สวัสดีครับ เพื่อนๆ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ 2 ยังไงเพื่อนๆแนะนำกันหน่อยนะครับ
คืออย่างนี้นะครับ ผมชื่อ ตัวใหญ่ (นามสมมุติ) ตอนนี้ผมอายุ 18 ครับ เรียนอยู่ ม.ปลายที่หนึ่งของจังหวัดในภาคเหนือ ความจริงผมก็ไม่ได้ตัวใหญ่หรอกครับ แค่ต้องการจะให้เข้ากับคนที่ผมแอบชอบ เพราะเขา ตัวเล็กครับ เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ ผมเจอกับตัวเล็กตอนเรียน ม.4 ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ชอบเขาหรอกครับ เพราะผมท่าทางเหมือนทอม ผมไม่ชอบ ผมคิดว่าเขาเป็นทอมด้วยซ้ำครับ ก็เลยไม่ได้คิดอะไร พอประมาณ เทอม2 ต้องไปเข้าค่ายลูกเสือครับ อยู่ในช่วงเดือนธันวาครับ เข้าฤดูหนาวละครับ ตอนเช้าต้องไปเข้าแถวเพื่อเดินทางไกลครับ ครั้งแรกที่เจอเขาผมรู้สึกชอบเขามาก แบบชอบมากๆครับ หรือเรียกว่าตกหลุมรักเลยก็ได้ครับ เพราะเขาตัดผมสั้น ท่าทางเหมือนเด็ก น่ารัก แล้วก็ขาวครับ ที่วันนี้ผมมั่นใจว่าเขาเพศชายเพราะว่า ปกติโรงเรียนของผมสามารถไว้ผมยาวได้ เลยไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชาย แต่วันเข้าค่ายลูกเสือผู้ชายต้องตัดผมครับ ตลอดทางการเดินทางไกล ผมนึกถึงเขาแล้วก็ยิ้มตลอดทาง และคิดถึงแต่เขา แล้วให้นามเขาว่า "คนน่ารัก" กิจกรรมค่ายลูกเสือนี่ผมแอบมองเขาตลอดเลยครับ ผมมีความสุขมากเลย มากที่สุด เวลานึกถึงเขาก็อมยิ้มได้ตลอดเวลา เวลาผ่านไปไม่กี่วัน ตลอดเวลาผมพยายามของคนๆนี้ ตลอดให้ได้ข้อมูลที่เยอะที่สุด แล้วผมก็พยายามหาเขาในเฟสบุค แล้วผมก็เจอในที่สุด ผมแอดเฟรนเขาไป แล้วดีใจมากครับเขารับแอด แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้ทักเขาไปเพราะก็ยังแอบชอบอยู่ เวลาผ่านไปจนถึงวันขึ้นปีใหม่ คืนวันที่ 31 ธันวาครับ ผมก็โพสต์หน้าเฟสบุคเขาว่า สวัสดีปีใหม่อะไร ทำนองนี้แหละครับ เวลานั้นก็เกือบช่วงเที่ยงคืนแล้วครับ กำลังตัดสินใจว่าจะทักเขาตอนเที่ยงคืนในอินบ็อก กำลังพิมอยู่เลยครับ กำลังจะกดส่ง ทันใดนั้นเขาก็ทักผมมาก่อนนะครับ ว่าคืนนี้ไม่ไปเที่ยวไหนหรอ คือความคิดในตอนนั้น แบบไม่น่าจะเป็นไปได้เลย แต่มันก็เกิดขึ้นเเล้ว ผมตอบเขาไปว่าไม่ได้ไปไหนเค้าดาวน์ที่บ้าน เค้าก็บอกกับผมว่า เขาอะไปเที่ยวคนเดียวครับ ชวนเพื่อนแต่เพื่อนไม่ไปด้วยครับ แนวๆ เค้าดาวน์คนเดียวอะครับ ถ้าตอนนั้นรู้จักกันไวมากกว่านั้นผมคงอาสาจะไปเที่ยวกับเขาอะครับ ตั้งแต่นั้นผมก้ไม่ได้คุยกับเขาเพราะกลัวเขาจะรำคาญ อาจจะแอบชอบแบบนี้ต่อไปครับ จนถึงวันวาเลนไทน์ครับ ผมตั้งใจซื้อช็อกโกแลตให้เขาครับ แล้วทำการ์ดเล็กๆให้เขาใบนึง พอถึงวันวาเลนไทน์ก็เอาของไปให้ ใช้ความพยายามหาเขาจนเจอ เขาตามหาตัวยากมากครับ ผมหาเบอร์เขาจากเพื่อนในห้องเขา จนได้ครับ เขาไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน แต่เขาสัญญาว่าถ้ากลับมาเอารถที่จอไว้ที่โรงเรียนจะโทรกลับ ตอนเย็นๆหน่อยครับ เขาโทรกลับมาว่าอยู่ที่โรงเรียนแล้ว ผมก็เดินไปหาเขา ให้ของนั้นไปครับ เขารับของนั้นไปแล้วบอกว่าขอบคุณครับ แล้วก็ยิ้ม แล้วก็เดินกลับไปเอารถ แล้วผมก็รอแม่เพื่อที่จะกลับบ้านครับ ตกดึกผมโทรหาเขาใจสั่นมาก ผมจำได้เขาใช้เพลงรอสาย ใบไม้ เขาก็คุยกับผมตามปกตอ ถามนั่นถามนี่ หลายวันเลยครับ แต่ผมก็รู้สึกว่าจะทำให้เขารำคาญมากเกินไป ผมก็ตีห่างเขา ไม่ได้ติดต่อเขาเลย ผ่านไปเป็นปีนะครับ แต่ผมก็ยังรักเขาอยู่ไม่ได้ลืมว่ารักคนๆนี้ ผมก็ไปคบกับผู้หญิงครับ เขาทักเฟสมาถามผมว่า เป็นแฟนกับคนนี้หรอ ผมก็ตบไปว่าใช่ ผมตอบกลับมาว่าคบกับคนนี้ก็อย่าไปหลอกเขาหละ รักเขาก็รักให้จริงๆ แล้วเขาก็จากไปเลย ต่อจากนั้นอีกไม่นานผมก็เลิกกับแฟนที่เป็นผู้หญิงไป ผมเริ่มสนิทกับเพื่อนๆของเขาคนนี้ คือไปที่ไหนก็ต้องไปด้วยกัน แต่ตลอดเวลาที่ผมไปไหนกับเขากับกลุ่มเพื่อนๆ ผมกับเขาไม่คุยกันเลยแม้ซักคำก็ไม่คุย ถึงแม้จะคุยก็นับคำได้เลยว่าคุยกันกี่พยางค์ ผ่านไปหลายเทศกาลเราก็ไม่ได้กัน หาอะไรกินตอนเย็นเลิกเรียนด้วย ไม่ว่าจะลอยกระทงก็ไปด้วยกัน ไปไหนก็ไปกันตลอดแล้วเพื่อนเขาก็พยายามช่วยผม เวลาไปดูหนังเพื่อนๆเขาก็จะพยายามช่วยให้ผมได้นั่งกับเขา ทุกครั้ง แต่ยังไงละครับคนไม่คุยกันจะให้คุยกันได้ยังไงละครับ เงียบกันทั้งคู่ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่คุยกับผมเลยครับ อยากรู้ผมจะทำยังไงดี ถึงแม้ผมจะชอบเขามากกว่าเพื่อน แต่อย่างน้อยผมก็ขอแค่ได้คุยกับเขาแค่ในฐานะเพื่อนก็ยังดีครับ แต่นี่ไม่คุยกันแม้ซักคำ แล้วครั้งนึงครับ เขามีแฟนเป็นผู้หญิงครับแต่เขาก็เลิกไป ผมอยากรู้อีกอย่างนึงเขาจะชอบผู้หญิงรึป่าวครับ จากที่ผมเคยถามกระทู้แรกอะครับ ว่าตอน ม.ต้นเขาเป็นตุ้ดเด็ก แต่พอ ม.ปลายเขาแมนขึ้นมากครับ ที่ผมรู้เพราะผมไปถามจากเพื่อนเก่าของเขามาครับ อยากรู้ว่าผมควรจะทำยังไงดีครับ อีกไม่กี่เดือนนี้ผมก็ต้องไปเรียนต่อที่อื่นแล้ว จะจบ ม.ปลายแล้วครับ อาจจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว อยากให้มันเคลียร์ๆไปเลยครับ
คนที่เราชอบ เขาคิดยังไงกันแน่ ต้องทำยังไงจะรู้ใจเขา
คืออย่างนี้นะครับ ผมชื่อ ตัวใหญ่ (นามสมมุติ) ตอนนี้ผมอายุ 18 ครับ เรียนอยู่ ม.ปลายที่หนึ่งของจังหวัดในภาคเหนือ ความจริงผมก็ไม่ได้ตัวใหญ่หรอกครับ แค่ต้องการจะให้เข้ากับคนที่ผมแอบชอบ เพราะเขา ตัวเล็กครับ เข้าเรื่องเลยละกันนะครับ ผมเจอกับตัวเล็กตอนเรียน ม.4 ตอนนั้นผมก็ไม่ได้ชอบเขาหรอกครับ เพราะผมท่าทางเหมือนทอม ผมไม่ชอบ ผมคิดว่าเขาเป็นทอมด้วยซ้ำครับ ก็เลยไม่ได้คิดอะไร พอประมาณ เทอม2 ต้องไปเข้าค่ายลูกเสือครับ อยู่ในช่วงเดือนธันวาครับ เข้าฤดูหนาวละครับ ตอนเช้าต้องไปเข้าแถวเพื่อเดินทางไกลครับ ครั้งแรกที่เจอเขาผมรู้สึกชอบเขามาก แบบชอบมากๆครับ หรือเรียกว่าตกหลุมรักเลยก็ได้ครับ เพราะเขาตัดผมสั้น ท่าทางเหมือนเด็ก น่ารัก แล้วก็ขาวครับ ที่วันนี้ผมมั่นใจว่าเขาเพศชายเพราะว่า ปกติโรงเรียนของผมสามารถไว้ผมยาวได้ เลยไม่รู้ว่าเขาเป็นผู้ชาย แต่วันเข้าค่ายลูกเสือผู้ชายต้องตัดผมครับ ตลอดทางการเดินทางไกล ผมนึกถึงเขาแล้วก็ยิ้มตลอดทาง และคิดถึงแต่เขา แล้วให้นามเขาว่า "คนน่ารัก" กิจกรรมค่ายลูกเสือนี่ผมแอบมองเขาตลอดเลยครับ ผมมีความสุขมากเลย มากที่สุด เวลานึกถึงเขาก็อมยิ้มได้ตลอดเวลา เวลาผ่านไปไม่กี่วัน ตลอดเวลาผมพยายามของคนๆนี้ ตลอดให้ได้ข้อมูลที่เยอะที่สุด แล้วผมก็พยายามหาเขาในเฟสบุค แล้วผมก็เจอในที่สุด ผมแอดเฟรนเขาไป แล้วดีใจมากครับเขารับแอด แต่ตอนนั้นก็ยังไม่ได้ทักเขาไปเพราะก็ยังแอบชอบอยู่ เวลาผ่านไปจนถึงวันขึ้นปีใหม่ คืนวันที่ 31 ธันวาครับ ผมก็โพสต์หน้าเฟสบุคเขาว่า สวัสดีปีใหม่อะไร ทำนองนี้แหละครับ เวลานั้นก็เกือบช่วงเที่ยงคืนแล้วครับ กำลังตัดสินใจว่าจะทักเขาตอนเที่ยงคืนในอินบ็อก กำลังพิมอยู่เลยครับ กำลังจะกดส่ง ทันใดนั้นเขาก็ทักผมมาก่อนนะครับ ว่าคืนนี้ไม่ไปเที่ยวไหนหรอ คือความคิดในตอนนั้น แบบไม่น่าจะเป็นไปได้เลย แต่มันก็เกิดขึ้นเเล้ว ผมตอบเขาไปว่าไม่ได้ไปไหนเค้าดาวน์ที่บ้าน เค้าก็บอกกับผมว่า เขาอะไปเที่ยวคนเดียวครับ ชวนเพื่อนแต่เพื่อนไม่ไปด้วยครับ แนวๆ เค้าดาวน์คนเดียวอะครับ ถ้าตอนนั้นรู้จักกันไวมากกว่านั้นผมคงอาสาจะไปเที่ยวกับเขาอะครับ ตั้งแต่นั้นผมก้ไม่ได้คุยกับเขาเพราะกลัวเขาจะรำคาญ อาจจะแอบชอบแบบนี้ต่อไปครับ จนถึงวันวาเลนไทน์ครับ ผมตั้งใจซื้อช็อกโกแลตให้เขาครับ แล้วทำการ์ดเล็กๆให้เขาใบนึง พอถึงวันวาเลนไทน์ก็เอาของไปให้ ใช้ความพยายามหาเขาจนเจอ เขาตามหาตัวยากมากครับ ผมหาเบอร์เขาจากเพื่อนในห้องเขา จนได้ครับ เขาไม่ได้อยู่ที่โรงเรียน แต่เขาสัญญาว่าถ้ากลับมาเอารถที่จอไว้ที่โรงเรียนจะโทรกลับ ตอนเย็นๆหน่อยครับ เขาโทรกลับมาว่าอยู่ที่โรงเรียนแล้ว ผมก็เดินไปหาเขา ให้ของนั้นไปครับ เขารับของนั้นไปแล้วบอกว่าขอบคุณครับ แล้วก็ยิ้ม แล้วก็เดินกลับไปเอารถ แล้วผมก็รอแม่เพื่อที่จะกลับบ้านครับ ตกดึกผมโทรหาเขาใจสั่นมาก ผมจำได้เขาใช้เพลงรอสาย ใบไม้ เขาก็คุยกับผมตามปกตอ ถามนั่นถามนี่ หลายวันเลยครับ แต่ผมก็รู้สึกว่าจะทำให้เขารำคาญมากเกินไป ผมก็ตีห่างเขา ไม่ได้ติดต่อเขาเลย ผ่านไปเป็นปีนะครับ แต่ผมก็ยังรักเขาอยู่ไม่ได้ลืมว่ารักคนๆนี้ ผมก็ไปคบกับผู้หญิงครับ เขาทักเฟสมาถามผมว่า เป็นแฟนกับคนนี้หรอ ผมก็ตบไปว่าใช่ ผมตอบกลับมาว่าคบกับคนนี้ก็อย่าไปหลอกเขาหละ รักเขาก็รักให้จริงๆ แล้วเขาก็จากไปเลย ต่อจากนั้นอีกไม่นานผมก็เลิกกับแฟนที่เป็นผู้หญิงไป ผมเริ่มสนิทกับเพื่อนๆของเขาคนนี้ คือไปที่ไหนก็ต้องไปด้วยกัน แต่ตลอดเวลาที่ผมไปไหนกับเขากับกลุ่มเพื่อนๆ ผมกับเขาไม่คุยกันเลยแม้ซักคำก็ไม่คุย ถึงแม้จะคุยก็นับคำได้เลยว่าคุยกันกี่พยางค์ ผ่านไปหลายเทศกาลเราก็ไม่ได้กัน หาอะไรกินตอนเย็นเลิกเรียนด้วย ไม่ว่าจะลอยกระทงก็ไปด้วยกัน ไปไหนก็ไปกันตลอดแล้วเพื่อนเขาก็พยายามช่วยผม เวลาไปดูหนังเพื่อนๆเขาก็จะพยายามช่วยให้ผมได้นั่งกับเขา ทุกครั้ง แต่ยังไงละครับคนไม่คุยกันจะให้คุยกันได้ยังไงละครับ เงียบกันทั้งคู่ จนถึงตอนนี้เขาก็ยังไม่คุยกับผมเลยครับ อยากรู้ผมจะทำยังไงดี ถึงแม้ผมจะชอบเขามากกว่าเพื่อน แต่อย่างน้อยผมก็ขอแค่ได้คุยกับเขาแค่ในฐานะเพื่อนก็ยังดีครับ แต่นี่ไม่คุยกันแม้ซักคำ แล้วครั้งนึงครับ เขามีแฟนเป็นผู้หญิงครับแต่เขาก็เลิกไป ผมอยากรู้อีกอย่างนึงเขาจะชอบผู้หญิงรึป่าวครับ จากที่ผมเคยถามกระทู้แรกอะครับ ว่าตอน ม.ต้นเขาเป็นตุ้ดเด็ก แต่พอ ม.ปลายเขาแมนขึ้นมากครับ ที่ผมรู้เพราะผมไปถามจากเพื่อนเก่าของเขามาครับ อยากรู้ว่าผมควรจะทำยังไงดีครับ อีกไม่กี่เดือนนี้ผมก็ต้องไปเรียนต่อที่อื่นแล้ว จะจบ ม.ปลายแล้วครับ อาจจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว อยากให้มันเคลียร์ๆไปเลยครับ