Tokyo Ghoul : re แปล Hinami's Diary บันทึกของฮินามิ (Spoil )

สวัสดีค่ะ วันนี้ลองแปลบันทึกของฮินามิจังดูค่ะ
บันทึกนี้เป็นส่วนหนึ่งของตอนพิเศษที่ อ.อิชิดะเขียนลงใน Tokyo Ghoul Re: เล่มที่ 4

นอกจากนี้ยังมีบันทึกสั้นๆของตัวละครบางตัว เช่น ทอร์โซ มิรุโมะ คุโรอิวะ(คนลูก)
มีรายละเอียดที่น่าสนใจทีเดียวค่ะ หลายๆคนน่าจะเคยอ่านแล้ว แต่ไม่รู้ว่ามีใครแปลมาลงบ้างรึยัง

ก่อนหน้านี้เราลองแปล 1 ตอน คือบันทึกของคุณพ่อนักชิม  http://pantip.com/topic/34509687

คราวนี้เลยลองแปลบันทึกของฮินามิดูบ้าง เปลี่ยนอารมณ์กันเลยทีเดียว บันทึกนี้จะเป็นสปอยล์ช่วงภาคงานประมูลนะคะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นบันทึกช่วงที่ฮินามิถูกขังอยู่ในคุกกูล (โคคุเรีย)

เราแปลจากภาษาอังกฤษอีกทีนึงนะคะ แต่มีบางส่วนที่ยังตะกุกตะกัก เพราะภาษาเราก็ยังไม่ค่อยดีนัก ถ้าแปลผิดก็ขออภัยด้วยค่ะ
(แอบงงๆอยู่หลายคำ)

ถ้าใครอยากเสริมหรือแก้ตรงไหนก็ตามสบายเลยนะคะ  เราแนบต้นฉบับมาด้วย[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ภาษาญี่ปุ่น


ที่มา http://drowning-in-theories.tumblr.com/post/129187564918/lilyshikiyue-hinami-diary-jpn-ver-via

ภาษาอังกฤษ


ที่มา http://mangapark.me/manga/tokyo-ghoul-re/s1/v4/c41.1?zoom=1






โคคุเรีย ไม่เหมือนที่ฉันเคยได้ยินมาเลย
อันที่จริง มันดูเหมือนกับว่าพวกเราชาวกูลยังพอมีสิทธิเหลืออยู่บ้าง
บางทีการอาศัยอยู่ที่นี่มันอาจจะง่ายสำหรับพวกเรามากกว่าโลกภายนอกด้วยซ้ำ


เรายังคงถูกคุมขัง แต่ก็มีเวลาออกกำลังกายเป็นระยะๆ
และถึงแม้ว่าจะไม่บ่อยนัก แต่ฉันก็ยังแปลกใจที่เรายังคงได้รับอาหาร
(นักโทษคนอื่นเรียกมันว่า “สตูว์” ถ้าเราสามารถกิน(สตูว์ของจริง)ได้ มันก็คงจะเป็นแบบนั้น แต่....
ฉันสงสัยจังว่าซากศพคงถูกจัดหามาจากไหนสักแห่ง)


---- วันนี้พี่ชายก็มาหาอีกครั้ง

วันนี้เขาเอาหนังสือชุดรวมบทกลอนมาให้ฉัน
ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีความทรงจำเหลืออยู่
แต่เขาก็ไม่เคยลืมว่าเขาชอบอะไร


พี่ชาย... คุณซาซากิ จะดูงงๆทุกครั้งที่ฉันเรียกเขาว่า “พี่ชาย”
ไม่ใช่ว่าเขาไม่ชอบให้ถูกเรียกแบบนั้นหรอกนะ แต่ดูคล้ายกับว่า
เขาพยายามทำความเข้าใจว่าฉันคิดอะไรอยู่ในขณะที่ฉันเรียกเขาแบบนั้น
และท่าทางเวลาที่เขาทำแบบนั้นก็ทำให้ฉันนึกถึงพี่ชายขึ้นมาอีกครั้ง



ฉันคิดว่าใช่ว่าทุกสิ่งทุกอย่างต้องเปลี่ยนไปจนหมด
(แต่) ผู้คนแปรเปลี่ยน รวมทั้งตัวฉันด้วย


ถ้าพี่โทวกะได้พบกับเขา ฉันสงสัยจังว่าเธอจะพูดอะไรกับเขากันนะ?
เธอจะเริ่มต้นด้วยการชกเขาเหมือนเมื่อก่อนมั้ย? หรือว่าเธอจะนิ่งเงียบ

แล้วเธอจะพูดอะไรกับฉันบ้างนะ? เธอจะโกรธมั้ย?
ฉันอยากให้เธอโกรธจัง ฉันอยากถูกดุเหมือนเด็กๆ
ถึงจะเป็นความเห็นแก่ตัวของฉันเองก็เถอะ แต่ฉันอยากถูกพี่สาวคอยตามใจอีกครั้ง


เมื่อตอนหลังจากที่อันเทย์กุล่มสลาย บางทีฉันน่าจะไปกับพี่สาวนะ

แต่หลังจากเหตุการณ์ครั้งนั้น ทุกคนก็ต่างกระจัดกระจาย
ฉันไม่สามารถอยู่กับบันโจซังและคนอื่นๆอีกต่อไป
และสิ่งเดียวที่ฉันเหลืออยู่ก็มีอยู่แค่กระดาษเล็กๆแผ่นเดียวเท่านั้น


ในบางครั้งฉันก็นึกสงสัยว่าจะเป็นอย่างไรกันนะ ถ้าฉันไม่ได้พบกับ “เธอ” ทาคัตสึกิ

มีทั้งเรื่องที่ดีเกิดขึ้นมากมาย  และเรื่องแย่ๆหลายอย่าง มีทั้งสิ่งที่ฉันได้เรียนรู้ และสิ่งที่ฉันได้สูญเสียมันไป..  

...



ฉันอยากเจอพี่สาว และโยโมะซัง นิชิโอะซัง บันโจซัง สึกิยาม่าซัง.. และพี่ชาย
บอกตามตรงฉันก็อยากจะเจอทุกคนที่อันเทย์กุเหมือนกัน

ความคิดเหล่านี้มักจะผ่านเข้ามาโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า และทำให้หวนนึกถึงความทรงจำที่มีเกี่ยวกับพ่อและแม่
เมื่อมันเกิดขึ้น และทำให้อารมณ์ของฉันเอ่อล้นออกมา
ฉันก็จะหยุดใช้ความคิดใดๆ




ชีวิตของฉันคงจบสิ้นอยู่ที่นี่แหละ

นี่คือบทลงโทษของฉันใช่ไหม?
ราคาที่ฉันต้องจ่าย สำหรับความพยายามที่จะแข็งแกร่งขึ้นเพื่อช่วยเหลือใครสักคน


ฉันอยากรู้ความคิดของพี่ชายจัง

พอรู้ว่าเขาออกไปช่วยพวกที่ร้านอันเทย์กุเพียงลำพัง ฉันก็ไม่สามารถนั่งเฉยๆโดยไม่ทำอะไรได้


ฉันดีใจที่คนที่มาเยี่ยมคือพี่ชาย ถึงแม้ว่ามันจะเป็นแค่การทำรายงานของเจ้าหน้าที่สืบสวนกูลเท่านั้น

อย่างน้อยที่สุด..ฉันก็อยากให้คนที่ฉันจะได้คุยด้วยเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิต คือพี่ชาย




ฉันกลัววันที่พวกเขาจะมาจัดการกับฉัน กลัวมากเลย

ฉันรู้สึกเหมือนจะเป็นบ้า ที่ต้องจ้องมองตัวเองอยู่เพียงลำพัง
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงต้องการหนังสือพวกนี้ ต้องการถ้อยคำในนั้นให้ฉันได้เพ่งมอง
ไม่อย่างนั้นมันคงน่าหวาดหวั่นมากจนทำให้ฉันรู้สึกอยากตาย



ฉันกลัว.





จบแล้วค่ะ อ่านแล้วเป็นยังไงกันบ้างคะ น่าจะได้ข้อมูลที่กำลังสงสัยหลายเรื่องเลย
ความรู้สึก จขกท.หลังอ่านจบครั้งแรก [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ลาก่อยหัวใจและตับฉานน  อาจารรรรรย์ แงงงงง    

เอาใจช่วยโอนี่จังให้ช่วยจังฮินะให้สำเร็จเนอะ

ถ้าแปลผิดใครช่วยแก้หน่อยนะค้า เดวเราอีดิทให้ค่ะ ขอบคุณค่ะ