สวัสดีค่ะ...คือเราก็มีเรื่องทุกข์ใจอยากจะมาแชร์นะ เผื่อว่าใครที่มีนิสัยหรือกำลังทำแบบเราอยู่จะได้คิดทันก่อนอะไรจะสายเกินไป ปกติเราไม่ใช่คนที่จะเล่นจะอ่านpantipซักเท่าไหร่ เราก็ไปปรึกษาเพื่อนเพื่อนเลยให้พาสมาลองระบายดู บ่นมาเยอะละเข้าเรื่องเลยดีกว่า
ตอนนี้เราอายุ 16 แล้วล่ะแต่อยู่ ม.5 ตอนนี้เรากำลังเจอบทเรียนที่เราเคยทำไว้กับคนมากมายย้อนมาทำร้ายเราอยู่
ย้อนกลับไปตอนเราอยู่ ม.1 เรามีแฟนตอนใกล้จบม.1 ตอนนั้นแฟนเราใกล้จบม.3 เราก็คบกันมาเรื่อยๆนะ แต่แฟนเราไม่ค่อยสนใจเราซักเท่าไหร่ เราก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้อะไรหรอกนะตอนแรกอะเด็กๆใสๆรักเดียว พอหลังๆเริ่มมีหลายคนทักมาจีบมาคุยกับเราเยอะมาก (เราก็ไม่ได้จัดว่าขี้เหล่นะ) แฟนเราชอบซ่อนสถานะ ชอบบอกใครต่อใครว่าเราเป็นน้องสาวเราเสียใจนะร้องไห้ทุกวันเราเหนื่อยเราพยายามทำดีสุดๆแต่ได้ความเย็นชากลับมา เราก็ไม่รู้เราเริ่มตั้งแต่ตอนไหน เราคบซ้อน เราคบที 2-3 คน ใน โรงเรียนเดียวกับเราและแฟนเรา เราทำแบบนี้มาเรื่อยๆ เปลี่ยนคนคบซ้อนมาเรื่อยๆ ทุกคนที่เราคบรู้ว่าเรามีแฟน เราหลอกเขาว่าเราจะเลิกกับแฟน แต่พอเราเบื่อเราก็บอกเลิกเขา เรารักแฟนเรามากนะ เรายอมรับว่านอกใจแต่เราไม่เคยรักเขาน้อยลงเลย จนพอเราขึ้นม.4 มา แฟนเราอยู่ม.6 คบกันได้2 ปีกว่า เราก็คุยกับเพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.ต้น คุยกันและคบกัน ตอนนั้นความรู้สึกเราแบบ คนนี้ทำให้เราอยากเลิกกับแฟน คนนี้ทำให้เรารู้สึกรักมาก และสุดท้ายเราก็เลิกกับแฟนเรามาคบคนนี้ คนนี้เค้าชื่อ นนท์(นามสมมุติ) นนกับเราแรกๆหวานมากเลยนะ เพื่อนๆอิจฉา นนคือ ผชที่หล่อมากอะ คือมีแต่คนรุมชอบนาง แต่เราก็สอยมาได้ แต่เราอะเลิกนิสัยต่ำๆของตัวเองไม่ได้ เราคบกับนนเราเล่าทุกอย่างให้ฟังหมดไม่ปิดบังว่าตอนเราคบนนอะเราทิ้งแฟนมา เราเคยคบซ้อนเราบอกหมด นนก็บอกว่าตอนแรกที่คุยกัน นนไม่ได้จริงจังกับเราหรอกแค่เล่นๆ แต่พอคบนานๆ นนคิดว่าเราใช่นนรักเรามาก นนให้เราได้ทุกอย่าง คอยตามคอยหวงคอยห่วง หึง ซื้อนู่นนี่ให้ หมดเงินกับเราไปเยอะ แต่เราเลวเองเราทิ้งนนไปคบเด็กม.ต้น เพราะตอนนั่นเราทะเลาะกับนนหนักมากเราเลยประชด เราคบได้2วันก็ปรับความเข้าใจกับนน เราคืนดีกันแต่คบกันแบบลับๆ นนให้โอกาสเราคบกับน้อง5เดือน เรากับนนก็ยังแอบคบกันอยู่ แต่ไม่ถึง5 เดือนเราก็เลิกกับน้องกลับมาคบกับนน แบบลับๆแล้วบอดใครต่อใครว่าเพื่อน เราไม่ค่อยสนใจนน แต่เรารักนนมากนะ ขาดนนไม่ได้ แต่เรายังสนุกกับอิสระที่นนมีให้อยู่ และนี่แหละทำให้เรื่องเกิด
พอเราขึ้นม.5 ทุกอย่างเปลี่ยน (ยอมรับนะช่วงคบกันเราเคยผ่านเรื่อง...กับนนมาแล้ว และนนคือคนแรก เรายอมรับ เพราะเรารักนนมาก )
เรา 2 คนวาดฝันกันไว้เยอะมาก จบม.6 เราจะไปเรียนนี่กันนะ อยุ่นี่กันนะ เราสัมผัสได้ว่านนรักเรามาก และเราก็รักนนมาก เราพร้อมจะหยุดนิสัยต่ำๆแล้ว เรางี่เง่ามากกับนนมาตลอดแต่นนก็รับได้ไม่เคยบ่น จนมาถึงวันที่คำว่าตลอดไปไม่มีในหมู่วัยรุ่น นนเปลี่ยนไป เราเป็นฝ่ายวิ่งตาม เราเป็นฝ่ายออดอ้อน เราต้องคอยโทรหา คอยหึงหวง ทุกอย่างที่เราทำมักจะได้ยินคำว่า งี่เง่าว่ะ น่ารำคาญ เอาแต่ใจ น่าเบื่อ เยอะเกินไปนะ ลดๆบ้างอาการแสดงความเป็นเจ้าของอะ
ยอมรับมาจุกมาก ร้องไห้ทุกครั้ง เป็นแบบนี้ได้เดือนกว่าๆ ทะเลาะกันเพราะคำว่าไม่เหมือนเดิมบ่อยขึ้น นนไม่ค่อยบอกรัก แต่เราก็ไปบ้านนน นนมาบ้านเราปกติ เล่นกันกอดกัด เฉพาะเวลาอยู่บ้าน แต่พออยู่ข้างนอกเราจะงี่เง่าเพราะคนเยอะนนหล่อ เราก็หวง จนพอมาจุดๆหนึ่งที่เราอึดอัดมากเลยระบายออกไป เราถามนนว่า นนยังรักเราไหม" นนก็เงียบ พอเราถามว่า นนเราให้นนเลิกกับเรานนจะเลิกไหม
นนตอบแบบไม่ต้องคิดเลย "เลิก"
แล้วนางก็พร่ามออกมาเป็นบทสวดยาวๆ
นางบอกว่า นนว่าเราพอเถอะ เราเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ด้วยความที่เราแบบยอมรับเลยรักมาก เรารักนนมาก ขาดนนไม่ได้เลย เราเลยสวนกลับไปว่า จะบ้าเหรอเรามาไกลเกินคำว่าเลิกกันแล้วนะ". นนก็บอกว่า นนขอโทด
จุกจ้าาานาทีนี้ไม่มีคำพูดใดๆนอกจากร้องไห้หนักมาก เราไม่มีทางเลิกเด็ดขาด เราเลยบ่นไปว่า "เราแค่ถามเฉยๆนิเนอะไม่ได้บอกว่าจะเลิก เพราะฉนั่นเราไม่เลิก" (บีบบังคับเล็กๆแต่วินาทีนั้นเราไม่ยอมเสียนนไปเด็ดขาด)
เราก็ตกลงกัน นนก็บอกว่าล้อเราเล่น แต่คือเราก็ไม่โง่นะ เรารู้ว่านนพูดจริง
คบมาต่อเรื่อยๆ จนถึงวันครบรอบ 1 ปี6 เดือนของเรา เราทำเซอไพร้นนถึงบ้าน เล่นกันกอดกันปกติ แต่เรารู้สึกว่า นน ไม่ค่อยเต็มใจ พอจะกลับเราเลยเปิดประเด็น นน อย่าเลิกกับเรานะ นนยังรักเราไหม เราก็บ่นไปร้องไห้ไป
นนตอบว่า "ขอโทด นนมาคิดเรื่องนี้ดูนานมากแล้วนะ นนคิดว่าเราไปกันไม่ได้ว่ะ นนไม่ได้รัก...แล้ว นนขอโทดนะ"
เรายังคงไม่ยอมเสียนนไป เราบอกนนว่า "นนเรามาไกลแล้วมาไกลจริงๆ ทำไมอะนน เมื่อกี้นนยังรักเราอยู่เลย ยังบอกรักอยู่เลย นนรักเราไหม" แล้วเราก็ถามคำถามเดิมตลอด นนรักเราไหม เขาก็ตอบว่าไม่รักๆ เราเครียกันจบลงตรงที่ เราไม่ได้เลิกกันนิเนอะแค่ถามเฉยๆ อีกแล้วค่ะ และนนก็ยอม
ผ่านมาหลายวันเราเริ่มรับรู้ความเป็นจริงว่าต่อให้เรายื้อแค่ไหน ก็เหนื่อยเหมือนคุยกับศพ เราเลยขอนน
เรา: นนเราขอได้ไหมกลับมารักเราเถอะนะ นนรักเราไหม นนรักเราไหม
นน: เราขอโทด เราไม่ได้รัก...แล้ว
เรา: นนเราขอล่ะนะเราขอโอกาสเราอีกครั้ง
นน: เราให้โอกาสแกไปหลายรอบแล้ว
และเราก็ถามคำถามว่านนรักเราไหม กลับมารักเรานะ เราขอโอกาสนะ ร้องไห้ทั้งวัน
ผลสุดท้ายตกลงกันตรงที่ นนจะคบกับเราถึงจบม.6 แล้วแยกกัน นนให้โอกาสเรา ถ้าไปกันได้ก็คบเรื่อยๆ ถ้าไม่ได้ก็เลิกตอนจบม.6
แต่คบกันแบบ บอกรักฝ่ายเดียว ทำอะไรฝ่ายเดียว รู้ทั้งรู้ว่าเค้าไม่รักแล้ว เหมือนคุยกับศพ ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับ ตายทั้งเป็นร้องไห้ทุกวัน เจ็บ นึกถึงคำสัญญา ความทรงจำ มันเร็วมากเลย ตอนนั้นเค้ายังรักเราอยู่เลย
**ใครที่รู้ตัวว่ามีคนดีๆอยู่ข้างๆตัวรีบรักษาไว้นะคะ อย่าให้เสียเค้าไป**
เจ็บนะคะความรู้สึกแบบนี้ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
*คือมาระบายมาแชร์ความรู้สึกนะคะ แชร์กันได้ค่ะแต่อย่าดุอย่าด่าเลยนะคะรู้ว่าการกระทำไม่เหมาะสม แต่มันคืออดีตผิดพลาดที่เป็นบทเรียนแสนสาหัสของคนแบบเราแล้วล่ะค่ะ เราได้รับบทเรียนแล้ว เราจะไม่ก้าวตามทางนั้นอีก ขอบคุณค่ะ ☺️🙏
บทเรียนของความรัก? มีอยู่ไม่รู้ค่ารู้จริงๆตอนจะเสียเขาไป?
ตอนนี้เราอายุ 16 แล้วล่ะแต่อยู่ ม.5 ตอนนี้เรากำลังเจอบทเรียนที่เราเคยทำไว้กับคนมากมายย้อนมาทำร้ายเราอยู่
ย้อนกลับไปตอนเราอยู่ ม.1 เรามีแฟนตอนใกล้จบม.1 ตอนนั้นแฟนเราใกล้จบม.3 เราก็คบกันมาเรื่อยๆนะ แต่แฟนเราไม่ค่อยสนใจเราซักเท่าไหร่ เราก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้อะไรหรอกนะตอนแรกอะเด็กๆใสๆรักเดียว พอหลังๆเริ่มมีหลายคนทักมาจีบมาคุยกับเราเยอะมาก (เราก็ไม่ได้จัดว่าขี้เหล่นะ) แฟนเราชอบซ่อนสถานะ ชอบบอกใครต่อใครว่าเราเป็นน้องสาวเราเสียใจนะร้องไห้ทุกวันเราเหนื่อยเราพยายามทำดีสุดๆแต่ได้ความเย็นชากลับมา เราก็ไม่รู้เราเริ่มตั้งแต่ตอนไหน เราคบซ้อน เราคบที 2-3 คน ใน โรงเรียนเดียวกับเราและแฟนเรา เราทำแบบนี้มาเรื่อยๆ เปลี่ยนคนคบซ้อนมาเรื่อยๆ ทุกคนที่เราคบรู้ว่าเรามีแฟน เราหลอกเขาว่าเราจะเลิกกับแฟน แต่พอเราเบื่อเราก็บอกเลิกเขา เรารักแฟนเรามากนะ เรายอมรับว่านอกใจแต่เราไม่เคยรักเขาน้อยลงเลย จนพอเราขึ้นม.4 มา แฟนเราอยู่ม.6 คบกันได้2 ปีกว่า เราก็คุยกับเพื่อนที่เคยอยู่ห้องเดียวกันตอนม.ต้น คุยกันและคบกัน ตอนนั้นความรู้สึกเราแบบ คนนี้ทำให้เราอยากเลิกกับแฟน คนนี้ทำให้เรารู้สึกรักมาก และสุดท้ายเราก็เลิกกับแฟนเรามาคบคนนี้ คนนี้เค้าชื่อ นนท์(นามสมมุติ) นนกับเราแรกๆหวานมากเลยนะ เพื่อนๆอิจฉา นนคือ ผชที่หล่อมากอะ คือมีแต่คนรุมชอบนาง แต่เราก็สอยมาได้ แต่เราอะเลิกนิสัยต่ำๆของตัวเองไม่ได้ เราคบกับนนเราเล่าทุกอย่างให้ฟังหมดไม่ปิดบังว่าตอนเราคบนนอะเราทิ้งแฟนมา เราเคยคบซ้อนเราบอกหมด นนก็บอกว่าตอนแรกที่คุยกัน นนไม่ได้จริงจังกับเราหรอกแค่เล่นๆ แต่พอคบนานๆ นนคิดว่าเราใช่นนรักเรามาก นนให้เราได้ทุกอย่าง คอยตามคอยหวงคอยห่วง หึง ซื้อนู่นนี่ให้ หมดเงินกับเราไปเยอะ แต่เราเลวเองเราทิ้งนนไปคบเด็กม.ต้น เพราะตอนนั่นเราทะเลาะกับนนหนักมากเราเลยประชด เราคบได้2วันก็ปรับความเข้าใจกับนน เราคืนดีกันแต่คบกันแบบลับๆ นนให้โอกาสเราคบกับน้อง5เดือน เรากับนนก็ยังแอบคบกันอยู่ แต่ไม่ถึง5 เดือนเราก็เลิกกับน้องกลับมาคบกับนน แบบลับๆแล้วบอดใครต่อใครว่าเพื่อน เราไม่ค่อยสนใจนน แต่เรารักนนมากนะ ขาดนนไม่ได้ แต่เรายังสนุกกับอิสระที่นนมีให้อยู่ และนี่แหละทำให้เรื่องเกิด
พอเราขึ้นม.5 ทุกอย่างเปลี่ยน (ยอมรับนะช่วงคบกันเราเคยผ่านเรื่อง...กับนนมาแล้ว และนนคือคนแรก เรายอมรับ เพราะเรารักนนมาก )
เรา 2 คนวาดฝันกันไว้เยอะมาก จบม.6 เราจะไปเรียนนี่กันนะ อยุ่นี่กันนะ เราสัมผัสได้ว่านนรักเรามาก และเราก็รักนนมาก เราพร้อมจะหยุดนิสัยต่ำๆแล้ว เรางี่เง่ามากกับนนมาตลอดแต่นนก็รับได้ไม่เคยบ่น จนมาถึงวันที่คำว่าตลอดไปไม่มีในหมู่วัยรุ่น นนเปลี่ยนไป เราเป็นฝ่ายวิ่งตาม เราเป็นฝ่ายออดอ้อน เราต้องคอยโทรหา คอยหึงหวง ทุกอย่างที่เราทำมักจะได้ยินคำว่า งี่เง่าว่ะ น่ารำคาญ เอาแต่ใจ น่าเบื่อ เยอะเกินไปนะ ลดๆบ้างอาการแสดงความเป็นเจ้าของอะ
ยอมรับมาจุกมาก ร้องไห้ทุกครั้ง เป็นแบบนี้ได้เดือนกว่าๆ ทะเลาะกันเพราะคำว่าไม่เหมือนเดิมบ่อยขึ้น นนไม่ค่อยบอกรัก แต่เราก็ไปบ้านนน นนมาบ้านเราปกติ เล่นกันกอดกัด เฉพาะเวลาอยู่บ้าน แต่พออยู่ข้างนอกเราจะงี่เง่าเพราะคนเยอะนนหล่อ เราก็หวง จนพอมาจุดๆหนึ่งที่เราอึดอัดมากเลยระบายออกไป เราถามนนว่า นนยังรักเราไหม" นนก็เงียบ พอเราถามว่า นนเราให้นนเลิกกับเรานนจะเลิกไหม
นนตอบแบบไม่ต้องคิดเลย "เลิก"
แล้วนางก็พร่ามออกมาเป็นบทสวดยาวๆ
นางบอกว่า นนว่าเราพอเถอะ เราเป็นเพื่อนกันเถอะนะ ด้วยความที่เราแบบยอมรับเลยรักมาก เรารักนนมาก ขาดนนไม่ได้เลย เราเลยสวนกลับไปว่า จะบ้าเหรอเรามาไกลเกินคำว่าเลิกกันแล้วนะ". นนก็บอกว่า นนขอโทด
จุกจ้าาานาทีนี้ไม่มีคำพูดใดๆนอกจากร้องไห้หนักมาก เราไม่มีทางเลิกเด็ดขาด เราเลยบ่นไปว่า "เราแค่ถามเฉยๆนิเนอะไม่ได้บอกว่าจะเลิก เพราะฉนั่นเราไม่เลิก" (บีบบังคับเล็กๆแต่วินาทีนั้นเราไม่ยอมเสียนนไปเด็ดขาด)
เราก็ตกลงกัน นนก็บอกว่าล้อเราเล่น แต่คือเราก็ไม่โง่นะ เรารู้ว่านนพูดจริง
คบมาต่อเรื่อยๆ จนถึงวันครบรอบ 1 ปี6 เดือนของเรา เราทำเซอไพร้นนถึงบ้าน เล่นกันกอดกันปกติ แต่เรารู้สึกว่า นน ไม่ค่อยเต็มใจ พอจะกลับเราเลยเปิดประเด็น นน อย่าเลิกกับเรานะ นนยังรักเราไหม เราก็บ่นไปร้องไห้ไป
นนตอบว่า "ขอโทด นนมาคิดเรื่องนี้ดูนานมากแล้วนะ นนคิดว่าเราไปกันไม่ได้ว่ะ นนไม่ได้รัก...แล้ว นนขอโทดนะ"
เรายังคงไม่ยอมเสียนนไป เราบอกนนว่า "นนเรามาไกลแล้วมาไกลจริงๆ ทำไมอะนน เมื่อกี้นนยังรักเราอยู่เลย ยังบอกรักอยู่เลย นนรักเราไหม" แล้วเราก็ถามคำถามเดิมตลอด นนรักเราไหม เขาก็ตอบว่าไม่รักๆ เราเครียกันจบลงตรงที่ เราไม่ได้เลิกกันนิเนอะแค่ถามเฉยๆ อีกแล้วค่ะ และนนก็ยอม
ผ่านมาหลายวันเราเริ่มรับรู้ความเป็นจริงว่าต่อให้เรายื้อแค่ไหน ก็เหนื่อยเหมือนคุยกับศพ เราเลยขอนน
เรา: นนเราขอได้ไหมกลับมารักเราเถอะนะ นนรักเราไหม นนรักเราไหม
นน: เราขอโทด เราไม่ได้รัก...แล้ว
เรา: นนเราขอล่ะนะเราขอโอกาสเราอีกครั้ง
นน: เราให้โอกาสแกไปหลายรอบแล้ว
และเราก็ถามคำถามว่านนรักเราไหม กลับมารักเรานะ เราขอโอกาสนะ ร้องไห้ทั้งวัน
ผลสุดท้ายตกลงกันตรงที่ นนจะคบกับเราถึงจบม.6 แล้วแยกกัน นนให้โอกาสเรา ถ้าไปกันได้ก็คบเรื่อยๆ ถ้าไม่ได้ก็เลิกตอนจบม.6
แต่คบกันแบบ บอกรักฝ่ายเดียว ทำอะไรฝ่ายเดียว รู้ทั้งรู้ว่าเค้าไม่รักแล้ว เหมือนคุยกับศพ ตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับ ตายทั้งเป็นร้องไห้ทุกวัน เจ็บ นึกถึงคำสัญญา ความทรงจำ มันเร็วมากเลย ตอนนั้นเค้ายังรักเราอยู่เลย
**ใครที่รู้ตัวว่ามีคนดีๆอยู่ข้างๆตัวรีบรักษาไว้นะคะ อย่าให้เสียเค้าไป**
เจ็บนะคะความรู้สึกแบบนี้ ขอบคุณที่อ่านค่ะ
*คือมาระบายมาแชร์ความรู้สึกนะคะ แชร์กันได้ค่ะแต่อย่าดุอย่าด่าเลยนะคะรู้ว่าการกระทำไม่เหมาะสม แต่มันคืออดีตผิดพลาดที่เป็นบทเรียนแสนสาหัสของคนแบบเราแล้วล่ะค่ะ เราได้รับบทเรียนแล้ว เราจะไม่ก้าวตามทางนั้นอีก ขอบคุณค่ะ ☺️🙏