สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นขอบอกก่อนนะคะ จขกท เป็นนักศึกษาอยู่ค่ะ เรียนอินทรีเรียปี4ค่ะ
และเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เกี่ยวกับการรับงานนอกค่ะ และเป็นการรับงานนอกที่โดนโกงรึเปล่าไม่แน่ใจแต่เรารู้สึกว่าโดนโกงนะ ที่เราเรียนอินทีเรียเพราะที่บ้านเราทำธุรกิจรับเหมาตกแต่งภายในพ่อเราก็จะรู้จักบริษัทรับเหมา บริษัทวิศวะ บริษัทสถาปนิค อะไรพวกนี้อยู่บ้าง ตอนฝึกงานเลยพึ่งพาบารมีพ่อโดยให้พ่อฝากงานให้
ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาเราก็ไปฝึกงานมาค่ะ โดยที่พ่อพาไปฝากงานให้แต่เราก็ไม่ได้ยกขโยงเพื่อนไปนะ เราไปฝึกคนเดียว
แต่บริษัทที่เราไปฝึกเค้าจะทำเกี่ยวกับพวกวิศวะกับสถาปัตแต่คนในออฟฟิตไม่เยอะนะ ส่วนใหญ่อยู่หน้างานกัน
เรามีหน้าที่ถอดแบบและเขียนแบบวางเลเอ้าท์ภายในให้กับพี่ๆ พี่ที่ฝึกงานใจดีทุกคนเลย และที่บริษัทนี้เค้าจะแบ่งหน้าที่กันชัดเจน
ซึ่งมีหน้าที่นึงเป็นงานระบบอาคาร พี่คนที่ทำเนี้ยคือประเด็นของเรื่องนี้ ขอเรียกว่า”พี่เตี้ย”ละกัน
พี่เตี้ยตั้งแต่วันแรกที่รู้จักเค้าดูเฟรนลี่และคอยช่วยดูงานเราเวลาออกไปดูหน้างาน เราก็เข้าใจว่าเค้าใจดี แต่โคตรขี้อวด
มีครั้งนึงเรานั่งทำงานอยู่คือก็ต้องการนั่งเงียบๆอ่ะนะ ทุกวันที่นั่งทำงานเราก็จะเปิดเพลงใส่หูฟังทำงานตลอด เพราะออฟฟิตเงียบมาก
วันนี้พี่เตี้ยแกเข้ามาที่บริษัท แต่ที่บริษัทมีแค่เรากับแอดมินบริษัทอยู่ เค้าก็ขอนั่งรอ แล้วก็เอางานขึ้นมาทำ เราก็นั่งเงียบๆ คือตอนนั้นงานเร่ง เค้าก็เอาแว่นกันแดดสีชมพูแบบพวกตีกอล์ฟใส่กันออกมาอวดแล้วถามว่า “นี้น้อง น้องว่าสวยมั้ย สวยเนอะๆ เนี้ยๆแว่นใหม่” เราซึ่งไม่รู้เรื่องต้องถอดหูฟังแล้วยิ้มว่า “ค่ะๆสวยค่ะ” เรื่องนี้ผ่านไปเราก็เฉยๆนะ
ครั้งที่สองมาเหมือนเดิมมาคุยงานที่ออฟฟิต อวดรองเท้ายี่ห้อหนึ่งให้เราดู “นี้ๆน้องๆ รองเท้าใหม่พี่สวยมั้ยๆสวยเนอะ” เราก็เหมือนเดิม “ค่ะๆสวยค่ะ” งงค่ะ อวดรองเท้าทำไม แต่ก็เออๆช่างมัน
ครั้งที่สาม มาที่บริษัทเหมือนเดิม คราวนี้อวดไอโฟน6 “นี้ๆน้องที่นี้เปิดรหัสwifiป่าว รหัสไรอ่ะ แต่จริงๆของพี่ก็ได้นะ ไอโฟน6รู้จักป่าวมีฮอทปอตด้วยนะแชร์ได้ตั้งห้าหกเครื่อง” เราก็ “ค่ะ” อวดทำไม? งง แชร์ได้แล้วจะขอรหัสwifiทำไม ก็ช่างมันไป
คราวนี้เราฝึกงานจบแล้ววันสุดท้ายพี่เค้าพาไปเลี้ยงส่งแล้วพี่เตี้ยมาบริษัทพอดีเค้าเลยไปด้วย ระหว่างที่ทานอาหารกันเค้าก็พูดเรื่องตัวเองประมาณว่าเที่ยวผับได้หญิงกลับประจำ คือเสมือนหล่อมาก (แต่มีลูกแล้ว2คน) แล้วทำมาเทคแคร์เราตักอาหารให้พูดจาหว่านล้อม แล้วพี่เตี้ยก็ถามเราว่า “นี้น้องฝึกงานจบแล้วยังรับงานนอกมั้ย” เราไม่เคยรับงานนอกนะ แต่ก็คิดเออลองหน่อยก็ดีเลยบอกเค้าว่า “รับค่ะ” พี่เค้าก็เลยขอเบอร์โทรเราไป แล้วพี่ที่ทำงานเราเค้าก็พูดมาว่า “พี่เตี้ยอย่าไปเล่นกับน้องมากนะพ่อน้องเค้าดุนะ” พี่เตี้ยเค้าก็พูดประมาณว่า “แหมขอเบอร์ติดต่อคุยงานไง “ คือพอเมมเบอร์ไลน์มันจะแอดโดยอัตโนมัติ พอทานอะไรเสร็จแล้ว พี่เค้าก็กลับไป แล้วเค้าก็ทักไลน์มา เราทำงานอยู่เราไม่ตอบเค้าก็ส่งสติ๊กเกอร์มารัวๆ จนเราต้องตอบ เค้าถึงจะหยุด หลังจากนั้นก็ทักไลน์มา แต่ไม่เคยพูดถึงเรื่องงานเลย เราก็รู้สึกแปลกๆนะว่าเค้ามาแปลกๆ จนเค้าก็เงียบๆไป และต่อไปก็เข้าเรื่องเลย
แต่เดี๋ยวขอมาต่อนะคะ
รับงานนอกแต่โดนโกงเพราะเราเด็ก
และเรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เกี่ยวกับการรับงานนอกค่ะ และเป็นการรับงานนอกที่โดนโกงรึเปล่าไม่แน่ใจแต่เรารู้สึกว่าโดนโกงนะ ที่เราเรียนอินทีเรียเพราะที่บ้านเราทำธุรกิจรับเหมาตกแต่งภายในพ่อเราก็จะรู้จักบริษัทรับเหมา บริษัทวิศวะ บริษัทสถาปนิค อะไรพวกนี้อยู่บ้าง ตอนฝึกงานเลยพึ่งพาบารมีพ่อโดยให้พ่อฝากงานให้
ช่วงปิดเทอมที่ผ่านมาเราก็ไปฝึกงานมาค่ะ โดยที่พ่อพาไปฝากงานให้แต่เราก็ไม่ได้ยกขโยงเพื่อนไปนะ เราไปฝึกคนเดียว
แต่บริษัทที่เราไปฝึกเค้าจะทำเกี่ยวกับพวกวิศวะกับสถาปัตแต่คนในออฟฟิตไม่เยอะนะ ส่วนใหญ่อยู่หน้างานกัน
เรามีหน้าที่ถอดแบบและเขียนแบบวางเลเอ้าท์ภายในให้กับพี่ๆ พี่ที่ฝึกงานใจดีทุกคนเลย และที่บริษัทนี้เค้าจะแบ่งหน้าที่กันชัดเจน
ซึ่งมีหน้าที่นึงเป็นงานระบบอาคาร พี่คนที่ทำเนี้ยคือประเด็นของเรื่องนี้ ขอเรียกว่า”พี่เตี้ย”ละกัน
พี่เตี้ยตั้งแต่วันแรกที่รู้จักเค้าดูเฟรนลี่และคอยช่วยดูงานเราเวลาออกไปดูหน้างาน เราก็เข้าใจว่าเค้าใจดี แต่โคตรขี้อวด
มีครั้งนึงเรานั่งทำงานอยู่คือก็ต้องการนั่งเงียบๆอ่ะนะ ทุกวันที่นั่งทำงานเราก็จะเปิดเพลงใส่หูฟังทำงานตลอด เพราะออฟฟิตเงียบมาก
วันนี้พี่เตี้ยแกเข้ามาที่บริษัท แต่ที่บริษัทมีแค่เรากับแอดมินบริษัทอยู่ เค้าก็ขอนั่งรอ แล้วก็เอางานขึ้นมาทำ เราก็นั่งเงียบๆ คือตอนนั้นงานเร่ง เค้าก็เอาแว่นกันแดดสีชมพูแบบพวกตีกอล์ฟใส่กันออกมาอวดแล้วถามว่า “นี้น้อง น้องว่าสวยมั้ย สวยเนอะๆ เนี้ยๆแว่นใหม่” เราซึ่งไม่รู้เรื่องต้องถอดหูฟังแล้วยิ้มว่า “ค่ะๆสวยค่ะ” เรื่องนี้ผ่านไปเราก็เฉยๆนะ
ครั้งที่สองมาเหมือนเดิมมาคุยงานที่ออฟฟิต อวดรองเท้ายี่ห้อหนึ่งให้เราดู “นี้ๆน้องๆ รองเท้าใหม่พี่สวยมั้ยๆสวยเนอะ” เราก็เหมือนเดิม “ค่ะๆสวยค่ะ” งงค่ะ อวดรองเท้าทำไม แต่ก็เออๆช่างมัน
ครั้งที่สาม มาที่บริษัทเหมือนเดิม คราวนี้อวดไอโฟน6 “นี้ๆน้องที่นี้เปิดรหัสwifiป่าว รหัสไรอ่ะ แต่จริงๆของพี่ก็ได้นะ ไอโฟน6รู้จักป่าวมีฮอทปอตด้วยนะแชร์ได้ตั้งห้าหกเครื่อง” เราก็ “ค่ะ” อวดทำไม? งง แชร์ได้แล้วจะขอรหัสwifiทำไม ก็ช่างมันไป
คราวนี้เราฝึกงานจบแล้ววันสุดท้ายพี่เค้าพาไปเลี้ยงส่งแล้วพี่เตี้ยมาบริษัทพอดีเค้าเลยไปด้วย ระหว่างที่ทานอาหารกันเค้าก็พูดเรื่องตัวเองประมาณว่าเที่ยวผับได้หญิงกลับประจำ คือเสมือนหล่อมาก (แต่มีลูกแล้ว2คน) แล้วทำมาเทคแคร์เราตักอาหารให้พูดจาหว่านล้อม แล้วพี่เตี้ยก็ถามเราว่า “นี้น้องฝึกงานจบแล้วยังรับงานนอกมั้ย” เราไม่เคยรับงานนอกนะ แต่ก็คิดเออลองหน่อยก็ดีเลยบอกเค้าว่า “รับค่ะ” พี่เค้าก็เลยขอเบอร์โทรเราไป แล้วพี่ที่ทำงานเราเค้าก็พูดมาว่า “พี่เตี้ยอย่าไปเล่นกับน้องมากนะพ่อน้องเค้าดุนะ” พี่เตี้ยเค้าก็พูดประมาณว่า “แหมขอเบอร์ติดต่อคุยงานไง “ คือพอเมมเบอร์ไลน์มันจะแอดโดยอัตโนมัติ พอทานอะไรเสร็จแล้ว พี่เค้าก็กลับไป แล้วเค้าก็ทักไลน์มา เราทำงานอยู่เราไม่ตอบเค้าก็ส่งสติ๊กเกอร์มารัวๆ จนเราต้องตอบ เค้าถึงจะหยุด หลังจากนั้นก็ทักไลน์มา แต่ไม่เคยพูดถึงเรื่องงานเลย เราก็รู้สึกแปลกๆนะว่าเค้ามาแปลกๆ จนเค้าก็เงียบๆไป และต่อไปก็เข้าเรื่องเลย
แต่เดี๋ยวขอมาต่อนะคะ