หลายคนตั้งข้อแม้ เพราะแคร์คนอื่น แต่ไม่เคยแคร์คนที่อยู่ข้างๆเลยว่าจะรู้สึกยังไง เรารู้สึกหน้าชาทุกครั้งที่เขาเมินเราตอนอยู่กับเพื่อน ทุกครั้งที่เดินสวนกันจะโดนทำมองไม่เห็นทั้งๆที่เราตัวใหญ่กินพื้นที่ลูกตาเขาได้แน่ๆ เขากลัว กลัวว่าจะโดนนินทาถ้าคนมาเห็นว่าอยู่กับตุ้ดคนนี้ จะเป็นขี้ปากคนอื่น ถ้านั่งกินข้าวด้วยกัน หรือนัดกินข้าว เค้าจะนั่งมุมไกลๆ หรือเลือกเวลาเย็นๆค่ำๆ พอเจอคนรู้จักจะลุกจากโต๊ะทันที แล้วทำเป็นไปเติมน้ำ คือนี่อึ้งหนักมาก แต่ไม่พูดอะไร
ไอ่ตัวเราก็ตั้งแต่คุยๆกันมา(ไม่ได้คบหรือท้องก่อนแต่ง5555) คือไม่ได้ตกลงคบกัน นางว่าขอไม่มากหรือไม่น้อยกว่านี้เพราะเป็นคนขี้รำคาญ อิตัวเราก็อยากมีโมเม้นนู่นนี่มุ้งมิ้งบ้าง นี่ขนาดถ่ายรูปยังไม่ได้เลย เราก็ทนเอา ไม่ตาม ไม่ตื้อ ไม่โทร ตอบช้าเราก็รอ นิสัยเราเปลี่ยนไปหลายอย่างมาก แต่จริงๆคือส่องหนักมาก ในสายตาเขาคงมองเราเป็นอะไรที่ง่ายๆ อยากได้ก็มาหา แต่เราไม่ใช่แบบนั้น แต่บุคลิกมันออกไง ก็เป็นคนแรงๆตรงๆ และไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองด้วย เราว่าเรายยูนีคดี แต่พอมาเจอคนนี้คือกลัวเสียเขาไป
อยากให้ใครหลายๆคู่ที่เป็นแบบนี้ ลองมอง ลองสนใจคนข้างๆบ้าง ลองมาคิด ลองมามองมุมนี้บ้าง เราไม่ได้อยากเรียกร้องอะไรหรอก เราแค่อัดอั้นอะ มันน้ำตาจะไหล ตั้งแต่รู้จักกันมาเราไม่เคยแนะนำให้ใครเลย ใครถามก็บอกน้องเฉยๆ เค้าก็หลบๆหน้าเวลาเจอเพื่อนเรา เราไม่รู้ว่าจะทนให้มันเป็นแบบนี้ไปได้นานแค่ไหนเหมือนกัน ไม่ได้อยากออกสื่อหรืออะไรหรอก แต่แคร์เราบ้างก็ได้
ตอนนี้ใช้คำว่ารักคงยังไม่ได้หรอก มันมีปัจจัยหลายอย่างเกินทั้งเวลาที่รู้จักกัน หรือความไม่แน่นอนของเค้า เอาว่าชอบ ชอบมากๆ จนไม่อยากเสียไป นิสัยเราก็แมนๆอยู่ แบบพูดตรงๆ งอนก็บอก ง้อก็หาย แต่เราก็เสียใจทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เค้ายังไม่เคยพูดอะไรตรงๆออกมาเลย พอถามเรื่องความรู้สึก ก็มักจะเปลี่ยนเรื่อง
ส่วนตัวรู้สึกเหมือนเป็นที่ระบายอารมณ์ ทั้งบ่น ทั้งเหี้ยน เค้าพูดไรมาเรารับฟังและช่วยออกความเห็นตลอด ทั้งเรื่องเรียนเรื่องเพื่อน
วันนี้เค้าบอกว่าส่งรูปมาทำไมในแชท คือจริงๆเราติดถ่ายรูปไง ละชอบส่งให้นาง ว่าทำไรอยู่ ก็ถ้าไม่ได้เจอกันก็อยากเห็นหน้าบ้าง แต่กลายเป็นรำคาญซะงั้น เอาซะความสตรองหายหมด เราจะทนไปอีกสักพัก เพราะยังไหว
ของใครคนไหนเป็นแบบนี้บ้าง แง
ปล อย่าด่าแรงมาก อ้อมๆหน่อยนะ ช้ำในมากค่ะ แท๊กผิดห้องขอโทษนะ
อยากให้โลกนี้ไม่มีข้อแม้ ใครคิดแบบนี้บ้าง
ไอ่ตัวเราก็ตั้งแต่คุยๆกันมา(ไม่ได้คบหรือท้องก่อนแต่ง5555) คือไม่ได้ตกลงคบกัน นางว่าขอไม่มากหรือไม่น้อยกว่านี้เพราะเป็นคนขี้รำคาญ อิตัวเราก็อยากมีโมเม้นนู่นนี่มุ้งมิ้งบ้าง นี่ขนาดถ่ายรูปยังไม่ได้เลย เราก็ทนเอา ไม่ตาม ไม่ตื้อ ไม่โทร ตอบช้าเราก็รอ นิสัยเราเปลี่ยนไปหลายอย่างมาก แต่จริงๆคือส่องหนักมาก ในสายตาเขาคงมองเราเป็นอะไรที่ง่ายๆ อยากได้ก็มาหา แต่เราไม่ใช่แบบนั้น แต่บุคลิกมันออกไง ก็เป็นคนแรงๆตรงๆ และไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองด้วย เราว่าเรายยูนีคดี แต่พอมาเจอคนนี้คือกลัวเสียเขาไป
อยากให้ใครหลายๆคู่ที่เป็นแบบนี้ ลองมอง ลองสนใจคนข้างๆบ้าง ลองมาคิด ลองมามองมุมนี้บ้าง เราไม่ได้อยากเรียกร้องอะไรหรอก เราแค่อัดอั้นอะ มันน้ำตาจะไหล ตั้งแต่รู้จักกันมาเราไม่เคยแนะนำให้ใครเลย ใครถามก็บอกน้องเฉยๆ เค้าก็หลบๆหน้าเวลาเจอเพื่อนเรา เราไม่รู้ว่าจะทนให้มันเป็นแบบนี้ไปได้นานแค่ไหนเหมือนกัน ไม่ได้อยากออกสื่อหรืออะไรหรอก แต่แคร์เราบ้างก็ได้
ตอนนี้ใช้คำว่ารักคงยังไม่ได้หรอก มันมีปัจจัยหลายอย่างเกินทั้งเวลาที่รู้จักกัน หรือความไม่แน่นอนของเค้า เอาว่าชอบ ชอบมากๆ จนไม่อยากเสียไป นิสัยเราก็แมนๆอยู่ แบบพูดตรงๆ งอนก็บอก ง้อก็หาย แต่เราก็เสียใจทุกครั้งที่เจอเหตุการณ์แบบนี้ เค้ายังไม่เคยพูดอะไรตรงๆออกมาเลย พอถามเรื่องความรู้สึก ก็มักจะเปลี่ยนเรื่อง
ส่วนตัวรู้สึกเหมือนเป็นที่ระบายอารมณ์ ทั้งบ่น ทั้งเหี้ยน เค้าพูดไรมาเรารับฟังและช่วยออกความเห็นตลอด ทั้งเรื่องเรียนเรื่องเพื่อน
วันนี้เค้าบอกว่าส่งรูปมาทำไมในแชท คือจริงๆเราติดถ่ายรูปไง ละชอบส่งให้นาง ว่าทำไรอยู่ ก็ถ้าไม่ได้เจอกันก็อยากเห็นหน้าบ้าง แต่กลายเป็นรำคาญซะงั้น เอาซะความสตรองหายหมด เราจะทนไปอีกสักพัก เพราะยังไหว
ของใครคนไหนเป็นแบบนี้บ้าง แง
ปล อย่าด่าแรงมาก อ้อมๆหน่อยนะ ช้ำในมากค่ะ แท๊กผิดห้องขอโทษนะ