ชื่นชมและให้กำลังใจ มิว นิษฐา กับบท "หนูนา" ใน "ตามรักคืนใจ"

กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกที่เราตั้งด้วยจุดประสงค์อยากชื่นชมมิวล้วนๆ ในฐานะคนนึงที่ชื่นชอบมิวมาตั้งแต่เรื่องแรก วันนี้อยากเป็นหนึ่งเสียงที่ชื่นชมกับผลงานที่มิวถ่ายทอดออกมา  อาจไม่ได้ลึกซึ้งกินใจ แต่ก็ออกมาจากใจจริงๆนะจ๊ะ  เผื่อมิวจะผ่านมาเห็น
เพี้ยนสู้สู้
ขอพูดแบบสรุปก่อน เราว่าเรื่องนี้มิวเล่นดีมาก  เล่นให้เชื่อจริงๆว่ามิวคือหนูนา ทั้งที่อายุก็ไม่น้อยแล้ว(เราเท่ากันนะจ๊ะอมยิ้ม16) หน้าก็ไม่ได้เด็กนะ นี่พูดเรื่องจริง 5555555555555555 ทีแรกตอนเห็นทีเซอร์ ยังคิดเลยว่ามิวจะเอาบทอยู่ไหม  มิวไม่ได้ดูเด็กเลยในสายตาเรา และที่ผ่านมามิวก็เล่นเป็นสาวมาตลอด จนกระทั่งละครออนแอร์เท่านั้น  พอได้เห็นฉากยัยหนูนาตัวเล็กวิ่งดุ๊กดิ๊กไปนู่นมานี้ อู้หูวววววววว มิวววววววววววววววว เธอทำได้ เธอทำให้ฉันเชื่อว่าเธอคือหนูนาจริงๆ ถึงจะไม่ได้ดูเด็กจนใครๆน่าจะเรียกหนูเหมือนในเรื่อง แต่บุคลิคของมิวคือทำให้เชื่อได้เลยว่าคือหนูนา ใช่เลย ชอบมากๆๆๆๆ

เอาล่ะ ทีนี้มาลงรายละเอียดปลีกย่อย

มิวในแบบคุณหนูในบ้านหลังใหญ่  คาแร็กเตอร์แบบนี้ของถนัดมิวอยู่แล้ว มิวเป็นคนที่มีบุคลิกสง่า บุคลิกที่ทำให้รู้ว่าบ้านรวย สั่งสอนมาดี  บทแบบนี้อยู่คู่กับมิวมานานตั้งแต่เรื่องแรกมันเลยไปง่าย ไม่ต้องอะไรมากมายเลย แต่สิ่งที่ทำให้สะดุดใจในช่วงแรกของตอนก็คือ การที่มิวเรียกรัศมีว่า "แม่" ไม่ใช่ "แม่คะ/คุณแม่" อะไรแบบที่นางเอกละครเขาทำกัน  เพราะคำง่ายๆแค่นี้ันทำให้มิวแสดงให้เห็นถึงความเป็นลูกคนนึงจริงๆ ลูกที่พร้อมจะดื้อกับแม่ได้แบบนั้น

มิวในแบบเด็กน้อย งอแง อยากบอกว่าเราชอบมิวที่เล่นเป็นเด็กน้อยงอแงมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  ก็รู้ๆกันว่าคนมักจะติดภาพมิวเป็นท่านหญิง  เป็นคุณหญิง คุณหนูผู้สู่งส่ง เรียบร้อย ใครจะเชื่อว่าอย่างมิว นิษฐาจะมาเล่นละครทำให้คนดูรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นเด็กงอแงได้  แต่มันเป็นไปแล้วค่ะคุณผู้ชมม หัวเราะ  ฉากที่เราชอบมากสำหรับเด็กน้อยหนูนานี่มีหลายฉาก  อย่างฉากซื้อตั๋วรถสองแถว  มิวเล่นดูจริงมากเลยฉากนี้ 555555555 ไม่ใช่แค่ท่าทางที่ดูรีบร้อนจริงๆ  แต่เสียงที่มิวใช้ไม่ว่าจะรู้ตัวหรือไม่ มันคือหนูนาอ่ะ มันคือเด็กคนนึง เล่นเอาเราลืมท่านหญิงผู้สง่าไปเลย  "เห้ย พี่" "พี่รอก่อนน ซื้อแล้วๆ" ชอบ ชอบมากๆๆๆ  และในวันเดียวนั้นเอง ตอนท้ายๆในฉากที่ยืนคุยกับนายสิงห์ตรงน้ำตกและโดนตบบ่า โอ๊ยยยยยยยยย อะไรคือการที่หนูสะดุ้งแทบจะตกน้ำตกไปแบบนั้นคะหนูนา 55555555 เล่นแล้วดูจิ๋วมากๆ ชอบๆๆๆ  อีกฉากนึงที่พลาดไม่ได้คือฉากเย็บแผลที่มือ ตอนเราดูนี่ได้แต่พูดว่าทำไมมิวน่ารักแบบนี้  วิ่งไล่จับกับนายสิงห์ไม่ยอมเย็บแผล แถมตัวกับเสียงสั่นๆแบบบ่งบอกว่ากลัวมากๆ  มีร้องฮือออ ร้องไม่ คือเสียงนี่งอแงสุดอะ เหมือนกลัวจริงๆ ชอบ 5555555555555555   และที่จะขาดไปไม่ได้คือฉากที่มิววิ่งตามใครก็ตาม มิวมักจะซอยเท้าถี่ๆ มันดูตัวเล็ก ดูเหมือนว่าขาสั้นจริงๆ 5555555 เด็กน้อยสุด

มิวในแบบหนูนาที่นายสิงห์เริ่มตกหลุมรัก เราชอบการยิ้มจนสุด ยิ้มแบบไม่แสร้งของมิวเวลายิ้มให้นายสิงห์หรือแม้แต่น้าราม ชอบสายตาที่จากดื้อๆอยู่ก็เปลี่ยนมาเป็นสายตาเป็นมิตร ดูมีอะไรบางอย่างในสายตาได้ มันบอกได้เลยว่าตอนนี้หนูนาเริ่มสะกิดใจ เริ่มสนใจนายสิงห์บ้างแล้วนะ จากที่เคยอยู่นอกสายตามาตลอด ยิ่งฉากติดกระดุมจนถึงดูมองนายสิงห์กินน้ำขิงนี่แบบ โอ้ยยยยย นายสิงห์ไม่ละลายให้มันรู้ไปสิ เธอทั้งยิ้มหวาน ตาสวยขนาดนั้น และชอบมากยิ่งเมื่อรู้ว่ามุขหายใจเข้าออกตอนติดกระดุมนั่นเป็นการด้นสด  สำหรับมิวที่ไม่ได้ผ่านงานมามาก ฝีมือก็ไม่ได้จัดจ้านแต่สามารถจัดการกับมุขสดแบบนั้นกับณเดชน์ได้เราว่าไม่ธรรมดา  ยิ่งมึนๆอย่างมิวแต่กลับไม่ต้องทำให้คัทนี่เราว่าโอเคมากเลยนะ  555555555

สุดท้าย ไม่พูดถึงก็คงถือว่าขาดอะไรไป

มิวในแบบหนูนาที่โหยหาพ่อ
  ใครว่ามิวเล่นเรื่องนี้แล้วแข็ง เล่นไม่ได้อารมณ์ อยากจะปาฉากมิวร้องไห้น้ำตาไหลเป็นสายใส่หน้า  เราจำไม่ได้แล้วเหมือนกันว่ามิวเรื่องก่อนๆร้องไห้ยังไง แต่เรื่องนี้จะบอกว่าร้องไห้เก่งมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ไม่ว่าฉากไหน มิวสามารถโกยน้ำในตัวออกเป็นน้ำตาได้ภายในเวลาไม่นาน  ตั้งแต่ที่เจอพ่อครั้งแรก อาการที่ไม่พูดอะไรออกมาเอาแต่ร้องไห้มองหน้าพ่อ ทำให้เรารู้สึกเลยว่าหนูนากำลังอึ้งมากที่ได้เห็นพ่อที่ตายไปแล้วอยู่ตรงหน้า  ในฉากต่อๆมา โดยเฉพาะฉากที่ป่วยแล้วเจอน้ารามเอามือแตะหน้าผาก ฉากนั้นมิวร้องไห้ได้เร็วมากและน้ำตามาเยอะมาก ไหลไม่หยุด เล่นเอาเรานี่เอ็นดูไปเลย แล้วไหนยังฉากเมื่อวานที่ร้องไห้ตอนจะบอกความจริงกับพ่อกับตอนไปหาพ่อที่โรงแรม  ตอนฉากที่ไปโรงแรมเราเห็นด้วยนะว่าพี่อู๋ก็มีน้ำตาซึม  เวลามิวร้องไห้ไปพูดไปมันจะมีปลายประโยคอยู่คำนึงในฉากนั้นที่บ่งบอกเราว่าเธอกำลังจะปล่อยโฮแล้วถ้าไม่ใช่เพราะต้องพูดบทต่อ  คือเราคาราวะอะ ชอบมาก เมื่อคืนตอนดูนี่ร้องไห้ตามเลยจ้า ขนาดฉากมิวที่นั่งเรียนวิถีเหลาเหง้าสักกับพี่อู๋เรายังร้องไห้เลยอะ สายตาที่มิวมองพี่อู๋เอย ความรู้สึกที่ค้างจากตอนก่อนเอย มิวสื่อออกมาได้ว่าหนูนารักพ่อมากแค่ไหน มาทำไมถึงที่นี่  และไม่ใช่แค่เราคนเดียวรู้ไหม ในทวิตเตอร์นี่ร้องไห้ตามหนูนากันตรึม555555555

ทั้งหมดทั้งมวล เขียนมาซะยาว  และเรากำลังจะบอกว่าเราชอบละครเรื่องนี้มากกกกกกกกกกกกก  ชอบในความสดใส ในความน่ารัก อบอุ่น ซึ้ง ชอบเกือบทุกอย่าง  เคมีพระนางก็เข้ากัน  หลังจากที่เห็นกระทู้ในพันทิปตั้งให้น้อยใจมาเยอะเลยอยากตั้งกระทู้ที่พอมิวมาอ่านแล้วจะมีกำลังใจได้บ้าง  ทั้งหมดทั้งมวลนี้พูดเหมือนอวย แต่ไม่ได้อวยนะเหย เพราะเราชอบและอินจริงๆเลยเขียนได้เป็นตุเป็นตะขนาดนี้55555  ยังไงก็จะคอยติดตามผลงานของมิวเรื่องต่อไป  ทั้งชาติพยัคฆ์  เพชรกลางไฟ  รากนครา  นะ  สู้ๆนะคะ มิว นิษฐา  ท่านหญิงของกระหม่อมเยี่ยมเยี่ยมเยี่ยม



นานามาลัย

ปล. ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ยังมีเรื่องต้องปรับอย่างเรื่องการใช้น้ำเสียง  การเว้นวรรคตอน  อยู่นะ ลืมพูดไป555555  อีกอย่างที่ลืมไม่ได้อยากให้มิวยืนนิ่งๆบ้างเวลาฉากที่ต้องยืนนิ่งๆ สังเกตมิวจะทิ้งน้ำหนักไปเท้าซ้ายทีขวาทีตลอด ตัวยุกยิกทั้งเรื่องเลย5555
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่