ระบายค่ะ คิดว่า ประโยคที่คนมักใช้เพื่ออยู่ร่วมกับปัญหามากกว่าที่จะแก้ปัญหาอย่าง 'ถ้าเราไม่ได้เป็นอย่างที่เขาพูดก็ไม่ต้อง

คือมีคนแต่งเรื่องแบบ เสียหายมากๆ มากถึงระดับที่อายสายตาคนในมหาลัยได้ ให้เรา คือจริงๆ คู่กรณีอีกคนควรโดนด้วย แต่โดนแค่เรา เพราะเรามันน่าหมั่นไส้ค่ะ เอาง่ายๆ  ที่สำคัญคือมันไม่จริงเลย แล้วเราไม่มีโอกาสได้อธิบายเพราะความสัมพันธ์เชิงอำนาจจากสังคมและบุคคลที่เป็นเซเลปประเภทหนึ่งของสังคม  มาต่อต้าน และสมาชิกในสังคมสร้างเงื่อนไขกับเราว่า ถ้าอธิบาย ก็เท่ากับไม่ปล่อยให้ปัญหาจบ

ดังนั้นเราต้องจำยอมให้ปัญหาจบแบบที่เข้าใจกันผิดๆและเม้าท์อย่างสนุกปากกัน

ทั้งๆที่มันเป็นส่วนตัวระหว่างบุคคล แต่เมื่อมีคนแฉ คนนอกรับรู้ มันก็เลยเปิดpublicให้แต่ละคนเขามาปูเสื่อและเสพสมให้สำเร็จความใคร่ทางศีลธรรม

ไม่อยากพูดเต็มปากว่านี่คือชีวิต  เพราะมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาจำยอมและแบกรับกับอะไรที่เราไม่ได้ทำ ดังนั้นเลยคิดว่า "ถ้าไม่เป็นอย่างที่เขาพูด จะแคร์ทำไม" นั้นเป็นประโยคที่ใช้อยู่ร่วมกับปัญหาได้อย่าง โคตรไม่ยั่งยืน เพราะนั่นไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ต้องรับภาระ และสูญเสียสถานภาพ สิทธิบางอย่างลงไป

แต่เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะต้องเรียนให้จบ มันเลยผลักดันให้เราไม่ลุกขึ้นมาพังหรือตอบโต้อะไรที่เสี่ยงๆ

เบื่อออออ