ปิดฉากบทสรุปเบื้องต้นสำหรับศึกยามาฮ่าลีกวัน ประจำปี 2015 ไปแล้ว แม้จะเหลือนัดตกค้างแย่งตั๋วใบสุดท้ายขึ้นสู่ไทยพรีเมียร์ลีก แต่สำหรับผมทุกอย่างมันจบลงแล้ว
ปีนี้เพื่อเป็นการปรับโครงสร้างของลีกหลังจากปีก่อนมีทีมร่วงมาจากไทยพรีเมียร์ลีกถึง 5 ทีมทำให้ปีนี้ทาง TPL เลยกำหนดให้มีทีมจะต้องตกชั้นไปสู่ลีกภูมิภาคเยอะถึง 6 ทีม ตัวละครเลยค่อนข้างเยอะแยะ
ก่อนหน้าที่นัดสุดท้ายจะจบลงเราก็ได้รู้กันแล้วว่า 4 ทีมโชคร้ายที่ตกชั้นประกอบไปด้วย ตราด เอฟซี, อยุธยา , ทีทีเอ็ม เอฟซี (ยาสูบเดิม) และ ภูเก็ต เอฟซี ส่วนทีมที่ต้องหนีตายมี 3 ทีมซึ่งจะมีทีมเดียวที่รอดนั่นคือ เชียงใหม่ เอฟซี (45) พิจิตร (45) และ กระบี่ (46)
ถ้ากระบี่ชนะทุกอย่างก็จบ แต่ถ้ากระบี่เกิดไม่ชนะอ่างทอง แล้วเชียงใหม่กับพิจิตรชนะ เชียงใหม่จะรอดตายเพราะ Head-to-Head ดีกว่าพิจิตร (เสมอ 1-1 กับ ชนะ 2-1)
สุดท้ายครับ พยัคฆ์ร้ายแห่งล้านนาติดเครื่องเมื่อสายเกินไป ชัยชนะ 2-1 เหนือวัวชนแดนใต้ สงขลา ยูไนเต็ด ไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงเมื่อกระบี่ทำตามเป้า เอาชนะอ่างทอง 2-0
แม้ทีมสุดท้ายที่จะเลื่อนชั้นยังจะไม่รู้ผล แต่ว่าทีมตกชั้นมีครบแล้ว โดย เชียงใหม่กับพิจิตรเก็บข้าวของตามสี่ทีมที่เหลือไป
ผมไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมเราถึงมาเป็นแบบนี้ได้ ปัญหามันคืออะไรกันแน่ ผู้บริหารเหรอ? งบประมาณเหรอ? หรือ การจัดการบริหารที่มันไม่ได้เรื่อง เราไม่ใช่ทีมใหญ่ผมก็รู้ครับผมเข้าใจ แต่ลองดูทรัพยากรของเราแล้วเทียบกับจังหวัดอื่นสิ ต้นทุนของเราเหนือกว่าที่อื่นเยอะมาก ศักยภาพนี่ดีพอจะเป็นทีมใหญ่ของประเทศได้สบายๆเลยนะ ทั้งเรื่องขนาดของเมือง จำนวนแฟนบอลที่สนับสนุน บวกกับเป็นเมืองท่องเที่ยวชื่อดังอยู่แล้วด้วย แต่ทำไมมันออกมาแบบนี้ผมไม่เข้าใจอีกรอบ ใครที่เข้าใจมากกว่ารบกวนมาอธิบายผมทีครับ นานๆผมกลับบ้านที แถมบ้านผมไม่ได้อยู่ในตัวเมืองด้วยสิ
ผมพอจำได้ว่าปีก่อน (2014) ประธานสโมสรจะขอพักทีมไม่ส่งเข้าแข่งในยามาฮ่า ลีกวันปีนั้น ผมจำได้อีกว่าประธานสโมสรไปมีปัญหากับผู้จัดการแข่งขัน ถ้าจำไม่ผิดชนวนเหตุน่าจะมาจากตอนที่โดนตราดตีเสมอตอนที่นักเตะเชียงใหม่มัวแต่ดีใจกันอยู่ (ถ้าผมจำผิดก็ขออภัยครับ แงะมาจากความทรงจำล้วนๆ) ผมก็อยากรู้เหลือเกินกว่า ตกลงมาทำทีมฟุตบอลเพื่ออะไรครับ? พอเห็นกระแสต่อต้านมีเยอะก็กลับลำส่งทีมเหมือนเดิม คิดว่าเล่นขายของกันอยู่เหรอครับ พวกคุณกำลังเล่นอยู่กับศรัทธาของคนเชียงใหม่นะ ผมจะไม่ว่าอะไรเลยถ้าหากว่ามันไม่มีคำว่า “เชียงใหม่” เพราะถึงผมจะอยู่ห่างจากบ้านเกิดถึงกว่าเจ็ดร้อยกิโลแต่ผมก็ยังไม่เคยลืมว่าผมเป็นคนที่ไหนนะ ยังคงติดตามอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆอยู่เสมอ
แล้วผมก็ยังจำได้อีกว่ามันเคยมีข่าวว่าแฟนบอลเชียงใหม่ เอฟซี ประกาศระดมทุนจากแฟนบอลเพื่อเป็นค่าตัวของนักเตะ แต่อันนี้ผมจำไม่ได้แล้วว่าเป็นใคร นั่นแสดงว่าเรื่องความภักดีที่แฟนบอลมีต่อทีมผมมั่นใจว่าไม่แพ้ทีมไหนแน่ๆ
คุณลองมองดูทีมเพื่อนบ้านของเราสิ เอาแค่โซนภาคเหนือปีนี้ก็ได้เห็นความแตกต่างแล้ว ไม่ต้องไปมองเชียงรายที่เรายังเทียบเค้าไม่ได้เลยซักนิด คุณดูลำพูนสิ ปีนี้ล้มทั้งแบ็งค่อก ยูไนเต็ด เขี่ยแชมป์เก่า บีอีซี เทโร ร่วงในลีก คัพ แถมยังต้านทานทีมอันดับหนึ่งของประเทศอย่างบุรีรัมย์โดยไม่แพ้ในบ้านได้ด้วย ลำปางปีนี้ก็ได้แชมป์โซนแถมยังมีลุ้นจะเลื่อนมาลีกวันด้วยซ้ำ พวกเขายังมีแนวทางเอกลักษณ์ที่จะใช้เฉพาะนักเตะไทย
แล้วทีมเราล่ะครับ เราทำอะไรบ้าง นอกจากตั้งหน้าตั้งตาปลดโค้ช แล้วนักเตะดีๆที่ไหนเห็นสภาพแบบนี้แล้วมันอยากจะมาอยู่กันครับ เราต้องเริ่มกันใหม่กี่ครั้งคุณถึงจะพอใจ ผมบอกเลยนะว่าถ้าวันหนึ่งมีกลุ่มทุนที่รักฟุตบอลจริงๆตั้งทีมมาแข่งเนี่ยรับรองว่าทีมนี้แพ้หลุดลุ่ยแน่นอน
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้แฟนพันธุ์แท้ของสโมสรนี้ตอนนี้จะเหลือกันแค่ไหน ผมเองก็อยากจะหันหลังให้แล้วเดินจากไปเหมือนกัน แต่มันทำไม่ได้เพราะคำว่า เชียงใหม่ บ้านเกิดที่รักยิ่ง การตกชั้นไม่ใช่เรื่องที่เกินความคาดหมาย แต่เอาเข้าจริงๆมันก็เจ็บปวดเหลือเกิน เพราะผมรู้ว่าผมคงหมดปัญญาจะไปตามทีมเหมือนปีนี้ที่อุตส่าห์ดั้นด้นไปดูถึงนนทบุรี ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมแฟนบอลพรีเมียร์ลีกที่ดูในทีวีถึงร้องไห้ตอนทีมตกชั้น วันนี้ผมเข้าใจแล้ว
ขอบคุณนักเตะทุกคนที่ทุ่มเทให้กับทีมมาตลอดครับ พวกคุณทำดีที่สุดแล้วครับผมเข้าใจ ขอบคุณแฟนบอลทุกคนที่ร่วมเชียร์กันมาจนถึงวันสุดท้ายแม้ว่าเราจะทำตามความหวังไม่ได้ก็ตาม และขอแสดงความยินดีกับกระบี่ เอฟซี ด้วยครับที่ทำได้ตามเป้า เราเองก็ยอมรับว่าเราไม่ดีพอจะอยู่รอดต่อไปในดิวิชั่น 1 ผลงานในบ้านของเราปีนี้ห่วยมากครับ
ลาก่อน….. พยัคฆ์ล้านนา ผู้หลับใหล เราก็ได้แต่หวังว่าซักวันเราจะตื่นแล้วก็ไม่ต้องเห็นภาพแบบนี้อีก
ขอบคุณภาพจากเพจ : CMFCFAN
เชียงใหม่ เอฟซี : A Time to Say Goodbye
ปีนี้เพื่อเป็นการปรับโครงสร้างของลีกหลังจากปีก่อนมีทีมร่วงมาจากไทยพรีเมียร์ลีกถึง 5 ทีมทำให้ปีนี้ทาง TPL เลยกำหนดให้มีทีมจะต้องตกชั้นไปสู่ลีกภูมิภาคเยอะถึง 6 ทีม ตัวละครเลยค่อนข้างเยอะแยะ
ก่อนหน้าที่นัดสุดท้ายจะจบลงเราก็ได้รู้กันแล้วว่า 4 ทีมโชคร้ายที่ตกชั้นประกอบไปด้วย ตราด เอฟซี, อยุธยา , ทีทีเอ็ม เอฟซี (ยาสูบเดิม) และ ภูเก็ต เอฟซี ส่วนทีมที่ต้องหนีตายมี 3 ทีมซึ่งจะมีทีมเดียวที่รอดนั่นคือ เชียงใหม่ เอฟซี (45) พิจิตร (45) และ กระบี่ (46)
ถ้ากระบี่ชนะทุกอย่างก็จบ แต่ถ้ากระบี่เกิดไม่ชนะอ่างทอง แล้วเชียงใหม่กับพิจิตรชนะ เชียงใหม่จะรอดตายเพราะ Head-to-Head ดีกว่าพิจิตร (เสมอ 1-1 กับ ชนะ 2-1)
สุดท้ายครับ พยัคฆ์ร้ายแห่งล้านนาติดเครื่องเมื่อสายเกินไป ชัยชนะ 2-1 เหนือวัวชนแดนใต้ สงขลา ยูไนเต็ด ไร้ความหมายโดยสิ้นเชิงเมื่อกระบี่ทำตามเป้า เอาชนะอ่างทอง 2-0
แม้ทีมสุดท้ายที่จะเลื่อนชั้นยังจะไม่รู้ผล แต่ว่าทีมตกชั้นมีครบแล้ว โดย เชียงใหม่กับพิจิตรเก็บข้าวของตามสี่ทีมที่เหลือไป
ผมไม่เข้าใจจริงๆ ทำไมเราถึงมาเป็นแบบนี้ได้ ปัญหามันคืออะไรกันแน่ ผู้บริหารเหรอ? งบประมาณเหรอ? หรือ การจัดการบริหารที่มันไม่ได้เรื่อง เราไม่ใช่ทีมใหญ่ผมก็รู้ครับผมเข้าใจ แต่ลองดูทรัพยากรของเราแล้วเทียบกับจังหวัดอื่นสิ ต้นทุนของเราเหนือกว่าที่อื่นเยอะมาก ศักยภาพนี่ดีพอจะเป็นทีมใหญ่ของประเทศได้สบายๆเลยนะ ทั้งเรื่องขนาดของเมือง จำนวนแฟนบอลที่สนับสนุน บวกกับเป็นเมืองท่องเที่ยวชื่อดังอยู่แล้วด้วย แต่ทำไมมันออกมาแบบนี้ผมไม่เข้าใจอีกรอบ ใครที่เข้าใจมากกว่ารบกวนมาอธิบายผมทีครับ นานๆผมกลับบ้านที แถมบ้านผมไม่ได้อยู่ในตัวเมืองด้วยสิ
ผมพอจำได้ว่าปีก่อน (2014) ประธานสโมสรจะขอพักทีมไม่ส่งเข้าแข่งในยามาฮ่า ลีกวันปีนั้น ผมจำได้อีกว่าประธานสโมสรไปมีปัญหากับผู้จัดการแข่งขัน ถ้าจำไม่ผิดชนวนเหตุน่าจะมาจากตอนที่โดนตราดตีเสมอตอนที่นักเตะเชียงใหม่มัวแต่ดีใจกันอยู่ (ถ้าผมจำผิดก็ขออภัยครับ แงะมาจากความทรงจำล้วนๆ) ผมก็อยากรู้เหลือเกินกว่า ตกลงมาทำทีมฟุตบอลเพื่ออะไรครับ? พอเห็นกระแสต่อต้านมีเยอะก็กลับลำส่งทีมเหมือนเดิม คิดว่าเล่นขายของกันอยู่เหรอครับ พวกคุณกำลังเล่นอยู่กับศรัทธาของคนเชียงใหม่นะ ผมจะไม่ว่าอะไรเลยถ้าหากว่ามันไม่มีคำว่า “เชียงใหม่” เพราะถึงผมจะอยู่ห่างจากบ้านเกิดถึงกว่าเจ็ดร้อยกิโลแต่ผมก็ยังไม่เคยลืมว่าผมเป็นคนที่ไหนนะ ยังคงติดตามอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆอยู่เสมอ
แล้วผมก็ยังจำได้อีกว่ามันเคยมีข่าวว่าแฟนบอลเชียงใหม่ เอฟซี ประกาศระดมทุนจากแฟนบอลเพื่อเป็นค่าตัวของนักเตะ แต่อันนี้ผมจำไม่ได้แล้วว่าเป็นใคร นั่นแสดงว่าเรื่องความภักดีที่แฟนบอลมีต่อทีมผมมั่นใจว่าไม่แพ้ทีมไหนแน่ๆ
คุณลองมองดูทีมเพื่อนบ้านของเราสิ เอาแค่โซนภาคเหนือปีนี้ก็ได้เห็นความแตกต่างแล้ว ไม่ต้องไปมองเชียงรายที่เรายังเทียบเค้าไม่ได้เลยซักนิด คุณดูลำพูนสิ ปีนี้ล้มทั้งแบ็งค่อก ยูไนเต็ด เขี่ยแชมป์เก่า บีอีซี เทโร ร่วงในลีก คัพ แถมยังต้านทานทีมอันดับหนึ่งของประเทศอย่างบุรีรัมย์โดยไม่แพ้ในบ้านได้ด้วย ลำปางปีนี้ก็ได้แชมป์โซนแถมยังมีลุ้นจะเลื่อนมาลีกวันด้วยซ้ำ พวกเขายังมีแนวทางเอกลักษณ์ที่จะใช้เฉพาะนักเตะไทย
แล้วทีมเราล่ะครับ เราทำอะไรบ้าง นอกจากตั้งหน้าตั้งตาปลดโค้ช แล้วนักเตะดีๆที่ไหนเห็นสภาพแบบนี้แล้วมันอยากจะมาอยู่กันครับ เราต้องเริ่มกันใหม่กี่ครั้งคุณถึงจะพอใจ ผมบอกเลยนะว่าถ้าวันหนึ่งมีกลุ่มทุนที่รักฟุตบอลจริงๆตั้งทีมมาแข่งเนี่ยรับรองว่าทีมนี้แพ้หลุดลุ่ยแน่นอน
ผมไม่รู้ว่าตอนนี้แฟนพันธุ์แท้ของสโมสรนี้ตอนนี้จะเหลือกันแค่ไหน ผมเองก็อยากจะหันหลังให้แล้วเดินจากไปเหมือนกัน แต่มันทำไม่ได้เพราะคำว่า เชียงใหม่ บ้านเกิดที่รักยิ่ง การตกชั้นไม่ใช่เรื่องที่เกินความคาดหมาย แต่เอาเข้าจริงๆมันก็เจ็บปวดเหลือเกิน เพราะผมรู้ว่าผมคงหมดปัญญาจะไปตามทีมเหมือนปีนี้ที่อุตส่าห์ดั้นด้นไปดูถึงนนทบุรี ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมแฟนบอลพรีเมียร์ลีกที่ดูในทีวีถึงร้องไห้ตอนทีมตกชั้น วันนี้ผมเข้าใจแล้ว
ขอบคุณนักเตะทุกคนที่ทุ่มเทให้กับทีมมาตลอดครับ พวกคุณทำดีที่สุดแล้วครับผมเข้าใจ ขอบคุณแฟนบอลทุกคนที่ร่วมเชียร์กันมาจนถึงวันสุดท้ายแม้ว่าเราจะทำตามความหวังไม่ได้ก็ตาม และขอแสดงความยินดีกับกระบี่ เอฟซี ด้วยครับที่ทำได้ตามเป้า เราเองก็ยอมรับว่าเราไม่ดีพอจะอยู่รอดต่อไปในดิวิชั่น 1 ผลงานในบ้านของเราปีนี้ห่วยมากครับ
ลาก่อน….. พยัคฆ์ล้านนา ผู้หลับใหล เราก็ได้แต่หวังว่าซักวันเราจะตื่นแล้วก็ไม่ต้องเห็นภาพแบบนี้อีก
ขอบคุณภาพจากเพจ : CMFCFAN