ปัญหาการศึกษาไทย : เด็กเดินทางไกลเกินไปเพื่อไปโรงเรียน

ปัญหาสำคัญของการศึกษาไทย นอกจากครู และ เด็กไม่มีคุณภาพแล้ว อีกปัญหาหนึ่งเกิดจาก โรงเรียนกับบ้านอยู่ห่างกันเกินไป
       ปัญหานี้ไม่ได้เกิดจากขาดแคลนโรงเรียนนะครับ มันเกิดจากค่านิยมผิดๆของผู้ปกครองในเรื่อง "โรงเรียนดัง" และโรงเรียนดังก็มักอยู่ในเมือง ซึ่งประชาชนบ้านเราส่วนใหญ่อาศัยในเมืองเสียเมื่อไร ส่วนใหญ่ก็อยู่ชานเมือง และโรงเรียนในแถบชานเมืองไม่มีหรือ คำตอบคือ มีสิครับ แต่มันไม่เป็นที่นิยม

ตอนผมเลี้ยงดูน้องสาวตอนปี 2553-2557 นั้น ผมโชคดีที่โรงเรียนของเขากับคอนโดของผมที่เป็นที่อยู่นั้นห่างกันแค่ 1.352 กิโลเมตรเท่านั้น แต่ถึงกระนั้น น้องสาวผมก็รู้สึกว่ามันไกล เพราะเขาคุ้นชินกับโรงเรียนที่ห่างจากบ้านแค่ 3-4 ช่วงตึกเท่านั้น การที่มีโรงเรียนอยู่ใกล้มากๆ เขาสามารถนอนเต็มอิ่ม และมีสมาธิกับการเรียนเต็มที่ แต่รู้ไหมครับว่า นักเรียนบางคนนั้น ต้องเดินทางถึง 60-100 กิโลเมตร เพื่อมาเรียน ซึ่งสำหรับผมมันมากเกินไป ระยะที่เหมาะสมจริงๆ สำหรับการไปโรงเรียนนั้นควรอยู่ที่ไม่เกิน 4 กิโลเมตรเท่านั้น และมันเกิดจากอะไร มันเกิดจากนโยบายการศึกษาที่ผิดพลาดเกี่ยวกับ การพยายามดึงอำนาจเข้าศูนย์กลาง ซึ่งการศึกษาในญี่ปุ่น ซึ่งน้องสาวคุ้นเคยนั้น เด็กคนหนึ่งๆที่จะเข้าโรงเรียนไหนนั้นจะถูกกำหนดตั้งแต่ต้นแล้ว โดยรัฐบาล โดยพิจารณาจากระยะทาง โดยไม่ให้เกิน 1 กิโลเมตร สำหรับประถม และ 3.5 กิโลเมตร สำหรับมัธยม ซึ่งการกำหนดเช่นนี้ ดีกับการเรียนของเด็กๆ แต่บ้านเรานั้น การไปเรียนที่ไกลเกินไป หมายถึงเขาต้องตื่นเช้ามาก และสมองจะพัฒนาอะไร

อันนี้เป็นประเด็นที่ผมชี้ขึ้นมาเพื่อชี้ว่า นี่คืออีกสาเหตุหนึ่งที่การศึกษาเราไม่พัฒนา