สวัสดีครับชาวพันทิปทุกคน *นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลย ถ้ามีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยครับ*
ผมขอพูดถึงชีวิตการเรียนของผมก่อน ตอนนี้ผมอายุ 16 แล้ว(พึ่งจะ16เดือนนี้) (ตอนนี้เรียนอยู่ ม.4 เทอม2 สายScience-Math ผมขอเรียกว่า "SM" ละกันนะ) ตอนเด็กผมมีความฝันว่าในวันหน้าผมจะเป็นตำรวจ,หมอ ไม่ก็วิศวกร สถาปนิกอะไรเทือกนี้ จนถึง ม.3 เทอม 2 ก็เหลือแค่ว่าอยากจะเป็นนักบิน นักวิทยาศาสตร์(เพราะชอบอะไรที่เป็นเหตุเป็นผลกัน อย่างหนังอิงวิทยาศาสตร์นี่ชอบมาก) แต่ผมก็ไม่ได้จริงจรังกับเรื่องอาชีพอะไรมากในช่วงนี้ ก็ได้แต่เรียนๆไปตามเพื่อน ได้เกรดรวม ม.ต้น 3.86
มาถึง ม.4 เทอมแรก มีการสอบเพื่อคัดห้องกัน ผมได้อยู่ห้อง 4.5 (ห้องเก่งสุดของสายนี้) มีเพื่อนจาก รร.อื่นเยอะเลย แต่เพื่อนที่มาจาก รร.เดิม ก็เยอะอยู่ เพื่อนในห้องมีอยู่ 39 คน (ห้องผมมีผู้ชายแค่ 9 คนเอง 555) ช่วงเทอมแรกผมก็เรียนแบบเรื่อยๆ(แทบจะไม่อ่านหนังสือหรือทบทวนบทเรียนอะไรเลย) แล้วส่วนใหญ่ผมมักจะเป็นท๊อปของห้องเสมอเวลามีงานที่ให้วาดรูปต่างๆกับสอบเก็บคะแนน ส่วนตัวก็จะเกลียดพวกเคมี,ชีวะ,ฟิสิกส์(แต่ฟิสิกส์กับชีวะนี้ถนัดมากกว่า) ผมจะชอบพวกวิชาศิลปะ,คอมพิวเตอร์,ภาษาอังกฤษเป็นซะมากกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วิชาพวกนี้ผมมักจะเป็นหัวแถวเลยก็ว่าได้ โดยเฉพาะงานที่เกี่ยวกับศิลปะ ไม่ก็เวลาเป็นวันเกิดเพื่อนบนเฟสก็จะใช้ Photoshop ตัดต่อหน้าเพื่อนๆแล้วเอาไป HBD เขา ผมรู้สึกดีเวลาเห็นเพื่อนมีความสุข ผมก็จะมีความสุขไปด้วย(นี่ล่ะมั่ง ที่ทำให้ผมอยากเป็นเกมดีไซเนอร์ สร้างเกมขึ้นมาเพื่อทำให้ลูกค้ามีความสุข) หรือไม่ก็วิชาที่มีชิ้นงานให้ทำสมุดเล่มเล็ก หรืองานที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์นี่ผมจะชอบมาก(ถึงแม้จะเป็นจะเป็นวิชาที่ไม่ชอบก็ไม่หวั่น) เวลาผ่านไป 1เทอมแล้ว ผมก็ได้เกรด 3.95 มา
เอาล่ะมาถึงปัจจุบันกัน ตอน ม.4 เทอม 2 นี้ผมเริ่มรู้สึกว่าผมชอบอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการใช้ความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการมากขึ้น(แต่ก็ยังอยู่ในกรอบของวิทยาศาสตร์อยู่บ้าง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้บังเอิญเป็นคนโลกส่วนตัวสูงด้วย (แต่ไม่ใช่แบบขังตัวเองในห้องนะ ผมเป็นพวกชอบคุยแบบเฟรนด์ลี่กับเพื่อนมากๆ) เวลาว่าง(ว่างแบบจริงจัง)ผมก็มักจะจินตนาการว่าอนาคตเราจะเป็นยังไงถ้าเราเป็นแบบนี้แบบนั้น(คือแต่งเป็นเรื่องเป็นราวมหากาพย์เลยล่ะ 555)
เมื่ออาทิตย์ก่อนครูให้แบบสอบถามมา ให้เขียนอาชีพที่อยากเป็นมา 3 อันดับ ผมก็ใส่ไป 1.Game designer 2.นักเขียนการ์ตูน 3.ผู้กำกับภาพยนตร์ เขียนเสร็จทุกคนก็เอาไปรวมๆกัน ผมก็ต้องอ่านสิ(ตามประสาคนอยากรู้) ผมดูอาชีพในอนาคตของแต่ละคนช่างต่างกับผมซะเหลือเกิน โดยผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะเลือกเป็นแพทย์ไม่ก็หมอกัน(แหงล่ะ สายวิทย์นี่นา) รองลงมาก็เป็นพวกพยาบาลทหาร/ตำรวจ,อัยการ,แอร์โฮสเตส,ฯลฯ มีผญ.ในห้องแค่2คนที่อยากเข้าวงการบันเทิง ส่วนผู้ชาย มี 5 คนอยากเป็นตำรวจ/ทหาร อีก 3 คนอยากเป็นแพทย์,นักจิตวิทยา,นักบิน ดูๆไปแล้วอาชีพพวกนี้ก็ดูมั่นคงดี มีสวัสดิการดีด้วย แต่ถ้าจะให้ผมไปทำอาชีพพวกนี้ผมว่าผมไปไม่ไหวแน่(แต่แม่ผมบอกว่าอยากให้เป็นหมอดีกว่า เงินเดือนก็ดีได้ช่วยคนอื่นด้วย) ผมก็เก็บเอาคำพูดแม่ไปคิด แต่ก็นะ ผมรู้สึกว่าถึงหมอจะรวยแค่ไหนก็คงไม่มีเวลาใช้เงินที่ตัวเองหามาได้ ไม่มีเวลาอยู่กับครอบครัว แถมเราต้องอยู่กับอาชีพนี้ไปตลอดชีวิตอีก ถึงแม่จะบอกผมว่าเป็นหมอแล้วค่อยใช้เวลาที่เหลือไปกับงานอดิเรกก็ได้ แต่มันยิ่งเหมือนกับพยายามผลักให้ผมออกห่างจากสิ่งที่ตัวเองรักมากขึ้น ผมคิดมาตลอดว่า ยังไงการทำงานกับสิ่งที่เรารักก็ย่อมดีกว่าฝืนทำงานที่ไม่ชอบ แถมเรายังอาจใช้สิ่งที่เราชอบอยู่นี้พาเราไปอยู่แถวหน้าของเส้นทางสายนี้ได้ง่ายกว่าสายที่เราไม่ถนัดซะอีก
ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรเชื่อใครดี
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่ในใจเกินครึ่งของผมเชื่อแน่นอนว่า หนทางที่เราสร้างขึ้นมาด้วยการตัดสินใจของเราเองและยิ่งเป็นหนทางที่เราใช้ความเอาใจใส่ในการสร้างขึ้นมา ย่อมดีกว่าการเดินไปตามทางที่คนอื่นวางเอาไว้แต่ไม่อาจประกันได้ว่า เราจะสามารถเดินไปบนทาง
เส้นนั้นได้ราบรื่นเท่ากับหนทางที่เราสร้างเอาไว้จริงๆหรือเปล่า และถึงแม้ทั้งสองทางอาจจะมีความเสี่ยงไม่เท่ากัน(แน่นอนทางของผมย่อมเสี่ยงกว่าอยู่แล้วสำหรับประเทศนี้) แต่ยังไงถ้าเรายังคงมีความมุ่งมั่นเสมอ เราก็ไม่มีวันล้มเหลว(อีกอย่างผมเป็นพวกความอดทนสูง และไม่ค่อยยอมแพ้กับปัญหาอะไรง่ายๆด้วย เวลามีงานอะไรผมก็จัดเต็ม 100% ทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับงานมาก)
ผมเลยอยากรู้ว่าสายงานของอาชีพนี้พวกนี้ มันสามารถเป็นได้จริงไหมสำหรับประเทศไทยในอนาคตครับ แล้วถ้าหากเป็นอีกสองอาชีพที่เหลือในตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ?
ปล.ที่ผมเรียนสาย SM นี่ก็เพราะจะได้มีทางเลือกมากขึ้นเวลาจบไป
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้แต่บังเอิญ รร.ผมมีแต่สายวิทย์ พวส.(พวกนี้ห้องแพทย์),SM,SM+,ME A(พวกนี้จะเรียนแบบEng)และก็ME B(พวกนี้ก็เรียนEngเหมือนกันแต่เน้นสังคม แต่ว่าค่าเทอมแพงกว่าสายผม4เท่า)
"ความฝันของเด็กคนหนึ่ง กับการเลือกอาชีพในอนาคต"
ผมขอพูดถึงชีวิตการเรียนของผมก่อน ตอนนี้ผมอายุ 16 แล้ว(พึ่งจะ16เดือนนี้) (ตอนนี้เรียนอยู่ ม.4 เทอม2 สายScience-Math ผมขอเรียกว่า "SM" ละกันนะ) ตอนเด็กผมมีความฝันว่าในวันหน้าผมจะเป็นตำรวจ,หมอ ไม่ก็วิศวกร สถาปนิกอะไรเทือกนี้ จนถึง ม.3 เทอม 2 ก็เหลือแค่ว่าอยากจะเป็นนักบิน นักวิทยาศาสตร์(เพราะชอบอะไรที่เป็นเหตุเป็นผลกัน อย่างหนังอิงวิทยาศาสตร์นี่ชอบมาก) แต่ผมก็ไม่ได้จริงจรังกับเรื่องอาชีพอะไรมากในช่วงนี้ ก็ได้แต่เรียนๆไปตามเพื่อน ได้เกรดรวม ม.ต้น 3.86
มาถึง ม.4 เทอมแรก มีการสอบเพื่อคัดห้องกัน ผมได้อยู่ห้อง 4.5 (ห้องเก่งสุดของสายนี้) มีเพื่อนจาก รร.อื่นเยอะเลย แต่เพื่อนที่มาจาก รร.เดิม ก็เยอะอยู่ เพื่อนในห้องมีอยู่ 39 คน (ห้องผมมีผู้ชายแค่ 9 คนเอง 555) ช่วงเทอมแรกผมก็เรียนแบบเรื่อยๆ(แทบจะไม่อ่านหนังสือหรือทบทวนบทเรียนอะไรเลย) แล้วส่วนใหญ่ผมมักจะเป็นท๊อปของห้องเสมอเวลามีงานที่ให้วาดรูปต่างๆกับสอบเก็บคะแนน ส่วนตัวก็จะเกลียดพวกเคมี,ชีวะ,ฟิสิกส์(แต่ฟิสิกส์กับชีวะนี้ถนัดมากกว่า) ผมจะชอบพวกวิชาศิลปะ,คอมพิวเตอร์,ภาษาอังกฤษเป็นซะมากกว่า[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ หรือไม่ก็วิชาที่มีชิ้นงานให้ทำสมุดเล่มเล็ก หรืองานที่ต้องใช้ความคิดสร้างสรรค์นี่ผมจะชอบมาก(ถึงแม้จะเป็นจะเป็นวิชาที่ไม่ชอบก็ไม่หวั่น) เวลาผ่านไป 1เทอมแล้ว ผมก็ได้เกรด 3.95 มา
เอาล่ะมาถึงปัจจุบันกัน ตอน ม.4 เทอม 2 นี้ผมเริ่มรู้สึกว่าผมชอบอาชีพที่เกี่ยวข้องกับการใช้ความคิดสร้างสรรค์และจินตนาการมากขึ้น(แต่ก็ยังอยู่ในกรอบของวิทยาศาสตร์อยู่บ้าง)[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เวลาว่าง(ว่างแบบจริงจัง)ผมก็มักจะจินตนาการว่าอนาคตเราจะเป็นยังไงถ้าเราเป็นแบบนี้แบบนั้น(คือแต่งเป็นเรื่องเป็นราวมหากาพย์เลยล่ะ 555)
เมื่ออาทิตย์ก่อนครูให้แบบสอบถามมา ให้เขียนอาชีพที่อยากเป็นมา 3 อันดับ ผมก็ใส่ไป 1.Game designer 2.นักเขียนการ์ตูน 3.ผู้กำกับภาพยนตร์ เขียนเสร็จทุกคนก็เอาไปรวมๆกัน ผมก็ต้องอ่านสิ(ตามประสาคนอยากรู้) ผมดูอาชีพในอนาคตของแต่ละคนช่างต่างกับผมซะเหลือเกิน โดยผู้หญิงส่วนใหญ่มักจะเลือกเป็นแพทย์ไม่ก็หมอกัน(แหงล่ะ สายวิทย์นี่นา) รองลงมาก็เป็นพวกพยาบาลทหาร/ตำรวจ,อัยการ,แอร์โฮสเตส,ฯลฯ มีผญ.ในห้องแค่2คนที่อยากเข้าวงการบันเทิง ส่วนผู้ชาย มี 5 คนอยากเป็นตำรวจ/ทหาร อีก 3 คนอยากเป็นแพทย์,นักจิตวิทยา,นักบิน ดูๆไปแล้วอาชีพพวกนี้ก็ดูมั่นคงดี มีสวัสดิการดีด้วย แต่ถ้าจะให้ผมไปทำอาชีพพวกนี้ผมว่าผมไปไม่ไหวแน่(แต่แม่ผมบอกว่าอยากให้เป็นหมอดีกว่า เงินเดือนก็ดีได้ช่วยคนอื่นด้วย) ผมก็เก็บเอาคำพูดแม่ไปคิด แต่ก็นะ ผมรู้สึกว่าถึงหมอจะรวยแค่ไหนก็คงไม่มีเวลาใช้เงินที่ตัวเองหามาได้ ไม่มีเวลาอยู่กับครอบครัว แถมเราต้องอยู่กับอาชีพนี้ไปตลอดชีวิตอีก ถึงแม่จะบอกผมว่าเป็นหมอแล้วค่อยใช้เวลาที่เหลือไปกับงานอดิเรกก็ได้ แต่มันยิ่งเหมือนกับพยายามผลักให้ผมออกห่างจากสิ่งที่ตัวเองรักมากขึ้น ผมคิดมาตลอดว่า ยังไงการทำงานกับสิ่งที่เรารักก็ย่อมดีกว่าฝืนทำงานที่ไม่ชอบ แถมเรายังอาจใช้สิ่งที่เราชอบอยู่นี้พาเราไปอยู่แถวหน้าของเส้นทางสายนี้ได้ง่ายกว่าสายที่เราไม่ถนัดซะอีก
ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าผมควรเชื่อใครดี[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ และถึงแม้ทั้งสองทางอาจจะมีความเสี่ยงไม่เท่ากัน(แน่นอนทางของผมย่อมเสี่ยงกว่าอยู่แล้วสำหรับประเทศนี้) แต่ยังไงถ้าเรายังคงมีความมุ่งมั่นเสมอ เราก็ไม่มีวันล้มเหลว(อีกอย่างผมเป็นพวกความอดทนสูง และไม่ค่อยยอมแพ้กับปัญหาอะไรง่ายๆด้วย เวลามีงานอะไรผมก็จัดเต็ม 100% ทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้กับงานมาก)
ผมเลยอยากรู้ว่าสายงานของอาชีพนี้พวกนี้ มันสามารถเป็นได้จริงไหมสำหรับประเทศไทยในอนาคตครับ แล้วถ้าหากเป็นอีกสองอาชีพที่เหลือในตอนนี้เป็นยังไงบ้างครับ?
ปล.ที่ผมเรียนสาย SM นี่ก็เพราะจะได้มีทางเลือกมากขึ้นเวลาจบไป[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้