เล่าประสบการณ์ความรัก (กะเทย)

นาง ที่บ้านเรานี่ไม่รับค่ะ พ่อรับไม่ค่อยได้กะที่เราเป็นแบบนี้ พอพานางไปยิ่งไม่มองหน้า แป้วค่ะ นอยด์
จากนั้นก็พยายามให้นางมาบ่อยๆจน พ่อเริ่มคุย ก็เหมือนจะดีนะคะ  แต่!!! ผ่านไป 3ปี รวมกับต้นมาก็ 8เข้า 9 ปีที่เราคบ ลายออกค่ะ นางเริ่มมีพฤติกรรมที่ แบบ ไม่ให้เราจับมือถือ ใครโทรมาก็จะไปหลบมุมคุย ไอ้เราก็ คบมานานจนไว้ใจไง พอถามครั้งแรกก็แบบมีโมโหนะ เราก็ เออ วะ อะไรเนี่ย โมโหเพื่อ นี่แฟนนะ ไม่สิ เมียเลยหล่ะ 555 ก็ไปอยู่บ้านเค้านิ อื้อ ทั้งทำงานบ้าน ทำกับข้าว ล้างจาน เอ้อ..แม่เค้าขายหมูน้ำตกในตลาด ตอนเช้า ตี 5 เราต้องตื่นมาช่วย กินข้าวอีกทีก็ 8 โมงเช้า เสร็จปุ๊บ ก็ซักผ้า ทำงานบ้าน ไม่มีเครื่องค่ะ มือนี่แหละ ขยี้แม่ม เสร็จก็เกือบเที่ยงละ ได้เวลา ไอ้นั่นกลับมากินข้าว เราก็ต้องเตรียมคอย พอเสร็จปุ๊บก็เอาจานไปล้าง เวลาพักคือ บ่ายจนถึง 5 โมงเย็น พอ 5โมงเย็นก็ต้องไปจ่ายตลาดซื้อของทำกับข้าว ทำเสร็จก็รอแม่กลับมา ล้างอุปกรณ์ที่ไปขายมา กินข้าวเสร็จก็ต้องไปล้าง หู้ยยยยย แม่บ้านไรงี้ ทำทุกวันทำซ้ำๆ เหนื่อยนะ กะเทยคนนึงจะต้องมาทำแบบนี้ แต่ทนค่ะ เพื่อ...อะไรไม่รู้ 55555
กับหมอนั่นก็มีเรื่องทะเลาะ มีลงไม้ลงมือบ้างค่ะ เราก็แบบกลับบ้าน นางก็ไปง้อ ประจำ!!! ย้ำ !!!ประจำ เป็นแบบนี้มานานพอควรแหละ เราก็ไม่สนเพราะช่วงนั้นก็แบบ จบใหม่ หางาน นั่น นี่ โน่น ลืมค่ะ พอมีช่วงนึงเราไปงานนนอกรับจ๊อบแต่งหน้า ก็แบบ มี นี คนนึงนางไป เม้นท์ในเฟสแฟนเราว่า คิดถึง รักนะ ไรทำนองนี้ เราก็แบบ ปกดติดตามนาง ไอ้ฝ่ายแฟนโทรมาต่อว่าใหญ่เลยว่า ทำไมไปกดติดตามทำไม อ้าว ผิดใช่ป่ะ เออ unfollow ก็ได้แวะ ยังค่ะ พอกลับคืนนนั้นเราก็แบบอดไม่ไหวละขอดูมือถือดิ อื้อหื้อออออออออออออ นางแชทแบบว่า เมื่อไหร่จะมาหา เนี่ยอยากได้รองเท้าใหม่ แม่ตัวออกบ้านกี่โมงจะไปหา (หาพุ่งสิ) น้ำตาไหลค่ะ เลยลองเอารหัสนางมาเข้าเฟสดู โอ้วแม่เจ้า โค - ตะ - ระ เจ้าพ่อเจ้าแม่ มหาวงศ์ตระกูลของต้นตระกลูปลาไหลค่ะ คุยไปสิบคนมั้ง แนวเดียวกัน เห้ย!! ที่สำคัญบอกว่าไม่มีแฟน แล้วอีที่นอนข้างนี่หล่ะ ตุ๊กตาไงแวะ  ก็แบบเริ่มจับได้เราก็พยายามดูตลอดแต่มันทำให้เรา จิตตกอ่ะ เคยเปนป่ะ แบบ ดูแล้วนอยด์เอง เครียดเอง ร้องไห้เอง ส่วนไอ้เห้ นั้นก็หัวเราะคิกๆยุเลย กรรมไม่แบบค่ะ ไงละทีนี้ ก็แบบ เอางเอากัน ก็เลยเอาข้อความนี้ให้เค้าดู ร้องไห้ด้วย ไอ้เห้ นั่นก็แบบกอดเรา ไม่มีไร แค่เพื่อน อีนี่ก็ดันหูเบาค่ะ เชื่อ ป้าบ้านข้างๆแกก็สงสารค่ะ ให้เราไปอยู่เวลาไม่สบายใจ แกเป็นญาติทางฝ่ายพ่อเราค่ะ เลยไปนั่งอยู่บ้านตอนกลางวันบ้าง กินข้าวเย็นบ้าง ไม่สบายใจแกจะรีบมาหาคนแรกเลย คือแบบ แกคงรู้อะไรเกี่ยวกับ ไอ้เห้ นั้นแหละ แค่ไม่อยากเล่าให้เรารู้ ไม่อยากให้จิตตก เรื่องมันผ่านไปแล้วก็ให้แล้วๆไป จนวันนึงเราทะเทะกันอย่างหนัก ลงมือหนักยุ เราก็ไปหาป้าแกค่ะ ป้าแกโทรหาพ่อเราให้มารับเลย เราทั้งร้อง ทั้งเสียใจ เก็บผ้า เก็บของทุกอย่างออกมา
นางก็ไปง้อค่ะ เจ็บแล้วทนคือควายเนาะ 555
........................................................................................................
หลังจากนั้น ผ่านไป 6 เดือนค่ะ จำได้เลยว่า ธันวาคม 2556 ไอ้นั่นบอกไปทำงานกะอาที่ กทม. เราก็แบบ ไปดิ อนาคตเนาะ พอไปวันแรก เราก็แบบสวมบทแฮ๊กเกอร์ค่ะ ดู เอ๊ะ อะไรนี่ นางไปขอดูนม เพื่อนเรา นั่นก็บ้าจี้ ให้เค้าดู แชทไปแชทมา เราก็แบบไม่ไหวละ โทรทีดิ้ นางก็แบบ จะหลับแล้ว เพลียมาก เราก็เลย หรอ แล้วที่ขอดูนมละ อะร ยังไง นางก็แบบ แค่ดูนิ อ้าว เห้ มาก คนที่มีแฟนเค้าคงม่ทำตัว เห้ๆ แบบนี้มั้งคะ พูดมาแบบไม่มีความรู้สึกผิดเลย เราก็เลยขอเลิกค่ะ จากวันนั้น ไอ้เห้ คนนั้นก็หายไปจากชีวิตเรา ยอมรับนะ เฮิร์ท แต่ก็แบบทำใจได้ละ เพราะสิ่งที่มันทำเกินไปละ 9 ปีที่ผ่านมา ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นมีแต่แย่ลง สาบานกะตัวเองเลยค่ะว่าต่อไปนี้ อีกะเทยคนนี้จะไม่มี ผัว แต่ก็โชคชะตาเล่นตลกค่ะ โสดแค่ ปีเดียวก็มีมาอีก ไม่เชิงตั้งใจ เราแบ่งรับแบ่งสู้ ไม่อยากผิดคำสาบานตัวเอง เอาเป็นว่า ซีรี่ย์หน้าจะมาเล่ารักในปัจจุบันให้นะคะ วันนี้แค่นี้ค่ะ
ปล.มือใหม่หัดโพสต์ เรื่องอาจไม่ปะติดปะต่อ แต่เล่าในแบบ ที่เราเจอมาจริงๆ นี่แค่ 60% ค่ะ ที่เหลือ ไม่อยากเอามาเล่า เพราะเราไม่อยากฟื้นมันมา ไอ้ส่วนที่ดีมันก็มีแต่น้อยค่ะ ถ้าเทียบเป็นสิ่งของก็ ก้อนกรวดกะทอง เครนะคะ เจอกันซีรี่ย์หน้าค่ะ