บังเอิญไปแอบส่องเฟส ผู้ชายที่เป็นรักครั้งแรกมา. ความคิด ความรู้สึกต่าง ๆ มันก็เลยเข้ามาในสมอง ทุกคนต้องมีรักครั้งแรกกันทั้งนั้น. เราก็เช่นกัน : )
ถึงจะผ่านมา 9 ปี แต่แล้วยังจำความรู้สึกได้ดี
วันเปิดเทอมวันเเรกของ ม.1
เราเป็นเด็กผู้หญิงผมสั้นคนนึง บ้านของเราอยู่นอกอำเภอไปมากเวลาที่จะไปโรงเรียนเราต้องขึ้นรถรับส่งนักเรียน วันแรกที่ขึ้นก้าวขึ้นไปบนรถรับส่ง เราก็เดินเซไปตรงที่นั่งในสุด เรานั่งข้าง ๆ ใส่ชุดนักเรียน ตัดผมทรงนักเรียน ดูท่าน่าจะเป็นพี่มอปลาย จากการแอบมองด้วยหางตา ความคิดแรกที่แว๊บเข้ามาในหัวคือ ทำไมพี่หล่อจังว่ะ 55555 แต่เราก็นั่งนิ่ง ๆ
แล้วบทสนทนาแรกของเราก็เริ่มขึ้น.
🙍: โห้ว ! เอาหนังสือมาเยอะขนาดนี้เรียนหมดหรอเนี้ย (ขำ แล้วเอามือมาจับกระเป๋าหนังสือเรา)
👧: มองหน้า แล้วก็ยิ้ม
ตอนนั้นเราไม่ได้คุยกับพี่เขาเลยเพราะเราจะไม่ชอบคุยกับคนที่ไม่รู้จัก (ถึงจะหล่อก็เถอะนะ) เรานั่งมองแต่นาฬิกา ทุก ๆ 5 นาทีเลยล่ะ อยากให้ถึงโรงเรียนไว ๆ จัง
🙍: ตอนนี้กี่โมงแล้วหรอ
👧: เจ็ดโมงเช้าค่ะ
แล้วก็จบบทสนทนา
หลังจากวันนั้นเราก็เจอพี่เค้าทุกวัน ทั้งเช้า และเย็น พี่เค้าจะเป็นเหมือนพี่ใหญ่คอยคุมเด็กในรถ ซึ่งเด็ก ๆ ก็จะกลัวพี่อ๊อฟมากตอนเช้าพอพี่เค้าขึ้นมาบนรถ
👦: เห้ย. ขยับให้คนอื่นเขานั่งบ้างสิ
โห้ว ดุเด็ก โครตแมนเลยค่ะพี่ 😑
หลังจากเด็ก ๆ ขยับพื้นที่อันน้อยนิดให้ พี่แกก็แทรกร่างเข้ามา และที่นั่งที่แทรกเข้ามาก็คือข้าง ๆ เราเนี้ยแหละ ที่อื่นก็มีทำไมไม่นั่ง อึดอัดดีค่ะ.
🙍: นั่งด้วยนะ
👧: ค่ะ
🙍: เรียนม.1 ไม่ต้องไปเครียดมากรู้ไหม พี่นี่อยู่ม.4 แล้วแป๊บเดียวเองเดี๋ยวก็จบม.6
เอ่ออ นี่เรารู้จักกันแล้วหรอค่ะ 😕
แต่เราก็เงียบบ้างยิ้มบ้าง พี่เค้าก็แนะนำตัวว่าชื่อพี่อ๊อฟ อยู่ชั้นม.4/3 พี่แกเป็นคนที่ชวนคุยตลอดเวลา เราก็เริ่มคุยกับพี่เค้ามาเรื่อย ๆ จนสนิทกันในฐานะพี่น้อง พี่อ๊อฟมีน้องสาวอยู่หนึ่งคน แล้วก็พึ่งมานั่งรถรับส่ง เราก็คุยและสนิทกับน้องพี่อ๊อฟมากเพราะว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ทุก ๆ เช้าเราจะเอากระเป๋านักเรียนจองที่นั่งบนรถไว้ให้น้องสาวพี่อ๊อฟทุกวัน เพราะจะได้นั่งคุยเล่นกัน พี่อ๊อฟก็จะมานั่งข้างเราทุกวันเช่นกัน (ตอนนั้นก็แอบคิดนะว่าทำไมไม่ไปนั่งข้างน้องสาวตัวเอง) พี่อ๊อฟจะมีเรื่องมาชวนเราคุยตลอดแถมชอบเลี้ยงขนมด้วย (ขนมโอเด้ง กับช้างน้อย นี่ประจำ5555 ดักแก่อีกล่ะ) เป็นแบบนี้จนเราขึ้นม.2
ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินไปเหมือนเดิมแต่ที่เพิ่มเติมคือมีโอบไหล่ 55555
หลังจากที่ทุกเช้านางจะมาแทรกข้าง ๆ เราทุกวันแล้ว มือพี่อ๊อฟก็เริ่มเปลี่ยนที่ค่ะตอนแรก พี่แกก็จะเอามืออ้อมไปข้างหลังเราไปจับลูกกรงรถที่มันจะอยู่ตรงไหล่อีกข้างนึงของเราพอดี แล้วแกก็จะบอกว่าเมื่อยขอยืดแขนหน่อยนะ แต่หลัง ๆ นางโอบไหล่เราเลยค่ะ 555 มันใช่หรอคะคุณพี่ .ตอนนั้นก็เกร็งมากกก ไม่กล้าพูดอะไรก็นั่งได้แต่นิ่ง ๆ (เป็นตอนนี้หน่อยไม่ได้จะกอดกลับเลยค่ะ 55555 ) ในใจเราก็พยายามไม่ให้ตัวเองคิดอะไรนะเพราะว่าเราสนิทกันเหมือนพี่น้อง.
แต่หลัง ๆ มา..
เวลารถเต็มวันไหนที่เราเลิกเรียนช้า เราก็จะต้องโหนราวรถ (เป็นหญิงไทยต้องสตรองงงค่ะ 5555 ) พี่อ๊อฟที่ได้นั่งอยู่ ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษนางก็ลุกขึ้นค่ะ แต่ให้คนอื่นนั่งแทน อ้าวแล้วหนูล่ะ 😖 นางก็จะบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ยืนเป็นเพื่อน โถ้ววว น้ำตาจะไหล TT ซึ้งใจจริง ๆ เราสองคนก็จะคุยกันระยะเวลากว่าจะถึงบ้านก็ประมาณ 2 ชั่วโมง ยืนคุยกันเพลิน ๆ นางก็จะเอาแขนมาโอบไหล่บ้าง พาดไหลเราบ้าง แหม่ เนียนตัลลอดเลยนะ 555 ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนวันหนึ่งเราก็ได้นั่งข้างกันเหมือนเดิม ตอนนั้นเป็นขากลับบ้านช่วงเย็น เรานั่งอ่านหนังสือมาตลอดทางไม่ได้คุยกับพี่อ๊อฟเลย แต่อยู่ ๆ นางก็เอาหัวมาอิงไหล่เรา
🙍: ทำไมวันนี้มันง่วงจังเลย
แหม่ คือ อีกข้างนึงมันก็เป็นพนังรถป่ะ แต่ดูนางทำ ใครไม่คิดก็บ้าล่ะ ตอนนั้นหนังสืออ่านไม่รู้เรื่องเลยค่ะ นั่งแข็งเป็นท่อนไม้เลย 55555 คนในรถก็แซวด้วย ><
หลังจากวันนั้น ใจเราเริ่มผิดปกติ เราเริ่มคิดไปมากกว่าพี่น้อง แต่ก็พยายามทำตัวเองให้เมือนเดิม เราแอบไปสืบดูก็รู้ว่าพี่อ๊อฟน่ะ มีแฟนแล้ว คบกันมา 2 ปีแล้วด้วย 😖 แล้วที่แกทำคืออะไรย่ะพี่อ๊อฟ หรือว่าฉันมโนไปเอง. เสียใจเหมือนกันนะตอนนั้นเพราะว่าเรารู้สึกรักเป็นครั้งแรกเนื่องจากไม่เคยมีแฟนเลย หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่อ๊อฟน้อยลงพยายามตัดใจ ไม่คิด แต่พี่แกก็ยังชวนคุยเหมือนเดิม โอบไหล่ อิงไหล่นอน ลูบหัวเล่น (เป็นโรคแพ้ทางคนลูบหัว มันฟินจริง ๆ นะ 5555) บ้างทีก็พูดหยอดเหมือนจะจีบ ทำแบบนี้แล้วใครมันจะไปตัดใจได้ล่ะฮะ 😠 เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนเราขึ้นม.3 เราก็มีคนที่คุยด้วยเป็นรุ่นเดียวกัน วันนั้นเค้าก็เดินมาส่งเราที่รถ แล้วพี่อ๊อฟก็คงจะเห็นด้วยล่ะมั้ง พอเราเดินขึ้นมาบนรถ นางก็ทำท่าเหมือนไม่พอใจ ไม่คุยด้วย ถามคำ ตอบคำ (งอนหรอย่ะ ทีมาอ่อยหนูทั้ง ๆ ที่มีแฟนแล้วฉันยังไม่โกรธเลย เชอะ !) เราก็ไม่สนใจนะ วันต่อมาแกก็ดีเหมือนเดิม. แอบโอบไหล่เนียน ๆ เหมือนเดิม (ตัลลอด) มีอยู่วันนึงฝนตกหนักมาก เราพึ่งเรียนเนตรนารีเสร็จพอดีขึ้นมาบนรถก็เปียกนิดหน่อย พี่อ๊อฟเรียน รด. เสร็จก่อนเลยไม่โดนฝน พอรถขับออกจากโรงเรียน ฝนก็สาดมาจากข้างหน้ารถ เรายืนข้างในสุดก็เลยโดนเต็ม ๆ พี่อ๊อฟที่ยืนข้าง ๆ เราแกเลยเปลี่ยนที่กับเรา เลยกลายเป็นว่าพี่อ๊อฟมายืนบังฝนให้ (หล่อเลย อีนี่ก็ฟินเลย 555 )
🙍: ยืนตรงนั้นแหละ โดนฝนมาก ๆ เดี๋ยวป่วย
👧: ขอบคุณนะค่ะ พี่พระเอกของหนู
แล้วเอาแขนมาโอบไหล่
👧: ทำไมถึงชอบโอบไหล่
🙍: ไม่รู้ดิเห็นคนเตี้ย ๆ แล้วอยากกอด
👧: หนูสูงเกือบ 160 แล้วนะไม่เตี้ยสักหน่อย
🙍: ก็เตี้ยกว่าพี่อยู่ดีน่ะแหละ 😛
แล้วเราก็ยืนนิ่ง ๆ ไม่ขัดขืนอะไรด้วยนะ 555 ตอนนั้นบอกเลยว่าเขินมากกกก จำความรู้สึกนั้นได้ดี มันฟินมาก เพราะขนาดมีแฟนอยู่ยังไม่เคยทำขนาดนี้เลย 555
หลังจากนั้นพี่อ๊อฟก็จบม.6 ไป เราก็ไม่ได้เจอเค้าอีกเลย หลังจากนั้นมารู้ข่าวอีกทีพี่เค้าก็แต่งงานไปแล้ว เราก็ไม่ได้ข่าวพี่อ๊อฟอีกเลย จนมาถึงปัจจุบัน เมื่อวานนี้น้องสาวพี่อ๊อฟที่เป็นเพื่อนกับเราก็อัพรูปในเฟสบุ๊ค กับเด็กผู้ชายคนนึงอายุประมาน 2 ขวบ เราเลยเข้าไปถามเพื่อนในคอมเม้น เพื่อนเลยบอกว่าเป็นลูกชายพี่อ๊อฟ เราแอบตกใจเหมือนกัน แต่ก็ดีใจกับพี่เค้าที่มีครอบครัวดี ๆ มีลูกน่ารัก เราแอบไปสืบหาเฟสพี่อ๊อฟ แล้วก็เจอเป็นเพื่อนกันตั้งนานแล้วด้วย (นานจนลืมไปเลย 555555 )เข้าไปส่องเฟสพี่เค้าโพสล่าสุดเมื่อปี 2013 เห็นว่าสอบนายร้อยได้ เราก็ดีใจกับพี่เค้าที่ดูมีความสุข แต่พอเห็นหน้าเค้าเรื่องต่าง ๆ ที่เคยผ่านมามันก็เข้ามาในหัว เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสถานะตอนนั้นมันคืออะไร พี่อ๊อฟอาจจะคิดกับเราแค่น้องสาวที่สนิทกันเฉย ๆ แต่สำหรับเรา เราขอมโนว่ามันเป็นความรักล่ะกันเนอะ เพื่อความสุขส่วนตัว 5555 ความรักครั้งแรก ที่เป็นความทรงจำดี ๆ 🙈❤💕
เมื่อได้เจอกับรักครั้งแรก เมื่อ9 ปีที่แล้วอีกครั้ง
ถึงจะผ่านมา 9 ปี แต่แล้วยังจำความรู้สึกได้ดี
วันเปิดเทอมวันเเรกของ ม.1
เราเป็นเด็กผู้หญิงผมสั้นคนนึง บ้านของเราอยู่นอกอำเภอไปมากเวลาที่จะไปโรงเรียนเราต้องขึ้นรถรับส่งนักเรียน วันแรกที่ขึ้นก้าวขึ้นไปบนรถรับส่ง เราก็เดินเซไปตรงที่นั่งในสุด เรานั่งข้าง ๆ ใส่ชุดนักเรียน ตัดผมทรงนักเรียน ดูท่าน่าจะเป็นพี่มอปลาย จากการแอบมองด้วยหางตา ความคิดแรกที่แว๊บเข้ามาในหัวคือ ทำไมพี่หล่อจังว่ะ 55555 แต่เราก็นั่งนิ่ง ๆ
แล้วบทสนทนาแรกของเราก็เริ่มขึ้น.
🙍: โห้ว ! เอาหนังสือมาเยอะขนาดนี้เรียนหมดหรอเนี้ย (ขำ แล้วเอามือมาจับกระเป๋าหนังสือเรา)
👧: มองหน้า แล้วก็ยิ้ม
ตอนนั้นเราไม่ได้คุยกับพี่เขาเลยเพราะเราจะไม่ชอบคุยกับคนที่ไม่รู้จัก (ถึงจะหล่อก็เถอะนะ) เรานั่งมองแต่นาฬิกา ทุก ๆ 5 นาทีเลยล่ะ อยากให้ถึงโรงเรียนไว ๆ จัง
🙍: ตอนนี้กี่โมงแล้วหรอ
👧: เจ็ดโมงเช้าค่ะ
แล้วก็จบบทสนทนา
หลังจากวันนั้นเราก็เจอพี่เค้าทุกวัน ทั้งเช้า และเย็น พี่เค้าจะเป็นเหมือนพี่ใหญ่คอยคุมเด็กในรถ ซึ่งเด็ก ๆ ก็จะกลัวพี่อ๊อฟมากตอนเช้าพอพี่เค้าขึ้นมาบนรถ
👦: เห้ย. ขยับให้คนอื่นเขานั่งบ้างสิ
โห้ว ดุเด็ก โครตแมนเลยค่ะพี่ 😑
หลังจากเด็ก ๆ ขยับพื้นที่อันน้อยนิดให้ พี่แกก็แทรกร่างเข้ามา และที่นั่งที่แทรกเข้ามาก็คือข้าง ๆ เราเนี้ยแหละ ที่อื่นก็มีทำไมไม่นั่ง อึดอัดดีค่ะ.
🙍: นั่งด้วยนะ
👧: ค่ะ
🙍: เรียนม.1 ไม่ต้องไปเครียดมากรู้ไหม พี่นี่อยู่ม.4 แล้วแป๊บเดียวเองเดี๋ยวก็จบม.6
เอ่ออ นี่เรารู้จักกันแล้วหรอค่ะ 😕
แต่เราก็เงียบบ้างยิ้มบ้าง พี่เค้าก็แนะนำตัวว่าชื่อพี่อ๊อฟ อยู่ชั้นม.4/3 พี่แกเป็นคนที่ชวนคุยตลอดเวลา เราก็เริ่มคุยกับพี่เค้ามาเรื่อย ๆ จนสนิทกันในฐานะพี่น้อง พี่อ๊อฟมีน้องสาวอยู่หนึ่งคน แล้วก็พึ่งมานั่งรถรับส่ง เราก็คุยและสนิทกับน้องพี่อ๊อฟมากเพราะว่าเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ทุก ๆ เช้าเราจะเอากระเป๋านักเรียนจองที่นั่งบนรถไว้ให้น้องสาวพี่อ๊อฟทุกวัน เพราะจะได้นั่งคุยเล่นกัน พี่อ๊อฟก็จะมานั่งข้างเราทุกวันเช่นกัน (ตอนนั้นก็แอบคิดนะว่าทำไมไม่ไปนั่งข้างน้องสาวตัวเอง) พี่อ๊อฟจะมีเรื่องมาชวนเราคุยตลอดแถมชอบเลี้ยงขนมด้วย (ขนมโอเด้ง กับช้างน้อย นี่ประจำ5555 ดักแก่อีกล่ะ) เป็นแบบนี้จนเราขึ้นม.2
ทุกอย่างก็ยังคงดำเนินไปเหมือนเดิมแต่ที่เพิ่มเติมคือมีโอบไหล่ 55555
หลังจากที่ทุกเช้านางจะมาแทรกข้าง ๆ เราทุกวันแล้ว มือพี่อ๊อฟก็เริ่มเปลี่ยนที่ค่ะตอนแรก พี่แกก็จะเอามืออ้อมไปข้างหลังเราไปจับลูกกรงรถที่มันจะอยู่ตรงไหล่อีกข้างนึงของเราพอดี แล้วแกก็จะบอกว่าเมื่อยขอยืดแขนหน่อยนะ แต่หลัง ๆ นางโอบไหล่เราเลยค่ะ 555 มันใช่หรอคะคุณพี่ .ตอนนั้นก็เกร็งมากกก ไม่กล้าพูดอะไรก็นั่งได้แต่นิ่ง ๆ (เป็นตอนนี้หน่อยไม่ได้จะกอดกลับเลยค่ะ 55555 ) ในใจเราก็พยายามไม่ให้ตัวเองคิดอะไรนะเพราะว่าเราสนิทกันเหมือนพี่น้อง.
แต่หลัง ๆ มา..
เวลารถเต็มวันไหนที่เราเลิกเรียนช้า เราก็จะต้องโหนราวรถ (เป็นหญิงไทยต้องสตรองงงค่ะ 5555 ) พี่อ๊อฟที่ได้นั่งอยู่ ด้วยความเป็นสุภาพบุรุษนางก็ลุกขึ้นค่ะ แต่ให้คนอื่นนั่งแทน อ้าวแล้วหนูล่ะ 😖 นางก็จะบอกว่าไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่ยืนเป็นเพื่อน โถ้ววว น้ำตาจะไหล TT ซึ้งใจจริง ๆ เราสองคนก็จะคุยกันระยะเวลากว่าจะถึงบ้านก็ประมาณ 2 ชั่วโมง ยืนคุยกันเพลิน ๆ นางก็จะเอาแขนมาโอบไหล่บ้าง พาดไหลเราบ้าง แหม่ เนียนตัลลอดเลยนะ 555 ก็เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนวันหนึ่งเราก็ได้นั่งข้างกันเหมือนเดิม ตอนนั้นเป็นขากลับบ้านช่วงเย็น เรานั่งอ่านหนังสือมาตลอดทางไม่ได้คุยกับพี่อ๊อฟเลย แต่อยู่ ๆ นางก็เอาหัวมาอิงไหล่เรา
🙍: ทำไมวันนี้มันง่วงจังเลย
แหม่ คือ อีกข้างนึงมันก็เป็นพนังรถป่ะ แต่ดูนางทำ ใครไม่คิดก็บ้าล่ะ ตอนนั้นหนังสืออ่านไม่รู้เรื่องเลยค่ะ นั่งแข็งเป็นท่อนไม้เลย 55555 คนในรถก็แซวด้วย ><
หลังจากวันนั้น ใจเราเริ่มผิดปกติ เราเริ่มคิดไปมากกว่าพี่น้อง แต่ก็พยายามทำตัวเองให้เมือนเดิม เราแอบไปสืบดูก็รู้ว่าพี่อ๊อฟน่ะ มีแฟนแล้ว คบกันมา 2 ปีแล้วด้วย 😖 แล้วที่แกทำคืออะไรย่ะพี่อ๊อฟ หรือว่าฉันมโนไปเอง. เสียใจเหมือนกันนะตอนนั้นเพราะว่าเรารู้สึกรักเป็นครั้งแรกเนื่องจากไม่เคยมีแฟนเลย หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่อ๊อฟน้อยลงพยายามตัดใจ ไม่คิด แต่พี่แกก็ยังชวนคุยเหมือนเดิม โอบไหล่ อิงไหล่นอน ลูบหัวเล่น (เป็นโรคแพ้ทางคนลูบหัว มันฟินจริง ๆ นะ 5555) บ้างทีก็พูดหยอดเหมือนจะจีบ ทำแบบนี้แล้วใครมันจะไปตัดใจได้ล่ะฮะ 😠 เป็นแบบนี้มาเรื่อย ๆ จนเราขึ้นม.3 เราก็มีคนที่คุยด้วยเป็นรุ่นเดียวกัน วันนั้นเค้าก็เดินมาส่งเราที่รถ แล้วพี่อ๊อฟก็คงจะเห็นด้วยล่ะมั้ง พอเราเดินขึ้นมาบนรถ นางก็ทำท่าเหมือนไม่พอใจ ไม่คุยด้วย ถามคำ ตอบคำ (งอนหรอย่ะ ทีมาอ่อยหนูทั้ง ๆ ที่มีแฟนแล้วฉันยังไม่โกรธเลย เชอะ !) เราก็ไม่สนใจนะ วันต่อมาแกก็ดีเหมือนเดิม. แอบโอบไหล่เนียน ๆ เหมือนเดิม (ตัลลอด) มีอยู่วันนึงฝนตกหนักมาก เราพึ่งเรียนเนตรนารีเสร็จพอดีขึ้นมาบนรถก็เปียกนิดหน่อย พี่อ๊อฟเรียน รด. เสร็จก่อนเลยไม่โดนฝน พอรถขับออกจากโรงเรียน ฝนก็สาดมาจากข้างหน้ารถ เรายืนข้างในสุดก็เลยโดนเต็ม ๆ พี่อ๊อฟที่ยืนข้าง ๆ เราแกเลยเปลี่ยนที่กับเรา เลยกลายเป็นว่าพี่อ๊อฟมายืนบังฝนให้ (หล่อเลย อีนี่ก็ฟินเลย 555 )
🙍: ยืนตรงนั้นแหละ โดนฝนมาก ๆ เดี๋ยวป่วย
👧: ขอบคุณนะค่ะ พี่พระเอกของหนู
แล้วเอาแขนมาโอบไหล่
👧: ทำไมถึงชอบโอบไหล่
🙍: ไม่รู้ดิเห็นคนเตี้ย ๆ แล้วอยากกอด
👧: หนูสูงเกือบ 160 แล้วนะไม่เตี้ยสักหน่อย
🙍: ก็เตี้ยกว่าพี่อยู่ดีน่ะแหละ 😛
แล้วเราก็ยืนนิ่ง ๆ ไม่ขัดขืนอะไรด้วยนะ 555 ตอนนั้นบอกเลยว่าเขินมากกกก จำความรู้สึกนั้นได้ดี มันฟินมาก เพราะขนาดมีแฟนอยู่ยังไม่เคยทำขนาดนี้เลย 555
หลังจากนั้นพี่อ๊อฟก็จบม.6 ไป เราก็ไม่ได้เจอเค้าอีกเลย หลังจากนั้นมารู้ข่าวอีกทีพี่เค้าก็แต่งงานไปแล้ว เราก็ไม่ได้ข่าวพี่อ๊อฟอีกเลย จนมาถึงปัจจุบัน เมื่อวานนี้น้องสาวพี่อ๊อฟที่เป็นเพื่อนกับเราก็อัพรูปในเฟสบุ๊ค กับเด็กผู้ชายคนนึงอายุประมาน 2 ขวบ เราเลยเข้าไปถามเพื่อนในคอมเม้น เพื่อนเลยบอกว่าเป็นลูกชายพี่อ๊อฟ เราแอบตกใจเหมือนกัน แต่ก็ดีใจกับพี่เค้าที่มีครอบครัวดี ๆ มีลูกน่ารัก เราแอบไปสืบหาเฟสพี่อ๊อฟ แล้วก็เจอเป็นเพื่อนกันตั้งนานแล้วด้วย (นานจนลืมไปเลย 555555 )เข้าไปส่องเฟสพี่เค้าโพสล่าสุดเมื่อปี 2013 เห็นว่าสอบนายร้อยได้ เราก็ดีใจกับพี่เค้าที่ดูมีความสุข แต่พอเห็นหน้าเค้าเรื่องต่าง ๆ ที่เคยผ่านมามันก็เข้ามาในหัว เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าสถานะตอนนั้นมันคืออะไร พี่อ๊อฟอาจจะคิดกับเราแค่น้องสาวที่สนิทกันเฉย ๆ แต่สำหรับเรา เราขอมโนว่ามันเป็นความรักล่ะกันเนอะ เพื่อความสุขส่วนตัว 5555 ความรักครั้งแรก ที่เป็นความทรงจำดี ๆ 🙈❤💕