ยืมล็อคอินพี่สาวข้างบ้านมาโพสค่ะ
สวัสดีค่ะ ชื่อนางสาวแพรวรินทร์ เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ ที่โรงเรียนรัฐบาลประจำจังหวัด
แพรอายุ 17 ปี แพรวเป็นเด็กเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน อัธยาศัยดี นิสัยดี เรียนดี มีความซื่อสัตย์สุจริต มีความอดทน มีระเบียบวินัยค่ะ
แพรสูง 169 ซม. น้ำหนัก 47 กก. ผิวขาวสะอาดค่ะ และที่สำคัญกลัวคุณแม่อย่างมากค่ะ
โดยคุณแม่แพรจะขับ Toyota Prius ไปรับไปส่งที่โรงเรียนเป็นประจำทุกวัน
โดยคุณแม่จะมาส่งแพรที่โรงเรียนประมาณ 7.00 น. - 7.30 น. โดยประมาณ และมารับเวลา15.30-15.45 น. เป็นประจำทุกวัน
แต่เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาแพรใส่ชุดนักเรียนปกติ เพราะไม่มีวิชาพละ แม่ก็มาส่งที่โรงเรียนเวลา 7 โมงเช้า
คุณแม่บอกว่าวันนี้แม่ทำงานล่วงเวลานะ เลิกงานประมาณเกือบ 5 โมงเย็น แม่ให้เงินแพร 1000 บาท เอาไว้ซื้อของกินภายในโรงเรียน
ในขณะที่รอแม่เผื่อแพรหิว พอเวลามาถึง 4 โมง 10 นาที นักเรียนในโรงเรียนเค้ากลับกันไม่หมด บางห้องต้องอยู่ทำงานที่ค้างไว้
บางคนต้องอยู่ซ้อมเล่นดนตรี เล่นกีฬา และเพื่อนแพรที่อยู่ต่างห้องรุ่นเดียวกันเค้าก็ขับรถยนต์ Ford Fiesta ออกมา
ในรถมีผู้ชาย 1 คน ผู้หญิง 2 คน เพื่อนแพรกดประตูลงทักแพรและถามแพรว่ารอแม่เหรอ พวกเราจะไปห้างไปด้วยกันไหม
แพรบอกว่าแพรไม่ไป แพรจะรอแม่มารับ เดี๋ยวแม่มาไม่เจอแพร แพรกลัวแม่ว่าแพร
แต่เพื่อนบอกว่านี่จะจบมัธยม 5 แล้วนะ อีกปีเดียวก็จะ มัธยม 6 แล้ว จะเป็นพี่โตสุดในโรงเรียนแล้ว ใกล้เรียนจบแล้ว
แล้วแพรก็ถามเพื่อนว่า กลับกี่โมง เพื่อนบอกว่ากลับไม่เกินหกโมงเย็น ไปกินอาหารที่ร้าน Sukishi ไปกินกาแฟที่ร้าน Black Canyon
แต่เลย 6 โมงเย็นไปแล้ว ยังไม่กลับกันซักที แล้วเพื่อนก็ชวนไปช้อปปิ้ง ไปร้องคาราโอเกะ ไปโยนโบว์ลิ่งต่อ แพรหยิบ iPhone ออกมา
มีสายคุณแม่โทรเข้ามาบ่อยมาก แพรกลัวแม่มาก เพราะว่าตอนนั้นเวลาเลย 3 ทุ่มไปแล้ว แพรกับเพื่อนจึงออกมาโบกแท๊กซี่กลับบ้าน
ตอนนั้นกลัวคุณแม่มากจนทำอะไรไม่ถูก ใจเราเต้นแรงมาก ตัวเราวูบวาบไปหมดเลย พอลงจากรถเดินเข้าไปในบ้าน
แพรถอดรองเท้า ถุงเท้าออก เปิดประตูบ้าน และวางกระเป๋าลง แม่นั่งอยู่บนโซฟา ทุกอย่างมันลงมาอยู่ที่ตาตุ่มหมดเลย
แพรกลัวแม่มาก และแม่ก็เดินมาหาแพร และตบหน้าแพร 3 ที แม่ถามว่าแพรไปไหนมา ทำไมไม่รอแม่แล้วเงินที่ให้ไปล่ะ
แพรบอกแม่ว่าเพื่อนเค้าชวนไปเที่ยวห้าง กินอาหาร ร้องคาราโอเกะ ที่ 1000 บาท ใช้ที่ห้างบวกค่ารถใช้ไปหมดแล้ว
แม่ถามว่าทำไมไม่บอกแม่ก่อนว่าจะไป แล้วนี่ไปกับผู้ชายนี่นะ แม่บอกว่าเกิดไปพลาดพลั้งอะไรกันขึ้นมาจะทำอย่างไร
แล้วแม่ก็บอกว่าวันนี้ แม่จะเฆี่ยนตีลูก แม่บอกว่า ตี 25 ทีนะ
แม่บอกให้แพรถอดกางเกงโอนามิกับกางเกงชั้นในออก ให้เหลือแต่เนื้อก้นล้วนล้วน โดยมีกระโปรงคลุมอยู่
และแม่ก็เดินหยิบซองสำลีก้อน กับแอลกอฮอล์ทาแผล เข้าไปที่ห้องนอนแม่ แล้วแม่ก็หยิบไม้เรียวออกมาจากห้องนอนแม่
เพราะไม้เรียวทั้งหมดในบ้านจะอยู่ที่ห้องนอนแม่ ไม้ที่แม่ถือมาความยาวปรมาณเมตรครึ่ง
และแม่ก็จับแพรไปที่ห้องห้องหนึ่งที่โล่งและกว้างกว่า และแม่ก็มาจับมาลูบก้นแพร
แม่เอามือล้วงขึ้นมาบนกระโปรงเพื่อดูว่าแพรถอดกางเกงโอนามิกับกางเกงชั้นในออกหมดหรือยัง แล้วแม่ก็ลูบก้นแพรเบาๆ
และแม่ก็ให้แพรไปยืนห่างกับแม่ประมาณเมตรครึ่ง และบอกให้เราถอดเข็มขัดแล้ววางไว้กับพื้น และรวบกระโปรงให้เต่งให้ตึงให้แน่น
แล้วแม่ก็ลงมือตี แม่เฆี่ยนแพรแรงมาก เพราะกระทบกับเนื้อก้นโดยตรง แพรเจ็บมาก ตีไปจนถึงทีที่ 5 เราไม่ไหวเราเจ็บ เราเอามือลูบก้น
แล้วแม่ก็ตีไปถึงทีที่ 10 - ทีที่ 15 ฟาดจนไม้หัก และแม่ก็ไปเอาไม้ใหม่มา และแม่ก็หวดจนถึงทีที่ 17 ก้นแพรแตกเลือดออกแล้ว
และแม่ก็ตีจนครบ 25 ที แพรยืนร้องไห้ แพรบอกกับแม่ว่า แพรขอโทษ แพรยอมรับผิด แพรสำนึกผิด
คราวหลังแพรจะไม่ทำตัวแบบนี้ ให้แม่ต้องเป็นห่วงอีก และแม่ก็บอกให้แพรไปถอดชุดนักเรียนและอาบน้ำ
ตอนถอดชุดนักเรียนออกมาแพรพลิกกระโปรงด้านในดูเลือดออก เลือดติดกระโปรงแพรด้วย แม่บอกให้แพรใส่ชุดนอนเดรส
ไม่ต้องสวมใส่ชุดชั้นใน เสร็จแล้วขึ้นมาที่ห้องแม่ แม่จะทำแผลให้ เราไปที่ห้องแม่ไปกราบเท้าขอโทษแม่
แล้วแพรก็นอนคว่ำลงบนเตียง แม่ดึงชายเดรสขึ้นมาจนเลยก้น แม่เอาสำลีชุบแอลกอฮอล์ทำความสะอาดรอบแผลจนเสร็จ
มีใครเคยสำนึกผิดที่เคยหนีไปเที่ยวกับเพื่อน แล้วโดนแม่ตีจน ก้นลาย น่องลาย บ้างคะ เราเคยทำ รู้สึกผิดมากๆ คงไม่ทำอีกแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ ชื่อนางสาวแพรวรินทร์ เรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 แผนการเรียนวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ ที่โรงเรียนรัฐบาลประจำจังหวัด
แพรอายุ 17 ปี แพรวเป็นเด็กเรียบร้อย อ่อนน้อมถ่อมตน อัธยาศัยดี นิสัยดี เรียนดี มีความซื่อสัตย์สุจริต มีความอดทน มีระเบียบวินัยค่ะ
แพรสูง 169 ซม. น้ำหนัก 47 กก. ผิวขาวสะอาดค่ะ และที่สำคัญกลัวคุณแม่อย่างมากค่ะ
โดยคุณแม่แพรจะขับ Toyota Prius ไปรับไปส่งที่โรงเรียนเป็นประจำทุกวัน
โดยคุณแม่จะมาส่งแพรที่โรงเรียนประมาณ 7.00 น. - 7.30 น. โดยประมาณ และมารับเวลา15.30-15.45 น. เป็นประจำทุกวัน
แต่เมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมาแพรใส่ชุดนักเรียนปกติ เพราะไม่มีวิชาพละ แม่ก็มาส่งที่โรงเรียนเวลา 7 โมงเช้า
คุณแม่บอกว่าวันนี้แม่ทำงานล่วงเวลานะ เลิกงานประมาณเกือบ 5 โมงเย็น แม่ให้เงินแพร 1000 บาท เอาไว้ซื้อของกินภายในโรงเรียน
ในขณะที่รอแม่เผื่อแพรหิว พอเวลามาถึง 4 โมง 10 นาที นักเรียนในโรงเรียนเค้ากลับกันไม่หมด บางห้องต้องอยู่ทำงานที่ค้างไว้
บางคนต้องอยู่ซ้อมเล่นดนตรี เล่นกีฬา และเพื่อนแพรที่อยู่ต่างห้องรุ่นเดียวกันเค้าก็ขับรถยนต์ Ford Fiesta ออกมา
ในรถมีผู้ชาย 1 คน ผู้หญิง 2 คน เพื่อนแพรกดประตูลงทักแพรและถามแพรว่ารอแม่เหรอ พวกเราจะไปห้างไปด้วยกันไหม
แพรบอกว่าแพรไม่ไป แพรจะรอแม่มารับ เดี๋ยวแม่มาไม่เจอแพร แพรกลัวแม่ว่าแพร
แต่เพื่อนบอกว่านี่จะจบมัธยม 5 แล้วนะ อีกปีเดียวก็จะ มัธยม 6 แล้ว จะเป็นพี่โตสุดในโรงเรียนแล้ว ใกล้เรียนจบแล้ว
แล้วแพรก็ถามเพื่อนว่า กลับกี่โมง เพื่อนบอกว่ากลับไม่เกินหกโมงเย็น ไปกินอาหารที่ร้าน Sukishi ไปกินกาแฟที่ร้าน Black Canyon
แต่เลย 6 โมงเย็นไปแล้ว ยังไม่กลับกันซักที แล้วเพื่อนก็ชวนไปช้อปปิ้ง ไปร้องคาราโอเกะ ไปโยนโบว์ลิ่งต่อ แพรหยิบ iPhone ออกมา
มีสายคุณแม่โทรเข้ามาบ่อยมาก แพรกลัวแม่มาก เพราะว่าตอนนั้นเวลาเลย 3 ทุ่มไปแล้ว แพรกับเพื่อนจึงออกมาโบกแท๊กซี่กลับบ้าน
ตอนนั้นกลัวคุณแม่มากจนทำอะไรไม่ถูก ใจเราเต้นแรงมาก ตัวเราวูบวาบไปหมดเลย พอลงจากรถเดินเข้าไปในบ้าน
แพรถอดรองเท้า ถุงเท้าออก เปิดประตูบ้าน และวางกระเป๋าลง แม่นั่งอยู่บนโซฟา ทุกอย่างมันลงมาอยู่ที่ตาตุ่มหมดเลย
แพรกลัวแม่มาก และแม่ก็เดินมาหาแพร และตบหน้าแพร 3 ที แม่ถามว่าแพรไปไหนมา ทำไมไม่รอแม่แล้วเงินที่ให้ไปล่ะ
แพรบอกแม่ว่าเพื่อนเค้าชวนไปเที่ยวห้าง กินอาหาร ร้องคาราโอเกะ ที่ 1000 บาท ใช้ที่ห้างบวกค่ารถใช้ไปหมดแล้ว
แม่ถามว่าทำไมไม่บอกแม่ก่อนว่าจะไป แล้วนี่ไปกับผู้ชายนี่นะ แม่บอกว่าเกิดไปพลาดพลั้งอะไรกันขึ้นมาจะทำอย่างไร
แล้วแม่ก็บอกว่าวันนี้ แม่จะเฆี่ยนตีลูก แม่บอกว่า ตี 25 ทีนะ
แม่บอกให้แพรถอดกางเกงโอนามิกับกางเกงชั้นในออก ให้เหลือแต่เนื้อก้นล้วนล้วน โดยมีกระโปรงคลุมอยู่
และแม่ก็เดินหยิบซองสำลีก้อน กับแอลกอฮอล์ทาแผล เข้าไปที่ห้องนอนแม่ แล้วแม่ก็หยิบไม้เรียวออกมาจากห้องนอนแม่
เพราะไม้เรียวทั้งหมดในบ้านจะอยู่ที่ห้องนอนแม่ ไม้ที่แม่ถือมาความยาวปรมาณเมตรครึ่ง
และแม่ก็จับแพรไปที่ห้องห้องหนึ่งที่โล่งและกว้างกว่า และแม่ก็มาจับมาลูบก้นแพร
แม่เอามือล้วงขึ้นมาบนกระโปรงเพื่อดูว่าแพรถอดกางเกงโอนามิกับกางเกงชั้นในออกหมดหรือยัง แล้วแม่ก็ลูบก้นแพรเบาๆ
และแม่ก็ให้แพรไปยืนห่างกับแม่ประมาณเมตรครึ่ง และบอกให้เราถอดเข็มขัดแล้ววางไว้กับพื้น และรวบกระโปรงให้เต่งให้ตึงให้แน่น
แล้วแม่ก็ลงมือตี แม่เฆี่ยนแพรแรงมาก เพราะกระทบกับเนื้อก้นโดยตรง แพรเจ็บมาก ตีไปจนถึงทีที่ 5 เราไม่ไหวเราเจ็บ เราเอามือลูบก้น
แล้วแม่ก็ตีไปถึงทีที่ 10 - ทีที่ 15 ฟาดจนไม้หัก และแม่ก็ไปเอาไม้ใหม่มา และแม่ก็หวดจนถึงทีที่ 17 ก้นแพรแตกเลือดออกแล้ว
และแม่ก็ตีจนครบ 25 ที แพรยืนร้องไห้ แพรบอกกับแม่ว่า แพรขอโทษ แพรยอมรับผิด แพรสำนึกผิด
คราวหลังแพรจะไม่ทำตัวแบบนี้ ให้แม่ต้องเป็นห่วงอีก และแม่ก็บอกให้แพรไปถอดชุดนักเรียนและอาบน้ำ
ตอนถอดชุดนักเรียนออกมาแพรพลิกกระโปรงด้านในดูเลือดออก เลือดติดกระโปรงแพรด้วย แม่บอกให้แพรใส่ชุดนอนเดรส
ไม่ต้องสวมใส่ชุดชั้นใน เสร็จแล้วขึ้นมาที่ห้องแม่ แม่จะทำแผลให้ เราไปที่ห้องแม่ไปกราบเท้าขอโทษแม่
แล้วแพรก็นอนคว่ำลงบนเตียง แม่ดึงชายเดรสขึ้นมาจนเลยก้น แม่เอาสำลีชุบแอลกอฮอล์ทำความสะอาดรอบแผลจนเสร็จ