เรื่องมีอยู่ว่า...
ขอย้อนเวลากลับไปหน่อยนะ ฉันกับเขาเรารู้จักกันมานานมากฉันเคยคบกับเขามาแล้วครั้งหนึ่งตอนนั้นฉันอายุยังน้อยเขาคือแฟนคนแรกของฉันฉันรักเขามากเพราะเขาเป็นคนที่ดูแล ใส่ใจดีมากๆ จนวันหนึ่งเขามาบอกเลิกฉันทั้งๆที่ไม่รู้เหตุผลเลยว่าเป็นเพราะอะไรทำไมถึงเลิกกัน จากนั้นเราก็ขาดการติดต่อไปหลังจากนั้นฉันก็มีแฟนใหม่เป็นผู้ชาย สิ่งแปลกๆก็เกิดขึ้นระหว่างเราสองคนทุกครั้งที่ไม่ว่สฉันหรือเขามีปัญหากับแฟนมาก็ได้กลับมาคุยกันทุกครั้งแต่อาจไม่ใช่ในฐานะเดิมอย่างน้อยฉันคิดแค่ว่าคนเคยคบกันฉันก็คุยแต่พอต่างคนกลับไปดีกับแฟนก็จะเลิกคุยกัน จนเวลาผ่านไปฉันอกหักครั้งนี้ฉันคิดปิดกั้นหัวใจตัวเองว่าจะไม่รักใครอีก จนวันนึงเขาได้กลับมาหาฉันอีกครั้งเขาเองก็เลิกกับแฟนมา วันนั้นเขาทักฉันมาฉันคุยกับเขาปกติแบบทุกครั้ง
หลังจากนั้นเราคุยกันทุกวันในไลน์ตื่นมาทักหากันคุยกันเกือบ24ชั่วโมงไม่ว่าใครจะทำอะไรอยู่ที่ไหนจะถ่ายรูปส่งให้ดูตลอด ไปไหนจะบอก ดูแล เป็นห่วง ใส่ใจกันดีมาก จนความรู้สึกฉันเองมันก็เปลี่ยนไป จากเขาทีาอกหักมาฉันรู้นะว่าอาจจะทำให้เขาลืมอดีตไม่ได้แต่ฉันทำให้เขาเข้มแข็งขึ้น เราคุยกันแบบนี้ผ่านไปหนึ่งเดือน แต่มีอยู่วันหนึ่งฉันเงียบหายไปจากเขาเพราะว่าฉันเป็นคนทีาโลเลเอง ตอนนั้นฉันกลัวไปหมดทุกอย่าง แต่ยังไม่ทันพ้นวันเลยฉันรู้สึกว่าขาดเขาไม่ได้ฉันกลับไปขอโอกาสคุยกับเขาอีกครั้ง จากนั้นเราก็คุยกันต่อมาเรื่อยๆอีกประมาณ2เดือน จากที่คุยแค่ในไลน์เราเริ่มโทรคุยกันทุกวัน ทุกๆวันจะได้ยินเสียงกัน รอนอนพร้อมกัน จนฉันมีความรู้สึกเหมือนว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เรายังไม่ได้คบกันนะ ฉันคิดว่าความรู้สึกเหล่านี้มันคือความรัก ฉันกลับไปรักเขาอีกครั้ง
แต่พอมาถึงวันนี้เขากลับมาพูดกับฉันว่าคนที่ดีกับคนที่รักมันต่างกันเนอะ...เพียงแค่เขาพูดมาแค่นี้มันทำให้ฉันรู้เลยว่าต้องมีอะไรสักอย่าง ในที่สุดเขาก็พูดออกมา เขาบอกว่าอย่าฝากความหวังไว้ที่เขาเลย ฉันยังมีโอกาสเจอคนดีๆอีกมากมาย คำพูดนี้มันทำให้ฉันเจ็บจนพูดไม่ออกแต่ฉันก็ถามเขาต่อนะว่าทำไม เป็นเพราะอะไรอยู่ดีๆทำไมถึงมาบอกวันนี้ เขาตอบฉันมาว่าเพราะครอบครัว เป็นที่สาเหตุนี้เพราะฉันเคยใช้หัวใจกับผู้ชายมา เพราะฉันเคยคบกับผู้ชายมา มันจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เราคบกันไม่ได้...
แต่ตลอดเวลา3เดือนที่ฉันกับเขาคุยกันมาไม่เคยมีสาเหตุนี้เกิดขึ้นเลย เขาเป็นคนบอกฉันถ้าอยากชนะใจอยากได้ใจเขาแค่ความเสมอต้นเสมอปลายก็พอแล้ว ฉันพยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น ฉันเองมีแค่เขาคนเดียวคุยกับเขาแค่คนเดียว เขาบอกว่าทุกสิ่งที่ทำให้ถ้าไม่ใช่คนสำคัญหรือคนพิเศษจะไม่ทำให้ หลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านมามันทำให้ฉันรักเขามากขึ้นทุกวัน
จนในที่สุดสิ่งที่ฉันทำไปกลับศูนย์เปล่า ฉันเสียใจนะ ฉันคิดเสมอว่าครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นคนแรกของฉันฉันก็อยากให้เป็นคนสุดท้าย แต่ในที่สุดมันก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย
ถามตอนนี้ฉันยังรู้สึกกับเขาเหมือนเดิมทุกอย่างฉันคิดไม่ออกว่าฉันควรทำอย่างไรฉันครหยุดหัวใจแค่นี้หรือฉันยังควรเดินหน้าไปต่อ...
ควรทำอย่างไรดี???
ขอย้อนเวลากลับไปหน่อยนะ ฉันกับเขาเรารู้จักกันมานานมากฉันเคยคบกับเขามาแล้วครั้งหนึ่งตอนนั้นฉันอายุยังน้อยเขาคือแฟนคนแรกของฉันฉันรักเขามากเพราะเขาเป็นคนที่ดูแล ใส่ใจดีมากๆ จนวันหนึ่งเขามาบอกเลิกฉันทั้งๆที่ไม่รู้เหตุผลเลยว่าเป็นเพราะอะไรทำไมถึงเลิกกัน จากนั้นเราก็ขาดการติดต่อไปหลังจากนั้นฉันก็มีแฟนใหม่เป็นผู้ชาย สิ่งแปลกๆก็เกิดขึ้นระหว่างเราสองคนทุกครั้งที่ไม่ว่สฉันหรือเขามีปัญหากับแฟนมาก็ได้กลับมาคุยกันทุกครั้งแต่อาจไม่ใช่ในฐานะเดิมอย่างน้อยฉันคิดแค่ว่าคนเคยคบกันฉันก็คุยแต่พอต่างคนกลับไปดีกับแฟนก็จะเลิกคุยกัน จนเวลาผ่านไปฉันอกหักครั้งนี้ฉันคิดปิดกั้นหัวใจตัวเองว่าจะไม่รักใครอีก จนวันนึงเขาได้กลับมาหาฉันอีกครั้งเขาเองก็เลิกกับแฟนมา วันนั้นเขาทักฉันมาฉันคุยกับเขาปกติแบบทุกครั้ง
หลังจากนั้นเราคุยกันทุกวันในไลน์ตื่นมาทักหากันคุยกันเกือบ24ชั่วโมงไม่ว่าใครจะทำอะไรอยู่ที่ไหนจะถ่ายรูปส่งให้ดูตลอด ไปไหนจะบอก ดูแล เป็นห่วง ใส่ใจกันดีมาก จนความรู้สึกฉันเองมันก็เปลี่ยนไป จากเขาทีาอกหักมาฉันรู้นะว่าอาจจะทำให้เขาลืมอดีตไม่ได้แต่ฉันทำให้เขาเข้มแข็งขึ้น เราคุยกันแบบนี้ผ่านไปหนึ่งเดือน แต่มีอยู่วันหนึ่งฉันเงียบหายไปจากเขาเพราะว่าฉันเป็นคนทีาโลเลเอง ตอนนั้นฉันกลัวไปหมดทุกอย่าง แต่ยังไม่ทันพ้นวันเลยฉันรู้สึกว่าขาดเขาไม่ได้ฉันกลับไปขอโอกาสคุยกับเขาอีกครั้ง จากนั้นเราก็คุยกันต่อมาเรื่อยๆอีกประมาณ2เดือน จากที่คุยแค่ในไลน์เราเริ่มโทรคุยกันทุกวัน ทุกๆวันจะได้ยินเสียงกัน รอนอนพร้อมกัน จนฉันมีความรู้สึกเหมือนว่าเราเป็นแฟนกัน แต่เรายังไม่ได้คบกันนะ ฉันคิดว่าความรู้สึกเหล่านี้มันคือความรัก ฉันกลับไปรักเขาอีกครั้ง
แต่พอมาถึงวันนี้เขากลับมาพูดกับฉันว่าคนที่ดีกับคนที่รักมันต่างกันเนอะ...เพียงแค่เขาพูดมาแค่นี้มันทำให้ฉันรู้เลยว่าต้องมีอะไรสักอย่าง ในที่สุดเขาก็พูดออกมา เขาบอกว่าอย่าฝากความหวังไว้ที่เขาเลย ฉันยังมีโอกาสเจอคนดีๆอีกมากมาย คำพูดนี้มันทำให้ฉันเจ็บจนพูดไม่ออกแต่ฉันก็ถามเขาต่อนะว่าทำไม เป็นเพราะอะไรอยู่ดีๆทำไมถึงมาบอกวันนี้ เขาตอบฉันมาว่าเพราะครอบครัว เป็นที่สาเหตุนี้เพราะฉันเคยใช้หัวใจกับผู้ชายมา เพราะฉันเคยคบกับผู้ชายมา มันจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้เราคบกันไม่ได้...
แต่ตลอดเวลา3เดือนที่ฉันกับเขาคุยกันมาไม่เคยมีสาเหตุนี้เกิดขึ้นเลย เขาเป็นคนบอกฉันถ้าอยากชนะใจอยากได้ใจเขาแค่ความเสมอต้นเสมอปลายก็พอแล้ว ฉันพยายามทำทุกอย่างให้ดีขึ้น ฉันเองมีแค่เขาคนเดียวคุยกับเขาแค่คนเดียว เขาบอกว่าทุกสิ่งที่ทำให้ถ้าไม่ใช่คนสำคัญหรือคนพิเศษจะไม่ทำให้ หลายสิ่งหลายอย่างที่ผ่านมามันทำให้ฉันรักเขามากขึ้นทุกวัน
จนในที่สุดสิ่งที่ฉันทำไปกลับศูนย์เปล่า ฉันเสียใจนะ ฉันคิดเสมอว่าครั้งหนึ่งเขาเคยเป็นคนแรกของฉันฉันก็อยากให้เป็นคนสุดท้าย แต่ในที่สุดมันก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นเลย
ถามตอนนี้ฉันยังรู้สึกกับเขาเหมือนเดิมทุกอย่างฉันคิดไม่ออกว่าฉันควรทำอย่างไรฉันครหยุดหัวใจแค่นี้หรือฉันยังควรเดินหน้าไปต่อ...