(ขอคำปรึกษา) ทำไมหวงลูกขนาดถึงต้องด่าแม่แท้ๆของตัวเอง ?

ขอปิดกระทู้เพราะปัญหาจบแล้ว ครอบครัวเราคุยกันเข้าใจแล้ว
ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 10
สงสารน้อง จขกท ทำไมพี่สาวนิสัยแบบนี้
ความคิดเห็นที่ 3
ช่วยเพิ่มให้*******ใครมาไม่ทันเนื้อหา อ่าน คห59  เลยค่ะ ********

เราคิดว่าน้องคุณพูดถูกนะ

มันลูกเค้าอ่ะค่ะ
คือ ใครก็ตามจะเอาลูกเค้าหิ้วไปไหน จะใกล้จะไกล ไปแปปๆกลับหรืออะไร ควรมาบอกกันก่อนมั้ย คนเป็นแม่ไม่มีสิทธิ์รับรู้หรือ
ไม่ใช่จะหิ้วไปก็หิ้วไปเลย เจ้าตัวไม่รู้เรื่องรู้ราว มาถึงลูกหาย บอกคนเป็นแม่สักนิดนึงดีกว่า ยากตรงไหนอ่ะ

เคสนี้คุณหนักสุดเลยนะ น้องบ่นว่าจู่ๆมาหิ้วลูกเค้าไป (อาจจะน้อยใจ กังวล หวงลูกอะไรก็เหอะ)
ดันเก็บไปฟ้องแม่ รู้ว่าฟ้องแล้วมีเรื่องก็จะฟ้อง มาเปิดโฟนรอน้องบ่นใส่ให้แม่ฟังอีก แม่จะได้ด่าเพิ่มได้ คิดไรอยู่คะ
แทนที่น้องน้อยใจอยู่ จะปลอบสักหน่อย เออ แม่คงลืมบอก ไม่ได้ตั้งใจหรอก บลาๆ คือ จะฟ้องแม่เพื่อ..

อยากให้น้องเปลี่ยนความคิด เราว่าคุณไปเปลี่ยนความคิดตัวเองดีกว่า
น้องคุณจะหวงลูก ไม่ให้ใครอุ้ม อะไร มันเรื่องของเค้า ลูกของเค้าค่ะ
กลัวไม่มีใครรักลูกเค้า? ไม่ต้องกลัวค่ะ พ่อแม่รักลูกตัวเองพอแล้ว เด็กไม่ได้ต้องการคนอื่นค่ะ

ปล จ่อหัวกระทู้ซะ เนื้อหานี่น้องคุณไม่ได้ด่าอะไรแม่คุณเลยนะ เค้าบ่นเพราะน้อยใจ ลูกเค้าแท้ๆจะหิ้วไปนู่นนี่ไม่มีใครมาบอกกล่าวเลย
ความคิดเห็นที่ 24
เกลียดนักเชียวพี่น้องแบบนี้
ดูเหมือนจะเป็นห่วง แต่แอบเปิดโฟนให้แม่ได้ยิน
ทั้งๆที่รู้ว่าทำแบบนี้ แม่จะยิ่งโกรธกับน้อง คุณก็เลือกที่จะทำ
ดูๆไปคุณจขกท.นี่เหมือนนางร้ายในละครไม่มีผิด
เผลอๆคุณนั่นแหละที่เป็นตัวตั้งตัวตีให้คนอื่นว่าน้องหวงลูก

ไม่มีอะไรมาก เข้ามายืนยันว่าไปไหนต้องขอแม่เด็กก่อน
เราเห็นมาเยอะแล้ว คนอื่นต่อให้เป็นยาย เป็นน้า
พอพาไปที่คนเยอะๆ มัวแต่คุย มัวแต่เพลินกับอย่างอื่น
ไม่มีใครจ้องลูกตลอดเวลาเหมือนแม่หรอก
พอเกิดอะไรขึ้นมา คนที่เสียใจที่สุดก็แม่นี่แหละ
แม่ลูกอ่อนเหมือนจงอางหวงไข่
จำไว้เลยว่าอย่าเอาลูกเค้าไปไหนโดยไม่บอกอีก
ความคิดเห็นที่ 59
โดนด่าเยอะ เลยลบทิ้ง

ผมก๊อปมาให้อ่านกันนะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความคิดเห็นที่ 1
คือเราอารมณ์เดียวกับน้องคุณเลยค่ะ

วันนั้น เรารีบกลับจากที่ทำงานเพื่อกลับไปเจอลูก ลูกเราประมาณ ขวบกว่าๆ ถึงบ้านไม่เจอใครเลย เลยโทรศัพท์ถาม ปรากฎว่าไปราชบุรีกัน
ตอนนั้น เราช็อค ใช้คำว่า ช็อคเลย คิดไปต่างๆ นานา ถึงแม้จะมีญาติไปหลายคน แต่ความรู้สึกของคนเป็นแม่ มันไม่รู้จะอธิบายยังไง
ทั้งห่วงสารพัด แทบไม่อยากให้คลาดสายตา เราร้องๆๆๆๆๆ จนลูกกลับมาถึงบ้าน สามทุ่ม เราถึงได้หายเมื่เห็นหน้าลูก

เราเข้าใจเลยค่ะ ลูกเรา อยู่กับใครที่นอกสายตาเราไปแล้ว หัวอกคนเป็นแม่นั้น คิดต่างๆ นานา อะไรมันก็เกิดขึ้นได้

แม่ของคุณอาจไม่ได้บอกน้องสาวคุณด้วย ไปแล้วถึงรู้ เรานี่เข้าใจเลย
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่