกันให้ไปเจอที่เป้าหมายโรงเรียนตอน 16.00 น. เพราะโทรศัพท์ก็ไม่มีสัญญาน เวียร์ตอบว่าเวียร์มีวอแดง ติดต่อกันได้ ก็ได้แต่ขำ ๆ กันไปกับการเตรียมการก่อนเดินทาง
จากตรงนี้เราก็ขาดการติดต่อกันไปเลย พอเริ่มขึ้นเขาก็นั่งลุ้นแต่ละโค้งใจตุ๋มต่อม เฉพาะไต่เขาขึ้นไปนี่กินเวลา 1 ชั่วโมงครึ่ง มาถึงอุทยานคือเวลา 14.30 น.ช้าไปกว่าที่คาดไว้เกือบชั่วโมง ติดต่อขอกุญแจบ้านพักที่ป้อมยาม ลุงยามก็ถามว่ามากับคณะดาราใช่ไหม ? พี่ก็ตกใจรู้ได้ไง เพราะตอนจองไม่ได้ระบุชื่อใครเลย รู้แต่ว่ากลุ่มเวียร์มอบหมายให้เขตต์เป็นคนจอง เป็นระบบดีมากปีก่อนให้เหมจอง เวียนกันคนละปี มาเล่าต่อว่าลงยามรู้ได้ไง พอพูดเสร็จลุงยามก็ชี้ไปลานจอดรถว่ามีดารามาถึงแล้ว มองตามไปอ้าว...เบนซ์ เวียร์มาถึงก่อนเราจริง ๆ ด้วย และมีรถจอดคู่อยู่อีกคันก็คิดว่าเป็นรถทีมหวานเเจี๊ยบ ตอนนั้นเวียร์ไปเข้าห้องน้ำในออฟฟิศของอุทยานแต่พี่เข้าใจว่าเวียร์เข้าบ้านพักแล้วก็เลยรีบไปบ้านพักเราเองเพื่อจะได้เปิดบ้านให้เรียบร้อยแล้วลงไปที่โรงเรียนที่อยู่ห่างอุทยาน 3.5 กม.
เข้าบ้านพักสัก 10 นาที ก็รีบออกไปที่โรงเรียน ผ่านลานจอดรถ รถเวียร์ไม่อยู่แล้ว ก็สงสัยว่าจะไปที่โรงเรียน แต่เอ๊ะ..ยังไม่ถึงเวลานัด ทำไมไปเร็ว และแล้วก็เป็นจริง รถเวียร์จอดอยู่ที่โรงเรียนแล้วแต่ตัวเวียร์ แก๊ป โบ๊ท อยู่ไหนกัน เราก็ทำหน้าที่ต่อไปเอาของไปลงเพื่อจัดโต๊ะเตรียมการ ตอนนั้นทางโรงเรียนประกาศไมโครโฟนดังสนั่นว่ามีดาราช่อง 7 สีมา พี่ขอเขาว่าไม่ใช้เครื่องเสียง ขอมอบกันเงียบ ๆ ใช้เครื่องเสียงเฉพาะการแสดงพอ ทางโรงเรียนก็โอเคตามเราเพียงแต่เขาบอกว่าเขาดีใจที่มีดารามาโรงเรียนเขา ไม่เคยมีมาเลยนี่เป็นครั้งแรก
นอกจากเวียร์จะแจกเสื้อกันหนาวในโครงการตัวเองแล้ว เวียร์ยังควักทุนส่วนตัว ใส่ซองแจกทุนการศึกษาให้กับน้องๆทุกคนอีกด้วย เวียร์เป็นคนให้ความสำคัญกับการศึกษามาก
นอกจากนี้ ฟรายเดย์ ยังมอบผ้าห่มร่วมบริจากกับโครงการเวียร์ด้วย