เมื่อวันนึงผมเป็นเข็มสั้น

บทความนี้เป็นบทความที่ผมเขียนขึ้นมาจากประสบการณ์ที่ผ่านมานะครับ อยากจะแชร์มุมมองครับ ท่านใดที่อยากจะแชร์ประสบการณ์ตัวเองบ้างก็เชิญครับหรือมีความคิดต่างจากผมก็เชิญครับ เพราะมันเป็นเรื่องมุมมองครับไม่มีผิดถูกครับ

ทุกคนคงเคยได้ยินเกี่ยวกับการเปรียบเทียบการทำงานกับนาฬิกา

เจ้าของ=เข็มสั้น / หัวหน้า=เข็มยาว / พนักงานทั่วไป=เข็มวินาที

เนื้อเรื่องก็ประมาณว่า (เจ้าของบริษัทเป็นคนกล่าว)
ทุกคนต่างมีหน้าที่ของทุกคน เข็มทุกเข็มสำคัญเหมือนกันหมด การทำงานก็เช่นเดียวกัน เจ้าของ,หัวหน้า,พนักงาน สำคัญเท่ากันหมด แต่ละคนก็มีหน้าที่ของตัวเอง เพราะฉนั้นพนักงานที่ทำงานหนักก็ขอให้รู้ไว้ว่าคุณเองก็เป็นคนสำคัญของบริษัทฯ ถ้าขาดคุณไปบริษัทฯเองก็ไม่สามารถขับเคลื่อนได้เช่นเดียวกับ"นาฬิกา"
ทุกคนปรบมือ หันไปคุยกับเพื่อนข้างๆ"เจ้าของเค้าบอกว่ากูเป็นคนสำคัญหว่ะ"ร้องไห้น้ำตาจิไหล) เฮฮฮฮฮฮฮฮ

เรื่องนี้มี2มุมมองครับ

มุมมองที่1 พนักงานทั่วไปต่อบริษัทฯ (บทความ,การพูดคุย,การโพสสเตตัสต่างๆเป็นไปรวดเร็วมากและวงกว้างมาก) เช่น
A:โถ่!!บอกว่ากูสำคัญแล้วใช้งานกูเยี่ยงทาสอย่างงี้หรอวะ!!
B:นั้นดิ บอกว่ากูเป็นเข็มวินาที กูวิ่งทั้งวัน วิ่งจนกูผอมสุดแล้วในเรือนอ่ะ55555
C:อยากรู้ว่านาฬิกาถ่านหมดป่าวก็ต้องมองเข็มวินาทีใช่ม่ะถึงจะรู้ว่านาฬิกาตายหรือป่าว พูดง่ายๆกูต้องวิ่งจนตายอ่ะถึงจะมีคนมาสนใจกู5555
A,B:เออใช่ๆวิ่งยิ้มจนตาย555555

มุมมองที่2 ลูกค้าต่อบริษัทฯ
ถ้าเปรียบเทียบบริษัทฯเป็นนาฬิกา ลองถามใจตัวเองดูว่าถ้าคุณจะซื้อนาฬิกาสักเรือน จะเลือกแบบไหน
ส่วนใหญ่เราจะดูเวลาโดยจับจ้องอยู่ที่เข็มสั้นและเข็มยาวเพื่อดูเวลา ไม่ได้ใส่ใจกับเข็มวินาทีมากนักถูกไหมครับ
แล้วมีใครเคยใส่นาฬิกาแล้วมันห่วยแตกเดินไม่ตรงไหมครับ ผมเคยครับ แล้วรู้ไหมคนส่วนมากพูดว่าอะไร
"นาฬิกาห่าไรวะ!!!เดินช้าไปตั้งชั่วโมงนึง ห่วยยิ้ม" หรือ "โถ่!!ไอห่ายิ้มเดินช้าไปตั้ง30นาทีกูผิดนัดเลยสาสสสเอ๊ยยยยย"
มีใครเคยด่าว่า"แม่มเอ๊ยนาฬิกาห่าไรวะเดินช้าไปตั้ง3600วินาที"หรือ"โถ่!!นาฬิกาไรวะเข็มวิแม่มไม่เห็นจะสวยเลย เดินก็ดูรุนแรง จะหลุดออกจากวงแล้วไอห่า" มีไหมครับที่ด่าอย่างนี้555555

ที่เขียนมานี้ มุมมองแบบที่1ผมเองก็เคยคิดอย่างนั้น(รุนแรงด้วย) จนวันนึงผมมาคิดถึงมุมมองแบบที่2ครับ คิดได้ในวันที่ผมเป็นเข็มยาวและจนวันนี้มาเป็นเข็มสั้น
วันนี้ถึงได้เข้าใจครับว่าเรื่องทุกเรื่องอย่าได้มองจากตัวเองออกไป แต่ให้มองจากข้างนอกแล้วค่อยมองเข้ามาที่ตัวเองครับ
เพราะคนเราถ้ามองจากตัวเอง เราจะเอาแต่ใจตัวเองครับ ไอนู้นไม่สวย กูไม่มอง , ไอนู้นไม่สำคัญ กูไม่สนใจ , ไอนี้ไม่เกี่ยวกับกู ช่างแม่ม เราจะเลือกมองแต่สิ่งที่ต้องการเท่านั้น
แต่ถ้าเรามองจากข้างนอกมาที่เรา เราจะเห็นสิ่งที่ ไม่สวย,ไม่สำคัญ,ไม่เกี่ยว แต่ต้องมองเพราะว่าเรายืนอยู่ตรงนั้น ไอพวกนี้มันขวางอยู่ อยากเห็นตัวเองก็ต้องมองมันด้วย
เพราะบางเรื่องที่ไม่สำคัญ,ไม่สวย แต่มันอาจสำคัญและสวยสำหรับคนอื่นๆก็ได้ อย่างน้อยถ้าเค้าต้องการความช่วยเหลือเรายังรู้ว่าเค้าต้องการและช่วยเค้าได้
แต่ถ้าเราไม่ใส่ใจวันนึงเราเดือดร้อนเค้าเองก็อาจจะมองว่าไม่เกี่ยวกับกูนิ,ช่าง,ทีกูยังไม่สนใจเลย
คุณอยากให้สังคมเป็นอย่างนี้หรือ ถามใจตัวเองดูครับ

ปล.ถ้าข้อความดูรุนแรง หยาบคายไปขออภัยด้วยครับ อยากให้เข้าถึงอารมณ์จริงๆครับ แต่ถ้าอย่างไรก็พร้อมแก้ไขนะครับ อิอิ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่