สวัสดีค่าาาา คือตอนนี้ จขกท อึดอัดมากเลยค่ะ ไม่รู้ว่าตัวเองควรจะตัดใจไปเลยดีมั้ย หรือจะแอบหวังแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆดี

คือขอเล่าเรื่องราวหน่อยนะค่าาาา (ยาวไปนิสสส ขอโทษนะคะ )

ตอนนี่ จขกท ชอบรุ่นน้องคนนึงอยู่ค่ะ คือเรารู้จักกันตามปกติของระบบมหาลัยเลยค่ะ ที่จะมีกิจกรรมรับน้องและก็จับสายรหัส แล้วน้องเค้าก็เป็นน้องรหัสของเพื่อนในกลุ่มเราค่ะ ตอนแรกๆไม่ได้คิดอะไรด้วยเลยค่ะ (ไม่คิดว่าตัวเองจะชอบเค้าเลยด้วยซ้ำค่ะ ไม่ใช่ว่าเค้าไม่ดีอะไรนะค่ะ แต่เพราะตอนนั้นตัวเองก็แอบปลื้มคนคนนึงอยู่แล้วด้วย เลยไม่คิดว่าจะชอบเค้าอ่ะค่ะ) แล้วคือตอนนั้นก็สนิทกันในระดับนึง แบบพี่แบบน้องอ่ะค่ะ เวลาเจอกันก็มีกวนทีนใส่กันบ้าง แกล้งกันบ้าง เล่นกันบ้าง แต่ไม่เยอะ ส่วนใหญ่จะคุยกันทางแชทไลน์ แรกๆก็รู้สึกว่าไอ้น้องคนนี้มันเยอะ!! บางครั้งถึงขั้นแอบรำคาญ เพราะโดยส่วนตัวเรารู้สึกว่าเค้านิสัยเหมือนผู้หญิงมากๆค่ะ แบบง้องแง้ง ขี้นอย ขี้น้อยใจ ส่งสติ๊กเกอร์เยอะกว่าผู้หญิงอีกค่ะบางที เราเคยแกล้งแซวเค้าด้วยค่ะว่า "นี้เป็นใช่ปร้าาาาาา 5555" เค้าก็ตอบว่า "ไม่ช่ายยยย ผมชอบผู้หญิง -*-" คือเราก็คุยกันแบบถามมาตอบไปอยู่อย่างงี้เรื่อยๆจนรู้สึกว่าสนิทกันมากพอสมควรเลยค่ะ เรื่องที่คุยกันก็ไม่ได้หวานหรือพิเศษอะไรนะค่ะ เช่น พวกเรื่องเรียนบ้าง เพื่อนบ้าง เรื่องราวที่เจอมาในแต่ละวัน สอนการบ้านกันบ้าง ประมาณนี้อ่ะค่ะ จนพอเริ่มจะสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เราก็เริ่มคุยกันทุกวัน และคุยกันเยอะขึ้น ก่อนหน้านี้น้องเค้ามีแฟนนะคะ รักกันมาก คบกันมานานแล้วด้วย ตอนแรกเราไม่รู้เพราะคิดเอาเองว่าไม่น่าจะมี แต่เพื่อนเรา (พี่รหัสเค้าแหละค่ะ) บอกว่ามีแล้ว พอรู้เราก็เฉยๆนะคะตอนนั้น (ก็ไม่ได้คิดอะไรนี้เนอะ) แล้วเค้าก็เลิกกันไป แต่เราก็ไม่รู้อีกอยู่ดีแหละค่ะ แต่วันนั้นก็เห็นเค้าเศร้าๆ ดูหงอยๆ ซึมๆ พอเราถามว่าเป็นไร ก็บอกไม่ได้เป็นไร ผมก็แบบนี้แหละ...เพิ่งมารู้ตอนสนิทกันมากๆนี้แหละค่ะ ว่าวันนั้นเค้าเพิ่งเลิกกับแฟนไม่นานก็เลยเศร้า
ที่สนิทกันมากขึ้นมันมีสาเหตุนะค่ะ คือเค้าไปแอบชอบเพื่อนคนนึง (ชอบหลังจากเลิกกับแฟนเก่าซักระยะแล้วนะค่ะ) แล้วแบบเราเดาถูกว่าเป็นใคร หลังจากนั้นก็ยาวเลยค่ะ รับหน้าที่เป็นที่ปรึกษาปัญหาหัวใจเค้ามาตลอด ทั้งหวัง ทั้งลุ้นให้เค้าสมหวังได้เป็นแฟนกัน แต่สุดท้ายเค้าก็ตัดใจไปค่ะ บอกว่าไม่มีแววจะสมหวังเลย อีกอย่างคนนั้นก็มีคนที่ชอบอยู่แล้ว...

แต่เราก็ไม่รู้ว่าเริ่มไปมีใจให้เค้าตอนไหน รู้ตัวอีกทีก็รู้สึกว่าตัวเองชอบเค้าไปแล้วค่ะ ตอนแรกคิดว่าไม่น่าจะใช่ อาจจะแค่หวั่นไหวที่เค้าดีด้วย เลยกลับมาทบทวนสาเหตุที่ทำให้หวั่นไหว มีประมาณนี้ค่ะ เช่น เวลาเค้าไปไหน หรือทำอะไรอยู่ จะถ่ายรูปมารายงานเราตลอด ทั้งๆที่เราไม่ได้ขอให้เค้าทำนะค่ะ แรกๆก็แปลกใจเหมือนกันคะ เพราะไม่มีใครทำแบบนี้กับเราเลย ยกเว้นเพื่อนสนิทเรา เพราะแบบนี้โรคสำคัญตัวเองผิดก็เกิดขึ้น คิดว่าเค้าให้ความสำคัญกับเรา อันนี้อย่างแรก ต่อมา บทสนทนาของเราก็เริ่มมุ้งมิ้งขึ้นเรื่อยๆ แบบจะมีมุขเสี่ยวๆมาเล่นใส่ตลอด บางทีก็จะพิมพ์เนื้อเพลงหวานๆมาหา เริ่มเป็นห่วงเป็นใยกันมากขึ้น แคร์กันมากขึ้น ถามหากันมากขึ้น จนเราคิดไปไกลว่าเค้าอาจจะมีใจให้เรา เคยแกล้งแซวๆถามเค้าไปว่า "พูดงี้คิดอะไรกับพี่ป่ะเนี้ย" เค้าก็ตอบมาแต่สติ๊กเกอร์เขินอ่ะค่ะ หรือบางทีเราถามว่า "แกคุยแบบนี้กับทุกคนเลยมั้ยนิ" เค้าก็ตอบว่า "ไม่นะ คุยกะพี่คนเดียวแหละ" เอาและ เจองี้เข้าไป เราก็แบบเริ่มให้ความหวังตัวเองและ หรือแบบถ้าเราแสดงท่าทางว่าชอบใคร หรือสนใจใครเค้าก็จะจี้ถามเราว่า "คนไหน บอกมาเลยยยยย" พอเราไม่ยอมบอกก็จะมีงอน (แต่ไม่รู้ว่าเราคิดไปเองไหม แต่อารมณ์ตอนคุยมันจะนิ่งขึ้น เย็นชาขึ้น ไม่ง้องแง้งเหมือนก่อนนี้อ่ะค่ะ) เวลาเรางอนเค้าก็จะง้อ มีครั้งนึงเราทำการบ้านดึกเค้าก็ทำเหมือนกันแต่เราทำเสร็จก่อนเลยจะไปนอนเค้าก็แบบยังไม่อยากให้เราไป ให้อยู่ก่อน ส่งสติ๊กเกอร์รัวๆจนเรานอนไม่ได้ต้องมาคุยก็มี แล้วก็อีกหลายๆเรื่องที่ทำให้เรามโนเข้าข้างตัวเองว่าเค้ามีใจ เหอะๆ จนมีวันนึงที่เค้าหาเรื่องมาลองใจเรา แบบแกล้งหลอกเรา เราก็เชื่อเค้า แล้วพอเรารู้ความจริงว่าเค้าหลอกเรางี้ เราเลยโกรธเค้า แล้วสุดท้ายเค้าก็มาง้อเรา เท่านั้นแหละค่ะ ไม่รู้อะไรเข้าสิงหรือดลใจอยู่ๆก็บอกเค้าไปเฉยเลยว่า "ที่ฉันเป็นแบบนี้ เพราะฉันชอบแก" พอเค้าอ่านก็ตอบแบบอึ้งๆว่า "-0- จริงหรอเนี้ย" ตอนนั้นเราก็มือสั่นไปหมดเลยค่ะ ไม่เคยทำอะไรแบบนี้ ใจก็เต้นแรงมาก ตอบเค้าไปแต่ว่า "อื้ออออออออ" คำเดียวเลย แล้วเราก็พิมพ์ต่อไปประมาณว่า "แต่แกคงไม่ได้คิดอะไรใช่มั้ยล่ะ ฉันเผื่อใจไว้แล้วแหละ" แล้วเค้าก็หายไปแปปนึง ในใจเราก็คิดว่าหายไปแบบนี้เค้าคงไม่ได้คิดอะไรแน่ๆ พอเค้ากลับมาก็บอกว่าไปห้องน้ำมา แล้วเค้าก็ถามเราว่า "ชอบผมจริงหรอเนี้ย" เราก็ตอบ "อื้อออ ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนไหน" แล้วเค้าก็ตอบว่า "ผมเห็นพี่เป็นพี่สาวของผมคนนึง พี่เหมือนเป็นพี่สาวของผมอ่าาาา" คือพอถึงตอนนั้นก็ทำอะไรไม่ถูกแล้วค่ะได้แต่ร้องไห้ ได้แต่บอกขอโทษเค้าไป เค้าก็บอกขอโทษเรากับมา แล้วเราก็ตัดบทบอกฝันดีเค้าไปดื้อๆเลยค่ะ จริงๆเข้าใจความรู้สึกเค้านะค่ะ เค้าคงเห็นว่าเราคุยได้ เล่นได้ ไว้ใจเรา เลยไม่ได้คิดว่าอยู่ๆเราจะคิดเกินเลยกับเค้า อีกอย่างเราก็เผื่อใจไว้แล้วนิดนึงถ้าเค้าปฏิเสธ แต่ที่เรากลัวว่าจะเสียไปคือมิตรภาพดีๆ ความสัมพันธ์ดีๆ กลัวจะไม่เหมือนเดิม.....

คืนนั้นคิดทั้งคืน ร้องไห้ทั้งคืน ไม่ได้นอนเลยค่ะ จนพอตอนสายๆหน่อยเราก็มีความคิดบ้าๆอย่างนึง ทักไลน์ไปบอกเค้าว่าเรื่องเมื่อคืนเราแค่ล้อเล่น แกล้งอำเค้าเล่น (หลังจากทำไปก็คิดได้ว่าไม่น่าเลย ยิ่งจะดูงี้เง่าในสายตาเค้า) เค้าก็ไม่อ่านนะค่ะ คือหายไปเลยทั้งวัน แล้วมาตอบอีกทีก็ "ใช่หราาาาา ไม่ทันแล้ววววว" เราก็ยังหน้าด้านแถต่อ แต่เค้าก็ไม่เชื่อหรอกค่ะ เค้าบอกเราว่ายังไงเค้าก็จะเหมือนเดิม ยังไงเราก็ยังเป็นพี่เค้าได้เหมือนเดิม.....หลังจากนั้นการเจอกันที่ ม. ก็เป็นเรื่องยากขึ้น เพราะเราไม่กล้าเจอเค้าจริงๆ พอเห็นเค้าไกลๆก็จะหลบหน้าเค้าทันที เป็นแบบนี้พักนึงเลยค่ะ แต่ก็ยังคุยไลน์กันอยู่นะค่ะ แรกๆทั้งเค้าและเราก็เหมือนจะพยายามคุยกันปกติ แต่ที่แบบมุ้งมิ้งๆก็หายไป รูปไม่ส่งรายงานเลยค่ะ แต่พอผ่านไปสักระยะ เราก็เริ่มกลับมาคุยกันเกือบจะเหมือนเดิม ส่งรูปมารายงานแบบเดิม แต่ที่แน่ๆเค้าไม่พูดถึงคนที่เค้าชอบให้เราฟังอีกเลยค่ะ ขนาดเราแกล้งๆถาม เค้าก็เปลี่ยนเรื่องไปคุยเรื่องอื่นแทน เค้าคงจะกลัวเราเสียใจมั้งค่ะ และล่าสุดดูเหมือนเค้าน่าจะยังลืมแฟนเก่าไม่ได้มั้งค่ะ คงจะคิดถึง เห็นเพ้อๆในไลน์ แอบเจ็บนิดหน่อย แต่ก็เข้าใจแหละ ใครจะลืมได้ง่ายดาย คบกันมาตั้งนานนี้เนอะ แต่ตอนนี้ก็เริ่มทำใจได้ในระดับนึงแล้วค่ะ ถ้าถามว่ายังชอบเค้าอยู่มั้ยก็ยังชอบอยู่นะคะ แบบรู้สึกดีที่ได้คุยกันแบบนี้เรื่อยๆ เป็นห่วงตอนเค้าไม่สบาย หรือเจอเรื่องเครียดๆ แต่ก็แอบท้อที่รู้อยู่แก่ใจว่ายังไงก็ไม่มีทางสมหวังแน่ๆ และตอนนี้เริ่มมีอ่านแล้วไม่ตอบบ้าง หรือไม่อ่านเลยบ้าง พอเค้าหายไปเราก็จะเริ่มไม่โอล่ะ แต่ก็ไม่ไปจู้จี้ให้เค้ามาตอบนะคะเพราะกลัวเค้าจะรำคาญ ตอนเจอกันที่ ม.ก็แทบจะไม่มองหน้ากันเท่าไหร่ ได้แต่ต่างคนต่างยิ้มให้กันเฉยๆ แต่ถ้ามาดูในไลน์จะสนิทกันมาก... เป็นแบบนี้ตัดใจไปเลยดีมั้ยคะ หรือจะหวังต่อไปเรื่อยๆว่าเค้าอาจจะเปลี่ยนใจ

ถ้า จขกท เขียนวกไปวนมาขอโทษด้วยค่าาา......ขอบคุณที่อ่านจบนะคะ