ถ้า..เธอ.....ฉัน

ถ้าเธอเขียนบทกวีที่มีฝัน
พอจะเหลือเผื่อปันฉันได้ไหม?
เพียงสักเสี้ยวเศษธุลีที่ฝันไกล
ขอจงได้กูลเกื้อเอื้อฉันที

ถ้าเธอเขียนบทกวีแห่งชีวิต
โปรดพินิจคิดครวญอย่างถ้วนถี่
ถึงฉันผู้ด้อยค่ามานานปี
ช่วยฉันมีความหวังกำลังใจ

ถ้าเธอเขียนบทกวีของความรัก
ฉันขอสักน้อยนิดจะผิดไหม?
ด้วยความรักเลือนร้างแสนห่างไกล
เกินเสาะหาคว้าไขว่จากใจคน

ถ้าเธอเขียนบทกวีที่มีฉัน
ด้วยหมึกกลั่นจากน้ำตาอันพร่าหม่น
หัวใจเธอจะลอยสูงเหนือฝูงชน
เพราะฉันคือ...ผู้ทุกข์ทนบนแผ่นดิน