คือเราไปสอบสัมภาษณ์เข้าม.ปลายมาข้อสอบในห้องเราพอทำได้นะ
แต่ว่าตอนสอบสัมภาษณ์เรายังรู้สึกลังเลว่าเราจะผ่านไหม
พี่ๆในพันทิปอ่านแล้วช่วยบอกทีนะคะ
ในห้องสอบ
เรา: (เดินไปยกมือไหว้บรรดาครูแล้วก็นั่งหลังจากครูชี้ไปที่เก้าอี้)
ครู1:มาจากโรงเรียนอะไรครับ
เรา:หนูเคยเรียนที่นี่มาค่ะแต่ว่าที่บ้านเกิดอุบัติเหตุหนูเเรียนไม่ทัน2ปี
เลยไปเรียนขอโอกาศจนได้วุฒิม.3แล้วก็กลับมาสมัครที่นี่ค่ะ
ครู1:พ่อแม่ทำงานอะไรครับ
เรา:พ่อเป็นวิศวะแม่เป็นทนายค่ะ
ครู2:แล้วถ้าเธอสอบไม่ติดรอบนี้จะทำยังไง
เรา:หนูคงรอมาสอบรอบสอง ไม่แน่หนูคงกลับญี่ปุ่นค่ะ(เราเปนลูกครึ่ง)
ครู1:ทำไมหนูไม่ไปเรียนที่ญี่ปุ่นหล่ะ มันดีกว่านะ(ยิ้ม)
เรา:หนูเกิดที่เมืองไทยค่ะ หนูเลยไม่แน่ใจว่าจะอยู่ได้รึเปล่า
ก็เลยไม่ไปค่ะ
(ครูทั้งห้องยิ้ม)
ครู3:แล้วเราเก่งวิชาอะไรคะ
เรา:มันแล้วแต่ปีค่ะหนูเป็นคนแบบถ้าเข้าใจวิชาอะไรหนูก็จะไปได้เลยค่ะ
ถ้าปีนี้หนูเข้าใจคณิตหนูก็จะเก่งไปเลย แต่ถ้าปีหน้าหนูเข้าใจภาษาอังกฤษหนูก็จะเก่งวิชา
ภาษาอังกฤษไปเลย
(ครูทั้งห้องพยักหน้า)
ครู4:แล้วหนูโตขึ้นอยากเป็นอะไร
เรา:ไม่หมอก็วิศวะค่ะ
ครู4:จะเรียนไหวหรอมันยากนะสองคณะนี้
เรา:ไหวค่ะเพราะมันเป็นความตั้งใจของพ่อแม่ของหนูค่ะ
ครู4:แล้วเราไม่มีความฝันเป็นของตัวเองหรอหรือทำตามที่พ่อแม่ทุกอย่าง
เรา:หนูก็ทำตามที่พ่อแม่บอกค่ะ
ครู1:งั้นรอฟังผลนะครับ (ยิ้ม)
เรา: (หันไปยกมือไหว้บรรดาครู)
คือพี่ๆค่ะอย่างนี้ถือว่าผ่านรึเปล่าค่ะเราไม่รู้ว่าเราพูดไปมันดีรึยัง
ตอนเราพูดเสียงดังฟังชัด แล้วก็ตอบทุกคำถามแล้วก็ยิ้มตลอด
แต่ว่าพี่เราบอกว่าเราทำเวลาเร็วมาก เราเลยไม่มั่นใจ
ออกจากห้องสัมภาษณ์เร็วที่สุด เท่ากับเราจะสอบผ่านไหม
แต่ว่าตอนสอบสัมภาษณ์เรายังรู้สึกลังเลว่าเราจะผ่านไหม
พี่ๆในพันทิปอ่านแล้วช่วยบอกทีนะคะ
ในห้องสอบ
เรา: (เดินไปยกมือไหว้บรรดาครูแล้วก็นั่งหลังจากครูชี้ไปที่เก้าอี้)
ครู1:มาจากโรงเรียนอะไรครับ
เรา:หนูเคยเรียนที่นี่มาค่ะแต่ว่าที่บ้านเกิดอุบัติเหตุหนูเเรียนไม่ทัน2ปี
เลยไปเรียนขอโอกาศจนได้วุฒิม.3แล้วก็กลับมาสมัครที่นี่ค่ะ
ครู1:พ่อแม่ทำงานอะไรครับ
เรา:พ่อเป็นวิศวะแม่เป็นทนายค่ะ
ครู2:แล้วถ้าเธอสอบไม่ติดรอบนี้จะทำยังไง
เรา:หนูคงรอมาสอบรอบสอง ไม่แน่หนูคงกลับญี่ปุ่นค่ะ(เราเปนลูกครึ่ง)
ครู1:ทำไมหนูไม่ไปเรียนที่ญี่ปุ่นหล่ะ มันดีกว่านะ(ยิ้ม)
เรา:หนูเกิดที่เมืองไทยค่ะ หนูเลยไม่แน่ใจว่าจะอยู่ได้รึเปล่า
ก็เลยไม่ไปค่ะ
(ครูทั้งห้องยิ้ม)
ครู3:แล้วเราเก่งวิชาอะไรคะ
เรา:มันแล้วแต่ปีค่ะหนูเป็นคนแบบถ้าเข้าใจวิชาอะไรหนูก็จะไปได้เลยค่ะ
ถ้าปีนี้หนูเข้าใจคณิตหนูก็จะเก่งไปเลย แต่ถ้าปีหน้าหนูเข้าใจภาษาอังกฤษหนูก็จะเก่งวิชา
ภาษาอังกฤษไปเลย
(ครูทั้งห้องพยักหน้า)
ครู4:แล้วหนูโตขึ้นอยากเป็นอะไร
เรา:ไม่หมอก็วิศวะค่ะ
ครู4:จะเรียนไหวหรอมันยากนะสองคณะนี้
เรา:ไหวค่ะเพราะมันเป็นความตั้งใจของพ่อแม่ของหนูค่ะ
ครู4:แล้วเราไม่มีความฝันเป็นของตัวเองหรอหรือทำตามที่พ่อแม่ทุกอย่าง
เรา:หนูก็ทำตามที่พ่อแม่บอกค่ะ
ครู1:งั้นรอฟังผลนะครับ (ยิ้ม)
เรา: (หันไปยกมือไหว้บรรดาครู)
คือพี่ๆค่ะอย่างนี้ถือว่าผ่านรึเปล่าค่ะเราไม่รู้ว่าเราพูดไปมันดีรึยัง
ตอนเราพูดเสียงดังฟังชัด แล้วก็ตอบทุกคำถามแล้วก็ยิ้มตลอด
แต่ว่าพี่เราบอกว่าเราทำเวลาเร็วมาก เราเลยไม่มั่นใจ