ตอนแรกขอบ่นๆหน่อยนะคับ หลังๆนี่ ความรู้สึกของผมล้วนๆเลย (โพสครั้งแรกผิดพลาดอะไรขออภัย)
คบกัน. ถ้าคิดว่าจะเลิกกันก้อย่าคบกันดีกว่า เสียเวลา เพราะฉะนั้นเวลารักใครใจมันเลยให้เต็มร้อย ทุ่มให้ทั้งตัวและหัวใจ แต่ก้ดันต้องเจอกับความผิดหวัง ความเสียใจ ความเข้ากันไม่ได้ และการยอมรับตัวตนจริงๆของกันและกันไม่ได้ สุดท้ายก้จบด้วยการ "เลิกลา" หลายๆคู่ที่เลิกกันทั้งๆที่ยังรัก เลิกกันทั้งๆที่ยังไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลิกกัน ไม่ต้องไปหาเหตุผลหรอกคับว่าเลิกกันเพราะอะไร เพราะขนาดตอนรักกันยังหาเหตุผลไม่ได้เลยว่าทำไมถึงรัก แฟนผมเคยถามนะคับว่าทำไมผมถึงรักเธอมากขนาดนี้ ผมไม่เคยตอบคำถามนี้กับเธอได้เลย เพราะผมไม่รู้จิงๆว่าทำไมผมถึงรักเธอ แค่คิดว่าอยากดูแล อยากอยู่กับเธอคนนี้ไปจนแก่ ไม่ว่าจะผ่านอะไรแย่ๆมามากแค่ไหน ทะเลาะกันมากเพียงใดมันก้ไม่เคยทำให้ผมรักแฟนคนนี้น้อยลงเลย เพราะก่อนจะคบกันผมพูดกับแฟนผมว่าจะไม่มีคำบอกเลิกหรือคำบอกลาจากปากผมออกมา ทำไมผมถึงกล้าบอกกับเธอแบบนั้นเพราะที่ผ่านแฟนผมคนนี้เธอเจอแต่ผู้ชายที่ทิ้งเธอไปเพราะเจอคนใหม่ ผมเลยไม่อยากทำกับเธอแบบนั้น ผมไม่รู้หรอกว่าการโดนทิ้งมันเจ้บมากแค่ไหนแค่เคยอ่านเคยเห้นตามเฟสเวลาคนอกหักเวลาโดนทิ้งคงเจ้บน่าดู เอ้อผมลืมบอกคับว่าแฟนผมคนนี้อ้ะคือแฟนคนแรกของชีวิตผมเลย หรือเรียกว่าเป้นจุดเริ่มต้นความรักของผมเลย ผมคบกับเธอมาตั้งแต่ ม.4 ผมรักเธอมากน้ะ แต่ผมรู้คับว่าวันข้างหน้าผมกับแฟนอาจจะทะเลาะกันบ้าง อาจจะไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ผมก้จะผ่านมันไปให้ได้ เพราะผมคิดว่าผมจะรักษารักที่แฟนผมให้ไว้ จะทุ่มทั้งใจเพื่อดูแลรักที่แฟนผมให้มาเป้นอย่างดี ให้สมกับรักที่เธอให้ผู้ชายที่ไม่เอาไหนอย่างผมคนนึงดูแล ทำกับข้าวก้ไม่ได้เรื่อง ขี้เกียจก้ขี้เกียจ แต่เธอก้ยังมารักมาดูแลเอาใจใส่คอยเป้นห่วงผมทุกอย่าง เวลาผมป่วยก้พาผมไปหาหมอ แฟนผมดูแลผมเป้นอย่างดีเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะทำได้ แต่ผมกลับทำให้เธอได้ไม่ถึงครึ่งเธอเลย เวลาเธอป่วยผมก้แค่ซื้อยาไปให้ ซื้อข้าวไปให้ แล้วผมก้กลับไม่เคยพาเธอไปหาหมอ หรือเช้ดตัวให้เธอเลยสักครั้ง ก้อย่างว่าแหล้ะคับ ผมมันคนไม่เอาไหน มีหลายครั้งคับ ที่ผมเป้นฝ่ายชวนเธอทะเลาะ ผมเป้นคนขี้หึงนะ อารมร้อนด้วย เวลามีผู้ชายมาคุยกับแฟนผม ผมก้ไม่ชอบ และมักจะชวนเธอทะเลาะเรื่องนี้บ่อยๆ เหมือนผมไม่ค่อยเชื่อใจเธอเลยเนอะ ก้อย่างว่านะคับ แฟนผมก้มีคนเดียว ถ้าไม่ให้หึงเธอแล้วจะให้ผมไปหึงใคร ก้ผมรักของผม ผมก้ต้องห่วงหวงหึงเป้นธรรมดา จนกระทั่งทะเลาะกันจนทำแฟนผมร้องไห้บ่อยๆ เป้นไงล้ะผมแย่ใช่ไหม ก้แย่แหล้ะคับเพราะผมทำผู้หญิงที่ผมรักมากคนนึงร้องไห้ แต่เวลาเธอร้องไห้ ผมก้เสียใจน้ะ ที่เห้นเธอร้องไห้แต่ผมไม่เคยแสดงอาการเหล่านี้ออกมาให้เห้น ผมเสียใจน้ะ ที่วันนึงความรักของเราต้องจบลง พักหลังผมกับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก จนเธอรำคาญ ผมงอแงใส่เธอหลายครั้ง เพราะพักหลังเธอไม่ค่อยมีเวลาให้ผม ลืมบอกคับแฟนผมเรียนมหาลัย ผมก้เรียนมหาลัย แต่ผมเด็กกว่าปีนึง แฟนผมเป้นเด้กกิจกรรมคับเลยไม่ค่อยว่าง มีช่วงเปิดเทอมใหม่ๆ มีการรับน้อง แฟนผมเป้นประธานสาขา อยู่ปี3 ผมอยู่ปี2 ผมกับแฟนอยู่คนละสาขา คนละเขต แต่อยู่มอเดียวกัน แต่เวลาแฟนผมทำกิจกรรมรับน้องเสร้จผมก้โทรชวนเธอมาหาข้าวกินด้วยกันบ่อยน้ะ แต่เธอบอกกับผมว่าเหนื่อยเดียวหากินกับเพื่อน ผมก้งอแงใส่เธอว่าทั้งวันเราไม่ได้เจอกันเลย แค่มากินข้าวด้วยกันแค่ ชั่วโมงเดียวไม่ได้หรอ แล้วก้ตามสเตปเลยคับทะเลาะกันตามเคย เคยทะเลาะหนักๆด้วยคำพูดที่เธอพูดหลายครั้ง เธอบอกเธอเบื่อผม เธอบอกเธอรำคาญผม ผมเสียใจน้ะที่เธอพูดอย่างนั้น มันทำให้วันนั้นผมกับเธอทะเลาะกันหนักที่สุดที่เคยทะเลาะมา ตอนนั้นผมดันเป้นผู้ชายที่อ่อนแอ งอแง อยากมีเวลาอยู่กับแฟนแค่สักชั่วโมงนึงก้ยังดี ทะเลาะกันหนักมาก จนผมร้องไห้ตอนอยู่ที่มอ เพื่อนทุกคนก้เข้ามาปลอบผมถามผมเป้นอะไร เพราะผมไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห้น วันนั้นผมก้ขับรถมอไซค์กลับบ้านทั้งๆที่ยังร้องไห้นั่นแหล้ะคับ เข้าใจอารมเลยร้องไห้ไปขับรถไป ติดไฟแดง คนก้มองว่าผมเป้นอะไร แต่ตอนนั้นความอายผมไม่มีแล้วเพราะผมไม่ไหวแล้วร้องไห้ฟูมฟายจนถึงบ้าน พอเวลาผ่านไปผมกับแฟนก้เหมือนจะห่างกันไปเรื่อยๆผมเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เพราะเหตุนี้แหล้ะคับวันนึงเลยมีคนเข้ามาทำดีกับเธอ ดูแลเธอแทนที่จะเป้นผม ผู้ชายคนนั้นเค้าอยู่มอเดียวเขตเดียวปีเดียวกับแฟนผม แต่คนละสาขา สุดท้ายผมก้เลิกกับแฟน แล้วแฟนผมก้ไปคบกับผู้ชายคนนั้น ผมก้เสียใจน้ะ มันเหมือนความรักของผมและเธอไม่เคยมีความหมายเหมือนคนไม่เคยรักกัน ทั้งๆที่เวลาอยู่ด้วยกันผมอยากให้เธอมีความสุขเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆเค้ามีกัน ผมกับแฟนเลิกกันมาครั้งนี้ก้เป้นครั้งที่10พอดี ผมร้องไห้เสียใจทุกครั้งที่เลิกกัน แต่ผมก้ตามง้อเธอตลอด พยายามขอคืนดีให้เธอใจอ่อน แต่ครั้งนี้ผมทำไม่ได้แล้วคับ ผมรู้ว่าความรักของผมและเธอคงมาถึงทางตันแล้ว ผมก้ไม่สามารถเรียกร้องหรือทำให้เธอเห้นใจผมได้ เพราะคนในใจของเธอมันไม่ใช่ผมอีกต่อไป มันกลับเป้นผู้ชายคนนั้นที่อาศัยช่องว่างระหว่างผมกับเธอแทรกมาตรงกลาง แล้วจับมือเธอพาเธอเดินไปจากผม ผมไม่โทษใครหรอกคับผมโทษตัวผมเองที่ดูแลเธอไม่ดีพอ แค่เธอมารักคนอย่างผม ผมก้ดีใจละ ถ้าแฟนผมได้อ่านกระทู้นี้อยู่ ผมอยากให้เธอรู้ว่าผม ยังรักเธอเสมอ ทุกวันนี้ผมรู้แล้วหล้ะว่าการโดนทิ้งมันเจ้บยังไง มันทรมานแค่ไหนที่ต้องอยู่คนเดียวลำพัง อยู่ไม่ไหวจริงๆ ผมก้ยังรอเธอน้ะ ผมก้ยังรักเธอน้ะ ผมกลัวว่าวันนึงผู้ชายคนนั้นที่พาเธอเดินจับมือออกไปจากชีวิตผมจะทิ้งเธอทำให้เธอเสียใจ ถึงวันนั้นถ้าเธอล้มจากการที่เธอโดนผู้ชายคนนั้นทิ้ง ผมสัญญาว่าผมจะประครองเธอไว้ ไม่ว่าตอนนั้นผมจะอยู่ในสถานะไหนก้ตาม เพราะผมเคยสัญญากับเธอไว้ว่าผมจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ จะไม่ทิ้งให้เธอต้องอยู่คนเดียว จะรักเธอไปอย่างนี้ด้วยความรักที่มันเป้นไปไม่ได้เนี่ยแหล้ะคับ
ปล.1 ความรักของผมจบลงตอน 3ปี7เดือน16วัน / เริ่ม04-01-2012 เวลา 21.21น. สิ้นสุด 20-07-2015 เวลา 23.33น. (ผมจำไม่เคยลืม)
ปล.2 สำหรับเธอความรักของผมและเธออาจจะหยุดเวลาลงแต่สำหรับผมมันยังคงเดินต่อไปไม่มีวันหยุด
ปล.3 คำมั่นสัญญาที่เคยบอกไว้ที่เคยพูดให้ฟังเค้าจะทำให้ทุกอย่างเลยน้ะ เพราะสัญญาไว้แล้วนิเนอะ ก็จะทำให้ได้
ปล.4 อยากจะขอโทษที่ดูแลไม่ดี ไม่ค่อยมีเหตุผล ไม่ค่อยใส่ใจ อารมร้อนใส่บ่อยๆ ถึงจะเป้นอย่างนั้นก้ยังรักเสมอน้ะ /// baitong Pk'
รักครั้งแรก ของผู้ชายไม่เอาไหน.
คบกัน. ถ้าคิดว่าจะเลิกกันก้อย่าคบกันดีกว่า เสียเวลา เพราะฉะนั้นเวลารักใครใจมันเลยให้เต็มร้อย ทุ่มให้ทั้งตัวและหัวใจ แต่ก้ดันต้องเจอกับความผิดหวัง ความเสียใจ ความเข้ากันไม่ได้ และการยอมรับตัวตนจริงๆของกันและกันไม่ได้ สุดท้ายก้จบด้วยการ "เลิกลา" หลายๆคู่ที่เลิกกันทั้งๆที่ยังรัก เลิกกันทั้งๆที่ยังไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเลิกกัน ไม่ต้องไปหาเหตุผลหรอกคับว่าเลิกกันเพราะอะไร เพราะขนาดตอนรักกันยังหาเหตุผลไม่ได้เลยว่าทำไมถึงรัก แฟนผมเคยถามนะคับว่าทำไมผมถึงรักเธอมากขนาดนี้ ผมไม่เคยตอบคำถามนี้กับเธอได้เลย เพราะผมไม่รู้จิงๆว่าทำไมผมถึงรักเธอ แค่คิดว่าอยากดูแล อยากอยู่กับเธอคนนี้ไปจนแก่ ไม่ว่าจะผ่านอะไรแย่ๆมามากแค่ไหน ทะเลาะกันมากเพียงใดมันก้ไม่เคยทำให้ผมรักแฟนคนนี้น้อยลงเลย เพราะก่อนจะคบกันผมพูดกับแฟนผมว่าจะไม่มีคำบอกเลิกหรือคำบอกลาจากปากผมออกมา ทำไมผมถึงกล้าบอกกับเธอแบบนั้นเพราะที่ผ่านแฟนผมคนนี้เธอเจอแต่ผู้ชายที่ทิ้งเธอไปเพราะเจอคนใหม่ ผมเลยไม่อยากทำกับเธอแบบนั้น ผมไม่รู้หรอกว่าการโดนทิ้งมันเจ้บมากแค่ไหนแค่เคยอ่านเคยเห้นตามเฟสเวลาคนอกหักเวลาโดนทิ้งคงเจ้บน่าดู เอ้อผมลืมบอกคับว่าแฟนผมคนนี้อ้ะคือแฟนคนแรกของชีวิตผมเลย หรือเรียกว่าเป้นจุดเริ่มต้นความรักของผมเลย ผมคบกับเธอมาตั้งแต่ ม.4 ผมรักเธอมากน้ะ แต่ผมรู้คับว่าวันข้างหน้าผมกับแฟนอาจจะทะเลาะกันบ้าง อาจจะไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ผมก้จะผ่านมันไปให้ได้ เพราะผมคิดว่าผมจะรักษารักที่แฟนผมให้ไว้ จะทุ่มทั้งใจเพื่อดูแลรักที่แฟนผมให้มาเป้นอย่างดี ให้สมกับรักที่เธอให้ผู้ชายที่ไม่เอาไหนอย่างผมคนนึงดูแล ทำกับข้าวก้ไม่ได้เรื่อง ขี้เกียจก้ขี้เกียจ แต่เธอก้ยังมารักมาดูแลเอาใจใส่คอยเป้นห่วงผมทุกอย่าง เวลาผมป่วยก้พาผมไปหาหมอ แฟนผมดูแลผมเป้นอย่างดีเท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะทำได้ แต่ผมกลับทำให้เธอได้ไม่ถึงครึ่งเธอเลย เวลาเธอป่วยผมก้แค่ซื้อยาไปให้ ซื้อข้าวไปให้ แล้วผมก้กลับไม่เคยพาเธอไปหาหมอ หรือเช้ดตัวให้เธอเลยสักครั้ง ก้อย่างว่าแหล้ะคับ ผมมันคนไม่เอาไหน มีหลายครั้งคับ ที่ผมเป้นฝ่ายชวนเธอทะเลาะ ผมเป้นคนขี้หึงนะ อารมร้อนด้วย เวลามีผู้ชายมาคุยกับแฟนผม ผมก้ไม่ชอบ และมักจะชวนเธอทะเลาะเรื่องนี้บ่อยๆ เหมือนผมไม่ค่อยเชื่อใจเธอเลยเนอะ ก้อย่างว่านะคับ แฟนผมก้มีคนเดียว ถ้าไม่ให้หึงเธอแล้วจะให้ผมไปหึงใคร ก้ผมรักของผม ผมก้ต้องห่วงหวงหึงเป้นธรรมดา จนกระทั่งทะเลาะกันจนทำแฟนผมร้องไห้บ่อยๆ เป้นไงล้ะผมแย่ใช่ไหม ก้แย่แหล้ะคับเพราะผมทำผู้หญิงที่ผมรักมากคนนึงร้องไห้ แต่เวลาเธอร้องไห้ ผมก้เสียใจน้ะ ที่เห้นเธอร้องไห้แต่ผมไม่เคยแสดงอาการเหล่านี้ออกมาให้เห้น ผมเสียใจน้ะ ที่วันนึงความรักของเราต้องจบลง พักหลังผมกับแฟนทะเลาะกันบ่อยมาก จนเธอรำคาญ ผมงอแงใส่เธอหลายครั้ง เพราะพักหลังเธอไม่ค่อยมีเวลาให้ผม ลืมบอกคับแฟนผมเรียนมหาลัย ผมก้เรียนมหาลัย แต่ผมเด็กกว่าปีนึง แฟนผมเป้นเด้กกิจกรรมคับเลยไม่ค่อยว่าง มีช่วงเปิดเทอมใหม่ๆ มีการรับน้อง แฟนผมเป้นประธานสาขา อยู่ปี3 ผมอยู่ปี2 ผมกับแฟนอยู่คนละสาขา คนละเขต แต่อยู่มอเดียวกัน แต่เวลาแฟนผมทำกิจกรรมรับน้องเสร้จผมก้โทรชวนเธอมาหาข้าวกินด้วยกันบ่อยน้ะ แต่เธอบอกกับผมว่าเหนื่อยเดียวหากินกับเพื่อน ผมก้งอแงใส่เธอว่าทั้งวันเราไม่ได้เจอกันเลย แค่มากินข้าวด้วยกันแค่ ชั่วโมงเดียวไม่ได้หรอ แล้วก้ตามสเตปเลยคับทะเลาะกันตามเคย เคยทะเลาะหนักๆด้วยคำพูดที่เธอพูดหลายครั้ง เธอบอกเธอเบื่อผม เธอบอกเธอรำคาญผม ผมเสียใจน้ะที่เธอพูดอย่างนั้น มันทำให้วันนั้นผมกับเธอทะเลาะกันหนักที่สุดที่เคยทะเลาะมา ตอนนั้นผมดันเป้นผู้ชายที่อ่อนแอ งอแง อยากมีเวลาอยู่กับแฟนแค่สักชั่วโมงนึงก้ยังดี ทะเลาะกันหนักมาก จนผมร้องไห้ตอนอยู่ที่มอ เพื่อนทุกคนก้เข้ามาปลอบผมถามผมเป้นอะไร เพราะผมไม่เคยร้องไห้ให้ใครเห้น วันนั้นผมก้ขับรถมอไซค์กลับบ้านทั้งๆที่ยังร้องไห้นั่นแหล้ะคับ เข้าใจอารมเลยร้องไห้ไปขับรถไป ติดไฟแดง คนก้มองว่าผมเป้นอะไร แต่ตอนนั้นความอายผมไม่มีแล้วเพราะผมไม่ไหวแล้วร้องไห้ฟูมฟายจนถึงบ้าน พอเวลาผ่านไปผมกับแฟนก้เหมือนจะห่างกันไปเรื่อยๆผมเหมือนอยู่ตัวคนเดียว เพราะเหตุนี้แหล้ะคับวันนึงเลยมีคนเข้ามาทำดีกับเธอ ดูแลเธอแทนที่จะเป้นผม ผู้ชายคนนั้นเค้าอยู่มอเดียวเขตเดียวปีเดียวกับแฟนผม แต่คนละสาขา สุดท้ายผมก้เลิกกับแฟน แล้วแฟนผมก้ไปคบกับผู้ชายคนนั้น ผมก้เสียใจน้ะ มันเหมือนความรักของผมและเธอไม่เคยมีความหมายเหมือนคนไม่เคยรักกัน ทั้งๆที่เวลาอยู่ด้วยกันผมอยากให้เธอมีความสุขเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆเค้ามีกัน ผมกับแฟนเลิกกันมาครั้งนี้ก้เป้นครั้งที่10พอดี ผมร้องไห้เสียใจทุกครั้งที่เลิกกัน แต่ผมก้ตามง้อเธอตลอด พยายามขอคืนดีให้เธอใจอ่อน แต่ครั้งนี้ผมทำไม่ได้แล้วคับ ผมรู้ว่าความรักของผมและเธอคงมาถึงทางตันแล้ว ผมก้ไม่สามารถเรียกร้องหรือทำให้เธอเห้นใจผมได้ เพราะคนในใจของเธอมันไม่ใช่ผมอีกต่อไป มันกลับเป้นผู้ชายคนนั้นที่อาศัยช่องว่างระหว่างผมกับเธอแทรกมาตรงกลาง แล้วจับมือเธอพาเธอเดินไปจากผม ผมไม่โทษใครหรอกคับผมโทษตัวผมเองที่ดูแลเธอไม่ดีพอ แค่เธอมารักคนอย่างผม ผมก้ดีใจละ ถ้าแฟนผมได้อ่านกระทู้นี้อยู่ ผมอยากให้เธอรู้ว่าผม ยังรักเธอเสมอ ทุกวันนี้ผมรู้แล้วหล้ะว่าการโดนทิ้งมันเจ้บยังไง มันทรมานแค่ไหนที่ต้องอยู่คนเดียวลำพัง อยู่ไม่ไหวจริงๆ ผมก้ยังรอเธอน้ะ ผมก้ยังรักเธอน้ะ ผมกลัวว่าวันนึงผู้ชายคนนั้นที่พาเธอเดินจับมือออกไปจากชีวิตผมจะทิ้งเธอทำให้เธอเสียใจ ถึงวันนั้นถ้าเธอล้มจากการที่เธอโดนผู้ชายคนนั้นทิ้ง ผมสัญญาว่าผมจะประครองเธอไว้ ไม่ว่าตอนนั้นผมจะอยู่ในสถานะไหนก้ตาม เพราะผมเคยสัญญากับเธอไว้ว่าผมจะอยู่ข้างๆเธอเสมอ จะไม่ทิ้งให้เธอต้องอยู่คนเดียว จะรักเธอไปอย่างนี้ด้วยความรักที่มันเป้นไปไม่ได้เนี่ยแหล้ะคับ
ปล.1 ความรักของผมจบลงตอน 3ปี7เดือน16วัน / เริ่ม04-01-2012 เวลา 21.21น. สิ้นสุด 20-07-2015 เวลา 23.33น. (ผมจำไม่เคยลืม)
ปล.2 สำหรับเธอความรักของผมและเธออาจจะหยุดเวลาลงแต่สำหรับผมมันยังคงเดินต่อไปไม่มีวันหยุด
ปล.3 คำมั่นสัญญาที่เคยบอกไว้ที่เคยพูดให้ฟังเค้าจะทำให้ทุกอย่างเลยน้ะ เพราะสัญญาไว้แล้วนิเนอะ ก็จะทำให้ได้
ปล.4 อยากจะขอโทษที่ดูแลไม่ดี ไม่ค่อยมีเหตุผล ไม่ค่อยใส่ใจ อารมร้อนใส่บ่อยๆ ถึงจะเป้นอย่างนั้นก้ยังรักเสมอน้ะ /// baitong Pk'