เมื่อก่อนไม่เคยเข้าใจแม่พ่อเลยค่ะทำไมต้องห่วงเราเกินกว่าเหตุ...มาวันนี้เมื่อวานวันที่สิบผ่าคลอดตอนเที่ยงจนได้ยินเสียงลูกร้องวินาทีนั้นในห้งคลอดน้ำตาไหลออกมาเองกว่าจะอุ้มท้องกว่าจะคลอดออกมาเสียงร้องแรกดีใจมากเลือดเนื้อเรา...หลังจากนั้นก๋เห็นหน้าลูกแวปนึง...หมอพยาบาลทำแผลเสร๋จออกมนอนพักพื้นอดน้ำเจ็บแผลทรมานสุดๆตอนนี้.เราจะต้องผ่านคืนนี้ให้ได้.......ยัยหนูลูกเราตัวใหย่3.5 กิโลเลยอ่ะ เราเป็นคนตัวเล๋กสูง150 ตอนท้องๆใหญ่มากๆมีแต่คนทัก..กินอะไรก็ไม่เข้าเราหน้าเราผอมมากตะ้งแต่ทัองส่วนลูกก๋หนักขึ้นๆ...ตอนนี้ถึงจะเจ็บแผลมากแต่จะอดทนนะ รักแม่และรักลูกเราสุดๆตอนนี้
ทำไมแม่ถึงรักลูกมาก