สวัสดีเริ่มเลยละกัน กระทู้อาจจะ งงๆ เพราะ เพิ่งเคยตั้ง ย้อนไปเมื่อปีที่แล้ว ที่งานเกษตรแฟร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขต กำแพงแสน
เราก็ไปเดินเที่ยวตามปกติเหมือนทุกปี แต่ บังเอิญได้ไปเจอ ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แบบ มองไปสะดุดตาเรามากอะ ตรงสเปคที่เราชอบทุกอย่าง ตัวเล็กๆ ขาวๆ น่ารักกกกมาก 55555 ตอนนั้นก็ไม่กล้า เข้าไปคุยด้วย ทำไรไม่ถูก ก็แอบถ่ายรูปเขามา เผื่อจะเจออีกรอบ และแล้ว ก็ผ่านเลยไป แบบที่ไม่รู้จักกันเลย พอกลับมาถึงบ้าน ก็โมโหตัวเองที่ไม่กล้า ละก็ไม่ได้อะไร ปล่อยเวลาผ่านไป อีก 1 ปีเต็มๆ จนมี งานเกษตรแฟร์อีกครั้ง เราก็กลับไปที่ๆเดิม ทุกวัน เผื่อจะเจอเธออีกครั้ง ( บ้านอยู่แถวๆนั้น ) และแล้ว เราก็ได้เจอเธออีกครั้ง เธอก็ยังสะดุดตาเราเหมือนเดิม ยังใช้กระเป๋าใบเดิม ครั้งนี้ก็ตั้งใจไว้เลยว่า จะต้องไม่พลาดแบบครั้งที่แล้ว รอมาตั้ง 1 ปี สุดท้ายประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอย เราก็ไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จัก ได้แต่เดินถือโทรศัพท์ เปิดไลน์ไว้ จะขอไลน์เขา เดินตามห่างๆ จนเขากลับบ้าน 555 แต่ครั้งนี้เราจำทะเบียนรถเขาไว้ได้ คาดว่าเขาน่าจะเป็นนิสิตในมหาลัยนั้น แต่ครั้งนี้ยังพอมีหวัง บังเอิญมีพี่นิสิต เอกเกษตร เขามาเดินขายน้ำนมข้าวโพด เราก็เอ่อ เอาไงเอากัน เหมาน้ำข้าวโพดมาหมดเลย และขอให้พี่เขาช่วยตามหา ผู้หญิงคนนี้หน่อย เราก็แลกไลน์ ละส่งรูป ของ ปี ที่แล้ว กับ ปีนี้ และทะเบียนรถไปให้ พี่นิสิต เอกเกษตร ก็บอกจะติดต่อกลับมา ตอนนี้ก็ได้แต่รอ 55 ที่มาตั้งกระทู้ เผื่อมีใครรู้จัก หรือ บังเอิญผู้หญิงคนนั้นมาอ่าน ช่วยติดต่อกลับมาหลังไมค์ที่เถอะ ถ้าสมมุติ ว่ามีแฟนแล้ว ก็ไม่เป็นไร ให้เราได้รู้จักกันก่อน ได้คุยก่อน ปล่อยไว้แบบนี้มันค้างคาใจจริงๆ สิ่งที่จำได้ก็คือ ผู้หญิงคนนี้ สูงประมาณ 140-150 ซ.ม ตัวขาวๆ ใส่รองเท้าสี ม่วง ใส่กางเกงขาสั้น กับเสื้อ กีฬาของมหาลัยสีขาวลายเชียว กระเป๋า สีชมพู สายเป็นโซ่สีทอง ถือ ขนมสายใหมสีเขียว ทะเบียนรถมอเตอร์ไซค์ กพธ 589
ความบังเอิญ 365 วัน
เราก็ไปเดินเที่ยวตามปกติเหมือนทุกปี แต่ บังเอิญได้ไปเจอ ผู้หญิงคนหนึ่ง ที่แบบ มองไปสะดุดตาเรามากอะ ตรงสเปคที่เราชอบทุกอย่าง ตัวเล็กๆ ขาวๆ น่ารักกกกมาก 55555 ตอนนั้นก็ไม่กล้า เข้าไปคุยด้วย ทำไรไม่ถูก ก็แอบถ่ายรูปเขามา เผื่อจะเจออีกรอบ และแล้ว ก็ผ่านเลยไป แบบที่ไม่รู้จักกันเลย พอกลับมาถึงบ้าน ก็โมโหตัวเองที่ไม่กล้า ละก็ไม่ได้อะไร ปล่อยเวลาผ่านไป อีก 1 ปีเต็มๆ จนมี งานเกษตรแฟร์อีกครั้ง เราก็กลับไปที่ๆเดิม ทุกวัน เผื่อจะเจอเธออีกครั้ง ( บ้านอยู่แถวๆนั้น ) และแล้ว เราก็ได้เจอเธออีกครั้ง เธอก็ยังสะดุดตาเราเหมือนเดิม ยังใช้กระเป๋าใบเดิม ครั้งนี้ก็ตั้งใจไว้เลยว่า จะต้องไม่พลาดแบบครั้งที่แล้ว รอมาตั้ง 1 ปี สุดท้ายประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอย เราก็ไม่กล้าเข้าไปทำความรู้จัก ได้แต่เดินถือโทรศัพท์ เปิดไลน์ไว้ จะขอไลน์เขา เดินตามห่างๆ จนเขากลับบ้าน 555 แต่ครั้งนี้เราจำทะเบียนรถเขาไว้ได้ คาดว่าเขาน่าจะเป็นนิสิตในมหาลัยนั้น แต่ครั้งนี้ยังพอมีหวัง บังเอิญมีพี่นิสิต เอกเกษตร เขามาเดินขายน้ำนมข้าวโพด เราก็เอ่อ เอาไงเอากัน เหมาน้ำข้าวโพดมาหมดเลย และขอให้พี่เขาช่วยตามหา ผู้หญิงคนนี้หน่อย เราก็แลกไลน์ ละส่งรูป ของ ปี ที่แล้ว กับ ปีนี้ และทะเบียนรถไปให้ พี่นิสิต เอกเกษตร ก็บอกจะติดต่อกลับมา ตอนนี้ก็ได้แต่รอ 55 ที่มาตั้งกระทู้ เผื่อมีใครรู้จัก หรือ บังเอิญผู้หญิงคนนั้นมาอ่าน ช่วยติดต่อกลับมาหลังไมค์ที่เถอะ ถ้าสมมุติ ว่ามีแฟนแล้ว ก็ไม่เป็นไร ให้เราได้รู้จักกันก่อน ได้คุยก่อน ปล่อยไว้แบบนี้มันค้างคาใจจริงๆ สิ่งที่จำได้ก็คือ ผู้หญิงคนนี้ สูงประมาณ 140-150 ซ.ม ตัวขาวๆ ใส่รองเท้าสี ม่วง ใส่กางเกงขาสั้น กับเสื้อ กีฬาของมหาลัยสีขาวลายเชียว กระเป๋า สีชมพู สายเป็นโซ่สีทอง ถือ ขนมสายใหมสีเขียว ทะเบียนรถมอเตอร์ไซค์ กพธ 589