สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม ถ้าพิมพ์ผิดหรือพิมพ์ตก ก็ต้องขออภัยด้วยนะครับ
ผมเป็นลูกคนเดียวของครอบครัวครับ มีพ่อแม่แล้วก็ผม ซึ่งผมก็ค่อนข้างรู้ตัวเองมานานแล้วว่าผมเป็น ตั้งแต่สมัยม.ปลาย เพราะว่าผมรู้สึกดีกับเพื่อนผู้ชาย แต่แรกๆผมก็พยายามฝืนความรู้สึกตัวเอง เพราะไม่อยากให้พ่อกับแม่ผิดหวัง ผมพยายามมองผู้หญิง มองนมบ้างมองหน้าบ้าง แต่มันก็ไม่เคยรู้สึกอะไรเลย มันเฉยๆ เพราะผมเป็นคนที่เข้าหาผู้หญิงง่าย ไม่เคยอาย มองหน้าคุย รู้สึกปกติธรรมดามากๆ ต่างกับผู้ชายซึ่งบางทีก็มายืนคุยกันมองหน้า บางทีผมยังหลบตาเพราะผมเขิน ผมมีเพื่อนทุกเพศ ทั้งผู้ชายแท้ ผู้หญิง ตุ๊ด เกย์ ทอม เลสฯ ผมยังคงไม่ยอมรับกับความรู้สึกที่เป็นเกย์ เพราะตอนอยู่ม.ปลาย สังคมยังไม่เปิดกว้าง ผมเจอพวกที่แอนตี้เพศทางเลือก จนไม่กล้าที่จะเปิดเผยตัวเอง ผมกลัวที่จะถูกล้อเลียน ถูกแกล้ง ถูกเกลียด ผมเลยเลือกที่จะปกปิดในช่วงนั้น จนกระทั้งมหาลัย เป็นสังคมที่เปิดกว้าง ผมก็ลองเปิดตัวตนออกมา ครั้งแรกที่ทำ ก็รู้สึกอาย แต่ดูเหมือนว่าสังคมมหาลัยจะเฉยๆ ผมเลยดีใจที่ได้ปลดปล่อยตัวเองออกมา แต่มันก็ยังมีอยู่อย่างนึงคือ ผมยังไม่ได้บอกพ่อแม่ จนตอนนี้ ผมก็ยังไม่กล้าบอกพ่อแม่ มีอยู่วันหนึ่ง แม่ก็คุยเรื่องของผมว่า "ไม่เห็นมีแฟนกับเขาบ้างเลย ไม่ชอบผู้หญิงหรอ" ผมก็ได้แต่ตอบว่า "ยังไม่อยากมี" เหมือนทุกๆครั้ง เวลาที่กลับ ตจว. ญาติก็ชอบถามแต่เรื่องพวกนี้ บอกว่าอยากอุ้มหลานแล้ว ผมก็ได้แต่ อือ ออ ไปแต่ในใจก็รู้สึกอึดอัด ที่ต้องปกปิดแบบนี้ จนกระทั้งวันนี้ ผมกลับบ้าน ผมจะมีกระเป๋าใส่ครีมใส่น้ำหอมทั่วไป แต่คราวนี้ผมกำลังจะไปเที่ยว ผมเลยพกรองพื้นกับดินสอเขียนคิ้วมาด้วย ในขณะนั้น แม่ผมก็เข้ามาแล้วก็ถามว่าจะเอาอะไรเพิ่มไหม พร้อมกับมาค้นกระเป๋าดู จนแม่หยิบกระเป๋าใส่ครีมขึ้นมาแล้วเปิดมันออก ผมตกใจมากเพราะเปิดมามีดินสอเขียนคิ้วกับรองพื้นอยู่ ผมเลยรีบแย่งมาจากแม่ แม่เลยถามว่า "มีอะไรในนั้นเปล่า" ผมก็ตอบแค่ว่า "ไม่มีครับ" แคต่แม่ก็ยืนยันที่จะดู แล้วถามว่ามันมีอะไรในนั้น ทำไมถึงต้องปิดบังแม่ ผมก็ยังคงยืนยันกับแม่ว่า "ไม่มีอะไรหรอก" แม่ผมก็เริ่มถามไล่ "เครื่องสำอางหรอ? ถุงยาง? อาหารเสริม? ยาบ้า?" ผมยังคงยืนยันว่า "ไม่มีอะไร" แล้วแม่ก็พูดมาคำนึง "ทำไมถึงต้องปิดบังแม่ มีอะไรก็พูดมาสิลูก ทำแบบนี้แม่ไม่สบายใจนะ ถ้าไม่มีอะไรก็แสดงว่าต้องดูได้ แม่ไม่สบายใจนะ ถ้าลูกปิดบัง แม่ไม่ได้เลี้ยงลูกมาเพื่อให้ลูกปิดบังแม่" แต่ในช่วงเวลานั้น ผมรนแล้วก็กลัวด้วย กลัวเขาผิดหวัง กลัวหลายๆอย่าง กลัวเขาเสียใจ เพราะเขาอยากให้ผมมีครอบครัวปกติเหมือนที่ ผู้ชายคนอื่นเป็น จนในที่สุด เขาก็ยอมแล้วเขาก็บอกว่า "ถ้ามีอะไรก็บอกแม่นะ"
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่ที่ทำกับแม่แบบนั้น ผมไม่เคยแย่งของจากมือแม่มาก่อน ไม่เคยกระชากกระเป๋าแรงขนาดนั้น ผมไม่อยากให้แม่กังวล แต่ผมยังไม่กล้าจริงๆ ผมกลัวแม่ผิดหวัง กลัวแม่เสียใจ ผมเลยอยากถามว่า ที่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เพศแบบนี้ ไม่ว่าจะ ตุ๊ด เกย์ ทอม อะไรก็ตาม.. ผมอยากถามว่า คุณทำยังไง คุณได้บอกพวกเขาไหม ถ้าบอกคุณจะเริ่มต้นยังไง จะเริ่มประโยคอะไรก่อน ?
ในความรู้สึกผม ผมคิดว่าสักวันผมก็ต้องบอกเขา เพราะยังไงเขาก็คือพ่อแม่ แต่ไม่รู้ทำไม นับวันยิ่งกลัว ผมอยากถามประสบการณ์ตรงจากคนที่เคยผ่านเรื่องนี้มาแล้ว (ขอโทษที่เขียนมายาวนะครับ ขอบคุณทุกคอมเม้น และกรุณาคอมเม้นสุภาพด้วยนะครับ ผมค่อนข้าง sensitive)
ผมเป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน แต่ผมไม่กล้าบอกพ่อกับแม่ว่าผมเป็น
ผมเป็นลูกคนเดียวของครอบครัวครับ มีพ่อแม่แล้วก็ผม ซึ่งผมก็ค่อนข้างรู้ตัวเองมานานแล้วว่าผมเป็น ตั้งแต่สมัยม.ปลาย เพราะว่าผมรู้สึกดีกับเพื่อนผู้ชาย แต่แรกๆผมก็พยายามฝืนความรู้สึกตัวเอง เพราะไม่อยากให้พ่อกับแม่ผิดหวัง ผมพยายามมองผู้หญิง มองนมบ้างมองหน้าบ้าง แต่มันก็ไม่เคยรู้สึกอะไรเลย มันเฉยๆ เพราะผมเป็นคนที่เข้าหาผู้หญิงง่าย ไม่เคยอาย มองหน้าคุย รู้สึกปกติธรรมดามากๆ ต่างกับผู้ชายซึ่งบางทีก็มายืนคุยกันมองหน้า บางทีผมยังหลบตาเพราะผมเขิน ผมมีเพื่อนทุกเพศ ทั้งผู้ชายแท้ ผู้หญิง ตุ๊ด เกย์ ทอม เลสฯ ผมยังคงไม่ยอมรับกับความรู้สึกที่เป็นเกย์ เพราะตอนอยู่ม.ปลาย สังคมยังไม่เปิดกว้าง ผมเจอพวกที่แอนตี้เพศทางเลือก จนไม่กล้าที่จะเปิดเผยตัวเอง ผมกลัวที่จะถูกล้อเลียน ถูกแกล้ง ถูกเกลียด ผมเลยเลือกที่จะปกปิดในช่วงนั้น จนกระทั้งมหาลัย เป็นสังคมที่เปิดกว้าง ผมก็ลองเปิดตัวตนออกมา ครั้งแรกที่ทำ ก็รู้สึกอาย แต่ดูเหมือนว่าสังคมมหาลัยจะเฉยๆ ผมเลยดีใจที่ได้ปลดปล่อยตัวเองออกมา แต่มันก็ยังมีอยู่อย่างนึงคือ ผมยังไม่ได้บอกพ่อแม่ จนตอนนี้ ผมก็ยังไม่กล้าบอกพ่อแม่ มีอยู่วันหนึ่ง แม่ก็คุยเรื่องของผมว่า "ไม่เห็นมีแฟนกับเขาบ้างเลย ไม่ชอบผู้หญิงหรอ" ผมก็ได้แต่ตอบว่า "ยังไม่อยากมี" เหมือนทุกๆครั้ง เวลาที่กลับ ตจว. ญาติก็ชอบถามแต่เรื่องพวกนี้ บอกว่าอยากอุ้มหลานแล้ว ผมก็ได้แต่ อือ ออ ไปแต่ในใจก็รู้สึกอึดอัด ที่ต้องปกปิดแบบนี้ จนกระทั้งวันนี้ ผมกลับบ้าน ผมจะมีกระเป๋าใส่ครีมใส่น้ำหอมทั่วไป แต่คราวนี้ผมกำลังจะไปเที่ยว ผมเลยพกรองพื้นกับดินสอเขียนคิ้วมาด้วย ในขณะนั้น แม่ผมก็เข้ามาแล้วก็ถามว่าจะเอาอะไรเพิ่มไหม พร้อมกับมาค้นกระเป๋าดู จนแม่หยิบกระเป๋าใส่ครีมขึ้นมาแล้วเปิดมันออก ผมตกใจมากเพราะเปิดมามีดินสอเขียนคิ้วกับรองพื้นอยู่ ผมเลยรีบแย่งมาจากแม่ แม่เลยถามว่า "มีอะไรในนั้นเปล่า" ผมก็ตอบแค่ว่า "ไม่มีครับ" แคต่แม่ก็ยืนยันที่จะดู แล้วถามว่ามันมีอะไรในนั้น ทำไมถึงต้องปิดบังแม่ ผมก็ยังคงยืนยันกับแม่ว่า "ไม่มีอะไรหรอก" แม่ผมก็เริ่มถามไล่ "เครื่องสำอางหรอ? ถุงยาง? อาหารเสริม? ยาบ้า?" ผมยังคงยืนยันว่า "ไม่มีอะไร" แล้วแม่ก็พูดมาคำนึง "ทำไมถึงต้องปิดบังแม่ มีอะไรก็พูดมาสิลูก ทำแบบนี้แม่ไม่สบายใจนะ ถ้าไม่มีอะไรก็แสดงว่าต้องดูได้ แม่ไม่สบายใจนะ ถ้าลูกปิดบัง แม่ไม่ได้เลี้ยงลูกมาเพื่อให้ลูกปิดบังแม่" แต่ในช่วงเวลานั้น ผมรนแล้วก็กลัวด้วย กลัวเขาผิดหวัง กลัวหลายๆอย่าง กลัวเขาเสียใจ เพราะเขาอยากให้ผมมีครอบครัวปกติเหมือนที่ ผู้ชายคนอื่นเป็น จนในที่สุด เขาก็ยอมแล้วเขาก็บอกว่า "ถ้ามีอะไรก็บอกแม่นะ"
ตอนนี้ผมรู้สึกแย่ที่ทำกับแม่แบบนั้น ผมไม่เคยแย่งของจากมือแม่มาก่อน ไม่เคยกระชากกระเป๋าแรงขนาดนั้น ผมไม่อยากให้แม่กังวล แต่ผมยังไม่กล้าจริงๆ ผมกลัวแม่ผิดหวัง กลัวแม่เสียใจ ผมเลยอยากถามว่า ที่เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ เพศแบบนี้ ไม่ว่าจะ ตุ๊ด เกย์ ทอม อะไรก็ตาม.. ผมอยากถามว่า คุณทำยังไง คุณได้บอกพวกเขาไหม ถ้าบอกคุณจะเริ่มต้นยังไง จะเริ่มประโยคอะไรก่อน ?
ในความรู้สึกผม ผมคิดว่าสักวันผมก็ต้องบอกเขา เพราะยังไงเขาก็คือพ่อแม่ แต่ไม่รู้ทำไม นับวันยิ่งกลัว ผมอยากถามประสบการณ์ตรงจากคนที่เคยผ่านเรื่องนี้มาแล้ว (ขอโทษที่เขียนมายาวนะครับ ขอบคุณทุกคอมเม้น และกรุณาคอมเม้นสุภาพด้วยนะครับ ผมค่อนข้าง sensitive)