ทริปสำรวจสำหรับเดือนธันวาคมนี้ เป็นการสำรวจ ช่วงปลายฝนต้นหนาว  โดยจุดมุ่งหมายคือ จังหวัดเพชรบุรี อำเภอหนองหญ้าปล้อง โดย หวังจะไปนั่งแช่ขาน้ำเย็น ๆ ที่น้ำตกแม่กระดังลา ครั้นพอ ไปถึง ถามไถ่เจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่บอกว่า ปีนี้ แล้งมาก ไม่ต้องขึ้นไปหรอก น้ำตกไม่มีน้ำ โอ้โห นี่เพิ่งเดือน ธันวาคมเอง แล้งแล้วหรือนี่ ปีนี้ เป็นปีที่แล้ง มาก ๆ ปีหนึ่งทีเดียวเลยค่ะ





เราเลยตัดสินใจเปลี่ยนเส้นทางการปั่น โดยทันที ยังดีที่เรามีการทำการบ้านมาก่อน ที่จะมาที่อำเภอหนองหญ้าปล้องนี้ ทำให้เราเปลี่ยนแผนได้ไม่ยากนัก แค่เสียเวลานิดหน่อยเท่านั้น โดยข้อมูลสถานที่สำรองที่เรา ทำการบ้านมาคือ การตามหาเส้นทาง สันเขื่อน เชื่อนสวยสงบ ไร้ความวุ่นวายแห่งนี้ มีชื่อว่า เขื่อนแม่ประจัน แต่ ข้อมูลในมือมี น้อยนิด เพราะใน internet หาข้อมูลเชิงรายละเอียดแทบไม่เจอ ทำให้เราต้องหาช่วยนั่น ก็คือ ถามชาวบ้านคนพื้นที่ค่ะ
โชคเข้าข้างเราเสมอ อาจเป็นเพราะคนต่างจังหวัดใจดี ทำให้เราได้ ไกด์จำเป็นชื่อน้องเขต อาสานำพาเราเที่ยว ด้วยมอเตอร์ไซด์ ส่วน ปุ้มกับพี่หนุ่ม สองคน ใช้พาหะนะคู่ใจคันเดิม ของเราค่ะ เอาจักรยาน ปั่น เที่ยวเล่น กับมอเตอร์ไซค์ ก็สนุกดีค่ะ
บรรยากาศสันเชื่อนแม่ประจัน เงียบสงบมาก ๆ ปกติ ไม่ค่อยมีใครมาเที่ยวที่นี่ค่ะ แต่ คนที่ไม่เคยมาจะรุ้ไหมนะว่าที่นี่วิวสวยสงบมาก ๆ ค่ะ





ไกด์จำเป็น ฐานะเจ้าถิ่น ผู้รู้จักเส้นทางมากมาย ซอกซอยต่างๆ นานา ก็พา เราเริ่มออกปั่น โดย พา เราลงข้างอ่าง ไปชมบรรยากาศ อ่างแบบใกล้ชิดติดขอบน้ำกันเลยทีเดียวค่ะ ขอบอ่าง ชาวบ้านแถวนี้ไม่ปล่อย ให้พื้นที่รกร้างว่างเปล่าไม่มีประโยชน์ เพราะ พื้นที่แถวนี้สุดลูกหูลูกตาทั้งหมด เป็นสวนสับปะรด กว้างใหญ่ไพศาล เห็นผลสับปะรดชูช่อ ดอก งดงาม แซมด้วยดอกหญ้า สีม่วง พลิ้วไหว ไปตามลม อยู่เนือง ๆ สวยงาม อ่อนหวาน ยามแสงแดดเช้า กระทบ พื้นดิน ทำให้อดไม่ได้ ที่จะอมยิ้ม กับตัวเอง ว่า ช่างเป็นทริปสำรวจที่คุ้มค่าความประทับใจจริง ๆ










พ้นผ่านทุ่ง ต้นสับปะรด ก็ เข้าเส้นทาง ต้นไม้ใหญ่     ส่วนมากคนที่นี่ปลูกต้นกระดาษ น่าจะใช่นะ อันนี้ไม่แน่ใจ ว่าต้นอะไร แต่ว่า ต้นนี้ ให้ร่มเงา กับเราเป็นอย่างดี อากาศเย็น พอได้เงาไม้บัง ลมพัก กลายเป็นหนาวเล็ก น้อยเลยค่ะ  เราเลี้ยวเข้าซอย ข้างต้นกระดาษ เพื่อเข้าไปจุดชมวิว ในอ่างน้ำ ในช่วงเวลานี้ น้ำในอ่างลดลง อย่างมาก ทำให้เป็นสันดอน ของอ่าง และ น้ำแห้งมาเป็นเวลาพักใหญ่แล้ว ต้นหญ้า น้อยใหญ่ ขึ้นปกคลุมแทบไม่เห็นพื้นดิน




พื้นดิน ที่เคยมีน้ำท่วมขังมาก่อน พอน้ำลดลง ความอุดมสมบูรณ์ของดินจึงมีอยู่มาก ทำให้ ทุ่งหญ้าไมยราบ แห่งนี้ มีดอกไมยราบ ขึ้นเต็มไปหมด สวยงาม น่าประทับใจจริง ๆ เลยค่ะ






พันทุ่งหญ้าไมยราบ ก็ยังเป็นทุ่งหญ้า อยู่ดี ถึงตรงนี้ ไม่มี เลนให้ปั่นเลยค่ะ อยากปั่นไปทางไหนก็ปั่น ยังโชคดี ที่น้องเขตจำสัญลักษณ์ ต้นไม้ใหญ่ ได้ จึงสามารถกำหนดจุดที่จะปั่นขึ้นยังถนนหลักได้ ค่ะ




ถนน หลัก พาเรามายังแหลม ที่ยื่นลงไปในน้ำ บรรยากาศ สวยแปลก เห็นวิว รอบอ่างเลยหล่ะคะ เขต บอกว่าจะพาเราปั่นรอบอ่างน้ำ เป็นวงกลมเลย เราปั่น รอบอ่างน้ำแบบใกล้ชิด เลาะ น้ำไปเรื่อย ๆ ชมธรรมชาติ ไป  แบบไม่เร่งรีบ ปุ้มกับพี่หนุ่มปล่อยเวลาไหลผ่าน กับการชมธรรมชาติ ไปเรื่อย ๆ  อยากหยุดเวลา ไว้ตรงนี้เลยค่ะ




ตัดผ่านทุ่งหญ้าแห้ง เราก็ วนขึ้นถนนใหญ่เพื่อไปเที่ยวชมวัดวังพุไทร ซึ่งน้องเขตโฆษณา ว่าพี่ต้องไปนะ มันสวยมีกระไดให้เดินลงไป ถึงน้ำเลย เป็นกระไดพญานาค สวยงาม ซึ่ง วัดพุไทร แห่งนี้ จริงๆ แล้ว เรามองเห็นกันไกล ๆ ตั้งแต่ตอนปั่น เล่นรอบอ่างแล้วค่ะ เพราะเวลาที่เรายืนอยู่รอบอ่าง เราสามารถมองวิวได้ 360 องศาเลยก็ว่า ได้ มันเป็นอ่างที่ไม่กว้างมาก สามารถ เห็นวิว ตรงข้าม ได้ด้วยล่ะคะ





นั่งชมวิวกันสักพัก พอหายเหนื่อย เราก็ออกเดินทางรอบอ่างต่อ ซึ่งระหว่างทางรอบอ่าง ยังมีแหลม สันดอน ให้ปั่นเข้าไปเยี่ยมชม เก็บภาพบรรยากาศตลอดทางเลยค่ะ แต่ละแหลม ก็สวยงามคนละแบบแปลกตาแต่หน้ามอง ทุกมุมเลยค่ะ









เกือบครบรองอ่างแล้ว แต่สุดทางอ่างเราไปกันต่อไม่ได้ ติด ที่ ไม่มีทางเชื่อมเป็นทางดิน หรือถนน ให้ปั่นเป็นวงกลม ครั้นจะปั่นรอบอ่าง ต้องปั่น อ้อม อีกไกลกว่า 30 โล เราจึงต้องตัดสินใจกลับทางเดิม



เราปั่นผ่านเขื่อนถนน แต่ไม่มีน้ำล้นนะคะ ก่อนเข้าสวน ด้วยค่ะ  




แต่น้องเขตอาสาพาเราไปถนนสวน ลำบาก หน่อยแต่ย่นระยะได้เยอะ พี่พร้อมลุยป่าไหม ปุ้มกับพี่หนุ่ม รีบบอกเลยว่า Ok นั่น มันเส้นทางที่พี่ร่ำร้องเลยนะ เขต เราปั่น บุกป่า ฝ่าดง ตัดสวนผลไม้ค่ะ สนุกมาก ถนนเส้นนี้ ร่มรื่น เจอต้นไม้แปลก ๆ ด้วย



มาดูป่ารกในสวนกันค่ะ เป็นเส้นทางสัญจรของชาวบ้านก่อนตัดถนน คอนกรีตขนาน




ก่อนวกกลับขึ้นถนนใหญ่ เพื่อเข้าสู่ที่จอดรถเราอีกครั้ง ระยะทางรวมรอบอ่าง ประมาณ 30 โลค่ะ